Morgunblaðið - 09.09.1970, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. SEPT. 1970
15
MÓT eigenda íslenzka
hestsins í fimm þjóðlönd-
um var haldið um síðustu
helgi í Aegidienberg
skammt frá Rín í Þýzka-
landi, nánar austan Rínar-
dals gegnt höfuðborg Vest-
ur-Þýzkalands, Bonn.
Þ»etta miótt er hið fyrista sieim
við Ísletnidiimgar töikiuim þátt í
erlendiis, em í suimair eriu lifðin
H0 ár frtá (því fyrlstia miót mieð
ísletnzka hiesta var hialdið á er-
lenidri gruinid, etn það var ein-
mitt í Þýzíkalatnidi. Jafnfriaimt
er þetta fyrista mótið þar sem
jafin miangtar þjóðir eiga íis-
íslenzka sveitin í hópreiðinni við lok mótsins.
Myndirnar tók vig.
Mót hestamanna 5 þjóða með íslenzka hestinn:
íslendingarnir stóðu sig vel
þrátt fyrir skamman undirbún-
ing og óþekktar aðstæður
leuzlka heista að setnida til
keppni, Þairnia keptptu, auk
Þjóðverja og ísiletndkiiga, Datn-
ir, Auisturríkiismieimn, "Sviisis-
iendinigiar oig Holle'ndimigar.
Hwer þjóð hafði rétt til að
seuida fimrn hasta ti'l keppn-
ininiar eig gerðu það ailir nema
Holleindiinigar, sem eikkii miunu
hafa sent iniemia þrjá.
Mót þetita fór fram með
miklum mynidiarbraig og var
t il mikilís sóma þeim miamini,
sem fyrir því stóð, en það er
Walter Peldmiann, en hann er
jafinframt fiarmalðlur félaigs
eigeuida ísleinzíkria hesta í
Þýzkalamdi. Feldmamn er mik
ill uininianidi ísienzka hesisims
og á sjáMuir miarga þeirra,
ternuir þá sjálfur og þjálfar
ásainut syni siítnium, sem eimnig
er mikiill hieistamiaður. Feld-
miainm er saigðiur vel efmum
búinin miaiðluir og framiarlega í
viðskipfialtífi lamidis siímis og
hanin býr á glltæsilleigiu herra-
setri í Aegidiiemtoeng. Það var
á hiamis lanidi, sem þetta mót
fór fraim, oig raurnar muin Peld
rniann sjálfur hafa staðið
stnaurn af ölium kiostnaði við
uinidirbúniinlg miótsins, sem
niuimið hiefir þúsuindum
markia.
Óvemiju miamgir íslenzkir
hiestam'enn sóttu þetta mót að
þessu sinini, en Perðaskrif-
stofain Suinma efndi til hóp-
ferðiar á miótið og tóku um 50
manrnis þátt í hienmii. Blaða-
mainmii Mbl. baulðist tækifæri
til að fara í þesisia ferð og viar
banm því á miótiniu.
Elkki verður ainmiað sagt, frá
sjómarmiði okíkar Isilendimiga,
en að verfð hatfi hið bezta veð
ur aðialmótsdaigimn í AegicLien
berg, sil. suinmiudag. Þurrt var
og sólslkin niær alian daginin,
en er á ieið moklkur vinidiur.
Mótið fór fram mieð miklum
glæsibraig oig var vel og stoöru
leiga stjiórniað af Walter Feld-
m'anm. Yfir því öllu hvíldi sá
stíganidi að hœtgt var alð njóta
þesis vel. Þetta beistamót er
mjög á aninian veg en tíðk'ast
hér hjá okkur og verður eikfci
ahiniað saigt en Þjóðiv&rjar hafi
sklotið inm skemmtilegri til-
breytni í hestamiemmisku
þeirra, er dá oig nijóta ís-
leinzka hestsinis, svo vitinað sé
til umisagniar igamialreynds
hestamianms, siem mótið sótti.
Mótið hóiflS't kl. 8 á sunmu-
dagsmonguin og stóð lininu-
lausit til kl. 6 um kvöldið,
með einiu hálfrar stumdar mat
arhliéi.
