Morgunblaðið - 27.09.1972, Qupperneq 7

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. SEPTEMEER 1972
7
Bridge
ItaMa sigraði Bandarikin með
miklTjim yfiirburðum í úrsiitun-
urn í Oiympíukeppninni 1972. Hér
fer á eftir spdl frá þessum leik,
ein þar tekst bandarisku sveit-
iinini að vinna 10 sitig.
NOEBUB:
S: D-10-7-4
H: G-9
T: 10-7-6-4 3
L: 9-3
VESTUR: AUSTUR:
S: 6 5 S: K-G-3
H: Á-K-10-4-3 H: D-6-5-2
T: K-2 T: G-9
L: G-10-5-4 L: Á-D-8-7
SUÐUR:
S: Á-9-8-2
H: 8-7
T: Á-D-8-5
L: K-6-2
Bandarisku spiiararnir Gofld-
man og Lawrenee sátu A—V
og sögðu þanniig:
V: N: A: S:
P. P. 1 1. D.
1 hj. P. 2 hj. P.
4 hj. P. P. P.
N-oi'ður lét út ttgul 6 og þar
swn sagnhafi svinaði spaða gosa
þá gaf hann aðeins 3 slagi, þ.e.
einm á spaða, eiinn á ttgul og
eiinn á lauf og vann spilið.
Við hi'tit borðið sátu itölsku
spiiaraimir Beflladonna og Avar
éUi A—V, en bandarisku spil-
ararnár Wolff og Jacoby N—S
og þar gengu sagnir þanniig:
V: N: A: S:
P. P. 1 t. 1 sp.
2 hj. 2 sp. P. P.
3 1. P. 3 hj. A.P.
Útspil var spaða 4 og sagn-
íiaíi íék'k 10 slagi eins og við
bitt borðið.
----*—»- -»-
PENNAVINIR
22 ára Pólverji, sem hefur
mjög mikinn áhuga á frimerkj-
um, sérstaklega þó frímerkjum,
sem gefin eru út í sambandi við
iþróttir, og listir. Einnig hefur
hann áhuga á músík og heim-
speki. Þeir, sem áhuga hafi vin-
samlegast skrifi til:
Zbigniew Babuia
Bialystok 2
skiytka poczlowa 32 Poland.
Norsk stúlka, 12 ára óskar eft
ir pennavinkonu á sama aldri.
Áhugamál hennar eru: Hestar,
dýr, fugiar, teikning, músik og
írimerkn.
Catrine Bergendal,
Kokkerudásen 31, Hóvik, 1322,
Norge.
12% árs gömul norsk stúlka
vill eignast pennavinkonu
og vini, „ein gutt elier jenter"
eins og hún segir. Hún hefur
margvísleg áhugamál.
Sessei Hjelle,
Lövik Box 29,
6133 Lauestad,
Norge.
13 ára norsk stúlka óskar eft
ir islenzkri pennavinkonu á
sama aldri. Áhugamál hennar
eru: Músík, frímerki og prjóna-
skapur. Hún á heima á lítilli
eyju, skammt frá Flor0, vestlœg
asta bæ Noregs.
Áshild Uiriksen,
6927 Batalden,
Norge.
26 ára gamall Amerikant ósk
ar eftir islenzkum penna-
vin. Þeir, sem áhuga hafi, skrifi
vinsamlegast til Victor Prentice,
315 Bums st. Essexville, Mich.
48732, U.S.A.
DAGBOK
BARMNNA..
Hamingiusami
prinsinn
Eftir Oskar Wilde
Hár hans er brúnt og
hrokkið. Varir hans rauð-
ar eins og granatepli og
augun stór og dreymandi.
Hann er að reyna að ljúka
við að semja leikrit fyrir
leikhússtjórann, en honum
er svo kalt, að hann getur
ekki skrifað meira. Það er
enginn eldur í stónni hans
og hungrið hefur gert hann
magnþrota.“
„Ég skal bíða hjá þér
