Morgunblaðið - 24.05.1981, Síða 30

70
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. MAÍ 1981
Umsjón: Séra Jón Dalbú Hróbjartsson
Séra Karl Siyvrbjörnsson
Siyvrbvr Pálsson
aUdrottinsdegi
líkt við stórfelldan uppblástur
og gróðureyðingu þar sem áður
voru fagrir skógar og ræktaðar
lendur. Þó á kristin trú og
kirkja enn mikil ítök í hugum
fólks og margt bendir til þess,
að staða hennar hafi um margt
styrkst í seinni tíð ekki síst inn
á við. Kirkjusókn er í vexti,
almennari þátttaka í guðsþjón-
ustunni og aukin safnaðarvit-
und.
„Enn þann dag í dag taka
fámennir söfnuðir á sig gífur-
legt starf við að endurreisa eða
byggja frá grunni kirkjur sín-
ar. Kirkjan er enn í dag mið-
depill í hátíðakerfi lands-
manna. Hundruð manna, jafn-
vel þúsundir taka á hverjum
degi þátt í kirkjulegu starfi,
prestar, meðhjálparar, organ-
istar og söngfólk. Á annað
þúsund manns sitja í sóknar-
nefndum í landinu. Mikið starf
er árlega unnið til viðhalds
kirkjum og kirkjugörðum.
Kirkjan gefur út bækur og
blöð, hún nær til útvarpshlust-
enda að morgninum, á degi
hverjum berst klukknaómur úr
turnum hennar yfir borg og bæ.
Kirkjan starfar án afláts, án
stimpilklukku, fumlaus og hik-
laus heldur hún áfram verki
sínu, þjónustu sinni, hátiða-
haldi sínu.
Og dag hvern er barn borið
til skímar, fólk gengur í hjóna-
band, og yfir látnum er sungið
versið um óttaleysið gagnvart
hinum óumflýjanlega dauða.
Allt þetta gerist undir múrvegg
kirkjunnar með orð hennar sem
undirspil við mestu atburði í
lífi eins og sérhvers." (Harald-
ur Ólafsson: Kirkjurit, 4.1977.)
Islenska kirkjan stendur um
margt á krossgötum á þessu
kristinboðsári. Unnið hefur
verið markvisst að því að laga
íslensk framtiö
- kristin framtíð
Á hinum almenna bænadegi
hefur íslenska kirkjan ávallt
sameinast í bæn fyrir ákveðnu
málefni, sem verið hefur ofar-
lega á baugi i lífi þjóðar og
kirkju. Bænarefnið tekur að
þessu sinni mið af því að á
þessu ári er þess minnst að
1000 ár eru liðin frá því að
skipulegt kristinboð hófst á
íslandi. Þess minnumst við með
þakkargjörð fyrir hið liðna,
alla þá blessun, sem við höfum
notið á langri og farsælli sam-
leið kristni og þjóðar. Og við
minnumst þess með þvi að
íhuga stöðu kirkjunnar í sam-
tímanum og reyna að ráða í það
hvert stefnir í þeim efnum og
hvernig kirkjan getur betur
rækt hlutverk sitt í sviptingum
okkar tíma.
Yfirskrift bænadagsins er að
þessu sinni: „íslensk framtíð —
kristin framtíð!"
Þorvaldur víðförli kom í
heiðið ísland með boðskapinn
um Jesú Krist. Þó ætla mætti
að hér hafi verið æði margt
kristinna manna og talsverð
kristin áhrif, þá var hér heiðið
þjóðfélag og öll löggjöf og
siðgæði byggt á heiðnum lífs-
viðhorfum. Þorvaldur víðförli
varð að hrökklast úr landi og
svo varð um fleiri, sem hingað
komu sömu erinda, en hér var
þó hafin bylting, sem ekki var
stöðvuð. Tveimur áratugum
siðar var kristni lögtekin á
íslandi — „en það urðu best
tíðindi á íslandi," segir í forn-
um ritum þar um. Síðan hefur
kristin trú verið undirstaða
Iaga og siða íslenskrar þjóðar.
„Það er upphaf laga vorra, að
allir menn skulu kristnir vera á
landi hér og trúa á einn Guð,
föður, son, helgan anda,“ segir
Grágás.
Oft hefur verið talað um það
að íslendingar hafi aldrei orðið
almennilega kristnir og ýmsir
okkar áhrifamestu rithöfunda
og menningarfrömuða á þessari
öld hafa haldið því mjög á lofti.
En það er sögufölsun af grófara
tagi. Það þarf ekki að skyggn-
ast djúpt í íslenska menningar-
sögu og þjóðhætti til að komast
að raun um að kristin lífsvið-
horf hafa staðið hér ákaflega
djúpum rótum, kristin guð-
rækni og siðgæði hafa verið
samofin lífi og hugsun þessarar
þjóðar um aldir. Hinu er ekki
að neita, að umbyltingar þess-
arar aldar hafa valdið gífur-
legum breytingum að þessu
leyti, svo stundum hefur verið
starfshætti hennar að kröfum
okkar fjölþætta nútímaþjóðfé-
lags. Þar er margt ógert. Unnið
er að endurskoðun kirkjulög-
gjafarinnar, sem er um margt
afar úrelt orðin. Starfshátta-
nefnd kirkjunnar, sem starfaði
að frumkvæði Prestastefnu,
vann ítarlegt álit og Kirkjuþing
hefur fjallað um ýmsa þætti
þess. Það er kirkjufólki mikið
gleðiefni, að núverandi kirkju-
málaráðherra, Friðjón Þórðar-
son, hefur sýnt þessum málum
mikinn áhuga og fullan vilja að
stuðla að framgangi þeirra á
Alþingi.