Keppmisigreimair voru alls 7,
en ein hatfði farið fram á laug
ardaginin, en það var slkrauit-
reíð. ef svo mætti kalla á ís-
lenztou, en naunar er þessi
þraut í því fólgim að sína
hæfni hiestsins og skilyrðis-
lauisa hlýðni og mietfm'ist á er-
lenidu máli „dresseur.“ Skraut
reiðimia unrnu Þjóðwerjiar mieð
miklum yfirburðum, en ís-
lendiinigar voru þar ekki þátt-
tatoenidur. Rauinar mumu fáir
ef niotokrir ís'liemdinigar hafa
þaið mikla þekkimigu á reið-
skóla Evrópu, að þeir séu
færir um að sitja heist svo að
hæfi þessari toepipni. Vomiaindi
venður þess etoki iamigt að
bíða, Meinin böfðu lenigi óttazt
að erfitt yrði að toenmia ís-
lenztoa beistinum þrautir þær,
er hann þarf að leysia af hemdi
í „dresisieur“, ám þess að brjóta
hanin alveg niður oig eyði-
leggja sjá'lflstæða hæfileika
hamis og eðlisvilja.
Okkur, sem þetita sáum,
virðist þessi þraiut ’hatfia tek-
izt stoeimimtiliega vel og að ís-
lenzki hestuir inn geti mieð
góðri og staiðfaistri þjálfun ná'ð
hæflni Evrópulhesita í, þesisari
greiin oig eigi svo hima mjöig
srwo dýrmiætu ganighæfmi fram
fram yfir þá. Svo virðist, sem
stooðainir þeirra, siem á þetta
hatfa trúað, hatfi sigrað.
Hinar sex keppniisgirein-
amiar voru: Töltkeppini, þar
sem réð gainigrými oig hæfmi
Frá afhendingu fslandshornsi ns, sem Walter Feldman jr. velttl viðtöku fyrir marga sigra sína
á niótinu. Með fánann stendur Waiter Feldmann eldri. En lengst til vinstri Gunnar Bjarna-
son, sem afhenti Iiornið. Á m ilii þeirra er formaður Evrópusambands íslenzkra hestaeigenda,
dr. 'E. Isenbiigel, sem er Sv isslendingiir og tók doktorsgráð u sína með skrifum um íslenzka
hestinn.
hestsins og jaifntframt hátt-
prýði og hæfileiki knapans,
sem hesitinm sat. Gilti >að
raiuniar um flestar keppnis-
greimar, að ridd'ariamientnistaan
sjálf var ekki minni þáttur í
hestamienmistounini en hluitur
hiestsimis.
Þá vair næista grein fjór-
gainigur, siem svo er netfmidiur,
en 'undir hairun fjalla fetgang-
ur,broklk, stökk og tölt, oig svo
var ammar fjórgamlgur þar
sem sfcipt var á stöfcki og
skeið kom irnm í staiðinm. Þar
næsta grein var svo fimm-
'gamigur ag voru þá allar gamig-
tegundir íslenzk'a hestsinis
reyndiar. Þetta er mjög
skiemmtileg þraiut og mjög
mikið tairuniimigaraitriði, raun-
ar ekki mimimi en dresseur,
því mátovætmlega á réttum
stöðum í hrimighrautinmii vedð-
ur að slkipta um igamg hests-
imis. Vildi þetta að sj álfsö'gðu
roj'ög misjiatfnlega tafaaist. Þá
var toeppt í stoeiði og þótti
otokur íslemidiinigumum það
elklki 'sériega mikilflenglegt og
völlurinm mijög óhleppileigur.
Að lokum var svo þolreið
þar sem heimilt var að fara
á öliurn ganigteigunidum niema
stöíkki. Var það æsispenmamdi
keppmi þar sem hver þjóð
sendi sína sveit inm á völl-
imin og bezti tími einstaks
hestis í hverri sveit réð úr-
slitum.
Vitað var að mjög hörð bar-
átta mynidi verða imilli Reynis
Aðalsteinssonar, aða'lknapa ís-
lendiiniga á mótinu sem reið
Stjarna frá Svignaskarði og
Walter Feldemann eldra á
stóðhesti Sínum Verði og
svissneskrar stúlku Bairla
Maissen á hesti sínum VSk-
ingi. Walter Feldmann lemiti
fyrstur í þrauitimni ásamt
sveitarfélögum sínum. Var
tími Varðar glæsilegur. —
Nokkru sáðar toom svo sveit
íslendingamma og Stjarni hóf
glæsilegt hlaup á sínu mjög
svo ágenga tölti. Og niður-
staðan varð áhorfendum tiil
mikillar gleði. Stjarni hafði
um 7 selkúndum betri tíma en
Vörður. Svo toomu Svisslend-
imgarnir og þar með Barla
Maissen á sínum Viikingi, sem
fór á geysilega ágengu skeiði
hvern hringinn eftir annan,
en alls er þessi þolreið þrar
'kílömetrar. Og endiirinn vairð
sá að hún Skaut hinum báð-
um d'Ugl'ega aftur fyrir sig.
