Morgunblaðið - 20.11.1971, Blaðsíða 2

2
MORGLFNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. NÓVEMBER 1971
Bygeingaráð-
stefna 1971
Rætt um útveggi og gerð þeirra
Akureyri, 19. nóv. —
Byggingaráðstefna 1971, haldin
að tilhlutan Arkitektafélags fs-
lands og með aðstoð Bygginga-
meistarafélags Akureyrar, hófst
í Sjálfstæðishúsinu á Akureyri
kl. 13 í dag. Þetta er þriðja bygg
ingaráðstefnan, sem Arkitektafé-
lagið gengst fyrir og hin fyrsta
utan Reykjavíkur.
Viðfangsefni ráðstefnunnar eru
útveggir, gerð þeirxa og eigin-
leikar. Fundarstjóri er Guðmund
Á humarveiðum
SJÓMAÐUR í Vestmannaeyjum
taldi að belgískur togari, sem
þar kom í höfn, væri með ólög-
legan útbúnað veiðarfæra, eins
og Mbl. skýrði frá i gær.
Fulltrúi bæjarfógeta i Eyjum
kannaði málið í gær, og kom i
ljós að þessi belgíski togari, sem
er mjög lítill, er á humarveiðum
og hefur leyfi tii þess. Voru
veiðarfærin í samræmi við það.
ur Þór Pálsson, arkitekt. Þátttak
endur eru um 140, einkum arki
tektar, verkfræðingar og bygg-
ingameistarar frá Reykjavík, Ak
ureyri, Sauðárkróki, Siglufirði,
Ólafsfirði, Dalvík, Húsavik ög
ýmsum stöðum á Suðurlandi.
Bjarni Einarsson, bæjarstjóri,
setti ráðstefnuna í dag, en þar á
eftir voru flutt eftirtalin erindi:
Óttar P. Hallgrímsson verkfræð-
ingur: Eiginleikar steinsteypu og
efni til steinsteypugerðar, Gústaf
E. Pálsson borgarverkfræðingur:
Blöndun steinsteypu og meðferð
hennar á vinnustað, Helgi HjáLm
arsson, arkitekt: Ytri áferð og
verndun steinsteyptra veggja. Að
erindunum loknum voru hring-
borðsumræður í umræðuhópum
og loks almennar umræður.
Ráðstefnunni verður haldið
áfram kl. 10 í fyrramálið og mun
hún standa mestallan morgundag
inn. Þá verða flutt 7 fræðileg er
indi og siðan verða almennar um
ræður um þau. — Sv. P.
Hafliði Jónsson, garðyrkjuwtjóri:
Hollar hendur
„Sjá, ennþá ris stjaman, sem
brennur björtust og mildust
á bládjúpum miðsvetrarhimni
hins síiseþakta lands.
Sjá, ennþá xrálgastt sú hátið,
sem hjartanu er skylduist
og huggtu" með fagnaðarsöngv
unum hvert angur manns."
Steinn Steinarr orti srtt jóla
Ijóð eins og önnur islenzk
skáid. Hann bendir á fegurð
og göfgi þess hugarfars, sem
er tilefni þessarar hátiðar,
hann fordæmir þann hégóma
og „kappát f koti og höllu",
sem svo mjög setur svip á
jólahaldið. „Sú hátið, sem
hjartanu er skyldust", er orð-
m að fánýtri kaupvertíð. —
Hinn sanni boðskapur jólanna
verður aídrei keyptur fyrir
skiildinga, fremur en stjömur
himinsins. Að þessu mættum
við svo sannarlega hyggja í
undirbúningi okkar að þeirri
jólahátíð, sem framundan er.
Nú virðist jólakaupvertíð
hafin fýrr en oftast áður og
jólabasarar eru haldinir hver
af öðrum fyrir miðjan nóv-
ember. Blessuð bömin, sem
telja dagana til jóia. Löng
verður þeim biðin, ef þau átta
sig þá á þvi, að jólin séu ann-
að en ráp miHi verziana með
tifheyrandi freistingum og
óskum, að eignast glislegan
varning.
Sú breyting, sem orðið hef-
ur á jólaundirbúniingi fólks
hin síðai'i ár, er meiri en á
flestum öðrum siðvenjum
okkar. Það eru t. d. ekki mörg
ár síðan farið var að flytja
inn lifandi grenitré. Áður
höfðum við smávegis viðkynn
ingu af gervi-jólatrjám úr
hampi eða pappír. En aljlt það
fólk, sem nú er á miðjum aldri,
þekkti ekki önnur jólatré en
þau sem unnin voru heima.
Algentgast var að smiða þau
úr kvistlausum viði og
skreyta með lyngi eða brons-
uðu fjöruþangi. Bömin voru
virkir þátttakendur í öllum
jólaundirbúninigi og það
gerði þeim jólin að ógleym-
anlegri hátíð. En það var
fleira en jólatréð eitt, sem
setti svip á heimili okkar í
æsku. >á var einnig safnað
stórurn stráum til að prýða
með veggi, glugga og borð.
