Morgunblaðið - 08.02.1972, Blaðsíða 3
MORGr.N'BÍ.ADID, MIIDJUDAg'I'R 8. UKHIU'TAR 1Ö72
3
á mótí virðist svo sem vel
hetfði mátt reyna 12. Bxf6 -
Bxf6 og 13. Rxb5, eif t. d. 13. -
Dx<15 þá 14. Rc3 - Ðxd4, 15.
Dxd4 - Bxd4, 16. Bxc4 oig hvít-
ua- hieldur siínu og vel það).
12. - a.6, 13. Be2 - Rbd7, 14.
h4 - Rb6, 15. Bxf6 - Bxf6,
16. h5 - g5, 17. Hdl (Þessá
leitour er helzti hægfara.
Sennilega var betra að hróka
sitrax. Bf þá 17.. - Bxd4, þá 18.
Dg4 - Bf6, 19. Re4 og hvítur
hefur sóiknarfæri). 17. - Dd7,
18. Dg3 - Rxd5, 19. Re4 - Df5,
2«. Bf3 - Had8, 21. 0-0 - Rf4,
22. I>3 - cxb3, 23. axb3 - Dxe4!
(Með þessuim einfalda en iag-
lega leiik þvingar Túlkmakov
fram unnið endataifi. Hér eftir
hlýtur vinningurinn aðeins að
vera timaspur.smál). 24. Bxe4
- Re2t, 25. Kh2 - Rxg3, 26.
Kxg3 - Bxd4, 27. Bb7 - Hd6,
28. Kg4 (Auðvitað ekiki Bxa6
vegna Be5t). 28. - a5, 29. Kxg5,
30. bxa4 - bxa4, 31. Be4 - a3,
32. Bbl - Hb8 og Iivitur gafst
upp.
í skák sinni gegn Firiðriiki
tökist Braga Kristjánssyni að
byggja upp trausta stöðu og
halda frumkvæðdnu lengi vel.
1 tímahra'kimu teyigði Bragi
sig hins vegar of langt og var
þá eiklki að sökum að spyrja.
Hvítt: Bragi Kristjánsson.
Svart: Friðrik Ólafsson.
Sikileyjarvöm.
1. e4 - c5, 2. Rf3 - Rc6, 3. d4 -
cxd4, 4. Rxd4 - e6, 5. Re3 -
Dc7, 6. g3 (Hér er oft leiikáð
6. Be2 eða Be3. Afbrigði það,
sem Bragi velur er mjö,g
traust og vel til þess faillið að
beita því gegn sterlkum mönn-
um). 6. - a6, 7. Bg2 - Rf6,
8. 0-0 - d6, 9. Hel - Bd7,
10. Rxc6 - bxc6, 11. Ra4 - Hb8,
12. c4 - c5, 13. Rc3 - Bc7,
14. b3 - Bc6, 15. Bb2 - 0-0,
16. De2 - Hfe8 (Hvítur hótaði
Rd5). 17. f4 - Rd7, 18. e5 -
Bxg2, 19. exd6 - Bxd6, 20.
Dxg2 - Bf8, 21. Hadl - Hbd8,
22. Re4 - h6, 23. Hd2 - Rb8,
24. Hedl - Rc6, 25. Df2 - Hxd2,
26. Hxd2 - Hd8, 27. Hxd8 -
Dxd8, 28. Rxc5?? (Hér teygir
Braigi sig of langt, — peðið
er baneitrað. Eftír 28. Dd2
var enigin hætta á ferðum og
vegna hinnar veiku peðastöðu
sinnar á drottningarvæng
verður svartur raunar að
tefla mjög gætilega). 28. -
Ddlt, 29. Kg2 - Rb4! (Einn
af þessum bráðdrepandi
leikjum, sem láta svo litið
yfir sér, hvitur er nú algjör-
leiga varnarlaus). 30. a3 (ef
Framhald á bls. 20.
Þegar mótið hafði formlega
verið sett hófst sjálift mótið
með því, að Gísld Hai'ldiórsson,
fonsetí borgarstjómar .ék
fyrsta lei'kinn í ská'k þeirra
Keene og Stein. Stein beitti
Grúnfelds-vöæn og kom upp
afbrigði, sem mjöig er i tízku
um þessar mundir. Keene
banð snemma upp á peð, sem
stórmieistarinn þáði, og fékk
fyrir það nokkiurt forskot
í iiðskipun. Á réttu augna-
bliki skilaði Stein peðinu aft-
ur og skákin leystíst upp í
jaifntefli eftir aðeins 16 'ledki.
