Morgunblaðið - 14.12.1975, Síða 8

48
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. DESEMBER 1975

Stuttsfðan er f umsjón Asmundar Jóns-
sonar og Baidurs J. Baldurssonar.
J
I
■
■
B
■
■
I
I
■
■
■
■
I
■
■
Gunnar Þórðarson er einn af
kunnustu rokktónlistarmönn-
um landsins, og sá eini sem
hefur hlotið listamannalaun.
Gunnar sagði fyrr á þessu ári
skilið við fsland, og fluttist til
Bretlands til að geta snúið sér
að áhugamálum sínum að fullu,
og unnið fvrir sér á annan hátt
en tíðkast hér á landi með
þeim. Árangur starfs hans í
London hefur nú borist al-
menningi til eyrna og ber ár-
angurinn hæst á fyrstu sóló-
plötu hans.
Stuttsíóan hitli Gunnar að
máii, einn sunnudag fyrir
stuttu, og ræddi við hann um
hans hagi, og fer viðtal það hér
á eftir.
G: Gunnar Þórðarson
S: Stuttsfðan.
PLATAN—
ENGLANDSFERÐIN
S: Hvenær fórstu svo til Eng-
lands? G: Fyrst í júnf og hef
verið þar samfellt síðan. S:
Hvert var markmið utanferðar-
innar? G: Fyrst og fremst að
vinna að sólóplötunni og tók
það töluvert langan tíma vegna
þess hve mikið ég geri sjálfur á
henni. Ég leik á öll hljóðfæri
nema trommur og fiðlu. Ég
byrjaði á plötunni 16. júlí og
var að alveg fram í september.
Meiri hluti þess tfma, sem fór f
plötuna, varði ég heima hjá
mér við æfingar, en tiltölulega
Iítill hluti vinnunnar fór fram i
stúdfói. Sjálf upptakan tók 90
tíma.
S: Einhvern tfma varstu að
hugsa um að fara til Los Angel-
es, eða er það ekki rétt munað?
G: Jú, jú, en það var bara
draumur. Ég fór til Bretlands,
eiginlega bara af þvf ég vissi
miklu meira um það. Stúdíó í
Bandaríkjunum eru líka miklu
dýrari á allan hátt. S: Jakob
Magnússon sagði Stuttsfðunni
fyrir stuttu, að Arni Egilsson
hassaleikari hefði það mjög
gott sem „sessionmaður" f Los
Angeles. G: Já, hann er líka
ofsalega góður. Ég sá hann einu
sinni í Þjóðleikhúskjallaranum
og tók hann þá syrpu eftir Burt
Bacharac. Hann tók flest erfið-
ustu lögin hans og spilaði bæði
melódfuna og rythmánn á
kontrabassa. Hann hefur leikið
með Bacharac sem „session-
maður“ og einnig mikið sem
slíkur hjá hljómplötufyrirtæk-
inu Tamla Motown.
S: Varstu búinn að semja lög-
in áður en þú fórst út? G: Já,
flest, en nokkur urðu svo til úti.
Ég á yfirleitt mikið af lagabút-
um, sem ég hef samið, en svo til
þess að fá heil lög, þarf ég að
tengja þessa búta saman og lag-
færa.
S: Gætirðu sagt okkur eitt-
hvað um lögfn á plötunni? G:
Jú, jú, ef eitthvað er að segja.
Við skulum allavega reyna.
Fyrsta lagið er Manitóba. Þang-
að fór ég með Ríó Tríóinu þegar
við ferðuðumst um Bandaríkin
og Kanada. Kynni mín af fólk-
inu í Manitoba voru mjög góð,
svo mig langaði að koma ein-
hverju á framfæri um það.