Stundum var þeim gefinn Iit-
ur með málningu og glimm-
er. Einnig voru búnir tii marg
víslegir hlutir úr pappir. —
Kjörin viðfangsefini fyrir böm
og unglinga. Ennfremur var
safnað í fjörum sléttum stein-
völ'um, sem umm var að mála
á trölla- eða jólasveina-andlit
og skreyta síðan með ullar-
lögðum eða rrúslitum tuskum.
Þetta heimilisföndur var
mikilvægur þáttur í jóilahaldi
okkar á árum heimskreppunn-
ar miklu og sjálfsagt löngu
fyrr. Það er eftirsjá í að fella
niður gamla og góða siði, þótt
hag okkar sé nú svo komið,
að við getum veitt bömum
okkar ýmiss konar mueað,
sem í okkar æsku var ekiki
til. Það eru ekki ætíð hinir
dýrustu hlutir, sem mestan
veita unaðinn og sjálfsagt
væri það sjálfum okkur og
bömum okkar hollast, ef við
gæfum okkur tíma, á sama
hátt og gert vair í gamla daga,
til að ganga fjörur og lywg-
móa I leit að efniviði í jóla-
skreytingar og fórnuðum sið-
an tveimur eða þremur helg-
um fyrir jól til að vinna með
bömunum úr þeim efniviði,
sem okkur hefur áskotnazt.
Trúlega fengjum við af
þessu viðfangsefni, meiri jóla-
gleði, en okikur getur faillið í
skaut við þá vel meintu gjof,
sem við öfluðum bömum okk
ar frá Hong Kong, Hamborg
eða Hull fyrir útflutningsaf-
urðir okkar.
Skýrt frá samningnunn í gær; (f.v.): Tómas Zoega. Steinn Lárusson (IJrval hf.), Geir Zoega, Birg-
ir Þorgilsson (F.Í.), Ingólfur Guðbrandsson (tjtsýn) og Birgir Þórhallsson (SAS).
(Ljósm. MW., Kr. Ben.).
Stærstl samningur um:
Farþegaflutn-
inga frá í slandi
— milli FÍ og Samtaka ísl. f er5a-
skrifstofa — SAS og BEA
adilar að fiutningunum
SAMNINGAR lun flutning á 10
þúsund farþegum mllli ísiands
og Skandinavíu og íslands og
Bretlands voru í gær undirritað-
ÍSLENZKUR rannsóknarlög
reglumaður og starfsmaður út-
lendingaeftirlitsins eru farnir til
Kaupmannahafnar vegna Portú-
gala, sem þar hefur verið hand-
tekinn, en grunur leikur á, að
Portúgali þessi hafi komið við
sögu tékkheftanna, sem stolið
var frá starfsstúlku Krabba-
meinsfélags íslands fyrir nokkru.
Maður, sem handtekirm hefur
verið í sambandi við málið, ber,
að harm hafi fengið eyðublað úr
Öðru stolna heftinu hjá þessum
Portúgala, en harm hvarf úr
landi tveimur dögum eftir að
þrjár ávísanitr, samtals að upp-
hæð röslklega 100 þúsund krón-
ir af Flugfélagi íslands annars
vegar og Samtökum islenzkra
ferðaskrifstofa; Ferðaskrifstofu
Zoéga hf., Ferðaskrifstofunni
ur, úr öðru stoln.a heftinu höfðu
verið selda/r í bönkum í Rey'kja-
vík. Portúgalinn vair kvæntur ís-
lenzkri konu og hafði hér tak-
markað dvalar- og atvinnuleyfi.
Hann hefur gerzt brotlegur við
íslenzk lög.
Grunur lék strax á, að mað-
urirtn hefði farið til K.hafnar.
Þegar það var athugað, kom í
ljós, að dansska lögreglan hafði
tekið mann þennan þar úr um-
ferð og sett í sjúkrahús.
Enn sitja inni maður og kona
vegna máls þessa, en þriðja
aðilanum, sem handtekinn var,
hefur nú verið sleppt.
Úrval hf. og Ferðaskrifstofunni
Útsýn, hins vegar. S.A.S. mun
verða aðili að flutningimum milti
Isiands og Skandinaviu og B.E.A.
að flutningumun milli íslands og
Bretlands. Samningstiminn er
frá janúar 1972 til maíloka
sama ár og aftur frá 1. sept-
ember til ársloka. Þetta er
stærsti samningur sem gerður
hefur verið lun farþegaflutninga
frá íslandi.
