Morgunblaðið - 23.12.1980, Page 36

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. DESEMBER 1980
HÖGNI HREKKVISI
| * /*•*»© 1980
McNanght Synd.. Inc

HVAv TÓLA1& AAFA 5VFI r'öER H/ðtfcAO
FI?Á IVÍ '/ FYR.12A /"
Ásí er...
hann sé við hliðina á
sér.
Hvort á það heldur að vera? Jafn stórt tré og í fyrra eða jafn dýrt?
COSPER
Má ég ekki fá þennan stól?
JB W$BS®L

Rjúpnastofninn hef-
ur farið minnkandi
Sigurjón Ilallsteinsson, Skor-
holti, skrifar:
„Þriðjudaginn 25. nóvember sl.
skrifar í Velvakanda sportveiði-
maður. Áður hafði ég skrifað litla
grein í sama dálk Morgunblaðsins
þann 19. nóvember og telur
sportveiðimaðurinn sig vera að
svara skrifum mínum. Orð mín
virðast hafa orðið honum hjart-
næm, þar eð hann kveðst hafa
viknað við lestur þeirra. Hann
mun þó fljótlega hafa náð sér af
þeirri viðkvæmni þar sem hann
lætur óheflaða skapgerð sína ráða
hugsun sinni og skrifum þa næst á
eftir. Eru slíkar greinar veiði-
manna ekki til þess fallnar að
auka hróður þeirra og tiltrú al-
mennings. Finnst mér ólíklegt að
sportveiðimaðurinn eigi marga
aðdáendur, er hrífist af málflutn-
ingi hans.
Viö þessi skilyrði sem
stofninn hélt jafnvægi
Hann spyr hver segi, að rjúpan
sé horfin? Ég sagði það í grein
minni, en auk þess getur hann
fengið um slíkt nægar umsagnir
og staðfestingar eldri manna hér í
Borgarfirði, en það er það svæði,
sem ég vitnaði til í minni grein og
tel mig þekkja allvel. Ekki ætti
sportveiðimaðurinn að ómaka sig
á því að reyna að sannfæra mig
um það að fækkun rjúpunnar sé
óháð veiðinni. Hér á árum áður
stundaði ég sjálfur rjúpnaveiðar
og hefi ég síðan í áratugi fylgst
með vexti stofnsins og viðgangi í
mínu byggðarlagi og næsta ná-
grenni. Tel ég ótvírætt, að veiðin
hafi þar veruleg áhrif, einkum þó
hin síðari ár. Rétt er að fyrr á
árum voru rjúpnaveiðar mikið
stundaðar, en við mjög frumstæð
skilyrði. Þá voru notaðar fram-
hlaðnar byssur fyrst og síðan
afturhlaðnar einhleypur. Þá höfðu
veiðimenn mjög takmörkuð far-
artæki og urðu í flestum tilvikum
að láta sér nægja fætur sína eina.
Þá voru heldur ekki samgöngur
eins greiðar og nú. Það var einmitt
við þessi skilyrði sem stofninn
hélt jafnvægi.
Fullyrði að sigið
hafi á ógæfuhliðina
Nú eru breyttir tíma á því svæði
sem svo mörgum öðrum. Nú er
víða hægt að komast á bifreiðum
til fjalla á rjúpnaslóðir. Einnig
eru notaðir snjósleðar í þessum
tilgangi. Langdrægar hraðskota-
haglabyssur notast veiðimenn
mjög gjarnan við í dag og hafa
auk þeirra oft meðferðis riffla. Við
þessi skilyrði má segja að hægt sé
að tína niður þá fugla sem augað
eygir. Við þessi breyttu skilyrði
fullyrði ég að hafi sigið á ógæfu-
hliðina með rjúpnastofninn, hvað
sem sportveiðimaðurinn segir og
hvað sem líður fullyrðingum vís-
indamanna um fækkun af „nátt-
úrulegum" ástæðum. Hér á árum
áður var mismikil rjúpa milli ára,
það er rétt, en hins vegar gerðist
það aldrei að rjúpa sæist ekki á
stórum svæðum í áraraðir, eins og
nú á sér stað, svæðum sem
viðurkennd voru um langt skeið
sem rjúpnalönd.
„Fljúgandi rotta“
Þá fer það í taugarnar á sport-
veiðimanninum, að ég skuli tala
um afréttarlönd bænda. Leggur
hann út frá þeim orðum á furðu-
legasta hátt. Um þann þátt, eigna-
rétt á afréttarlöndum, ætla ég
ekki að fjalla hér enda að hálfu
veiðimannsins vafalaust að því
vikið til að leiða hugann og
lesandann frá slæmum málstað
sinum og rökleysum.
Sportveiðimaðurinn talar um,
að ég vilji strádrepa hrafn og
veiðibjöllu. Hér staðfestir hann
