Alþýðublaðið - 03.08.1958, Blaðsíða 7

Sunnudagur 3. ágúst 1958
AlþýSublaffiiS
7
Húseigendur
örmumst allskonar vatns-
og hitalagnir.
Hltalagnir s.f.
Símar: 33712 og 1289».
Lokað
vegna
sumarleyfis
Húsnæðismiðlunin
Vitastíg 8a.
KAUPUH
prjónatuskur og vað-
inálstuskur
hæsta verði.
Álafoss,
]Þ4ngholtstræti 2.
SKINFAXI h.f.
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðir é öllum heimilis—
tækjum.
Áki Jakobssoi
•f
Krisfján Eiríksson
hæstaréttar- og héraffa
dómslögmena.
Málílutningur, innheimta,
samningageirðir, íasteigna
og skipasala.
Laugaveg 27. Síml 1-14-83.
Samáðarkort
Slysavarnafélag íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa
varnadeildum um land allt.
í Reykjavík í Hannysöaverzl
uninni í Bankastr. 6, VerzL
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Afgreidd í síma
14897. Heitið á Slysavarnafé
lagið. — Það bregst ekki. —
tm\ -
Sipröur Oiason
hæstaréttarlögmaður
héraðsdómslögmaður
Þorvaidur
Lúðvíksson
Austurstræti 14
Simi 155 35
KEFLVÍKINGAR!
SUÐURNESJAMENN!
Innlánsdeild Kaupfélags
Suðurnesja greiðir yður
hæstu fáanlega vexti af
innistæðu yðar.
Þér getið verið örugg um
sparifé yðar hjá oss.
Kaupfélag
SuSurnesja,
Faxabraut 27.
Höfum úrval af
harnafainaði og
' ■'ifalnaSi.
HILMAR JÓN
í_..i—"íngam.
Selfossi.
Strandgötu 31.
(Beint á móti Hafnar-
fjarðarbíói).
Vasadagbókin
IVXInnSngarspIöSd
D. S.a
fá*t hjá Happdræiti DAS,
Vesturveri. sími 17757 —
Veiðarfæraverzl. Verðanda,
BÍmi 13786 — Sjómannaíé
lsgi R,eykjavíkur, sími 11915
Jónasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 — Bóka
verzl. Fróða, Leifsgötu 4,
BÍmi 12037 — Ólafl Jóhanns
I synl, Rauðagerðí 15, sími
S39S8 — Nesbúð, Nesvegi 29
——Guðm. Andréssyni gull
tmið, Laugavegi 50, sími
13789 — í Hafnarfirði í Póst
fe’Éainu, Bimi D0267.
PILTAR, >
.EFÞlÍJÉI5ip'UN«UÍ7UN4
ÞÁ A.ÉS HRiKMNA'>
tyrfs/i j?sMvnksior)_

Þorvaidur Ari Arasan, tfdí.
LÖGM ANNSSKRIFSTOF A
Skólavörðustíg 38
c/o Páll fóh Þorleifsxon h.f. - Pósth. €21
tímm IUI6 og IUÍ7 - Simnefni; Ati
Fæst I öllum Bóka-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
Harry Carmichaeh
Nr. 34
Greiðsla fyrir morð
ingi við mig? Það má vel vera,
að það sé satt, sem þú segir,
að Christina hefði orðið sæmi-
legasta manneskja, ef hún
hefði verið svona óheppin.
•Piper rétti honum vindling-
inn. Hann heyrði rödd frú Bar-
rett sífellt í éyrum sér, er hún
fjasaði yfir því að hún hefði
ekki leyft konunni að taka til
inni eða þurrka rykið, og hún
mundi verða brjáluð, ef hún
dvéldist lengur í þessu húsi.
'Hváð múndi hún svo gera,
þegar hún kæmi til baka?
Hvar sem hún liti mundi eitt-
hvað minna á .. hvernig
skyldu ekkjur yfirleitt fara að
því að losa sig við eftirlátna
muni eiginmanna sinna? Þær
gátu að sjálfsögðu gefið ein-
hverri líknarstofnun fötin, ..
en hver mundi vilja nota rak-
áhöld dauðs manns? Það er
furðulegt að enginn
skuli hafa neitt við það að at-
huga að kvænast konu látins
manns, .. sofa hjá henni, ..
en hver mundi vilja reykja úr
pípu hans?
Quinn spurði: Og hvert
skal svo halda?
Og Piper svaraði : Þú ferð
og kynnir þér hvernig málin
standa í ritstjórnarskrifstof-
unni, — en ég. .. Hann stakk
á sig myndinni af Christinu
Howard. .. Fyrir mitt leyti, er
ég að hugsa um að skreppa
eitthvað út á ána í grennd við
Meyjarhöfða.
