Alþýðublaðið - 02.09.1920, Síða 4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Gasi
Lokað verður fyrir gasið fyrst um sinn kl. 1—8 siðd.
Gasstöð Reykjavíkur.
Kaupið Alþýðublaðið.
Undirrit________ óskar að gerast kaupandi Alþýðublaðsins
frá ______________________ að telja.
______-_______________ þ. ___________mán. 1920.
(Fult nafn og heimili).
Akv. Miða þennan eru menn beðnir að klippa úr blaðinu og
senda hann á afgreiðslu Alþýðublaðsins, Reykjavík.
KoEi konnngnr.
Eítir Upton Sinclair.
Fjórða bók:
Erjðaskrá Kola konunqs.
(Frh.).
XIX.
Skömmu eftir hádegi kom
brottnumda nefndin — átt karlar
og ein kona, uppgefin á sál og
líkama. Alt komst f uppnám uppi
á herbergi Johns Hartmans, þeg-
ar nefndin frétti að öll fyrirhöfnin
varð til einskis. Hún hlýfði þeim
f engu, sem hún áleit að svikju
og drægju verkamennina á tálar.
Jím Moylan tók öllum skömmun-
um með rósemi, hann var orðinn
þeim vanur við slík tækifæri —
en ef til vili bar nokkuð meira á
þeim í þetta sinn, því í nefndinni
var ungur og þess vegna mjög
æstur íri, sem lét ekki slá sig af
laginu.
„Það eruð þið, sem hafið rekið
okkur út", æpti Tim Rafferty,
„sfðan eg man eftir mér, hafið
þið stöðugt verið í makki við
föður minn, um það að fá hann
í lið með ykkur — og svo, þeg-
ar við g,erum það, sem þið segið,
þá gefið þið okkur dauðan og
djöfulinn!"
„Við höfum aldrei beðið ykkur
um að gera verkfall", sagði Moylan.
„Nei, það er satt. Þið báðuð
okkur bara að borga, svo þið
gætuð fengið ykkar góðu laun".
„Ojæja, ekki eru Iaunin nú svo
góð", ansaði ungi leiðtoginn þolin-
móður. „Það> gætuð þið vel séð,
ef þið rannsökuðuð það".
„Jæja þá, hverníg svo sem þau
eru, þá halda þau áfram, þó okk-
ar laun réai og verði að engu.
Okkur er kastað á dyr, það er
úti um okkur. Sko okkur — og
við eigum flest fyrir fjölskyldu
að sjá 1 Eg á gamla móður og
hóp af systkinum, og pabbi er
örkumla og getur ekki unnið
meira. Hvað haldið þið, að verði
um okkurf"
„Við hjálpum ykkur til að setja
ykkur aftur á laggirnar".
„Fjandinn hafi ykkur", öskraði
Tim. „Eg kæri mig ekkert um
mútur ykkar. Ef eg þarfnast
hjálpar, fer eg til sveitarinnar.
Þeir eru þar líka rænicgjar, en
þeir látast ekki vera vinir verka-
mannanna*•
Aiþbl. er blað allrar alþýðul
„Tim", mælti Hallur, „þessar
skammir eru ástæðulausar. Við
verðum sð hafa eins mikið og
unt er upp úr ósigri vorum".
Unglingurinn snéri sér nú að
Halli. „Hvað veist þú? Þetta alt
er ekki annað en Ieikur fyrir þig.
Þú getur farið leiðar þinnar og
gleymt öllu saman, þegar þú vilt.
Eg heyri sagt að þú eigir nóga
peninga".
Hallur var ekkert móðgaður.
Þetta var hið sama og samvizka
hans sagði honum. „Mér er þetta
ekki eins létt, Tim, eins og þú
heldur. Maður getur þjáðst af
fleiru en peningaskorti".
„Jú, þér líður víst illa f vel-
megun þinni!" hreytti Tim úr sér.
Hinir nefndarmennirnir muldr-
uðu mótmæli. Þeir fundu það,
jafnvel á þessum erfiðu tímum,
að þetta voru rangindi. En Tim
snéri sér að þeim. „Hann ímynd-
ar sér, að það sé nóg, að koma
hingað og lifa súrt og sætt með
oklcur stutta stund og hverfa svo
burtu aftur og lifa af erfiði voru!
Hann ímyndar sér, að hann sé
hetja!"
Saltlijöt, í smásölu og
stórkaupum, ódýrast í Kaupfélagi
Reykjavíkur, Gamla bankanunf.
Nýkomirt
fataefni, frakkaefni og
kvenkápuefni. — Efni
tekin til sauma.
Guðsteínn Eyjólfsson,
Laugaveg 32 B.
%3Fjöl6r&vjíf úrvaí
af Langsjölum og Jr*r£-
hyrnum til sölu á Bergþóru-
götu 18 frá kl. 3—7 síðdegis.
K! artöf lur
ódýrastar í
Kaupíéiagi Reykjayíkur
— Gamla bankanum —
rvio niö eftir útsölunni á
Bergstaðastræti 1.
Alþbl. kostar I kr. á mánuði.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðnr:
Ólafur Friðriksson,
Prentsmiðjan Gutenberg,