Morgunblaðið - 18.05.1979, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. MAÍ 1979
Sigríður Eggertsdótt-
ir — Minningarorð
Fædd 29. marz 1910
Dáin 10. maf 1979
»Svo örstutt er bil
milli blíöu ofc élH,
ok bruicöÍHt xetur lániö
Irá moricni tii kveidH.*4
(M. Joch.)
Við svo skyndilegt fráfall vin-
konu okkar, Sigríðar Eggertsdótt-
ur, er eins og dragi fyrir sólu og
skuggi færist yfir hugi okkar, er
hana þekktu.
Minningarnar koma fram í hug-
ann frá liðnum dögum á götunni
okkar, en Sísí mun ávallt skipa
stærstan sess í æskuminningum
mínum, sú sem ávallt var til
staðar og leita mátti til.
Aldrei verður gatan okkar söm
aftur.
Aldrei meir eigum við von á
léttu spjalli yfir kaffibolla og
aldrei meir fáum við notið léttrar
kímni hennar og dillandi hláturs,
en Sísí kom ávallt eins og sólar-
geisli inn í húsið okkar.
Aldrei meir þarf hún að hafa
áhyggjur af að komast ekki leiðar
sinnar gangandi, þar sem hún átti
við fötlun að stríða á fæti frá
barnæsku og var farin að há henni
mikið hin síðari ár.
En aldrei heyrðust æðruorð frá
þessari vel skapi förnu konu.
Börn hændust alla tíð að henni
og dýravinur var hún mikill, og
segir það best til um gott lunderni
hennar.
Að leiðarlokum er söknuður og
þakklæti okkur efst í huga, er við
sjáum á bak henni svo skyndilega.
Þakklæti fyrir órofa vináttu í
gegnum árin.
En sárastur er söknuður nán-
ustu skyldmenna.
Ég vil með þessum orðum votta
Óskari, Elsu og Eggert, tengda-
börnum og barnabörnum, dýpstu
samúð okkar á Bragagötu 25 og
vitum að það er huggun harmi
gegn að ljúfar minningar um
einstaka konu munu lifa um
ókomin ár og sefa sorgina í hjört-
um þeirra.
Blessuð sé minning Sigríðar Egg-
ertsdóttur.
E.Ó.
Oft er það svo, þegar engill
dauðans svífur yfir, að maður er
viðbúinn og getur jafnvel glaðst
við, þegar þannig stendur á, að
hans hefur verið beðið. E" í annan
stað getur helfregn komið manni
svo á óvart, að maður standi
gjörsamlega orðvana og flemtri
sleginn. Þannig varð okkur við,
þegar við fréttum andlát Sísíar.
Það var svo sannarlega enginn
viðbúinn í það skiptið. Við vissum
þó, að hún gekk ekki heil til
skógar, en hún heyrðist aldrei
kvarta um eigin hagi, það var
frekar, að aðrir kvörtuðu við hana,
ef eitthvað var að. Sísí var fædd
29. mars árið 1910, og var því
nýlega orðin 69 ára gömul, er hún
lést, hinn 9. maí s.l.
Það var erfitt að trúa því, að
hún hefði öll þessi ár að baki, svo
ungleg og falleg kona var hún.
Okkur þótti alltaf gott að koma til
þeirra, Óskars og hennar, í litla
húsið á Bragagötunni.
Þar voru allir velkomnir. Þær
eru ófaar næturnar, sem við höf-
um gist hjá þeim, og alltaf var
þessi sama hjartahlýja, sem kom á
móti manni, hvenær sem okkur
bar að garði.
Sísí var alveg einstök kona, á
því er enginn vafi.
Það er ekki hægt að ímynda sér
annað en öllum sem til hennar
þekktu þætti vænt um hana. Hún
var líka alveg sérstök móðir og
eiginkona. Eftirlifandi eiginmaður
hennar er Óskar Bergsson, og áttu
þau tvö börn, Elsu, sem gift er
Jóni Ragnari Björgvinssyni, og
Eggert, sem kvæntur er Rögnu
Hall. Barnabörnin eru orðin 6, öll
hin mannvænlegustu. Þeirra sökn-
uður er sár, en þau eiga eflaust öll
fagrar minningar um elskulega
ömmu sína. Minningar eru líka
það eina sem við getum átt með
gleði, þegar ástvinir hverfa á brott
úr þessu lífi, svo og vissan um
endurfundi síðar meir.
