Morgunblaðið - 21.12.1971, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 21. DESEMBER 1971
B[/T aö auglýsa í Morgunblaðinu
ur, sem hver maður gat leikið,
ef hann aðeins hafði réttu spil-
in á hendinni. Ef ég bæði Hue
um það, mundi hann fara til
Grace og fá hana til að af-
henda bréfið. Mér var sama,
hvernig hann færi að þvi. Mér
var sama þó það kostaði hann
að giftasit benn-i. Ef hann þrjózk-
aðist við, skyldi ég lofa að segja
lögreglunni, hver það hefði ver
ið, sem kom sem boðfienna i sam
kvæmið hennar Flóru á laugar-
daginn var. Og hvers vegna
ætti hann svo sem ekki að
hjálpa mér? Það var honum að
kenna, að ég hafði komizt i
þessa klípu.
Mér fór að líða svolítið betur.
Þetta var indælis veður — uppá
haldsveðrið mitt. Snjórinn brak
aði undir skóhlífunum mínum
Rjómaís
milli steikar og
mÆ Á eftii safaríkri steik og velheppnaðri
B I ■ I sósu er frískandi að fá sér ísrétt, Ijúf-
fengan og svalandi. Á hverjum pakka a’f Emmess is er fjöidj uppskrifta.
m
ess Lbl
Stórkostlegt
úrval
tízkufatnaðar!
POP J
HÚSIÐ
Tízkuverzlun
Grettisgötu 46
og fínn snjór fauk upp af hrúg
um á stéttinni, og blikaði í sól-
slkininu. Ég skyldi njóta þess.
Ég skyldi taíka mér frí frá
þessum morðmálum í nokkra
kliuikkutíma. Ég skyldi fara út að
ganga og svo í bíó. En fyrst
yrði ég að hringja til Hue.
Kisa iá í hripi við einn mið-
stöðvarofninn. Þegar hún
heyrði tii mín, stóð hún upp,
teygði úr sér og hljóp til mín,
nuddaði sér upp við fæturna á
mér og setti upp uppáhalds-sult
arsvipinn sinn.
Án þess að fara úr yfirhöfn-
inni, þaut ég fram í eldhús og
gaf henni að éta. Svo gekk ég
aftur inn í stofuna og tautaði
númerið hans Hue fyrir munni
mér.
En þegar ég seildist eftir sim
anum hringdi hann, og röddim,
sem svaraði svari mínu, var hin
velþekkta hása rödd í Grace
Leigh.
— Jæja, þú lætur ekki grasið
spretta undir fótunum. Þú sagð
ist ætla að bíða til mánudags.
Þögn.
— Það var ekki það, sagði
hún varkárnislega. — Ég vil,
að þú komir heim til mín i eftir-
miðdag. Klukkan þrjú stundvis-
lega. Það er afskaplega áríð-
andi.
— Til hvers? Af eimhverj-
um ástæðum för kuldahrollur
um mig alla.
— Nei, sagði ég edmbeiitt. —
Ég kem ekkert.
— Ég get ekki sagt það í sim-
amn. Ef einhver lögreglumaður
er að elita þig, þá losaðu þiig við
hann. Þú mátt ekki sjást.
Hún fór eitthvað að tauta.
— Ég heytri ekki til þín, sagði
ég. — Geturðu ekki talað upp-
hátt.
— Ég sagði, að þú þyrftir
ekkert að hræðast. Það verða
þarna fleiri. Gerðu þetta fyrir
mi-g.
— Gott og vel, sagði ég loks-
ins. En þú skalt ekki búast við,
að ég komi með peningana.
Ég la-gði símanm á o-g hugsaði
margt. Það var eins og Grace
hefði verið hrædd.
Síðan hringdi ég í skrifstofu
Hues en mér var sagt, að hann
verzlun
er matvöru-
verzlun

SKYRTAN
/Vndersen & Lauth
Vesturgötu
Laugavegi
Glæsibæ.