Tíminn - 22.06.1965, Page 9

verzlun og viðskipti, sem gæti
að og mikið afturhald ríkt í
.konungurinn skildi ekkert ann

■
v-:.
SIG £N UPPSTOPPADA FUGLA "
ur og eítirsóttur til alira starfa.
Síðastlíðin tvö ár hefur hann
ekki getað unnið vegna heilsu-
brests. Guðmundur er gæddur
þreklyndi og er mjög dagfarsprúð
ur maður. Þeir sem fæddir eru
fyrir aldamót hafa fæstir gengið
menntaveginn. Guðmundur er því
sjálfmenntaður maður. Af kynnum
mínum við hann og orðspori öllu
er mér óhætt að fullyrða að það
hafi tekizt vel.
Guðmundur var íshúsvörður á
Seyðisfirði í rúm 20 ár, var Það
áður en frystivélar komu á Seyðis
fjörð, má því geta nærri hvað
þetta starf hefur verið mikið þar
sem hann varð sjálfur að sjá um
að búa til allan ís. Þetta vann
hann í ígripum með fiskaðgerð og
annarri vinnu. Var þá oft lögð
nótt við dag. Næturvinnukaup var
ekki greítt í þá daga eða mínút
urnar taldar. Guðmundur missti
konu sína, Vilborgu Sigríði Jóns-
dóttur árið 1952. Heimili þeirra
var rómað fyrír snyrtimennsku og
myndarskap.
Eg þakka Guðmundi innilega
trausta og góða vináttu og -óska
honum hjartanlega til hamingiu
með daginn. O.
ness í Strandasýslu, en Þórarinn
var skólastjóri hans 1948—50.
Börn þeirra eru Sigríður Hrafn
hildur gift Sigfúsi Sveinssyni, verzl
una-frtvanni í Reykjavík, og Sigríð
ur Guðrún, fósturdóttir Þeirra,
hálfsystir Vigdísar eins og áður er
getið. Hún er gift Sólmundi Jó-
hannessyni verzlunarmanni í
Reykjavík.
Á sumrum dvöldu þau hjón, Vig
dís og Þórarinn, oft um lengri eða
skemmri tíma vestur á Snæfells
nesi, en þar byggðu þau sér lítinn,
en skemmtilegan sumarbústað á
æskuslóðum Vigdísar, Elliða í
Framtialct a bls. 13.
sitt og afkomu þess á ýmsum
sviðum. Hann sagði í upphafi
fundarins: ,,Okkar saga og ykk
er saga eru að mörgu leyti svip
aðar; við eins og þið, höfum
alla tíð Þurft að berjast fyrir
frelsi okkar og sjálfstæði. Þess
vegna skíljum við vel baráttu
ykkar og hugsun mjög vei. Við
höfum kannski ekki of mikla
vitneskju um ísland, en við
höfum þó alltaf vitað, að íslend
ingar væru miklar hetjur, auk
Þess sem við vitum að hér búa
fiskimenn, og hér væru eld-
fjöll og hverir. Nú þegar við
höfum tekið upp stjórnmála-
samband, ætlum við að
byggja upp nánari tengsl.“
Sendiherrann skýrði frá því,
að hann hefði hitt ýmsa ráða-
menn hér, þ. á. m. landbúnað-
arráðherra og viðskiptamálaráð
herra, og umræðuefnið á þeim
fundum var auðvitað milliríkja
verzlun. Gantohev hafðí mikinn
áhuga á að þessar tvær þjóðir
ynnu að því að Þyggja upp
orðið báðum aðilum í hag.
Undirritaður spurði sendi-
herrann hvað Búlgarir vildu
helzt lcaupa af Íslendíngum.
— Við viljum kaupa fisk, og
fiskafurðir, svo sem lýsi, sem
við notum í teppaframleiðsluna
okkar. í staðinn bjóðum við
iðnaðarvörur, grænmeti,- ferska
eða niðursoðna ávextí, vélar,
kemískefni létt vín og margt
fleira. Búlgaría er þekkt land
fyrir ávexti og vínframleislu.
enda landið vel fallíð til þess.
— Við viljum einnig, sagði
Gantchev, koma á menningar-
tengslum, og t. d. viljum við
skipta á námsmönnum, auk
þess bjóða til okkar blaða-
mönnum, rithöfundum, og öðr
um. í haust má búast við náms
mannaskiptum. Auk þess væri
óskandí að ferðamannastraum
ur yrði á báða bóga.
Gantchev skýrði frá því
að Búlgaría væri nú orðin
mjög þróað land, en fyrir stríð
hefði landið verið mjög vanþró
landinu. Hann tók sem dæmi að
fyrir stríð hefðu aðeins verið
135 dráttarvélar í Búlgaríu, en
nú væru þær 60.000; háskóla-
stúdentar voru þá 6.000, en í
dag eru þeir 80.000. Sendiherr
ann sagði, að lífsafkoman hefði
batnað mjög mikið á s. 1. tutt-
ugu árum, og landið væri sér-
lega vel á veg komið í landbún
aði og iðnaði. Iðnaður var ekki
til fyrir stríð, og nú er hann
ein aðal máttarstoð þjóðfélags
ins.
