Morgunblaðið - 24.01.1973, Qupperneq 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. JANÚAR 1973 ,
HAMFARIRNAR I VESTMANNAEYJUM
Þorlákshafnarafrekið
Svipmyndir frá
móttökunni á
V estmannaey ingum
Sigrurbjörn Pálsson (dökkklæddur) kemur með hvolpinn í fangrinu frá borði, en hann hafði
haldið á honum alla leið milli Eyja ogr iands. „Við áttum iíka kött en hann urðum við að
skilja eftir,“ sagði hann.
Pétur Guðjónsson og Lilja í Kirkjubæ á hafnarbakkanum í
Þorlákshöfn. „Svo fórum við að athuga þetta betur og þá
reyndist eldhafið eiginlega við bæjardyrnar hjá okkur,“ sagði
Lilja.
„Ég held að við getum verið
nokkuð ánægðir með hvernig til
tókst. Hingað til Þorlákshafnar
hafa komið milli 70 og 80 bát-
ar með þorra Eyjaskegrgja og
þetta hefur allt gengið vel,“
sagði Jón Guðmundsson, yfirlög
regluþjónn á Selfossi þeg-
ar Morgunblaðið hafði samband
við liann í Þorlákshöfn
síðdegis í gær. Þá taldi
Jón, að flestir bátarnir væru
komnir til hafnar með fólkið úr
Vestmannaeyjum.
Á Jóni mæddi hvað mest yf-
irumsjón með móttökustarfinu í
Þorlákshöfn, þar sem bátarnir
komu með fólkið og hjálpfúsar
hendur biðu til að aðstoða það
í lamd og koma því í lamgferðabíl-
Aðkomumaðurinn i Eyjum,
Stefán Jasonarson beið eftir
flugfari en varð að fara með
skipi eins og aðrir: „Og þegar
flotinn var kominn á haf út
var engu líkara en að líta yf-
ir borgarhverfi,“ sagði hann.
ana sem óku því til Reykjavík-
ur. „Ég vil taka það fram,“ sagði
Jón ennfremur, „að Vestmanna-
eyingarnir sýndu aðdáunarvert
rólyndi og ekki sköpuðust nein
vandræði þegar komið var
að bryggjunni. Þar voru líka
margir til að taka á móti þeirn,
allir hjálpuðust að og lögðust á
eitt svo þetta gæti gengið sem
hraðast fyrir sig.“
Jón var fyrstur til Þorláks-
hafnar ásamt 6 lögreglumönnum
frá Selfossi, og litlu síðar bætt-
ust fleiri löggæzlumenn þaðan í
hópinn. Síðan komu hjálparsveit
ir skáta og björgunarsveitir, sem
Jón kvaðst ekki kunna að
nefna, hvaðan æva að og þá
skipulagt í stórum dráttum
hvernig móttökunni skyldi hag-
að. Skátar og björgunarsveitir
voru tilbúin að taka á móti
hverju skipi, sem lagðist að
Ungir Vestmannaeyingar stíga í land af Arnari, fyrsta skipinu sem kom til Þorlákshafnar.
Pétur Guðjónsson iengst til ha gri sagði við komuna: „Nei, maður varð ekki hræddur Iield-
ur aðallega ruglaður, já, alveg ringlaður."
lega vel að koma fólkinu í bíl-
ana og áleiðis til Reykjavíkur.
Verður það raunar að teljast af-
rek, þegar þess er gætt að allt
upp í 400 manns voru með sum-
um skipunum.
Ekki má heldur gleyma hlut
skipstjóranna á skipunum í
þessu afreki, sem unnið var í
Þorlákshöfn í gærmorgun. „Þeir
voru sérstaklega þægilegir,"
sagði Jón Guðmundsson. „Þeir
höfðu fengið fyrinmæli um að
liggja aðeins við bryggjuna með-
an verið var að koma fólkinu
frá borði, og þeir stóðu svo sann
arlega við það. Satt að segja var
undravert hversu fljótir þeir
voru allir saman að losa
hr.yggjuplássið, þegar fólkið var
komið í land.“ Stundum voru
aililt upp í 10 skip i einu að „manú
era“, eins og skipstjórarnir
kalla það, i höfninni, og sleiktu
þá skipin oft og tíðum borð-
stokkana hvert á öðru.
Jón sagðist ekki vita til þess,
að nein teljandi óhöpp hefðu orð
ið í öllum þessum önnum, og yrði
slíkt að teljast mikið mildi. Hann
sagði, að það hefði að vísu vak-
ið nokkra óánægju, þegar lög-
Framh. á bls. 23
bryggju. Óðar voru nokkr-
ir menn komnir um borð til að
aðsboða fólkið í land og gæta
þess að enginn félli milii skips
og bryggju, og á hafnarbakkan-
um biðu aðrir og tóku á móti
fólkinu þar. Getur undirritaður
borið um, að þetta voru fum-
lausar aðfarir, enda gekk ótrú-
Högpii Sigurðsson sagði við
komuna: „Annað verður ekki
sagt en bæjarbúar hafi tekið
þessu með mikilli stillingu.“
Guðfinna Ólafsdóttir ætlaði til Seifoss með syni sína þrjá,
tvíburana Ólaf og Stefán og Kjartan sem varð sex ára
þennan dag. „Heldur ömurleg ur afmælisdagur það,“ sagði
móðir hans. Erlendur Stefáns son bóndi hennar varð hins veg-
ar eftir í Eyjum.