Svo fór á móti þessu að
Þjóðverjar sigruðu, og var
það að vonum, enda skraut-
reiðin algerlega þeirra. En
okkur til ánægju urðu íslend
ingar nr. 2 og stóðu sig þar
með mjög vel, þegar tillit er
tekið til þess, að hestamenm-
ÍTmir otokar fengu ekki nema
fjogurra vikna tíma til að
þjálfa hesta sína á erlendri
grund, við aðstæður og eftir
reglum, sem voru þeim mjög
framandi í fyrstu.
Fnamkvæmd mótsinis öll
var mjög sköruleg í hendi
Walter Feldmanns eldra. —
Segja má að aðstæður til mót
hiaidisinis hafi gletað verið
betri, en um allar aðstæður
og ástæður til, að það var
haldið á þessum stað, er okk
ur ókunnugt. Frammistaða ís
lendinga var í heild sinni með
ágætum og svipur allur og
yfirbnagð mótsins ánægjulegt
og sönnun þess að hestamenm
miegimiiamids Evrópu gieta margt
af íslendingum lært í hesta-
mennsku, en hana er ekki síð
ur nauðsynlegt að fljrtja út
en hestana sjálfa. Jafnframt,
og ekki síður, er mót þetta
sönnum þess að íslenzkir hesta
menn geta margt lært af
hestamönmum meginlandsins
og er vomandi að samvinna
þeirra og samkeppni verði
drengileg og farsæl í framtíð
inni, svo vitnað sé til um-
mæla forystumannis hesta-
mennstounnar um þetta efni.
Á móti þessu kepptu þátt
takendur bæði sem einstakl-
'inigar og jafnframt hver og
eiinn sem meðlimur sveitar
sinnar þjóðar. D'æmt var jafn
óðum og keppni fór fram og
úrslit kunn á stundinni. Verð
laun voru afhent strax í lok
mótsins og röðuðu sveitimar
sér þá upp glæsilega eins og
siður er á hestamótum á meg
inlandinu. Dóminefnd var
skipuð einum manni frá
hverri þjóð og sátu dómnefnd
armenn fjarri hver öðrum ög
gátu því engin samráð haft
hver við aninan, enda voru
dómar þeirra talsvert mis-
munandi. Nær alltaf var Walt
er eldri þulur og stjórnandi
mótsinis, nema þau tvö skipti,
sem hann var þátttakandi. —
Þorkell Bjarnason hrossarækt
arráðunautur túlkaði og var
þulur fyrir íslendingana og
var skemmtileg samvinna
hans og Feldmanns, en að
sjálfBögðu notuðu þeir sama
talkerfi. Er ekki vafi að marg
ur íslendingurinin í þeim stóra
hópi heiflði fátt eitt vitað hvað
fram fór, ef Þorkels hefði
ekki notið við.
Helztu tölulegar niðurstöð-
ur mótsiins eru þessar:
Töltkeppni:
1. Walter Feldmann, Funi,
Þýzkalandi, 126 stig.
2. Reynír Aðalsteinsis., Stjarni
íslandi, 126 stig.
3. Annemarie Dahmen, Svan-
ur, Þýzkalandi, 120 stig.
4. Ullu Becker, Hrappur,
Þýzkalandi, 116 stig.
5. Gunnar Jónsson, Faxi,
Danmörku, 114 stig.
Fjórgangur Tölt-brokk:
1. Reynir Aðalsteinss. Stjaimi
íslandi, 51 stig.
2. Ullu Becker, Hrappur,
Þýzkalandi, 50 stig.
3. Walter Feldmanin jr,, Funi,
Þýzkalandi, 49 stig.
4. Anmemarie Dahmen, Svan-
ur, Þýzkalandi, 48 stig.
4. Gunnar Jónsson, Faxi,
Danmörku, 48 sbig.
Fjórgangur Tölt-skeið:
1. Walter Feldmann, jr., Funi,
Þýzkalandi, 47 stig.
2. Walter Feldmanm, sen.,
Vörður, Þýzkalamdi, 45 st.
3. Johannes Hoyos, Glöð,
Austurríki, 43 stig.
4. Reynir Aðalsteiinss., Logi,
íslandi, 42 sti'g.
Framhald á bls. 16