Alþýðublaðið - 01.11.1958, Blaðsíða 7

Laugardagur 1. nóvember 1958
Alþýðublaðið
•i’
11. J. Fírlggifiey
Nr. 32
Orðstír
deyr aldregi
Fimleikadeild
Ármaons
Vetrarstarfið er hafið.
Æfingar hjá 1. fl. kvenna
mánudag kl. 8.—9. og fimmtu
dag frá kl. 7—8.
Kennari frú Guðrún Niel-
sen.
Frúarleikfimin mánudaga kl.
9—10.
Gufubað á eftir. Kennári
Kristín Helgadóttir. Unglinga
fl. 12—16 ára; mánud. kl. 7
•—‘ kennari Mínerva Jónsdótt
ir.
H.s. Lugarfoss
fer frá Reykjavík föstudaginn
7. nóvember til Vestur- og
Norðurlands.
Viðkomustaðir;
Patreksfjörður,
Þingeyri,
Flateyri,
ísafjörður,
Siglufjörður,
Akureyri.
Vörumóttaka á miðvikudag
og fimmtudag.
sem með þyrftj. Við yrðum
sem sagt að byggja allt aftur
frá grunni. Við mundum þarfn
ast loftskeytamanna, fram-
kvæmdastjóra, vopna og
sprengiefna — þar sem allar
þær byrgðir, sem við höfum
flutt þangað á undanförnum
mánuðum við hin örðugustu
skilyrði em fallnar í hendur
fjandmönnunum, allar, eins og
þær leggja sig. Það mundi taka
okkur margar vikur, og inn
rásardagurinn er ekki svo ýkja
langt undan”.
„En ief við hæfumst þegar
handa ...” maldaði hún í mó-
inn.
„En ef við hæfumst þegar
handa . . .” maldaði hún í mó-
inn.
„Það er samt sem áður of
naumur tími til stefnu”, endur
tók hann. „En nú vitum við
hvernig allt er komið þar í
borg, og enn fremur hvernig
öllu er þar háttað hvað okkar
mál snertir. En fyrir bragðið
getum við látið aðrar and-
spyrnuhreyfingar senda þang-
að þjálfaða starfskrafta; einn-
:g má renda þangað með flug-
vélum sérþjálfaða menn tíl að
sprengja upp brýr, þegar land
ganga-n hefst. Og víst er um
það, að enginn hefði verið fær
um að gera það jafn vtel”.
„Hvað er þá næst fyrir hönd
um?“ spurði hún.
„Nú verðum við að komast
heim“.
„Og hvenær mundi það geta
orðið?“
„Þegar er flugferð næst. Ef
til vill eftir tvo eða þrjá daga.
Ég reyni að ná sambandi við
Lundúnir strað í kvöld til að
komast að raun um hvað hægt
er að gera. Nú skaltu taka þér
algera hvíld næstu tvo dag-
ana. Svipast um í Párís.
Skrepptu í búðir. Ég er viss
um að þú sérð þar sitt af hvterju,
sem þig langar til að kaupa.
Peningalaus, — Jæja, hafðu
ekki neinar áhyggjur af því.
Ég á tálsvert eftir og þú hefur
sannarlega unnið fyrir skild-
ingnum. Hittu mig hérna aftur
eftir fjörutíu og átta klukku-
stundir“.
Yioletta var ákaflega þreytt.
Það kom í ljós þegar henni
gafst loks tóm til að slaka á við
brögðum sínum. Þennan hálfa
mánuð, sem rún dvaldist á hinu
hernaðarléga mikilvæga svæði
í strandhéruðum Normandí,
þar sem lögreglan hafði enn
strangari gát með ferðum
rnanna en á nokkru öðru svæði,
hafð; hún sífellt orðið að vera
á verði og halda öllum skynjun
um sínum sífellt vakandi. Nú
sagði þreytan til sín. Hún
dvaldist enn sem fyrr hjá
frænku Stauntons í Rue Sts
Péres, og þegar hún skildi við
Staunton að þessu sinni hélt
hún beina leið í rekkju. Um
kvöldið sat hún ásamt frænk
stað við Champs Elysées og
stað við Chaps Elysées og
drakk kaffi.