Á næsta borði áttust við
aðrir tveir títilhafar, Hort og
Georghiu. Hort beitti Caro-
kann vöm, sem hann hafur
mikið dálæti á. Hér varð
sama sagan: teflt var tizku-
afbrigði og eftir 23 leiki var
siká'kin steindautt jafntefli.
Höfðu þó óraunsœir bjart-
sýnismenn vonazt eftir harðri
baráttu tveggja jafnvdgra.
Enn eitt meinleysisjafntefl-
ið varð i skák Freysteins og
Jóns Torfasonar. Jón haifðd
hvdtt og tefidd mjög varlega
MikiII fjöldi áliorfenda fylgdist með umferðinni á sunnndag. Á meðaJ áhorfcnda var skák-
snillingurinn Bobby Fischer, sem scst standandi til vinstri á myndinni rétt við súiuna.
Reykjavíkurskákmótið:
engin
kioma oig menn geta svo skoð-
að nánar í ró og næði. Ber þá
einnig að hafa í huiga, að eng-
inn er óskeiikuli og að listin
að gera sikáks/kýringar er í
þvi fóJgim að segja mótuiieiga
iitið af vitleysu í einu.
Fyrst skulum við þó Mta á
skák Jóns Kristinssonar og
Túkmakovs.
Hvitt: JÓN KRISTINSSON.
Svart.: W. TÚKMAKOV.
Grunfelds-vörn.
1. d4 - Rf6, 2. c4 - g6, 3. Rc3 -
d5, 4. Bf4 - Bg7, 5. Rf3 - »-0,
6. Hcl - dxc4, 7. c3 - Bc6,
8. Rg5 - Bd5, 9. e4 - h6, 10.
exd5 - hxg5, 11. Bxg5 - b5!,
(Hér er oftast ieikið 11. -
Rxd5, en eftir Bxc4 hefur
hvitur mjög góða stöðu veigna
hins sterka bistoupapars.
Textaleikurinn mun vera nýj-
ung Túkmakovs og á vafa-
laust eftir að valda skákfræð-
ingum heilabrotuim í framtíð-
inni). 12. Df3 (Hvítur á úr
vöndu að ráða. 12. Rxb5 'kom
auðvitað ekki til greina vegna
Dxd5 og vinnur mann. Aftur
Magnús Torfi Ólafsson,
menntamálaráðlierra, fiyt-ur
setningarræðu við npphaf
mótsins.
Við npphaf Rcykjavikurmótsins — Gísli Halldórsson, forseti
borgarstjórnar, leikur fyrsta leikinn fyrir enska skákmann-
inn Keene, scm tcfldi við sovézka stórmeistarann Stcin.
Mikil barátta -
óvænt úrslit
ÞAÐ heifur orðiö að sam-
komulagi, að undirritaður
skrifi um Reykjavíkiurmótdð
1972 hér í blaðið. Mun ég
reyna að iýsa gangi hverrar
umferðar oig birta þær skákir,
sem mesta athygli vekja
hverju sinni, ekki veigna
nafna þeirra, san eiigast við
heldur vegna þedrrar baráttu,
er í þeim felst. Mun ég því
frernur birta skemmtiieiga
barátluskák tveggja títil-
iausra keppenda, jafnvel þótt
hún sé stórgölluð, en iitlaust
jafntefli tveggja stórmeistam
þótt sú Skák 'kunni e. t. v. að
vera gallalítil. Hins vegar
hilýtur það að láiggja í augum
uppi, að ekki eru tök á að
birta nema fáar sikákir úv
hverri umferð og bið þvi
'keppendur og aðra forláts á
því að valið hiýtur að fara
eftir mínum eig'in smekk,
enda verður vonandi alltaf
erfitt að velja og hafna. Þeim,
sem vilja fá al.lar sikákimar,
Skal hins vegar bent á móts-
blaðið, sem selt verður á
keppnisstað.
gegn Robatch-vöm Firey-
steins. Huigsaði Jón aiuðsjáan-
lega fyrst og freimst um að
gefa ekiki færi á sér. Það
tók.st og um jafntefli var sam
ið eftir 19 leiiki. Heifði þó senni
lega 'hvorugur keppenda beð-
ið tjón á sálu sinni, þótt hann
hefði leitað eftir færum af ör-
lít'ið meiri ákveðni.
Þá er komið að þeim skák-
um, þar sem barizt var til
siigurs. Tii þess að gera Jamgt
mál stutt er bezt að líta á
siká'kárnar sjálfar, enda er
sjón jafnan sögu riikard. Það
skal þó tekið skýrt fram, að
i athu'gasemdum þeim, sem
ég kann að gera við einstak-
ar skákir i þáttum þessum,
er það ekki ætlunin að kveða
upp neina Salómonsdóma, eða
að fóðra s'kákimei.stara á tæm-
andi skýringum, heldur að-
eins að benda á ýmsa möigu-
leiika, sem upp tounna að.
