Morgunblaðið - 06.04.1973, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. APRÍL 1973
7
Bridge
Eftirfárandi spil er frá leikn-
urn milli Irlands og Júgóslavíu 4-
Evrópumótinu 1971.
Norður:
S: 10
H: G-10-6
T: D 7 6 4-2
L: D-G-7-6
Austur:
S: 5-4-3
H: D-9 8-5 2
T. —
L: Á K-9-8-2
Suður:
S: K-D 9-7-2
H: K-7-3
T: K G-10 5
L: 3
Lokasögnin var sú sama við
bœði borð þ.e. 3 grönd og var
vestur sagnhafi. Norður lét út
tigul við bæði borð, en útkoman
var ekki sú sama, því annar
sagnhafanna nýtti alla mögu-
leika og vann spilið, en hinn var
hræddur og fékk aðeins 5 slagi.
Irski sagnhafinn gaf tígul
þrisvar, drap siðan með ásnum,
lét út laufa 10, norður gaf og
einnig var gefið i borði. Enn var
lauf iátið út, norður drap með
gosa og drepið var í borði með
kóngi. Nú lét sagnhafi út spaða,
suður lét drottninguna, sagn-
hafi gaf, suður lét enn spaða,
sagnhafi drap rneð gosa, lét út
lauf og svínaði. Þannig fékk
sagnhafi 5 slagi á lauf, 2 á
spaða, einn á hjarta og einn á
tígul og vann spilið.
Við hitt borðið var júgóslavn-
eski spilarinn varkár og hrædd-
ur og þar tapaðist spilið. Hann
gaf tigul þrisvar, drap síðan með
ásnum, lét út lauf og tók ás og
kóng, lét síðan út hjarta, drap
með ásnum, iét enn hjarta, drap
í borði með drottningu og suð-
ur drap með kóngi. Suður lét
aftur hjarta, norður drap með
gosa, tók 2 slagi á lauf og spilið
varð 4 niður.
Irland græddi 14 stig á þessu
spili.
Vestur:
S: Á G 8 6
H: Á 4
T: Á 9 8-3
L: 10 5-4
IFRÉTTIR
uiiiiiiiiiiHuiiiuiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiuiiminiilIil
A.D. KFUK, Mafnarfirði
Fundur í kvöld í húsi félags-
ins, Hverfisgötu 15, Hafnarfirði.
Ki istniboðshj óni n, Katrin Guð-
laugsdóftir og Gisli Arnkelsson
segja frá kristniboðinu í Konsó
og sýna myndir. Ailt kvenfó'ik
velkomið á fundinn.
DAGBÓK
BAKMWl,.
SVARTAVATN
Eftir Huldu Hilmarsdóttur
Svarti Svartur lagði þessa spurningu fyrir einhverja
konuómynd, sém ekki var óiík honum. Þ-etta var systir
hans. Það mátti gjarnan kalia hana norn og þá var
Svarti Svartur væntanlega yfirþorparinn.
Nornin var í fatagörmum, sem ekki einu sinni mold-
varpa hefði viljað fara í. Voxu garmarnir allir skítugir
og var kerljngin í þokkabót alveg eins fríð og bróðir
hennar. Og álíka vond var hún og hún var óhrein,
„Vel, kæri bróðir. En hvemig líður þér og gengur?"
„Sæmilega hvort tveggja. En ég er að komast í vand-
ræði, systir góð. Og þú verður að hjálpa mér.“
„Já, já, ég er vön því. Við hvað á ég að hjáipa þér?“
„Æ, það er nú ýmislegt. En segðu mér eitt fyrst: Er
þetta Hinrik og hans hraustu menn, sem liggja hér á
jörðinni og hrjóta?“
„Já, það er einmitt það. Maðurinn í miðið, þarna, það
er Hinrdk sjállur og hinir eru fylgdarmenn hans. Ég
náði þeim á mitt vald fyrir nokkrum mánuðum, en
nú er leitað dauðaleit að þeim. Leitarmennimir eru
þegnar Ólafs mikla, sem er einmitt faðir Álfhildar kon-
ungsdóttur, en til hennar var Hinrik að fara til að
biðja hana að giftast sér. Hnuh, þessi æska nú á tímum!