Daginn eftir fór hún ein í
verzlanir. Hún heimsótti hið
heimsfræga tízkuhús Molyn-
eux við Rue Royale, sem enn
var í fullri starfrækslu, þrátt
fyrir hernámið. Gerðu forstöðu
mienn þess sér þó lítið fyrir og
létu það standa á reikningum
sínum, að fyrirtækið hefði úti
bú starfandi í Lundúnum. Þar
keypti hún. eins og reikningar,
sem enn eru til, bera með sér,
þann 28. apdl 1944 þrjá kjóla.
Er reikningurinn skráður á
kínakrépi og kostaði 8500
nafn ungfrú G. Leroy, og sýnir
að íeinn kjólinn var úr svörtu
franka. Að vísu var ekki um
neina franska gjaldevrisskrár,
ingu að ræða þá, en samkvæmt
raunverulegu gildi frankans.
sem þá var mun meira en nú,
lætur nærri að kjóli'nn hafi
kostað um 50 £ eða sem svar-
ar 3000 í íslenzkum krónum.
Annar kjólinn var úr rauðu
klæði og sá þriðji úr mynstr-
uðu silki, én auk þess keýpti
hún þar jerseypfeysu, bleika.
Nam allur reikningurinn, þeg
H. F. Eimskipafélg íslands.
Iðnó Iðnó
Iðnó
DAN SLEIKUR
í kvöld klukkan 9.
* ÓSKALÖG
* ELLY VILHJÁLMS
* RAGNAR BJARNASON og
* K.K, sextettinn leikur nýjustu
calypsó, rock og dægurlögin.
Aogöíigumiðásala frá kl. 4—6.
Koiriið tímanlega og tryggið ykkur miða og borð.
7,
ar allt álag' var greitt, því sem
næst 200 £, eða um 12000 ís-
lenzkum krónum.
Kjólarnir voru mátaðir og
þurfti að breyta þeim lítið eitt,
og hún var spurð hvort hún
kæmi sjálf að sækja þá, þegar
frá þeim hefoi verið gengið.
„Hve langan tíma ætli það
taki?”
„Því Verður lokið eftir þrjá
daga”.
„Er engin leið að fá þá eftir
tvo daga?” spurði hún. „Ég er
á förum til foreldra minna í
Suður-Frakkl andi".
„Segjum það, ungfrú, — að
kvöldi”.
Hana langaði mikið til að
kaupa þarna kjól á Taníu, en
þorði það ekki. Áættan var of
mikil. Stúlkan, sem afgreiddi
hana, háfði alltaf kallað hana
ungfrú, og það var jafnvel
skráð á reikninga. Það gat vel
verið að hún mundi þá spyrja
eitthvað á þessa leið: „Getið
þér þá ekki komið méð telp-<
una, svo unnt sé að máta hana,
frú. . . Til dærnis í næstia
viku?” Og hamingÍEn mátti'
vita að hverju þeim dytti I
hug að spyrja.
Hún gekk fram hjá Madel*
einekirkjunni, og henni þótti
sem hún heyrði rödd Etienna
hljóma í evrum sér. Augu henni
ar fylltust tárum. Hún gat
ekki að því gert. Hún herti dá
lítið gönguna, gekk upp hiri
miklu þrep, inn súhragöngin'
og inn í húmmyxka kirkjuna,
þar sem hún féll á kné og tók
höndum fyrir ándlit sér. Henni
dvaldist þar um hríð og hugs-
anir hennar snerust eingöngri
um telpuna litlu og hinri
fallna eiginmann, sem húni
únni aUshugar, og hún baS
þess heitast, að lHla telpan
þyrfti sín ekki við. Henh.i
i fannst sem hún væri svo hræðii
Hreyfilsbúðin.
ÞaS er henfugt fyrlr
FERÐAMENN
a$ verzla f HreyfiishúfSinnf*
Reynslan sannar að hverjum húseiganda er nauð-
syh að hafá hús sitt brunatryggt meðan það er í smíðum.
SÍíkar húsa- éða íbúðartryggingar í Reykjavík tök-
um vér að oss nieð beztu fáanlegu kjörum.
SAMVIl MLJHJTIF&YrdS d3 ÍIM (G_AJ3?
Sambandsliúsinu, isími 17080.