Alþýðublaðið - 23.08.1920, Blaðsíða 3

ALÞYÐUBLAÐIÐ
3
GLER,
Uxavals Jtfozarts.
Hvernig hann varð til.
Moz ut hsfði, sem kunnugt er,
nijóg næmar taugar, og hinn
tninsti hjárómur gerði honum
gramt í geði. Verst var honum
þó við að vera truflaður þegar
hann var að semja lög. Þá voru
taugar hans svo spentar. að svo
mátti segja að hann misti tilfinn-
inguna fyrir öllu því sem gerðist
umhverfis hann. Einhverju sinni
þegar h&nn var í óða önn að
semja söngleik, kom slátrarinn
serti hatm verzlaði við til konu
hans og sagðist algerlega hætta
að láta heimilinu í té ketmeti, ef
hún ekki samstundis greiddi alla
reikninga við hann upp í topp.
Aumingja konan varð ráðalaus og
gerði alt sem hún gat til þess að
ná tali af söngskáldinu. Allár til-
raunir hennar urðu þó árangurs-
lausar; Mozart samdi, án þess að
skéyta hið minsta um umhverfið,
og konan kom aftur rneð tárin í
augunum til slátrarans og bað um
umlíðan. En slátrarinn var ósveigjr
anlegur, og nú vildi hann, hvað
sem tautaði, sjálfur fá að tala við
Mozart. Hann réðist til uppgöngu
og að herbergiskitru þeirri er
skáldið sat í með sveittan skallann
og hamaðist við tónsmíðina, þó
ekki alveg óafvitandi um það, að
eitthvað, ekki sem viðkunnanleg-
ast, fór fram í návist hans. Lífið
reið á, aðeins nokkrar nótur enn,
en tækist honum ekki að Ijúka
við þær, þá var alt verkið ónýtt
— og nú heyrir hann þegar að
þrarnmað er upp stigann. Mozart
greip prik til að sperra það við
hurðina, en er það reyndist of
stutt, þreif hann giuggaskýlustöng
og setti hana fyrir brjóst sér og
sPerti í hurðina. Á þennan hátt
stóðst hann fyrstu árás slátrar&ns.
Áðeins örfá augnablik og síðasta
nótan er skrifuð niður. Siátrarinn
híindir upp hurðinni.
»Herra Mozart—“
..Hægan, hægan," segir tón-
skáldið og skundar rennsveittur
hljóðfærinu og seiðir úr því
^inn unaðsríkasta söng, sem slátr-
3finn nokkurn tíma hafði heyrt.
nokkrar kistur, fást í
„Heyrið mig, Mozart," segir
hann loksias. „Þér vitið að eg
ætla að gifta mig."
„Nei, það veit eg ekki," svarar
Mozart.
„Jæja, þá vitið þér það hér
með, og það vitið þér lika, að
eg á hjá yður peninga."
„Já, það veit eg,“ ssgði Mozart
og andvarpaði.
„En uin það skuluð þér ekki
kæra yður. Þér yrkið fyrir mig
fallegan brúðkaupsvals og eg strika
út alla skuldina og sé yður auk
þess fyrir keti í heilt ár.“
„Það er þá aftalað!" hrópaði
Mozart, um leið og hann settist
aftur við hljóðfætið og !ék vals,
sem gagntók gersamlega slátrar-
arann.
„Nei,“ sagði hann, þegar hljóð-
færið þagnaði. „Eg sagði ket í
eitt ár; — hundrað dúkata fáið
þér fyrir valsinn, en þá verður að
leika hann bæði á horn og fiðlu “
„Svo skal verðal" mælti Mozatt,
sem varla trúði sínum eigin eyr-
um. „Eftir eina klukkustund getið
þér sent eftir mér."
— Þannig voru tildrögin til hins
fræga „uxavals". :
fú JtorÍmÍBum.
í Bodö
eru jafnaðarmenn nýbúair að
kaupa tvö stór hús, áföst, fyrir
prentsmiðju, dagblaðsskrifstofur,
verklýðsfélagaskrifstofur o. fl.
Tekjnr Kristianíubúa
síðastliðið ár voru 9323/4 milj. kr.
Þar af á að greiða útsvar af 756
milj. Eignaskatt á að greiða af
2497 milj. kr.
Yerkamatmaráðið í Vardö.
Vard'ó (Vargey) er bær í Noregi,
rétt við landamæri Kjrjála (áður
Rússlands), sem nú er sjálfstætt
ríki. Árið 1910 voru íbúarnir í
Vardö 3000 og lifa þeir aðallega
á fiskiveiðum.. 30. júlí s. 1. mynd-
uðu sjómenn og verkamenn verka-
mannaráð í Vardö og kusu 7
manna stjórn. Segir í skeyti til
Social-Demokraten norska, að sjó-
Kaupfélagi Reykjavíkur.
— Gamla bankanum. —
menn og verkamenn verði sarri-
stundis að stofna ráð. Verkamenn-
irnir verði sjálfir að afla sér frelsis.
Búist er við byltingu i Norður-
Noregi snemma á næsta ári.
Kært fyrir. oknr.
Gistihús eitt í Krisianíu var
nýlega kært fyrir okur á húsnæði.
Hafði það leigt lítið herbergi og
eldhús fyrir 180 kr. á mánuði.
Segja norsk blöð að tiitölulega
fáir hafi verið kærðir fyrir hið
sama, en það sé vafafalaust vegna
þess, að fólk óttist að missa hús-
næðið. Skyidi ekki líkt á komið
hjá okkur í þessu atriði?
Leiðangnr til þess að leita
að félögum Amnndsens.
Tveir af félögum Amundsens,
Tessem og Knudsen, yfirgáfu hann
og ætluðu til Síberíu. Engar áreið-
snlegar fregnir hafa borist af þeim
félögum síðan, en lausafregn hefir
komið frá Rússlandi um það, að
þeir væru báðir dauðir ,á Wilhöfða.
Tönnesen, annar stýrirnaður hjá
Amundsen, heldur því fram, að
þeír séu enn á lifi og hafi komist
til eins af forðabúrum Amundsens,
sem Tessem vissi hvar var.
Norska stjórnin hefir því sent
Sverdrup til Tromsö, til þess að
leigja skip og skipshöfn í leitar-
leiðangur. Er ekki ráðið enn hver
verður forstjóri leiðangursins, sem
á að sigla meðfram strönd Síberíu
og koma við á D.ichsoneyju, þar
sem er loftskeytastöð. En frá henni
á að spyrjast fyrir um þá félaga
á hinutn ýmsu loftskeytastöðvum
í Norður-Síberíu.
I
Mikið af lival og síld
sást við Spitzbergen síðast í júlí,
eftir því sem norsk blöð herma.
Her Tékkóslóvaka
er gegnsýrður af bolsivíkakenn-
ingum, eftir því sem norski Social-
demokraten segir. Margir tugir
þúsund Tékkóslóvaka dvöldu sem
herfangar í Rússlandi og urðu þar
fyrir áhrifum af kenningum bolsi-
víka.