Morgunblaðið - 25.02.1972, Blaðsíða 13

Morgunblaðið - 25.02.1972, Blaðsíða 13
MŒGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. FEBRUAR 1972 13 SH þrjátíu E.yjólfur ísfehl KyjólfHson og Eiuar Sigurðsson. í DAG eru 30 ár lióin frá stofnun Sölumiðstöðvar Hraðfrystihús- anna. í byrjun voru aðeins 14 frystihús aðilar að þessum sölusam- tökum, en þeim hefur siðan vaxið mjög fiskur um hrygg og eru nú 67 frystihús aðilar að þeim, en alls eru nú um 100 frystihús á landinu. Sölumiðstöðin hefur á þessum árum gegnt mikilvægu hlutverki í þjóðarbúinu, hvað varðar markaðsöflim, atvinnuupp- byggingu og öflun gjaldeyristekna. f tilefni þessara timamóta ræddi Morgunblaðið við þá F.inar Sigurðsson, útgerðarmann, sem nú gegnir stöðu stjórnarformanns S.H. í fjarveru Gunnars Guðjónssonar, og Eyjólf fsfeld Eyjólfsson, forstjóra fyrirstækisins. jSs^ Laða þarf | vinnuaflið að f sjávar- útveginum Einar Sigurðsson, útgerðar- maður, er löngu landskunnur fyrir störf sín i þágu sjávarút- vegsins. Einar er nú 65 ára gam- ali, en hann var einn af stofn- endum S.H. fyrir þremur áratug- um. Við spurðum hann fyrst hver hefðu verið tildrögin að stofnun Sölumiðstöðvarinnar. — Tildrögin að stofemn S.H. voru þau, að frygtihúsin, sem höfðu látið Fiskiimáianefnd amin- aat fyrir eig sölu afurðairana, íundu hjá sér hvöt til að vera sjálfstæð. Kaupfélagafrysitihúsin fóru að láta SÍS arnnast fjrrir sig þessa starfsemi, og einlkarekst ursimonin tóku sig þá saman og stofnuðu Sölumdðlstöðina 25. febirúar 1942 í herbeægi númer eitt á Hótel Island. — Hversu mangiir voru stofn- emdumir? — Við vorum aðeins 14 frysti- húsaeigendur, sem tófcuim þetta íynsta s&ref. Við vorum allir á aildrinum 30—40 ára og mum ég haifa verið yngstur þeiira. Af stofnendunum erum við nú aðeins sex á lífi, og eru þrír þeirra aðilar að S.H. auk mín. — Hverndg var félagslegt skipulag Sölumiðstöðvariininar við stofnunina? — Frá upphafi hefur hvert frystihús, hvort sem það er lítið eða stórt, farið með eitt atkvæði á aðalfundum. Sölulaun voru 1% fynstu árin, en lengst af hafa þau verið 2% og er nú endur- greiddur rúmiega helmingur þeirra til frystilhúsanina við hver áinslok. — Hverjir voru fyrstu markað- ir S.H. erlendis? — Það var Bretlamd meðan á st.ríðinu stóð, en fyrstu árin eftir sitríð keyptu Hollendingar afurðir okka<r og sdðar Rússar og Tékk- ar. —- Hvemær hófuð þið svo mairkaðsöflun vestam hafs? — Áður em stríðinu var lokið, íóxum við að hugsa fyrir marfk- aðsöflun í Bandarrdikjunum og réðum við Jón Gummarsisom, sem þá var fraimkvæmdastjóri Síldar- verksmdðja ríkísáns, til þess að taka þemman starfa á hemdur. Staríaði hanm síðam að maaikaðs- öfluin fyrir S.H. lemgi vel, bæði í Bandaríkjumum og í Evrópu. Útflutning hófum við svo tii Bandaríkjamma strax í striðslok- iin, em í mjög smáum stil til að byrja með. —- Sölumiðstöðin hefur sett á stofn nokkúr dótturfjrrirtæki er- lemdis, og mun Coldwater Sea- fcjdá ’Corp. vera einma þekktast þedtnra. — Hver voru tildrögin að stofnum þess íyrirtækis? — í bjrrjum ársine 1945 settum við á etofn sölustorifbtofu í Bandairílkj unum, sem Jón Gumm- arsso<n veitti forstöðu. Átti iiamm svo árið 1947 mestam þátt í stofn- um bamdarís'ks fyrirtætois í eigu S.H., Coldwater Seafood Corp. Fyrirtælki þetta seldi í fyrstu afurðir hraðfrystihúsa Sölumið- sföðvarrimmar á saima hátt og storiflstofam hafði áður gert. Etoki leið þó á