Alþýðublaðið - 14.08.1920, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
s. Sterlin
fer héðan í strandferð austur og norður um land
laugard. 21. ágúst kl. 4 síðd. Vörur afhendist þannig:
á mánudag’ 16. ág“úst til;
ísafjarðar, Ingólfsfjarðar, Norðurfjarðar, Reykjar-
fjarðar, Hólmavíkur, Bitrufjarðar, Borðeyrar,
Hvammstanga, Blönduóss, Skagastrandar, Kálfs-
: : hamarsvíkur, Sauðárkróks og Hofsóss. : :
á þriðjudag- 17. ágúst til:
Siglufjarðar, Akureyrar, Húsavikur, Kópaskers, Raufar-
hafnar, Bórshafnar, Bakkafjarðar, Vopnafjarðar, Borg-
arfjarðar, Seyðisfjarðar, Eskifjarðar og Vestm.eyja.
H.f. Eimskipafólag íslands.
Gummívinnustofan
á Laugaveg 22
tekur að sér allar viðgerðir á bifreiðadekkum og
slöngum, gúmmístígvélum, skóhlífum og fleiru.
ó.s. Ssuðurlanó
fer til Bovgarness þriðjud. 17. ágúst.
: : Vörur alhendist á mánudag. : •
H.f. Eimskipafélag íslands.
Koli konangnr.
Eftir XJpton Sinclair.
Fjórða bók:
Erfðaskrá Kola konungs. ,
(Frh.).
XII.
Þegar Hallur kom út á aðal-
götuna, sá hann mannfjöldann
fyrir utan skrifstofurnar. Á auga-
bragði sá hann, að eitthvað hafði
skeð. Menn þutu fram og aftur
og böðuðu út handleggjunum.
Sumir komu á móti honum, og
þegar þeir sáu hann fóru þeir að
kalla til hans. Sá fyrsti, sem
mætti honum var Klowoski, lítill
Pólverji, sem másandi og kvás-
andi æpti: „Þeir kasta nefndinni
okkar á dyr!“
„Kasta henni á dyr?“
„Já, út úr héraðinu". Pólverjinn
veifaði höndunum, og augun ætl-
uðu út úr höfði hans. „Þeir draga
þá í burtu! Heill hópur af skamm-
byssuþrjótum. Sumir hafa séð þá
— að húsabaki. Hendur þeirra
voru bundnar á bak aftur, þau
gáfu ekkert hljóð frá sér, þorpar-
arnir héldu þeim, þau gátu ekkert
gert. Þeir höfðu þessa vagna,
hvað þeir nú heita —“
„Bifreiðar?"
„Já — þrjár! Alla upp í vagn-
inn í hvelli, eins og elding —
og svó þeystu þeir niður veginn.
Æ, þeir gera verkfallið að engu!“
ög síðustu orðin voru þrungin ör-
væntingu.
„Nei, þeir skulu ekki eyði
leggja þaðl“ hrópaði Hallur.
„Ekki enn þá!“
Alt í einu mundi hann eftir
því, að bróðir hans elti hann
másandi og stynjandi, því Hallur
hafði haft hraðann á. Hann greip
nú í handlegg Halls og sagði:
„Stattu utan við þetta, segi egl“
Meðan Hallur spurði Klowoski
spjörunum úr, reyndi hann hálf-
óafvitandi að ríta sig lausann. En
nú var litli Pólverjinn búinn að
horfa nógu lengi á þetta. Hann
rak upp óp og rauk með krepta
fingrurnar, eins og klær, á Ed-
ward, og bróðir Halls hefði mátt
gæta sfn, ef Hallur hefði ekki
stöðvað Pólverjann. „Láttu hann
vera“, sagði hann, „þetta er bróð-
ir minn“.
Hallur sá að Grikkinn Andro-
culos kom hlaupandi til hans.
Hann hafði verið á götunni bak
við skrifstofurnar og séð þegar
nefndinni var ekið af stað. Þeir
höfðu tekið nfu: Wauchope, Tim
og Mary Burke, Wfarcelli, Zamu-
nakis og’ Rusick og þrjá aðra,
8601" höfðu verið túlkar daginn
áður. Þessu hefði farið fram með
slíkum hraða, að manngrúinn átt-
aði sig ekki, fyr en alt var um
garð gengið.
Nú voru menn örvita af bræði
þegar þeir vissu hvað skeð hafði.
Þeir kreptu hnefana, þeir ógnuðu
og formæltu nokkrum skrifurum
og aðkomuvarðmönnum, sem stóðu
á tröppunum. Þeir æptu á hefad-
Hallur sá hættuna á svipstundu.
Hann var eins og maður, sem
gætir brennandi tundurþráðar
sprengikúlu. Ef þessi manngrú'
hafði nokkurntíman þurft á stjórU
að halda, þá var það nú.