Hann snæddi morgunverð í
gamalli matstofu við Windsor-
stræti. Og á meðan hann sat
við borðið hugleiddi hann
ýmiss atriði í sambandi við
þetta mál, — það var þessi Ell-
is skartgripasali í Leeds. .. Og
Pat Oddy, sem ætlaði ekki með
neinu móti að tíma að lána
Quinn myndina af vinkonu
sinni, — jæia, þótt þær leigðu
saman íbúð var ekkj beinlínis
þar með sagt, að þær hlytu að
standa í óeðlilegum ástamök-
um ; þess voru dæmi, að stúlk-
ur töldu ódýrara og þægilegra
að búa þannig saman og sam-
band þeirra varð því fremur
hagrænt en ástrænt, að
minnsta kosti fyrst í stað, en
IEIGUBÍLAR
Bifrúiðastöð Stemdóra
Sími 1-15-80
--0—
Bifreiðastöð Beykjavíkuj
Sími 1-17-20
VELKOMIN
í LAUGARDALINN
lun verzlunarmanna-
helgina.
Daglegar ferðir.
Tvær ferðir á dag næstu
daga.
BIFREIÐASTÖÐ
ÍSLANDS,
Sínii 18-9-11.
ÓLAFUR KETILSSON.
undantekningarlítið vildi þó
sækja í hitt horfið. En hvemig
mundi þessu hafa verið farið
með þær tvær? Christina ::
hafði verið hjákona Barretts, .
— og Pat. .. Hvað um hana?
Höfðu kannske verið dáleikar ■
með þeim tveim áður eh Bar- ;
ret komst í spilið? Og gat það
átt sér stað að þær tvær hefðu
staðið í einhverju sambandi
við skartgripaþjófana? Og ef
svo væri, — hvað hafði jiá Pat
gengið til, er hún vildi um-
fram allt komast í samband
við Quinn?
Seinni hluta dagsins var vor
í lofti og sló blárri slikju á
gráma himinsins. Handan Við
ána stóð þokueimur upp af .
enginu og dökk móða lá yfir
sefinu. Húsbátur einn lá í :
tengslum við árbakkann, ann-
ars var engan farkost að sjá.
Piper kom að lokuðum dyr-
um í fyrsta’ skýlinu, þar sem
bátar voru leigðir að sumar- ;
lagi, og tilkynning, sem fest j
hafði verið á dyrnar, var dag- j I
sett í ágúst sumarið áður. j
Skammt frá stóð annað slíkt í;
skýli. Þar stóð hurð í hálfa ,.
gátt og flökti ljósbjarmí í j
glugga. Piper gægðist inn. — ; j
Gólfið var þakið sagi og hefil !
spónum, en bátar lágu þar á :
hvolfi og hvíldu á stöfum. Olíu 1
suðuvél lítil stóð á hefilbekk
og var þar mikið af verkfær-
um, og þar sat maður klæddur
vinnufötum og sötraði heitan
tesopa.
Hann beið þangað til Piper •
var kominn inn á gólfið. Þá
setti hann frá sér téfantinn, ,
virti gestinn fyrir sér og ■;
spurði hann erindis.
Piper spurði hvort unnt
myndi að fá lánaðan bát eih- '
hvers staðar í grennd.
— Það efa ég stórlega, herra
minn. Sú starfsemi hefst ekki
fyrr en í mars, í allra fyrsta
lagi. Hann saup enn á teinu og
þurrkaði sér um munninn. —
Hvert voruð þér að hugsa um
að fara ?
— Bara smáspotta út á ána.
Eg mundi ekkert eftir því að
ég er allt of snemma vors á
ferðinni.
— Já, þessu er nú svona fár-
ið, góðurinn, . . og ekki skuluð
þér láta yður detta í hug að
þé gætuð notazt við neina af
I þessum fleytum, jafnvel þótt
ég væri til í að lána yður ein,- •
hverja þeirra. Þær hafa legið
hér á hvolfi í allan vetur og
eru orðnar svo gisnar, að vatn
ið mundi fossa inn um súðirn- ;
ar með hverju borði.
Að svo mæltu sötraði hann
teið enn u® hríð. Virti Piper
fyrir sér, og var ekki örgrannt
um að honum þætti ferðalag j
hans skrítið. Svo spurði hann:
Þér eruð vist ókunnugur hér? j
— O, já, raunar kom ég }
hingað oft síðastliðið sumar og ;
kunni prýðisvel við mig, þegar j
ég var heppinn með veðrið. Og í
þegar ég var hér síðast komst
ég í kynni við skrambans ái’i
laglega hnáku, lagsmaður. —
Piper brosti gleitt, og okkur
varð bara vel til vina. Húh
kvaðst dveljast á armi mikimi
hluta sumarsins .. ef til vill
kannist þér líka við hana. •—
Howard hét hún, — bíðum við
— einhvers staðar átti ég nú
að vera með mynd af heimi.;