Alþýðublaðið - 30.07.1958, Síða 3

I
"Miðvikudagur 30. júlí 1958
ifiIÞýSablaðiS
Aíþýöublaöiö
Útgefandi:
Ritstjóri:
Fréttastjóri:
Auglýsingastjóri:
Ritst j órnarsímar:
Auglýsingasími:
Afgreiðslusími:
Aðsetur:
A1þýðuflokkurinn.
Helgi Sæmundsson.
Sigvaldi Hjálmarsson,
Emilía Samúelsdóttir.
14901 og 14902.
1 4 9 0 6
1 4 9 0 0
Alþýðuhúsið
Frentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisgötu 8—10.
Að vakna illa
ÞJÓÐVILjrMN1 segir í forustugrein sinnj í gær, að Al-
þýðublaðið hafi að undanförnu veizt nokkuð að Verka-
mannafélaginu Dagsbrún fyrir að hafa ekki gert nýja
s;amninga um kaup Og kjör við atvinnurekendur. Stað-
reyndirnar eru hiris vegar þessar:
Nokkur orðaskiptj urðu á dögunum millj Alþýðu-
blaðsins og Þjóðviljans í tilefnj a£ verkfalli farmanna.
Kommúnistablaðið rangtúlkaði málstað farmannanna
og neitaði staðreyndum og hugðist þannig koma höggi
á stjórn Sjómannafélags Reykjavíkur. Dagsbrún bar á
góma í þessu sambandi. Þjóðviljinn spurði þá Alþýðu-
blaðið, hvaða afstöðu það myndi taka til bættra launa-
kjara Dagsbrúnarmanna. Alþýðublaðið svaraði því til,
að það teldj slíka málaleitun tímabæra og rökstudda
og myndi veita henni fulltingi — því dytti sem sé ekki
í hug að koma fram við Dagsbrún eins og Þjóðviljinn
við Sjómannafélag Reykjavíktir. ,
Þessa framkomu Alþýðublaðsins1 kallar svo Þjóðviljinn
að veitast að Verkamannafélaginu Dagsbrún. Slík fullyrð-
ing sýnir bezt í hvers konar skapi kommúnistar eru, þegar
þeir vakna til þess: ónæðis að eiga að vinna að kjarabótum
reykvískra verkamanna. Lofgerðarrolla Þjóðviljans úm
stjórn Dagsbrúnar er barnaleg. En útúrsnúnigurinn á af-
stöðu Alþýðublaðsins er þó mun fjær lagi. Þetta er þó
ekki nýtt fyrirbæri. Það er algengt að vakna illa. Og ónotin
bitna þá löngum á þeim, sem vekur. Að þessu athuguðu
kann Alþýðublaðið vel orðum- Þjóðviljans. Þau eru sannar-
lega skiljanleg. Reykvískir verkamenn munu líka sætta
sig ólíkt betur við framkomu Alþýðublaðsins gagnvart
þeim en farmennirnir við rýtingsstungu kommúnista í
nýloknu verkfalli þeirra.
Til skamnmr og skaða
MORGUNRLAÐIÐ er öðru hvoru aS fullyrða, að stækk-
un landhelginnar nú sé ekki eins vel undirbúin og 1952.
Þetta verður svo tilefnj blaðaskrifa, sem einkennast af
gagnkvæmum brigzlyrðumi.
Alþýðublaðið sér ekki ástæðu til að leggja orð í þennan
belg. Enjjað vill beina því til hinna blaðanna, hvort þetta
eigi að vera stimpillinn á þjóðareininguna í landhelgismál-
inu af þeirra hálfu. Íslendíngar bera- gæfu til þess að
standa saman í lendhelgismálinu, greina milli aukaatriða-
og aðalatriðis og halda virðingu sinni. — Blöðin ættu að
fara að þessu fordæ-mi þjóðarinnar. Þau túlka áreiðan-
lega ekki málstað landsmanna msð heim-skulegum og ótínra-
bærum deilum, sem eru okkur til skammar heima fyrir
og skaða út á við. Dagar þeirrar blaðamennsku mættu vera
liðnir á íslandi.
ötan úr lieimi
NORÐURLÖNDIN — fyrst
og fremst Stviíþjóð, Dann^öfrk
og Noregur — hafa iðuiega
staðið saman á vettvangí Sam-
einuðu þjoðanna og átt sam-
eiginlega frumkvæði í Ieit að
lausn deilumála og átaka þjóða
á milli. Ríkissjórnir þeirra
hafa sífellt staðið i sarnbandi
og ráðfært sig hver við aðra.
En í samband; við 'átökin í Mið
Austurlöndum bregður svo við
að þæ-r standa sundraðar innan
Sameinuðu þjóðanna.
Það var fyrst í afstöðu iil
eftirlitssveitanna í Líbanon að
slíkrar óeiningar gætti. —
Sænsku fulltrúarnir •— en Sví-
ar hafa jafnan ]agt fram margt
mlanna til að inna af hendi
slíka þjónustu, enda áttu þeir
mestan þátt í því að koma eft-
irlitssveitinni á stofn •— báru
frarn þá tillögu, að eíiirlits-
mennirnir skyldu kailað.r á
brott úr Lí-banon þegar er
bandaríski herinn gekk þar á
land. En sú tillaga var skoðuð
sem mótmæli gegn stefnu
