Alþýðublaðið - 20.07.1958, Qupperneq 7

Sunnudagur 20. júlí 1958
7
AlþýSublaðiið
LeiSir allra, sem ætlc »3
kaupa eða selja
O I L,
llggja til ok&ar
Bílasaian
Klapparstíg 37. Sirai 19032
öanuxast allskonar vaíM-
og hitalagnix.
Hltalagnir a.f.
Símar: 33712 og 128S».
LckaS
vegna
sumarleyfis
Húsnæðismiðlunixi
Vitastíg 8a.
Ákl Jakobsson
•*
Krlsfján Eíríksson
bæstaréitar- og héraSa
dómsiögmenH.
Málflutningur, -innheimta,
samningageirSir, fasteigna
og skipa§ala.
Laugaveg ' 27, Sími 1-14-53.
SainiíIarScort
Slysavamafélag íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa
varnadeildum um land allt.
í Reykjavík í Hanny_*ðaverzl
uniimi í Baíikastr. 8, Verzl.
Gunnþórunnar' Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Afgrexdd í síma
, 14897. Heitið á Slysavamafé
i lagið, Það bregst ekki. —
KAUFUHf
prjónatuskur og vað-
málstuskur
hæsta verði.
Mngholtstræti 2.
SKINFAXI h.f.
Klapparstlg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og viö
geðir á öllum heimilis—
tækjum.

# 18-2-18 %
*
Mlnnlngarspföld
D. A. S.
fást hjá Happdrætti DAS,
Vesturver.1, sími 17757 —
Veiðarfæraverzl. Verðands.,
s£mi 13786 — Sjómannafé
lagi Reyfciavíkur, sími 11915
—- Jónasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 — Bóka
yerzl. FróSa, Leifsgötu 4,
BÍzeiI 12037 — Ólaii Johanns
syni, RauSagerði 15, sími
33698'-— Nesbúð, Nesvegi 29
----Guðm. Andréssyni gull
»mi8, Laugavegl 5ö, aími
13769 — í HafnarfirSi í Fósí
ffltoi 86297.
tÖGMANNSSKKIFST0F4
Skólavöröuatís; 38
PáU Jóh. Þorleifsson h.f - Pósth. 631
,iuió om. IS417 - Simnefni; Ati
Harry Carmichael: Nr, 22
Greiðsla fyrir morð 3
Sigurður Óiason
hæstaréttarlögmaður
Þorvaldur
Lúðvíksson
héraðsdómslögmaður
Austurstræti 14
Simi 155 35
Árnesingar.
Get bætl við mig verk-
um.
HILMAR JÓN
pípulagningam.
Sími 63 — Selfossi.
Fæst í öllum Bóka-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
Höfum úrval af
barnafahuði og
kvenfafnaðl.
Sti*andgötu 31.
(Beint á móti Hafnar-
fjarðarbíói).
KEFLVÍKINGAR!
SUÐURNESJAMENN!
Innlánsdeild Kaupfélags
Suðurnesja greiðir yður
hæstu fáanlega vexti af
innistæðu yðar.
Þér getið verið örugg um
sparifé yðar hjá oss.
Kaupfélag
Suðurnesja,
Faxabraut 27.
sagði bara að þér hefði orðið
gengið inn í knæpuna .. og
þið hefðuð tekið tal saman,
— Sagði hún þér nákvæ-
lega hvernig orð okkar féllu?
— Ekki nema það, að hún
hefði látið liggja að því, að
frú Barrett ætti sök í dauða
eiginmannsins.
— Var það Ohristine, sem
sagði þér frá þessu með líf-
trygginguna?
Pat hikaði .eitt andartak, en
nóg til 'þess að hann veitti því
athygli. Síðan mælti hún. Já,
hún hringdi til líftryggingarfé-
lagsins og lézt vera einkaritari
hans. Kvaðst vera að bera
saman við iistann, sem hann
hefði látið eftir sig, yfir þau-
verðbréf er hann ætti geymd
í bankahólfi sínu.
— Hvernig hafði húxx kom-
izt að því að hann var líf-
trygg'ður?
— Einhvernveginn hafði
hún komizt á snoðir um það,
scnnilega hefur hann sagt
henni það sjálfur. Hann
mundi heldur ekki hafa skoðað
það sem neitt leyndarmál, eða
hvað?
— Það er ólíklegt. Hvenær
hingdi hún .. fyrir eða eftir
réttarhöldin?