enn einu sinni rangfærslur sínar. I
grein minni tala ég um að fækka
hrafni og veiðibjöllu. Allir sem til
þekkja vita um skaðsemi þessara
Merki það
bara „Freyja“
Jólasveinninn Hurðaskeliir skrifar:
„Velvakandi góður.
Ég held það hefi verið öðrum hvorum
megin við árið 1930 að ég sá í
Morgunblaðinu vísu, en hvort þær voru
í dálkum þínum eða einhvers staðar
annars staðar man ég ekki. Ég var
hrifinn af vísunum svo ég klippti þær
úr blaðinu, og nú um daginn fann ég
þær í bók þó þær væru nú orðnar æði
gular, greyin, en vísurnar eru svona:
Ef einhver vildi ekkja mér,
ibúð með sér leÍKja,
fertugur éK ekkill er,
ei vil meira um segja.
Nafn ok mynd hún sendi af sér,
ég sver ég skal um þegja,
til Morgunblaðsins með það fer,
og merki það hara „Freyja.“
Þetta gæti hæglega hafa verið augi-
ýsing eða eitthvað þess háttar. Mér
datt svona í hug að senda þér það til
gamans.
Með bestu kveðju og óskum um
gleðileg jól.
Jólasveinninn, Hurðaskellir.“
Þessir hringdu . . .
Þakkir til
Sigrúnar
Davíðsdóttur
Ágústa Agústsdóttir hringdi og
bað fyrir kærar þakkir til Sigrún-
ar Davíðsdóttur fyrir bækur og
greinar um matseld og bakstur. —
Hún er búin að gera hvort tveggja
að skemmtilegu tómstundagamni.
Húsmæður voru farnar að líta
niður á eldhússtörfin, en ég held
að Sigrún hafi haft mikil áhrif í
þá átt að breyta því og gera þessi
hversdagsiegu störf spennandi.
Hún hefur áreiðanlega smitað
fleiri en mig með þessum áhuga
sínum. Þú heldur e.t.v að ég sé að
gera að gamni mínu, Velvakandi,
en það er staðreynd, að ef mig
langar að komast í gott skap, þá
tek ég mér grein eða bók eftir
Sigrúnu í hönd og fer að stússa í
eldhúsinu. Skrif hennar eru ekki
bara fróðleg og fagmannleg, held-
ur upplífgandi og bráðskemmtileg
að auki. Ég veit ekki, hvort ég verð
svo heppin að fá nýju bókina
hennar í jólagjöf, en bíð og vona.
Óskiljanleg-
ur saltaustur
Vegfarandi hringdi og sagðist
mega til með að býsnast yfir
saltaustrinum á götur borgarinn-
ar. — Það hefur að vísu oft verið
kvartað yfir þessu í dálkum þín-
um, en aldrei er góð vísa of oft
kveðin. Farið er yfir flestar götur,
hvort sem þörf er fyrir saltdreif-
ingu þar eða ekki og ausið og
ausið, svo að pækillinn rennur í
stríðum straumum í þíðunni. Það
væri ekki tiltökumál, þótt dreift
væri salti í erfiðar brekkur, en að
gera það á rennisiéttum strætum
er algjör óþarfi og í rauninni
óskiijanleg sóun. Svo er það eitt
enn, sem er til bölvunar en ekki til
bóta. Það er þegar saltdreif-
ingarmenn dreifa salti ofan á
þykkan snjó. Það hefur í för með
með sér að ísingin sem undir
snjólaginu er og nær ekki að
bráðna verður enn hálli. Ég held
að þeir sem þessu stjórna verði að
taka málin til gagngerrar endur-
skoðunar. Meira vinnur vit en
strit. Svo held ég að hyggilegra sé
að leggja meiri áherslu á að kenna
mönnum betur að aka við hálku-
skilyrði.
fyrir 50 drum
Safnast hefir hjá Morgun-
blaðinu rúmar 10800 krónur.
í dag verður þeirra minnst
i kirkjum bæjarins er
drukknuðu á togaranum Apr-
il.
Að sjálfsogðu verður mikið
fjölmenni við þær guðsþjón-
ustur. í kirkjunum mun að-
standendum þeirra manna.
sem fórust verða ætlað sjer-
stakt rúm.
í dag munu margir bæjar-
búar vilja sýna þeim hlut-
tekningu sina, er nú eiga um
sárt að binda, og rjetta þeim
hjálparhönd, sem bágstadd-
astir cru. með því að leggja
sinn skerf i samskotasjóðinn.
Afgreiðsla Morgunblaðsins
verður opin í dag til kl. 7, svo
menn geti þar afhent minn-
ingargjafir sinar.