Bandarríkja-manna í málinu,
enda gekk sænsku fulltrúunum
það eflaust til að koma þannig
í veg fyrir að Svíar gætu dreg-
izt inn í milliríkjaátök, og er
það samkvæmt yfirlýstri og við
tekinni hlutleysisstefnu þeirra.
Norsku og dönsku fulltrúarn
ir fóru hins vegar ekki í neina
launkofa með að þeir væru
þarna á öndverðum meið við
Svíana. Þvert á móti töldu þeir
æskilegast að fjölgað yrði
þarna eftirlitsmönnum Samein
uðu þjóðanna. Með bví einu
m.óti mundi ef til vill unnt að
finna málun-um í Líbanon fast-
an grundvöll. Sænska utanrík-
ismálaráðuneytinu var tilkynnt
þessi afstaða- símleiðis frá Os-
ló og Kaupmanna-höfn, en Sví-
ar reyndust ófáanlegir aö
breyta afstöðu sinni. Meira að
segja Ha-mmarskjöld sjálfur
reyndi að- fá þá til þess. en það
þar ekkj heldur neinn jákvæð-
an árangur.
Tillaga sænsku fulltrúanna
kom tíl umræ-ðu í öryggisráð-
inu síðastliðinn föstudag. Auk
Svía greiddu fultrú-ar Sovét-
veldanna einir atkvæði með
henni. Þessi sundrung fór ekki
leynt. Hins vegar áttu Svíar
einnig sérstakt frumkvæði á
öðru sviði skömmu eftir að t^-
laga þeirra var felld £ öryggis-
ráðinu, og er fyrst nú sagt frá
því í sænskum og dönskum
blöðum. Það var í san-L-bandi
vig tillögu Krústjovs varðandi
■fund æðstu manna tafarlaust,
vegna styrjaldarhættunnar í
-Mið-Austurlöndum-.
Svíar sneru sér til norsku og
dönsku fulltrúanna og vildu að
Norðurlöndin stæðu sameinuð
að stuðningi við tillögu Krúst-
jovs. Samkvæmt dönskum og
sænskum _blaðafréttum átt!
sænski forsætisráðherrann,
Tage Erlander, löng símtöl við
Lange utanríkismálaráðherra,
sem gegndj þá embætti forsæ-t-
isráðherra í forföllum, og
danska utanríkis- og forsætis-
ráðherrann, H.’C. Hansen. Loks
ræddi Tage Erlander árangur
þessara samtala við meðlimi
sænsku utanríkismálanefndar-
innar síðastliðinn þriðjudag.
Þetta frumkvæði Svía bar
ekki þann árangur, sem Sviar
kusu. Norska og danska stjórn-
in komu hvor um sig saman til
fundar þennan sunnudag, -—
Gerhardsen kom úr sum-ar-
Iejtfi sínu í Guðbrandsdal, — og
var sænska tillagan þar til um
ræðu. í tdkynningu frá norska
utanríkismálaráðuneytinu á
mánudaginn var segir að Norð-
menn telji að ekkj berj að
hafna ráðagerðinni um fund
æðstu manna, en þeir efist hins
vegar um að honum verði kom-
ið á með svo stuttum fyrirvara,
sem Krústjov geri ráð fyrir.
Ríkisstj órnin kvaðst auk þe::a
telja það góðs vita ef hægt yrSi
að samræma slíkan fund æðsiii
manna starfi Sameinuðu þjóð-
anna til að koma kyrrð á aust-
ur þar. Danska stjórnin sendi
frá séf ,s-vipaða tilkynningu.
Norðmenn- og Danir studd'u
sem sagt þessa fyrir.ætlua um
æðstu manna fund, en.ekki á
þann hátt ,sem fólst í þeirri td’-
lögu, er Svíar báru fram, éinip
Norðurlanda. Norðmenni Og
Danir vildu ræða bréf Krúsí-
jovs við bandamenn sína -og x
Nato-ráðinu. En fyrsf og
fremst vildi hvorugur standa
að tillögu, sem skilja mátti
þanriig að þar með væri ín.TWr
kvæðið tekið úr höndum- Sam-
einuðu þjóðann-a. s
Þá höfðu Japanir borið fram
málamiðlunartillögu, sem e'kkf.
hafði enn verið rædd £ öryggis-
ráðinu varðandi eftirlitssve, i-
ina í Líbanon. Norðmenn cg
Danir gerðu sér vonir um að
enda þótt Rússar beittu neit-
unarvaldi gegn japönsku mála-
miðlunartillögunni, rnyndi
Hammarskjöld sjálfur taka af
skarið og sjá svo um að eftlr-.
litssveitin yrði efld, en til ’þesa
hafði hann fengið heimild i
júníi sem. enn var í gildi. og
yrði þá málið leyst á gru.ri-d-
velli Sameinuðu þjóðanna.
MARKAÐU
Laugavegi 89 — Hafnarstræti 5

'**r**r«*r»i\
■r-.-.... .
ÍSLANDSMÓTIÐ í KVOLD
klukkan 8,30 á Mela-vellmum. — Þá leika
Akranes
DÓMARI: GUÐBJÖRN JÓNSSON.
Línuverðir: Baldur Þórðarson og Bjarni Jensson.
HVAÐ SKEÐUR NÚ ? — ALLIR Á VÖLLINN.

'*^r*^ri^**r*^*-r*^r*jr*<r*^r*u
-•^r»^r*^r»^r*^r*^rt^r e^r*,