— Eftir. Eg hélt að þú hefðir
bént henni á það ráð?
— Og það beinir málinu
aftur að mér, varð Quinn að
orði. Hann vafði Pat enn örm-
um og þrýsti henni að sér. Og
nú ætla ég að spyrja þig einn-
ar sérlega áríðandi spurning-
ar, gæzkan, og ég tek það
fram, að ég ætlast til þess að
þú svarir henni undanbragða-
laust. Var það Christina, sem
bað þig að hafa samband við
mig . . eða er það ein af þess-
um sögum, sem þú ert sjálf
höfundur að ... . ?
'Hún var að vísu ekki hrædd
við hann lengur, en horfði
samt athugandi á hann eins og
hún vildi komast að raun um
hversu langt ihún mætti ganga
svo hann gerði sér ekki grein
fyrir að hún væri að blekkja
hann. Og hún svaraði lágri,
mjúki’i röddu. Þegar hún kom
LEIGUBÍLAR
Bffr«i3astöð Steindórs
Sími 1-15-80
Bifreiðastöð Reykjavíkui
Sími l-17-?0
Hjólbarðar
Nokkur stykki eftir af
, 99x16.
BARÐINN H.F.
Skúlagötu 40 — og
VárðarihúSimi, Tryggv'a-
götu.
Sími 14131.
ekki heim aftur á laugardags-
kvöldið hélt ég að hún- Iiefðs
farið. .til þín. Þa var mésr,sa|t
að þú hefðir farið úr borginnl/
og nú þóttist ég viss um að
ágizkun mín væri rétt. Og sjo
. . já, ég vildi ógjarna að mén
væri ýtt frá þar sem von; vár
um auðtekinn skilding.
— Hvers vegna 'hélstu að
hún hefði farið til mín? Þú
vissir að við 'höfðum ekki'
hitzt nema einu sinni og a.S-
eins í nokkrar mínútur. Og
ef þú heldur að þú getir
blekkt mig aftur. . . Honum
var siálfum Ijóst, að hann gaeti
ekkert við því gert, þar sem.
henni var horfinn allur ótti.
við hann, og þess var ekki af
henni að vænta, að hún segði
sannleikann, nema hún væri
skjálfandi af ótta. Annars
mundi hún Ijúga og halda á-
fram að ljúga á meðan hún
hafði nokkra von um ein-
hvern ágóðahlut. ,;j ]
Það gætti ekki neinnar und-
anfærslu í svip hennar, þeg-
ar hún sagði. Það var Christ-
ina, sem varð-þess valdandi að
ég gerði mér það í hugarlund.
Eftir að hún kom heim úr
kránni og kvaðst hafa talað
þar við blaðamann, var hmi
lengi hugsi. Eg spurði hana
hvað hún hefði í hyggju í sana
bandi við Barrettmálið, en
hún svaraði því annaxs hugar.
Ef ég fengi einhvemtima
sönnun þess að það hefði veriS
kona hans, sem stóð að því áð
honum var hrint út úr le^t-
inni, þá veit ég hvert ég mundi
snúa mér. Eg þóttist ekki geta
skilið það nema á eina leið.j
— Ef til vill hefurðu á rétju
að standa, varð Quinn að orði.
Það er að segja hvað þetta
snertir. Hann sleppti af henhi
annarri hendinni. Og nú höld-
um við áfram sögunni .. hvað
gerðist síðastliðið laugai’dags-
kvöld? Nú sérðu að ég er far-
inn að bera traust til þín, og
ég ráðlegg þér að segja ekki!
neitt það, sem dregið getur Úi'
því. Þú þarft ekki að reyna að
segja mér, að frú Barrett hafi
komið æðandi inn úr dyrunum
og drepið Christinu og borið
hana síðan á brott í striga-
poka.
Pat vatt sig úr tökum haixs.
Slqpptu mér, sagði hún. Eg hef
sagt þér allt það, sem ég vil
láta uppskátt að svo stöddu.
Hún skrapp út í búð og kojm
ekki aftur.
— Hvers vegna snerir þú þjér
ekki til lögreglunnar? Eg er
hræddur um að hún eigi efiir
að spyrja þig spjrjrunum úr, ;ef
eitthvað voveiflegt hefur hept
hana.
— Nú talarðu aftur eins og
kjáni. 'Setjum sem svo að hún;
sé dauð, setjum sem svo að
henni hafi verið rutt úr végi
vegna þess að hún vissi of rríik
ið. Þá erum við tvö ein um áð