lömigu þar til Jón beitti sér fyrir því að keypt var gömiul túniisksvertosimiðja, sem kostaði þá 94 þúsundir dollara, og var henmi brejrtt í fiskskammtaveirk- srniðju. Coldwater er nú orðið stór- fyrirtæki á bamdairísfcan mæli- kvarða í sölu og framleiðslu á fiistoafurðum. Einfcum hefur verið mikill vöxtur í fyrirtækinu eftir að Þorsteinn Gíslason hafði for- gömgu um byggimgu nýtizku vertosmiðju í Cam'bridge í Mary- land, og er nú verið að stækka þá vertosmniiðju um heiming. — Sem dæmi um stærð og öram vöxt Coldwater má geta þess, að árið 1971 seldi fyrir- tækið afurðir sinar fyrir 58 milijónir doilara, og hafði þá rúmnlega þrefaldað sölu sdna flrá 1967. — Sama ár og Coldwater var stofnað. settum við jafnframt á stofn kæliskipafjrrirtæki, HF Jökla, sem átti um stoeið þrjú frystiskip og eitt vöruflutninga- skip. Síðam rak hvert dóttur- fyrirtækið ammað. Miðstöðin, sem var innflutmdngsfyrirtæki kom í góðar þarfir fyrst upp úr stríð- inu, þegar erfitt var að selja fisk til Evrópu nema í vöru- skiptum. Þá má nefnia Trygginga- miðstöðina, Umbúðamiðstöðina og Líftryggingamiðistöðina, evo farið sé fljótt yfir sögu. — Hafa þær vonir rætzt, sem þið brautryðjendurmir gerðuð ytokur með stofnun Sölumið- stöðvarinmiar fyrir þremur ára- tugum? — Hraðfrystiiðnaðurinm er orðinm mjög smar þáttur í islenzk- um þjóðarbúskap. Þammdg var talið, að við fiskverkun hefðu árið 1969 unnið 5.500 manmis, og er þá miðað við fulia starfsviku aUt árið. Mestur hluti þessa fjölda starfar við hraðfrystiiðn- aðinn. Það er áreiðamlegt, að sú mynd, sem dregin verður upp aí Sölu- miðstöðinmi 1 dag með dóttur- fyrirtækjunum, er mdklu stór- fenglegri em notokum okkar hefði getað órað fyrir við stofmum fyrirtælkisins 1942. — Að hyerju telur þú að beri að stefna í framtíðinmi í hrað- frjrstiiðnaðinum? — Ég tel emgam vafa á því, að íslendingar eigi að keppa að því að geta fullummið í landinu sjálfu allan fiisto og fiskafruðir, þótt það kunmi að síkiptast á fleiri greinar en frystingu, svo sem söltun og niðursuðu. Það getur verið að við þurfutm að vera við þessu búnir innan svo stoamms tima sem 6 mánaða, þegar af útfærslu lamdhelginmar verðux 1. septem- ber n.k. Ég tel það eimanitt eitt af mikUvægari veitoefnum niæstu mánaða að búa þjóðima, hvort heldur er iðmifyrirtæki eða láme- stofniamir, og rauniar alit fólkið í iamdinu, undir þá hörðu bar áttu, sem þjóðin getur þurft að heyja áður en hún hefur unmið lokasigur í lamdheigismálimu. —• Hvað hraðtfrystiiðnaðimm, varðar tel ég eimma hrýnast að skipuleggja og emdurbyggja fjaimörg frystihúsamina, sem í upphafi voru byggð aí vanefn- um og svara nú miörg hver engam veginm kröfurn tímams, hvorki hvað hollustuhætti né hrein- lætiiskröfur áhrærir. — Eitt vamdamál er það lika, sem frystiiðnaðurinm hefur átt við að striða, og það er Skort- ux á vinmiuafli. Eitthvað mætti bæta úæ þvi með stórautonum vélakosti, em tii þess þaæf mikið fjármiagn. Það þyrfti eimnig að gera alveg sérstaka herferð til að laða vinmuafUð að sjávarút- vegimum, etotoi aðedms að iðnað- iniuan, heldur og að sjómenmisk:- ummi, til þess að sjávarútvegur- inm verði ékki umdix i samkeppm- irani um vinmuaflið. Má þar nefna, að efla þarf Sjómamma- og vélstjóraskóla, koma á fót fiskiðnaðanstoóia, sjó- visnmuskóla, og bamagæzlu fyrir þá, sem vimna í fiskiðnaði. Um- fram aUt þurfa þó frystihúsie að hafa það góða afkomu, að þau geti