8TAKSTEIIVIAR
Þögn Svövu
Það var bæði gagnlegt og fróð-
legt að hlýða á samtal þcirra
Kristins E. Andrcssonar og
Svövu Jakobsdóttur í sjónvarp-
inti í fyrrakvöld. Kristinn E. And
rcsson kemur til dyranna eins og
hann cr klæddnr. Hann er komm-
únisti og óhræddur við að játa
þá trú opinberlega. Hann mun
aldrci, að eigin sögn, snúa bak-
inu við Sovétrikjumim og hon-
um hefur tekizt að standa af
scr það andlega áfall, sem ræða
Krúsjeffs á þingi sovézka komm-
únistaflokksins 1956, var mörg-'
um skoðanabræðrum hans. Við
slíka menn er hægt að tala. Krist-
inn E. Andrésson viðurkennir
hreinskilnislcga sinn kommún-
isma, en það er meira en hægt
er að segja um flesta skoðana-
bræður hans hérlendis nú orð-
ið. Þcir hafa reynt að telja fólki
trú um, að þeir séu allt annað
en þeir raunverulega eru — og
með bærilegum árangri. Á þess-
um árum hafa margir gengið til
liðs við kommúnista, sem ekki
eiga heima í þeirra hópi. Sumir
hafa hrökklazt þaðan aftur, Héð-
inn Valdimarsson eftir 12 mán-
uði, Hannibal Valdimarsson 12
árum eftir að hann gekk til sam-
starfs við kommúnista. Ekki
verður enn séð, hvernig fer fyr-
ir Svövu Jakobsdóttur. En hitt
kom glögglega i ljós í sjónvarps-
þættinum, að hún er fljót að iaga
sig að aðstæðum á hinu nýja
heimili. Það sem mesta athygli
vakti í samtuli þeirra Kristins
og Svövu v'oru nefnilega þær
spurningar, sem Svava Jakobs-
dóttir sá ekki ástæðu til að
spyrja Kristin E. Andrésson,
menningarleiðtoga og bók-
menntapáfa kommúnista á ís-
landi í þrjá áratugi. Rithöfund-
urinn Svava Jakobsdóttir taldi
bersýnilega ekki við hæfi að
spyrja Kristin E. Andrésson svo
sjálfsagðrar spurningar, sem
þeirrar, hver afstaða hans væri
til þeirrar venju sovézkra stjórn
valda að senda rithöfnnda þar i
landi ýmist í þrælkunarbúðir eða
á geðveikrahæli.
Halldór
svarar Lúðvík
Halldór E. Sigurðsson, fjár-
málaráðherra, liefur nú mannað
sig upp í að svara iimmæium
I.úðviks Jósepssonar, sjávarút-
vegsráðherra um samningamál
BSRB. Eins og frægt er orðið
þóttist I.úðvik ekkert kannast
við það á fundi opinberra starfs-
manna í síðustu viku, að ríkis-
stjórnin hefði neitað BSRB um
viðræður um nýja kjarasamn-
inga. Samt sem áður hafði Ól-
afur Jóhannesson, forsætisráð-
herra, skömmu áður viðurkennt
í þingræðu, að ríkisstjórnin hefði
neitað BSRB um slíkar viðræð-
ur og gert grein fyrir röknm
rikisstjórnarinnar fyrir þeirri
neitun. Sl. langardag birti Tím
inn greinargerð frá fjárniálaráð-
herra um samningamál BSRB. f
lok hennar sagði svo: „TUboð
þetta, ályktanir, svo og allar að-
gerðir af hálfu ríkisins í yfir-
standandi kjaradeilu styðjast við
ákvarðanir ríkisstjórnarinnar,
sem heildar." Með þessum orð-
um hefur fjármálaráðherra lýst
Lúðvík Jósepsson ósanninda-
mann á BSRB-fundinum. Og hæst
virtur sjávarútvegsráðherra á
ekki annarra kosta völ en að
gera grein fyrir máli sínn. Hitt
er svo annað mál, að þeim, sem
þekk,ja vinnubrögð I.úðvíks Jós
epssonar, kenuir mál þetta ekki
á óvart. Hann hefur lengi ver-
ið þekktari fyrir margt annað,
hvort heldur er I eigin flokkí
eða í samstarfi við aðra, enl
drengilegar starfsaðferðir.