Samkværrrt samningprum verða
á fraimain'greiindu tímabili flutJtir
6 þú.sund farþegar á leiðinni
Island-Skandinavia og 4 þúsund
farþegar á leiðinni Ísland-Bret-
land. Flogið verður til Kaup-
mannahafnar og Lundúna — til
Kaupmannahafnar alla sunnu-
daga og til Lundúna alla þriðju-
daga. Perðaskrifstoifumar hafa
náð hagstæðum samninigum við
erlendar ferðaskrifstofur um
framhaldsflug frá Kaupmanna-
höfn og Lundúnum og orlofs-
dvalir víða í Evrópu. Lágmarkis-
hópur í hverja flugferð frá Is-
landi og heim aftur er 10 manns.
Samkvæmit upplýsinigum, sem
forráðamenn ferðaskrifstofanna
gáfu á blaðamannafunidi í gær,
geta þeir á gildistíma samnings-
ims boðið upp á sex daga ferð til
Lundúna fyrir 13.600 til 14.600
krónur og átta daga ferð þangað
fyrir 14.700 ti'l 15.950 kiónur.
Átta daga ferð til Kaupmanna-
hafnar kostar frá krónum 14.900
til 16.300.
Þess má geta, að 10 þúsund
farþegar á framangreindu tíma-
bili eru um 25% af rrrögu-
legu sætaframboði fíiuigfélaganina
þriggja; F.Í., S.A.S. og B.E.A.,
á framangreindu'm leiðum og að
S.A.S. kemur ekki inn í þetta
ffl'Ug fyrr en í vor.
Til Kaupmannahafnar
að yfirheyra
Ályktun a5alfundar LÍÚ:
„ Afkoma útger ðarinnar
er í lágmarki“
AÐALFUNDI Landssambands
ísl. iitvegsmanna lauk í gær. Eft-
ir hádegi i gær voru gerðar álykt
anlr um landhelgismálið og efna
hagsstöðu útgerðarinnar. Loks
fór fram kosning sambands-
stjórnar, en áður en hún fór fram,
voru þelr Sverrir Júlíusson og
Finnbogl Guðmundsson kjörnir
heiðursfélagar Landssambands
ísl. útvegsmanna fyrstir manna.
Sverrir Júliiisson var formaður
L.Í.Ú. i 26 ár, frá 1944 til 1970,
er hann var ráðinn forstjóri Fisk
veiðasjrtðs íslands, og Finnbogl
hefir átt sæti í stjórn þar frá
sama tima og fram á þennan
dag, að hann baðst eindregið und
an endurkjöri. Ftnnbogi var og
form. Verðlagsráðs L.Í.Ú. í miirg
ár.
Formaður sambandssitjómar
var endurkjörinn einróma Krist-
ján Ragnarsson. Aðrir í sambands
stjórnina voru kosnir:
FRÁ BÁTAÐEILD:
Jón Árnason, Akranesi, Ágúst
Flygenring, Hafnarfirði, Baldur
Guðmundsson, Reykjavík, Bjöm
Guðmundsson, Vestm.eyjum, Hall
grímur Jónasson, Reyðaxfirði,
Andrés Finnbogason, Reykjavík,
Margeir Jónsson, Keflavík, Matt
hias Bjarnason, ísaiirði, Stefán
Pétursson, Húsavík og Tómas
Þorvaldsson, Grindavík.
FRÁ TOGARADEILD:
Loftur Bjarna3on, Hafnarfirði,
Ólafur Tr. Einarsson, Hafnarfirði,
Sveinn Benediktsson, Reykjavík
og Vilhelm Þorsteinsson, Akur-
eyri.
Um efnahagsstöðu útgerðar-
innar var einróma gerð eftirfar-
andi ályktun:
„Efnahagsástandið í landinu
emtaennist nú af mikilli grósku
og raunar einnig af mtkiMi
þenslu. Ekki fer á miili mála, að
skýringm á þessu er bati í af-
kornu sjávarútvegsins í heild sl.
2 ár og stingur þetta ástand
mjög í stúf við efnahags-
örðugleika 1967 og 1968, sem
voru afleiðing af verðfaMi sjáivar-
afurða erlendis og afflabnesti.
Samamburður á þessum fcveim -
ur stu'ttu, samhliða tímabil'um,
sem eru vel í minmi aUra, sanna
svo að ekki verður um villzt, að
órofasambamd er mUli góðrar af-
komu sjávarútvegsins og annars
atvimnureksturs i lamdiwu og þar
með þjóðarimnar alilrar.
Þrátt fyrir máklar verðhækk-
anir á fiskafurðum erlendis 1970
og einsitaklega góðan afla á vetr-
arvertíð það ár, varð raiunin
samt sú, að ekki varð hagnaður
af útgerðrnmi i heild. — Miiklaur
áframhaldandi hækkamir afurða-
verðs leiddu svo til þess, að hægt
var að hækka fiskverð á þessu
ári, þanmig að nú eru horfur á
nokkru betri afkomu i bátaút-
gerðinni í heild, þótt hún koml
mjög misjafnlega niður á ein-
Framh. á bla. 19