endurnýjað sig eðlilega. Frystihúsin verða að búa sig undir aukin afköst vegna útfærslu land- helginnar Eyjólfur Isfeld Eyjólfsson hef- ur um nokkurra ára skeið verið forstjóri Sölumiðstöðvarinnar. en auk þess á hann sæt.i í stjórn Coldwater Seafood Corp. í — Orðsending Framh. af bls. 1 Breta í Reyfcjavík, og Karl Ro- wold, sendiherra Sambandslýð- veldisims Þýzkalamds i Reykjavík, og afheniti þeim hvorum í sínu iagi greinargerð, þar sem til- kynrnt er að ákvæði orðsending- anna frá 1961, um að visa ágreiningi um fiskveiðimlörk ís- Jands til Alþjóðadómisins, eigi ekki lengur við og íslemdimgar séu ekki bundnir af þeim. Jafn- fnamt er tilkynmt, að ný reglu- gerð um 50 mílna fiskveiðitalk- mörk umhverfis fsland komi til framfcvæmda 1. septeœber 1972. Greinargerðimar voru efnis- lega samhljóða, og fer sú, sem afhent var brezka sendiherran- um, orðrétt hér á eftir á íslenzku og ernsku: „Viðtræður hafa farið fnam milii rikisstjóma íslands og Bret- lands í þvi skyni að finna hag- fehda iausn á vamdamádum brezkrar togaraútgerðar jafn- fnamt því, að tryggðir séu lífs- Bandaríkjunum. Við spurðum hann fyrst að því, hvert væri raunverulegt hlutverk Sölumið- stöðvarinnar. — í lögum félagsinis er megin- hlutverk S.H. talið vena að amm- ast um sölu á framieiðslu frysti- húsamma, og að sjá um inmkaup umibúða og ainmarra retostrarvara fyrir félagsmienm. í rejmd er þó starfsamim mitoiu víðtækari, þvi í fyrsta lagi er um að ræða margs komiar þjónustu við frystihúsim, t. d. eftirlit með framJeiðSlu og miangháttaða tæknilega aðstoð og i öðru lagi hafa málin þróazt þanmig, að S.H. hefur orðið hagsmumasamtök frystihúsanma og raumar fiskvimmislunmar allnar í baráttummi fyrir viðumamdi starfsskilyrðum, og hefur þar gemigið á ýmsu. — Hvennig er skipulagi Sölu- miðlst öðvaritvna.r háttað? — Ýmsar breytin.gar haía orðið á lögum félagsins á þess- um 30 ára starfisferli. TVö grumd- vaUainatriði hafa þó haldizt óbreytt frá byrjun. Hið fyrra er, að hvert íiystihús hefur eitt at- kvæði á aðalfundum fédagsins, án tUlits til framleiðsJumagns og hið síðara, að Sölumiðstöðin á sjálf emgar eignir eða Sjóði, heldur er tekjuaígangi hvers árs skipt milli félagsmamma, og fá þeir inmeigmir endurgreiddar, ef þeir hætta starfseminmi eða gamiga úr samtöfcumuim. í aðalstjórm eiga sæti 9 menn, og jafnimargir til vara. Vara- menm sitja stjórnarfumdi etous og aðalmenm. Reynt hefur verið að halda þeirri óskráðu reglu, að allir landshlutar eigi fulltrúa í stjórninini. í framlkvæmdaráði eiga sæti 5 memn, og halda þeir fundi eigi sjaldnar en einu sinmi í viku. í fraimkvæmdaráðtou eru for- maður, varaformaður, fonstjóri og framkvæmdastjórarnir Björn Halldónsison og Einar G. Sveins- som. — Alls vinma nú hjá Sölumið- miðstöð hraðfrystihúsamma 55 mammis hér heima. — Hver var framleiðsla frysti- húsa S.H. á sáðasta ári? — Hún var á síðasta ári 73 þúsund tomn, og heildarútflutn- ingsverðmæti 4.700 milljónir hagsmunir íslenzku þjóðartonar. Afstaða rikisstjómar IsJamds hef- ir komið fram við ýmis tæki- færi og skal þá sérstaJdega vísað til gretoargerðarinmar flrá 31. ágúst 1971 til brezka sendiráðs- ins og ræðu utanríkisráðherra ís- lands hinm 29. september 1971 í htoum ahnenmu umræðum á alls- herjarþtoigi Sametouðu þjóðamma, sbr. hjálagt fylgiskjal. Þeim sjónanmiðum, sem liggja til grundvallar þeirri ákvörðun rik- isstjónrnar fslands að gefa út nýja reglugerð varðandi fiskveiðitak- mörk á landgrunmissvæðimu, er lýst í hjálagðri greimargerð, ..FiSkveiðiiögsaga íslands", dags. febrúar 1972. Jafnfraimt því að árétta öll þessi sjónairmið, vill ríkisstjóm ísJands nú taka fram éftiríar- andi: í greinargerðimni frá 31. ágúst 1971 var frá því skýrt, „að í því skyni að efla vemdarráðstafanir, sem nauðsynlegax eru til að tryggja lífshagsmuni islenzku þjóðarinmar á hafinu umhverfis landið, telur ríkisstjónn ísJamds n.