Við biðjum góðan Guð að
styrkja Óskar og öll hin, sem nú
eiga um sárt að binda. Megi hún fá
góða heimkomu.
Magga. Árni, Bergur, Gréta,
Bergþóra.
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
Jakob segir í bréfi sínu, að við frelsumst fyrir trú og verk.
Páll talar um, að við frelsumst af trúnni einni. Hvor hefur
rétt fyrir sér?
Þeir Páll og Jakob eru ekki í mótsögn hvor við
annan. Páll segir, að maðurinn réttlætist fyrir Guði af
trúnni einni saman. Jakob segir, að sönn trú komi
fram í kristilegri breytni.
Hin stórkostlega kenning um réttlætinguna af
trúnni er höfuðkenning í Nýja testamentinu. í fjórða
kapítula Rómverjabréfsins lesum við setningar eins og
þessar:
„Hinum þar á móti, sem ekki vinnur, en trúir á
þann, sem réttlætir óguðlegan, verður trú hans
reiknuð til réttlætis ... eins og líka Davíð lýsir þann
mann sælan, sem Guð tilreiknar réttlæti án verka ...
því að vér segjum: Trúin var Abraham til réttlætis
reiknuð".
I öllum þessum kapítula segir, að Guð tilreiknar
réttlæti fyrir trú. Orðið réttlátur hefur verið útskýrt:
„Eins og eg hefði aldrei syndgað". Þetta er réttmæt
skýring.
Jakob hvetur menn í sínu bréfi til þess að láta trúna
koma fram í góðum verkum. Hann segir: „Eins og
líkaminn er dauður án anda, eins og er og trúin dauð
án verka". Jakob gerir skýran greinarmun á trú, sem
er aðeins samþykki, og trú hjartans:
„Þú trúir, að Guð sé einn. Þú gjörir vel, en illu
andarnir trúa því líka og skelfast."
Frelsandi trú er algjört traust á Jesú, að hann veitti
okkur sáluhjálp. Það er einnig trú, sem kemur fram í
umbreyttu lífi. Við þráum að vegsama Guð með
breytni okkar.
Minning—Þorgeir
Stefán Jóhannsson
Fæddur 25. mars 1932.
Dáinn 13. maí 1979.
Kallið er kumiA.
komin er nú ntundin
viðskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna.
er sefur hér hinn sfösta blund.
Þessar ljóðlínur komu í huga
minn er ég fregnaði hið ótíma-
bæra lát Geira vinar míns 13.
þ.m., vinar míns sem sýnt hafði
svo mikið þrek í veikindum undan-
farinna mánaða.
Þorgeir Stefán Jóhannsson var
fæddur 25. mars 1932 að Tungu í
Bakkagerði í Borgarfirði eystra og
var því nýorðinn 47 ára gamall er
hann lést. Foreldrar hans voru
Jóhann Helgason bóndi að Ósi í
Borgarfirði eystra og Bergrún
Árnadóttir kona hans, sem látin
eru fyrir nokkrum árum.
Þorgeir var einn af 12 börnum
þeirra hjóna sem á legg komust,
en tvö systkina hans dóu mjög
ung. Það má því geta nærri að
stundum hefur verið þröngt í
húsinu að Ósi og systkinunum þar
því lærst ungum að taka til hendi.
Þorgeir var aðeins 10 ára gam-
all þegar hann var sendur í sveit
að Dratthalastöðum í Hjalta-
staðaþinghá og var hann þar á
sumrum um margra ára skeið, við
heyvinnu og önnur störf. Þegar
aldur leyfði fór hann í brúarvinnu
og gekk um tíma að allri algengri
vinnu sem fáanleg var á þeim
árum, enda var Geiri ekki gamall
þegar ljóst var að hann var ekki
eftirbátur annarra systkina sinna
í dugnaði og þreki, enda munum
t
Eiginmaður minn og faöir okkar
ÞÓRHALLUR KARLSSON,
skipstjóri,
Asgarösvegi 5,
Húsavík,
veröur jarösunginn frá Húsavíkurkirkju laugardaginn 19. maí kl. 2.
Hrefna Bjarnadóttir,
bórn, tengdadœtur og barnabörn.
við, sem vorum svo lánsöm að fá
að verða honum samferða lengur
eða skemur á lífsleið hans, ætíð
minnast hans fyrir hjálpsemi
hans, ósé'rhlífni og drengskap.