Næsta Iag er „Funky Lady“,
sem ég vil nú sem minnst um
segja, þar sem ég er lítið hrif-
inn af því lagi. — Textar flestra
laganna voru samdir í Eng-
landi. — Síðan kemur „Thats
just the way it is“, og er það um
lífið í hversdagsiegri mynd. Ja,
eins konar hugleiðing um dag-
legt líf. Og þá kemur „When
summer comes along“ sem er
bossanovalag og er eins og
nafnið kemur til kynna, jú um
sumarið. Ég legg minna upp úr
textum en lögum og hef aldrei
litið á mig sem textahöfund.
Lagið „Rainbow" er um ein-
hvern sem heillast af regnbog-
anum; — verður fyrir ákveð-
inni reynslu. Fyrsta lagið á hiið
tvö er „When god steps down“
og er dálítil saga í kringum það.
Einn fagran morgun þarna úti í
Englandi bönkuðu upp á hjá
mér tvær eldri konur, sem
höfðu meðferðis biblfuna og
prédikuðu upp úr henni lát-
laust um heimsendi og synda-
uppgjör. Þær höfðu mikið að
segja og voru mjög sannfærðar
um réttmæti prédikunar. Ég
held þær hafi verið frá ein-
hverjum sértrúarflokki. Þessar
konur komu svo með reglulegu
millibili til mín og prédikuðu.
Texti lagsins fjallar svo um
þetta. „Magicmoments“er svo
ort til konunnar minnar. „Fly-
ing on the Wing“ er eiginlega
hálfgert rugl. Það er slappasti
textinn. Ég var kominn í dálitla
tímapressu er þessi texti varð
til. „Reykjavík" er án texta þ.e.
bara hljóðfæraleikur. Nafnið er
ef til vill komið til, vegna dálít-
illar heimþráar.
S: Af hverju eru textarnir á
ensku? G: Ég get ekki samið
texta á íslensku. Maður hefur
alist upp í músík með enskum
textum. Þegar ég fór að semja
músík var það ekki útaf því að
ég hafði heyrt t.d. Alfreð Claus-
en í ríkisútvarpinu, heldur
frekar af því að ég hafði hlust-
að á kanaútvarpið. — Ég held
að það sé svo með mjög roarga.
S: Þorsteinn Eggertsson texta-
höfundur hefur lengi fylgt
þér og þfnum samstarfsmönn-
um. Af hverju kjósið þið hann?
G: Þorsteinn hefur fylgt okkur
alveg síðan fyrsta Hljómaplat-
an fæddist. Hann er nefnilega
mjög fljótur að gera texta. Yfir-
leitt þegar plötur eru gerðar, er
það ákveðið með tiltölulega
stuttum fyrirvara og þá er gott
að hafa hraðvirkan textahöf-
und.
S: Hvað leikur þú á mörg
hljóðfæri á þessari plötu? G:
Þau eru ansi mörg. Gítara,
bassa, banjo, klavinett, píanó
og svo syng ég lfka
TÓNLISTIN
S: Ahrifa frá Beach Boys
hafa alltaf þótt gæta töluvert í
tónlist þinni. Er eítthvað um
slfkt á nýju plötunni? G: Já,
kannski eitthvað. Mér þykja
þeir ekki allskostar slæmir. Ég
hef, jú, hlustað töluvert á þá.
Gunnar Þórðarson
Hljómar Hf.:
Hlj 014
Að liðnu um það bil hálfu ári,
tíma stöðugra upptaka kemur
Gunnar Þórðarson heim á ný,
með m.a. sína fyrstu sólóplötu.
En hún verður að teljast ákveð-
inn prófsteinn á tónlistarhæfi-
leika Gunnars sem einstakl-
ings.