Væntanleg er nú útgáfa Bibl-
íunnar, endurskoðuð og sum-
part endurþýdd. Það markar
sannarlega tímamót, en núver-
andi Biblíuþýðing er frá 1912. í
sumar er væntanleg ný helgi-
siðabók, sem unnið hefur verið
að undanfarin ár og samþykkt
var á Kirkjuþingi sl. haust.
Á prjónunum er kirkjuleg
bókaútgáfa og blaðaútgáfa og
markvisst er unnið að endur-
bótum og eflingu kristinnar
fræðslu innan skólakerfisins og
í söfnuðunum. Allt eru þetta
mikilvægir þættir, sem varða
framtíð kirkju og kristni í landi
hér, og heill og framtíð ís-
lenskrar þjóðar.
Uppstigningardagur
vikuna 24.—30. maí
Sunnudagur 21h maí Jóh. 16, 23—30
Mánudagur 25. maí Mark. 1, 35—39
Þriðjudagur 26. maí Kól. U, 2—6
Miðvikudagur 27. maí I. Tím. 2. 1—8
Uppstigningardagur Mark. 16, U—20
Föstudagur 29. maí Kól. 3, 1—U
Laugardagur 30. maí Lúk. 18 l—8a
Vitnis-
buröir
um
bœnina
„Hálfnað er verk þá beð-
ið er vel.“
Lúther.
„Þegar bænin er þögnuð,
þá er úti um trúna sjálfa.“
Thiele.
„Málið er einfalt. Tak Nýja
testamentið, loka dyrum
þínum, tala við Guð og bið.
Siðan skaltu gera það, sem
skrifað stendur i Nýja
testamentinu. Gerðu það
raunverulegt með því að tjá
það i verki. Það er kristin-
dómur.“
Sören Kierkexaard.
„Gleym ekki bæninni.
Hvert sinn sem þú biður af
hjarta, á ný tilfinning að
vakna með þér, og með
henni ný hugsun, sem þú
þekktir ekki fyrr, og sem
gefur þér nýtt hugrekki.“
Dostojevski.
„í bæninni á hinn ein-
mana viðmælanda, hinn
þjáði þann sem skilur, hinn
hamingjusami þann sem
þakka ber. og syndarinn
þann, sem unnt er að opna
hjarta sitt fyrir.“
J. Nilsson.
„Trúin á Guð er trú á
kraftaverk. Að trúa á Guð
er að vera í þeirri undra-
veröld, þar sem eru ekki
aðeins lögmál Guðs að
verki, heldur og hönd Guðs.
Kristnir menn þurfa aldrei
að standa ráðlausir og dáð-
lausir. Geti þeir ekkert
annað. þá biðja þeir. Og
bænin er stórvirki, því trú-
in grípur þar fast um hönd
Guðs, og þá eru engin
takmörk fyrir því, sem get-
ur gerst. Hvílik sæla mann-
inum að þurfa ekki að
beygja sig undir ok lög-
málsins, heldur geta falið
sig i föðurhendur Guðs.“
Kaj Munk.
„Lofum hver öðrum því,
að vera trúir í fyrirbæninni
hver fyrir öðrum! Ég skal
biðja fyrir þér um styrk,
heilsu, þolgæði og vörn
gegn andstreymi og freist-
ingum. Bið þú um hið sama
mér til handa. Og ef okkur
er ekki ætlað að sjást fram-
ar, þá skulum við minnast
hver annars með þökk og
fyrirgefningu i hjarta. Guð
gefi okkur að fá að standa
frammi fyrir hástóli hans i
bæn hver fyrir öðrum.“
Bonhoeffer.
„Ef bæn okkar er sönn
þá er hún persónuleg af-
staða til lifandi Guðs, og
hlýtur sem slik að birtast i
afstöðu okkar til annarra
manna. Kærleikurinn til
náungans er mælikvarði á
heilindi bænarinnar.“
RoKer Sehutz.
„Hvað er bæn? Bæn er að
taka undir andvarpanir
Guðs heilaga anda, að berg-
mála orðin frá hjarta Jesú,
hans sem er við hægri hönd
Guðs, hans em einnig biður
fyrir oss. Með honum, í
honum, eru ailir þeir, sem
eru og voru hans, lifs sem
liðnir.“
SÍKurhjorn EinarsHon.
„Bænin má aldrei hresta þig.
Búin er freisting ýmislig.
Þá líf og sál er lúð og þjáö.
lykill er hún aö Drottins náö."
Ilallgrimur PéturHson.
• * i r * I •