Þorgeir lauk prófi frá Miðskóla
Stykkishólms og 1953 frá Sam-
vinnuskólanum. Hann lagði gjörva
hönd á margt á sinni alitof stuttu
ævi, enda virtist allt leika í hönd-
um hans, jafnt í eldhúsinu sem í
bílskúrnum. Stuttu eftir að hann
útskrifaðist úr Samvinnuskólan-
um réðst hann sem verslunar-
stjóri hjá Kaupfélagi Suðurnesja í
Keflavík og gegndi hann því starfi
um nokkurra ára skeið. Þaðan
réðst hann á skrifstofu Skipaút-
gerðar ríkisins hér í Reykjavík og
starfaði þar í fjögur ár. Þá var
Skrugga frum-
sýndi Orrustuna
á Hálogalandi
Þorgeir forstjóri Sælgætisgerðar í
nokkur ár og nú síðast var hann
verslunarstjóri í Rafbúð SÍS í
Ármúla 3.
Árið 1955 kvæntist Þorgeir eft-
irlifandi konu sinni, Valgerði
Magnúsdóttur, og eiga þau fjögur
mannvænleg börn: Ellert Jón, f.
1.12.1956; Rögnu Rún, f. 16.9.1957;
Jóhann Berg, f. 8.10. 1960 og Idu
Guðrúni, f. 11.12. 1967. Ég var svo
lánsamur að kynnast Vallý og
Geira báðum á skólaári okkar
Geira í Samvinnuskólanum og
naut ég hans þá strax í mörgu,
eins og svo oft síðar á lífsleiðinni,
enda virtist Geiri vinur minn
alltaf vera aflögufær og ekki síst
af hlýhug og vináttu. Frændrækni
var Þorgeiri mjög í blóð borin svo
sem þeim systkinum öllum, langt
umfram það sem algengt má telja,
enda er gestrisni þeirra hjóna
þekkt langt út fyrir þeirra nán-
asta vina- og frændahóp.
Við hjónin erum svo lánsöm að
hafa verið heimilisvinir Vallýar
og Geira um margra ára skeið.
Þau bjuggu sér fallegt og gott
heimili og voru þau hjónin alla tíð
einstaklega samhent um að láta
hinum mörgu gestum sínum,
hvort sem voru af yngri eða eldri
kynslóðinni, líða vel. Við hjónin
vorum einnig svo lánsöm að eyða
með þeim sumarfrísdögum okkar
nokkrum sinnum og fyrir þetta
allt erum við þakklát. Minning-
arnar eru huggun okkar í sorginni
enda af mörgu góðu að taka, en
þess eins að sakna að hafa ekki
borið gæfu tíl að eiga með Geira
fleiri samverustundir.
Vallý, mín, við hjónin sendum
þér og börnunum ykkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Megi Guð
styrkja ykkur og frændfólkið allt í
sorg ykkar og hjálpa ykkur til að
horfa fram á veginn.
Reimar Charlcsson.
LEIKFÉLAGIÐ Skrugga
frumsýndi 21. apríl sl. í Voga-
iandi. Króksfjarðarnesi,
skopleikinn „Orrustan á
Hálogalandi" eftir Schwarts
o.fl.
Leikstjóri er Guðríður Lillý
Guðbjörnsdóttir. Leikendur,
sem eru 10 talsins, eru þessir:
Þórarinn Sveinsson, Margrét
Ágústsdóttir, Daníel Jónsson,
Ingibjörg Benediktsdóttir,
Smári Baldvinsson, Sæbjörg
Jónsdóttir, Hafliði Ólafsson,
Halldóra Magnúsdóttir,
Magnús Kristjánsson og Ólöf
Snorradóttir.
Sýningar í Vogalandi urðu
tvær að þessu sinni, en fyrir-
hugað er rr að fara með leik-
inn í næstu sýslur þegar
mestu önnum vegna sauð-
burðar hjá leikurum lýkur,
eins og segir í tilkynningu frá
Skruggu.
Myndin er úr leikritinu.
t
Þökkum auösýnda vináttu og samúö viö andlát og jaröarför systur
okkar, mágkonu og frænku,
SIGRÍDAR RÖGNU SESSILÍUSDÓTTUR
Nönnufelli 1.
Jóhanna Margrót Sessilíusdóttir
Ágúst Sessilíusson Halldóra Kristjánsdóttir
Helgi K. Sessilíusson Hallfríður Stefánsdóttir
Kolbrún Hermannsdóttir
og frændsystkini.