Alþýðublaðið - 15.08.1958, Blaðsíða 11

Föstudagur 15. ágúst 1958
AiþyAu «•
11
Leiðlr alira, sem setla að
kaupa eöa selja
BlL
liggja til okbar
Bftasalan
Klapparstíg 37. Sími 19í)3X
lommusfokkar
ðmmiust allskonar vatns-
og hitalagniT.
Hita!a.gn8r s.fa
Símar: 33712 og 1289*. .
loiur
Bíla og fasteignasalan
Vitastíg 8 A. Sími 16205.
KAUPUil
prjónatuskur og vað-
malstuskur
hæsta verði.
Krlslián Elríksson
hæstaréttar- og kéraS*
ðómslögmeaa.
Málflutningur, tanheimta.
samningageirðir. fasteigna
og skipasala
Laugaveg 27. Sími 1-14-53.
Samúfiarkort
Slysavamafélag fslanda
kaupa flestir. Fást hjé slysa
varnadeildum um land allt.
í Reykjavík í Hannyr’ðaverzl
untani í Bankastr. 0, Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1 Afgreidd í síma
14897. Heitið á Slysavamafé
lagið. — Hregst ekki. —
Plat þvottaklemmur
Plast þvottasnúrur
Vasaljós
Þéttilistar
Gólflakk, 2 og 4 tíma
Skipalakk
Þakfarvi
rauðbrúnn — grænn
-og grár.
GEYSIR H.F.
Veiðarf æi'adcildin.
Úlsvárskærur
Þéngholtstræti 2.

Klapparstíg 36
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðir á öllum heimilis-
tsekjum.
u-g skattakærur skrifaðar.
Vitastíg 8 A. Sími 16205.
Viðtalstími 5—7.
keflvíkingar:
SUÐURNESJAMENN!
Innlánsdeild Kaupféiags
Suðurnesja greiðir yður
inmstæðu yðar,
Þer getið verið örugg um
hæstu fáanlega vextj af
sparifé yðar hjá oss.
Kaupfélag
Suðurnesja,
Faxabraut 27.
Höfum urval af
t e d d y
Og
# 18-2-18 #
♦
♦
fást hjá Happdrættl DAS,
Vesturveri, sími 17757 —•
Vsiðarfæraverzl Verðanda,
aími 13786 — Sjómannafé
lagi Reykjavíkur, simi 11915
— Jénasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 — Bóka
verzl. Fróða, Leifsgötu 4,
«ími 12037 — Ólafi Jóhanns
gynl, Rauðagerði 15, sími
33090 — Nesbúð, Nesvegi 29
----Guðm. Andréssyni gull
*mið, Laugavegi ÖO, sími
13709 — í Hafnarfirðl i Pó«t
»iml 60207
PILTAR.
EFÞID EICIDUNMUSTUNA Zf/,V*?
ÞA A EG hringana / /// /
/{// / ’
tv/ {$ \ ’