Jæja!
Þegar hann var á leiðinni vildi það mér til happs,
að þeir hrepptu ofsaveður. Rak þá af 3eíð og strandaði
bátur þeirra hér. Var heppni að bátsskelin liðaðist ekki
í sundur.
Mennirnir komust a33ir lífs af, en þeir voru alveg
dauðþreyttir, er þeir skriðu á 3and. Höfðu þeir bátinn
í eftirdragi, því að þeir voru a33avega svo a33s gáðir, að
þeir vissu að báturinn var þeirra eina von til að kom-
ast frá eynni aftur. Og svo iögðust aliir til svefn.s i þessu
rjóðri.
En þegar allur mannskapurinn vaknaði eftir vond-
an draum daginn eftir, var báturinn horfinn. Hafði ég
auðvitað fjarlægt hann.
FRflMHflbÐSSfl&flN
Og ég held að þú hafir fengið að vita afganginn hjá
, öndinni. Ég frétti að þú hefðir náð í hana.
En mér mistókst iaglega, þegar hún kom til sögunn-
ar. Ég var svo hreykin af afrekum mínum fyrir þig,
að ég bókstaflega sá hana ekki. En ég hef séð um hana,
hún liggur á hafsbotni, einhvers staðar þar, sem ég vona
að þú sjáir hana ekki.“
„Ðrapstu hana? Það hefðirðu ekki þurft að gera,
kæra systir. Þetta var ágætis önd.“ Svarti Svartur sá
nú, að sér var farið að þykja vænt um öndina.
„Á ég að trúa þér . . . (hafi þótt vænt um þessa
önd) . . . ?“
Hér stendur aumingja matsveinninn í miklum vand-
ræðum. Harm ætlar að nota tvo bnífa, sem eru alveg
eins. Hann rýnir í hnífaisafnið sitt. en finnur þá ekki.
Getur þú hjáipað honum? Hvaða númer hafa þeir hnif-
ar, sem eru eins?
T'veir fsleradingar htafai ffræði-
mainna.sí.yrki
Tveir íslendingar voru meðal
þeirra er Wutu íræðimannastyrki
Atlantshafsbandalagsins við út-
blutun fyrir háskóiaárið 1973—’4.
Sólrún Jensdóttir Harðarson
hlaut styrk til rannsókna á við-
fangsefninu „Ensk-islenzk sam-
skipti í tveimur heimsstyrjöld-
um“ og Guðmundur Magnússon
prófessor til að í'jalla um efnið
„Utanríkisverzlun Norðurlanda
og innbyrðis viðskipti þeirra.“
Styrkjatímabilið er 2—4 mán-
uð'ir og er upphæð hvers styrks
23.000 belgískir frankar á mán-
uði, eða jafnvirði þeirrar fjár-
hæðar í gjaldeyri annars aðildar
ríkis auk ferðakostnaðar.
Styrkimir eru veittir i þvi
skyni að efla rannsóknir á sam-
eiginlegri arfleifð, lífsviðhorfum
og áhugamálum Atlantshafsþjóð
anna, sem varpað geti skýrara
Ijósi að sögu þeirra.
Messer
Ttri-Njarðvlkiiiirsókia
Föstumessa S Stapa í kvöld kl.
8.30. Séra Björn Jónsson.
SMAFOLK
Kalli Bjannia, þetta er bróðir — Svona lítill krakki ?
mimn, Luinmi . . . Má hann
vera í liðinu okkar?
— Mvernig gefair hann styrkt — Mann reykir ekld!
liðið okkar?
FFRDTNAND
Munið eftir
smáfuglimum