Plata þessi var tekin upp á
tímabilinu júlí—október 1975 í
hvorki meira né minna en
þremur stúdfóum i Englandi,
þ.e. Majestic, T.W. og svo Ram-
port. Tónlistin er öll samin af
Gunnari Þórðarsyni jafnframt
því sem hann leikur á öll hljóð-
færi að undanskildum tromm-
um og fiðlu. Um það sjá enskir
„sessionmenn" og þá þeir Clem
Cattini og Terry Doe á trommur
en á fiðlu leikur Graham Presc-
ett. Gunnar Þórðarson syngur
einnig allar þær raddir, er
Gnnnar Þórðarson
MYIVDIR: FRIÐÞJOFUR
Þegar maður byrjaði, þá var
mest hlustað á Bacharac og síð-
an Beach Boys og ýmiss konar
ameriska tónlist. Mér þótti nú
aldrei gaman að fyrstu Beach
Boys plötunum, „Surfing" plöt-
unum, en svo kom „Pet
Sounds" og þá fór ég að taka
meira eftir þeim. Ég hef alltaf
haft gaman af rödduðum söng
og ef hann heyrist einhvers
staðar hjá mér, þá er strax talað
um Beach Boys áhrif, þó að þau
séu það ekki endilega. S: Maður
man eftir lögum eins og „Drift-
ing“ af Mandala þar sem rödd-
um er beitt mjög svipað og hjá
Beach Boys. G: Þetta er frá
Bach, maður, það nær svo langt
aftur. Brian Wilson (Beach
Boys) hlustaði lfka mikið á
Bach. Maður verður bara fyrir
áhrifum frá tónlistinni í kring-
um sig. S: Hverjir léku annars
á trommur á plötunni? G: Það
voru „sessionmenn“. Þeir heita
Clem Cattini og Terry Doe. Þvf
má bæta við til gamans, að
Clem þessi Cattini leikur nú
með Alan Price. S: Hvað með
útgáfu plötunnar annars staðar
en á Islandi? G: Slíkt hefur
ekki komið til tals.
S: Finnst þér eitthvað nýtt
koma fram á sólóplötunni eða
er þetta bara framhald af þvf
sem þú hefur verið að gera? G:
Ja, þetta eru náttúrulega ný
lög. S: Ertu ánægður með ár-
angur vinnu þinnar? G: Já, ég
bjóst ekki við þvf, að þetta
kæmi jafn vel út eins og raun
varð á.
S: Hvað gerðirðu annað
þarna úti í Englandi en að
vinna við upptöku að eigin
plötu? G: Ég hef unnið með Ðe
Lónlí Blú Bojs og tekið upp
nokkur sígild jólalög, sem eru
dálítið rokkuð. Ég hugsa að
þeim verði vel tekið hér heima,
vegna þess hve létt og skemmti-
leg þau eru. Þórir Baldursson
tók upp helminginn af undir-
spilinu f Miinchen f Þýskalandi,
og síðan sá ég um afganginn af
undirspilinu í London, og þar
söng ég einnig inn á, ásamt
nokkrum jólasveinum. S: Syng-
ur Þórir nokkuð á jólaplöt-
unni? G: Nei, ég held að hann
hafi ekki sungið síðan hann var
með Savanna Tríóinu hér forð-
um. S: Stuttsfðan hefur tekið
eftir þvf, að Þóris er getið sem
aðstoðarmanns á sfðustu plötu
þýsku hljómsveitarinnar Amon
Dúúl, þ.e.a.s. „Hijacted“. G: Er
það já? — Þórir vinnur mikið f
stúdíóum þarna í Þýskalandi.
Hann hringdi í mig rétt áður en
ég kom heim, en þá var mjög
dauft hljóðið f honum. Þórir
sagði að það væri lítið að gera,
þar sem allir væru búnir að
taka upp plötur fyrir jólamark-
aðinn. Annars hefur Þórir
ásamt öðrum stúdíómönnum
heyrast á plötunni, að undan-
skildum milliröddum þeirra G.
Rúnars Júlfussonar og Engil-
berts Jensens á þremur lögum
plötunnar, þ.e. þeim þremur
fyrstu á hlið tvö.
Tónlist þessarar plötu verður
að teljast beint framhald af
þeirri tónlist, er Gunnar Þórð-
arson hefur skapað eða byggt í
kringum tónlistarhugsjón sína.
Ætti því flestum, sem hlýtt
hafa á Gunnar eða bandarfska
„soft-rokktónIist“ í gegnum ár-