fatnaði
Hafnarfirði
Harry Carmichael:
Nr« 43
Greiðsla fyrir morð
vegna skyldi hann líka fara að
athuga þá gaumgæfilega? En
þetta kemur mér ekki heldur
við. Ég er eingöngu að hugsa
um verðlaunin, og hvernig ég
megi komast yfir þau. Og hafi
kerlingin hans þá ekki enn und
ir höndum . . . “
,M?“
„I>á eru þeir, — þótt mér
þyki það ákaflega ólíklegt, —
komnir í hendurnar á Ellis
skartgripasala. Það er ekki
með öllu útilokað að Barrett
hafj haft þá með sér til Leeds
og komið þeim í geymslu í ör
yggishólfi Ellisar, þar sem eng
an gat grunað að þeir væru nið
urkomnir. Honum hlýtur að
hafa verið kunnugt um að lög
reglan var farin að veita hon-
um athygli, og vel gat hann
farið þess á leit við Ellis að
hann gerði honum þann greiða.
lán |þess að tilkynna honum
hvað í bögglinum væri. Ég
trúi því að vísu ekki að hann
hafi farið þannig að en úti
lokað er það ekki“.
„En Ellis minntist ekki neitt
á neinn böggul við yfirheyrsl
urnar, — og þér fullyrðið _að
hann sé gagnheiðarlegur mað
ur:
9“
Þorvafdur ári Arason, hdi.
LÖGMAKNS5KK1FSTOFA
8k6Uvörðustíg 38
c/o páll Jóh. Þorlcifuon h.f. - Pósih. 621
19416 og 15417 - Simncfnl; A*i
Fæst í öllum Bóka-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
„Enn er það ekki útilokað að
hann hafi farið að skoða í
höggulinn þegar hann heyrði
fréttina um dáuða Barretts“.
Nú var því líkast sem þessi
Price hugsaði upphátt, og
hann talaf| hægbra og slit
róttara en fyrr, ,.Allir geta fall
ið í freistni, og-.það þótt ekki
sé um annað eins verðmæti
að ræða og gimsteina, allt að
fjörutíu þúsupd punda virði,
að minnsta kosti í höndum
manna. sem hefur jafn góða
aðstöðu og hann til að koma
þeim f verð . . . Væri ekkja
Barretts ögn girnileg'ri, -—
svei mér ef mér gæti þá ekki
dottið í hug að þau væru eitt
hvað að draga sig saman ... en
...nei...ég get ekki hugsað
mér að nokkur karlmaður færi
að hætta líf; sínu fyrir slíkan
kvenmann, og það jafnvel þótt
klyfjar gulls og gimsteina
fylgdu í kaupbæti“.
Piper sagði. — „þú hefur
enn ekki látið uppskátt til
hvers þú ætlast af mér. Hvern
ig á ég að komast að því hvort
ekkja Barretts eða þessi Ellis
hafa skartgripi Sir Adams kola
kóngs undirhöndum? Væri
ekki öllu hyggilegra fyrir yð
ur að leita aðstoðar emhverra
kunningja yðar úr hópi þeirra
innbrotsþjófanna til þeirra
framkvæmda... “
„Talið ekki eins og heims-
kingi“, mælti Price dáiítið arg-
ur. ,,Ég vil-ekhi hafa neitt „YÍð
þessháttar fénað samán' að
sælda. Yðar verk verSur að
njósna og spyrja þangað til þér
hafið gengið úr skugga um hjá
hvoru þeirra skartgripirnir séu
niður komnir, og láta svo rétt
orð falla á réttum stað. Hafið
gát á öllu og þér fáið yðar þókn
un en ég mun hafa samband
við yður öði'u hvöl'.'u til að
vita hvernig gengur..
„Allt í lagi“, varð Piper að
orði. „Við sjáum til. En áður
en við kveðjumst hefði ég gam-
an af að vita hvernig þér kpm
uzt á snoðir um ferð mína til
Meyjarhöfða, og að ég heim
sótti, ekkju Barretts sáluga?“
Price skríktj lágt. ,.Ég und-
irbý allar framkvæmdir af ýt
rustu nákvæmni“, svaraði
hann. Þegar ég frétti dauða
Barretts setti ég mann nokk-
urn til að verft á hnotaskóg úti
fyrir húsr ekkju hans. Hann
gerði mér aðvart þegar þér fór
uð þar inn, og þegar þér kom
uð út aftur, beið annar af
mönnum mínum ekki langt frá
og hann hefur veitt yður eftir
för síðan. Kæmi mér ekki á
óvart að hann biði fyrir utan
hús yðar þessá stundina. Og
ef þér skylduð koma auga á
.hann. . . “ Price skríkti lágt
sem fyrr, ,.þá væruð þér
kannski til með að gera mér
þann greiða að senda hann
heim. Hann getur annað
hvort ofkælzt eða fengið gikt
af því að vera að norpa þettaútj
vlð í þessum hráslaga . . .
Góða nótt, Piper“.
Góða stund stóð Piper
hugsi og heyrði enn í eyrum
sér rödd mannsins, sem kallaði
sig Pi'ice, — mannsins, sem
talaði svo rnargt en sagð. svo
fátt er máli skipti. Vel gat
saga hans verið sönn. En saga
Pat Oddyis gat einnig verið
sönn og eins framburður Al-
berts Ellisar og tilgáta Slat-
ers . . . allt gat þetta svo sem
verið sett.
Símahringing vakti hann af
hugsanadvalanum. Og hann
varð síður en svo undrandi þeg
ar hann heyrði rödd Slaters.
Slater sagði. ,.Ég hef verið
að reyna að ná sambandi við
þig síðustu tíu mínúturnar.
Það er aldrei að þú hefur þurft
að halda ræðu ... Og nú er
þetta sennilega allt of seint“.
„Iívað er of seint?“
„Ég hafði augun hjá mér
þegar þú varst farinn . . . gæti
bezt trúað að Velsporrekjandi
eða einhver þeirra hefði verið
langafi minn . . . og skammt
frá húsinu þar sero sú gamla dó
um daginn sá ég á ferli unga
stúlku, rauðhærða . . • yndis-
lega laglega stúlku með yndis
lega rautt hár. .. Og ég þori
að hengja mig uPP á að hún
var þarna í svipuðum erindum
og ég, hvort sem þú trúir því
eða ekki. .. “ ;
„Hvert hélt hún?“
„Hún reikaði þarna á milli
húsanfia. Var drjúga stund að
flækjast í kring um húsið
góða. knúði loks dyra og sú
flatfætta á hvíta sloppnum
ikom út. Ekki gat ég* heyrt
hvað þeim fór á milli, en þeg
ar þær höfðu spjallað saman
niokkra stund, bauð sú flat-
fætta henni inn að ganga og
var þá liós kveikt í herbergi
á neðri hæð. Þá skrapp ég frá
til að hringia trll þín og
herma bér tíðindi“.
IEIGUBÍLAR
8if?tíi8astö3 Steindórs
Sfmi 1-15-89
Bifreiðastöð Reykjavíkur
Sími 1-17-20