Sendiherrann sagði, að Búlg
arar hefðu losað sig við hina
konunglegu afturhaldsstjóm,
sem ráðið hefði í landinu, og
„valið sósíalismann sem hina
réttu leið framfara og Þróun-
ar.
Einn blaðamaðurinn benti
sendiherranum á að konungur
sá er síðast var við völd hefði
safnað uppstoppuðum fuglum,
og hefði hann m. a. sent hingað
mann í söfnunarerindum. Gant
chev svaraði því þá til að:
Þessi mynd er frá Varna baðstaSnum, sem Búlgarar byggðu upp til að auka ferðamannastrauminn frá
Vestur-Evrópu, og auka vestrænar gjaldeyristekjur sínar.
að eftir sig en uppstoppaða
fugla“.
Um samskipti þeirra við
Rússa sagði hann: ,,Við höfum
fengið mikla og góða hjálp frá
Sovétríkjunum, og við erum
mjög þakklátir fyrír hana. Það
voru Rússar sem hjálpuðu okk
ur að byggja upp iðnað í land-
inu, fyrir utan það að þeir hafa
tvisvar sinnum frelsað okkur
úr höndum óvinarins. Fyrst
voru það Tyrkir og síðan naz
istar. Það má segja að Búlgar
ar og Rússar séu tengdir blóð
böndum.
Undiritaður spurði sendi-
herrann hvort þeir skiptu
mest við Rússa af öllum þjóð-
um?
— Rússar kaupa lang mest
af vörum frá okkur, en nú
skiptum við við 90 þjóðir, og
sú verzlun er stöðugt að auk
azt og færast út. Við skiptum
orðið mikið við Vestur-Evrópu,
lönd eins og t. d. England, V-
Þýzkaland, Austurríki. Frakk-
land o. fl. Nú viljum við einn
ig skipta við ykkur íslendinga.
Búlgaría, eins og svo mörg
önnur ArEvrópuríki, er að
byggja upp ferðamannastraum
inn til landsins, og helzt af
öllu vilja þeir fá V-Evrópubúa.
vegna gjaldeyrisins. Þeir hafa
á s. 1. árum byggt nýja bað
strandborg, sem heitir Varna
og þar eru m a. mörg
mjög nýtízkuleg hótel. Um
þessi mál sagði sendiherrann:
,,Á þessu ári reiknum við með
um einni milljón ferðamanna,
og flestir þeir ætla á hina
.,nýju Rívíeru", Gn það köllum
við Vama. Megnið af ferða-
mönnunum eru frá V-Evrópu,
og flestir frá V-Þýzkalandi eða
um 70—80.000 manns, þá koma
þeir og frá Engiandi, Austur-
ríki, Skandinavíu, og nú erurn
við farnir að búast við fyrstu
„farfuglunum“ frá fslandi ef ég
má taka svo V>orða.‘' - -jhni.
1 ta
TÍMJ.NN
ÞRIÐJUDAGUR 22. júní 1965
85 ára í dag:
Enarsson
„Sólskíns fagur sumardagur
sinnið hressir, vermir blóð,
léttir geð og lífgar gleði
lyfti huga og kveikir móð
er skýja drungi og skúra þungi
skugga slær á sálu mín
vonin bjarta vor í hjarta
vekur, innra sólin skín.“ Gr. Th.
Kunnur Seyðfirðingur. Guðmund
ur Bekk Einarsson er 85 ára í
dag. Á honum sjást þó lítil elli-
mörk, hvað útlit snertir. Ilann
er enn teinréttur og höfðingleg
ur og fylgist vel með öllu. Á
yngri árum og fram á síðustu ár
Fyrir nokkrum dögum bætt-
ist Búlgaría við sem þrítug-
asta og fjórða landið, sem ís-
Iand hefur sendiherraskipti við.
og um leið er það sjöunda járn-
tjaldslandið. Hinn fyrsti sendi-
herra Búlgara á íslandi heitir
ann hefur aðsetur í Stokkhólmi.
Laliou Gantihev, var hér fyrir
skömmu og afhenti forseta ís-
lands skilríki sín, en sendiherr-
ann hefur aðsetur sitt í
Stokkhólmi.
Gantchev notaði tækifærið og
kallaði íslenzka blaðamenn á
sinn fund, og skýrði þeim frá
áhuga í Búlgaríu á viðskiptum
við ísland, bæði á sviði menn-
ingar og verzlunar. Við íslend
ingar höfum oft orð á því hve
útlendingar viti lítið um sögu
eyjuna okkar, en oft vill það
einnig bregða við að við vit-
um lítið um ýmis önnur lönd,
svo sem Búlgaríu. Sendiherr-
ann gerði sér grein fyrir þessu,
og notaði tækifærið og ræddi
við blaðamennina um land
„SKILDIEKKERT ANNAD EFTIR
Búlgarar eiga mjög fjölskrúðuga þjóðbúninga, og fjöruga þjóðdansa, sem eru byggðir á gömium menn-
ingarkjarna.