enn eina nótt,“ sagði sval-
an, sem var hjartagóð í
eðli sínu. „Á ég að færa
honum annan roðastein?"
„Því miður á ég ekki
fleiri roðasteina,“ sagði
prinsinn. „Augun mín eru
það eina, sem ég á. Þau eru
úr sjaldgæfum safírum,
sem keyptir voru frá Ind-
landi fyrir þúsundum ára.
Taktu annan þeirra úr mér
og færðu honum. Hann
selur hann gimsteinasala
og kaupir eldivið og lýkur
við leikritið."
„Kæri prins,“ sagði sval-
an, „ég get ekki gert það,“
og hún fór að gráta.
„Svala, svala, htla svala,“
sagði prinsinn, „gerðu eins
og ég segi þér.“
Svalan tók annað auga
prinsins og flaug heim í
þakherbergi mannsins. Það
var hægðarleikur að kom-
ast inn, þvi gat var á þak-
inu. Hún flaug inn um. gat-
ið og inn í herbergið. Ungi
maðurinn studdi höfuðið í
höndum sér, svo hann
heyrði ekki vængjaþytinn
og þegar hairn leit upp, sá
hann fallega safírsteininn
liggja á fölnuðu fjólunum.
„Fólk er farið að kunna
að meta mig,“ hrópaði
hann upp yfir sig. „Þetta
ex gjöf frá einlægum að-
dáanda. Nú get ég lokið
við leikritið,“ og hann var
mjög ánægður.
Næsta dag flaug svalan
niður að höfninni. Hún sat
uppi í mastrinu á stóru
skipi og horfði á þegar sjó-
mennirnir drógu miklar
kistur upp úr lestinni með
köðlum. „Híf upp“ köliuðu
þeir um leið og hver kist-
an af annarri birtist. „Ég
er að fara til Egyptalands,"
kallaði svalan, en öllum
stóð á sama og þegar tungl
ið kom upp, ílaug hún aft-
ur til hamingjusama prins-
ins.
„Ég er komin til þess að
kveðja þig,“ sagði hún.
„Svala, svala, litla
svala,“ sagði prinsinn,
„viltu ekki vera hjá mér
eina nótt enn.“
„Það er kominn vetur,“
sagði svalan, „og bráðum
kemur kaldur snjórinn. í
Egyptaian-di skín heit sól á
pálmatrén og krókódíl-
arnir liggja í leðjunni og
horfa letilega í kring um
sig. Féiagar mínir eru að
FRHMWRLÐÍ
SrRErfl
BfiRNflNNfl
DRATTHAGI BLYANTUR
SMAFOLK
HE 5AI0 7HAT ALL HUMAN
EVES AR£ VERT CLOSE TO
TUENTV-FIVE MILLIMETEfó IN
D1AMETER..HE SAlD THATSÖME
?E0PLE'5 EVES APPEAR LAR6ER
PECAUSE Of A WIOE LID FI550RE
THERefoRE, rr is nottrue
THAT PEOPLE U3ITH LARGE
EVES NEED MORE SLEEPTHAN
PEOPLE LOITH SMALL EVES^
I KNCW A KIDIN SCH00L LOHO
6EL0N6ST0 FOUR 600ICCLU6S'
FZC~

— Ég- talsuM við atngnlækn-
inn minn í d;t,g.
— Hann sagði að augu allra
manna væru nærri þvi að
vera 25 millimetrar í þvermái
.......hann sagði að augu í
Runmi fófki virtust stærri
vegna þess hve augnaloks-
ra.i»fin er við.
— Þess vegna stenzt það
eliki að fólk með stór a«gu
þwrfi naeiri svefn en fólk meö
tiítiil a,ugn ....
— Ég velt mn stelpu i skól
ann sem er i fjórum bóka
khíbbum!
FERDINAND

Sftf