ú nauðsyn bera til að færa út fiskveiðitafcmörk íslands þanmig. króna. Því miður hefur orðdð allt of lítil auikntog á framleiðslu undanfarto ár, em verðmæti i torónutölu hefur hæktoað mikið vegna gengisifelltoiga og nú að unidanfönnu vegina mikilla verð- hækkama á frystum fiski. Þá hefur eininig orðið hagstæð þró- un í aukimni framleiðsiu verð- mætari afurða. — Hver telur þú vera heiztu verkefni S.H. á næstu árum? — Ég tel að við stöndum nú á tvenmum tímamótum í starf- semi frystihúsanina. Anm'ars veg- ar eru nú augu manoa eS opniast fyrir því að bylting þuxíi að verða í allri meðferð þees dýrmæta hráefnis, sem hér er verið að vinma og öllum ytri og tomri frágangi þeirra verJcsmiðja, sem frystihústo eru, við vimmsJu matvæla og þá eiinmig í aðhúniaðJ og starfsskiljrrðum þess fjöl- menna hóps, sem við þessa fnam- leiðslu vtomur. Það er orðin úrelt hugsum að þau húsakymmi, seim notuð eru til framleiðslu matvæla úr fisJd, eða starfsaðstaða fólkstos, srn oft vtomur langan vtomudag við þessa framleiðisJu geti verið miklu lakari en við aðra starf- semi. Tilefni þessara breytinga má segja að séu auknar kröfur marikaðamna, en slikt ætti þó að vera óþarft, þar sem við ættum að setja metnað ofckar í að þesá mál væru til fjrrinmyndar hér vegina þess, að framleiðsJa aí- urða úr sjávarafla er undirstaða iífsafkomu okkar. Til þess að þetta megi verða, þarf bæði fjármagm og hugar- farsbreyttogu, og verður að vona að ’rætiist úr hvonu tveggja Hins vegar má nú værnta mik- illar aukningar í framleiðsdu með útfænsJu lamdhelginm.ar og auton- um fiskiskipaflota. Frystihúsin þurfa því, auk þeirra breytimga, sem ég áður miirmtist á, að búa sig undir meiri afköst með véla- kaupum og auktoni hagræðtogu við framleiðsluma. Fyrir Sölumiðstöðtoa og fyrir- tæki henmar sem vinma að sölu- máium, er mikið starf framnumd- an við söluaufcnimgu á oJtkar nú- verandi mörkuðum og öflum nýrra markaða. að þau nái yfir hafsvæði land- grunnsins". Þar var einmig sagt, að rikisstjórn fsJands væri þeirr- ar skoðunar, að nú hafi verið náð að fullu tilgamigi og mark- miði ákvæða orðsendingamma írá 1961 um að vísa tilteknum ágrein- ingsatriðum til dómisúriausnar. Ríkisstjóm ísJands teiur því, að ákvæði orðsendiniganna eigi efcki lengur við og að íslemdingar séu þesis vegma ekiki bumdnir af þeim. Rikisstjórm íslands hefÍT þvi ákveðið að gefa út nýja reglu- gerð um 50 mílna fiskveiðitak- mörk frá núgildandi grunmim- um umhverfis ísland og að hún komi til framkvæmda hinn 1. september 1972, svo sem segir í ályktun Alþingis, sem sam- þykkt var samihljóða himm 15. febrúar 1972. Ríkisstjórm fsiands vonar, að viðræður þær, sem nú etamda yfir, muni svo fljótt sem verða má leiða til hagfelldrar iausnar á þeim vamdamálum, sem hér er um að ræða. Afrit gretoargerðar þessartar verður sent aðalritara Sameinuðu þjóðanna og ritara AlþjóðadómB- ins.“

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.