Morgunblaðið - 06.05.1982, Page 35

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 6. MAÍ 1982
alveg lýtalaust á allan máta. En
svo dró ský fyrir sólu þegar kom í
ljós að hún hafði veikst af ólækn-
andi sjúkdómi. Hún fór í uppskurð
og meðferð og um tíma leit út
fyrir að Kiddý mundi fá heilsuna
aftur. En sú von brást og síðustu 2
árin var okkur ljóst að hún mundi
tapa í þessari miskunnarlausu
baráttu. Síðasta árið var mikið á
hana lagt og við sem á horfðum
gleymum aldrei þeim sálarstyrk
og vilja sem bar hana uppi eins
lengi og raun bar vitni. Þegar svo
loks dauðinn kom var það sem
lausnari fyrir þjáðan líkama.
Ef satt er, að eins og þú sáir
munir þú upp skera, trúi ég því að
enginn fái betri heimkomu en
Kiddý. Við þökkum henni það sem
hún var okkur og sérstaklega allt
það sem hún gerði fyrir syni
okkar. Það var þeim ómetanlegt
að hafa Kiddý og Má að trúnað-
arvinum, einnig voru þau guðfor-
eldrar yngri sonar okkar.
Því skal ekki gleymt hér hvern-
ig allir á deild 13 A á Landspítal-
anum reyndust Kiddý í hennar
erfiðu veikindum, enginn hefði
getað reynst öðrum betur. Þar
lögðust allir á eitt um að létta
henni erfiðleikana, sem svo ríflega
voru á hana lagðir.
Þung sorg er nú hjá mági mín-
um, Má, sem reyndist Kiddý svo
vel og var hjá henni öllum stund-
um. Eg vona að Ella, Maja og Guð-
ný sem misst hafa ástkæra móður
megi með tímanum muna meira af
góðum minningum en sjúkdóm-
inn, þannig að sorgina verði auð-
veldara að bera. Tíminn læknar
ekki öll sár, en að með tímanum
verði hægt að læra að lifa með
þeim.
Innilega samúð sendi ég Krist-
jáni Má, sem hefur misst ömmu
sína aðeins 2 ára gamall og for-
eldrum Kiddýjar, Elínu Krist-
jánsdóttur og Jóhannesi Hannes-
syni. Bræðrum hennar, Hannesi
og Svavari, sem misst hafa einka-
systur sína og mágkonu og litlu
Halldóru. Einnig Guðnýju Guð-
mundsdóttur frænku hennar sem
hjúkraði henni og var henni stoð í
hennar þungu veikindum og síðast
en ekki síst Klöru móðursystur
sem henni þótti svo undurvænt
um. Karen
Hún folnadi, bliknadi, fagra rósin mín,
því froslid var napurt.
Hún hnei^i lil foldar in hlíóu blöóin sín
við banaslríð dapurl.
Kn guð hana í dauðanum hneigði sór að hjarta
og himindvrð tindraði um krónuna bjarta.
Sof, rós mín, í ró, djúpri ró.
Það eru hinir góðu eiginleikar
nýlátinnar frænku minnar, sem
mér eru efst í huga þegar jarðvist
hennar er lokið, kærleikurinn og
umhyggjan hjá henni sem hún átti
í svo ríkum mæli.
Guðlaug Kristjáns Jóhannes-
dóttir var fædd í Reykjavík 4.
sept. 1939, dóttir hjónanna Jó-
hannesar Hannessonar bifreiðar-
stjóra og konu hans, Elínar
Kristjánsdóttur. Hún ólst upp
ásamt bræðrum sínum, Hannesi
og Svavari, við mikið ástríki.
Kiddý, eins og hún var ávallt köll-
uð, var sannur sólargeisli foreldra
sinna frá vöggu til grafar. Hún
hlaut gott veganesti að heiman
svo og góða menntun. Hún fór ung
í Kvennaskólann og lauk þaðan
námi, en þar eins og annars staðar
naut hún vinsælda vegna fram-
komu sinnar. I skólanum tengdist
hún órjúfandi vináttuböndum
nokkrum skólasystrum sínum sem
allar reyndust eins og einn maður,
og ekki síst þegar mest reið á.
Hinn 18. sept. 1960 gekk hún í
hjónaband með eftirlifandi manni
sínum, Má Karlssyni. Það var
mikill gæfudagur fyrir þau, því
hjónaband þeirra var til sannrar
fyrirmyndar, og í sameiningu
byggðu þau fallegt heimili og
eignuðust þrjár yndislegar dætur,
Elínu Jóhönnu, Stefaníu Maríu og
Guðnýju Viktoríu.
Það sást best nú síðast hvílíkur
ágætismaður Már er, þar sem
hann vakti nánast nótt sem dag
hjá konu sinni og gerði allt sem
hann gat til þess að létta henni
síðustu stundirnar.
Kiddý var mjög dugleg að öllu
sem hún tók sér fyrir hendur og
fyrir ca. þremur árum hóf hún
sjúkraliðanám og lauk því helsjúk.
Það eiga margir um sárt að binda
við fráfall hennar, því hennar sæti
verður aldrei fyllt, en minningin
lifir eins og bjartur sólargeisli um
ókomin ár. Og í kærleiksríku lífi
sínu hefur hún varðað leiðina
fyrir dætur sínar með góðu for-
dæmi. Slíkar minningar eru sá
fjársjóður sem aldrei glatast.
Engin orð megna að hugga eft-
irlifandi ástvini hennar. Og litli
dóttursonurinn, sem allt of stutt
fékk að njóta ömmu sinnar, biður
guð að blessa hana.
Eg bið guð að blessa eiginmann-
inn, dæturnar og dóttursoninn,
foreldra og bræður, tengdaföður
og háaldraða ömmu svo og aðra
ástvini, og gefa þeim styrk í sorg-
inni. Klara
í dag, fimmtudaginn 6. maí,
verður til hinstu hvílu borin Guð-
Fædd 24. júlí 1904
Dáin 28. apríl 1982
I dag er kvödd hinstu kveðju frú
Una Sigfúsdóttir en hún andaðist
þann 28. apríl síðastliðinn og er
útför hennar gerð frá Dómkirkj-
unni í dag.
Una fæddist 24. júlí árið 1904 að
Haukabrekku í Skógarstrandar-
hreppi á Snæfellsnesi, dóttir hjón-
anna Júlíönu Kristjánsdóttur og
Sigfúsar Jónssonar er þar bjuggu.
Barn að aldri fluttist Una til
Stykkishólms þar sem hún ólst
upp með móður sinni. Þær mæðg-
ur voru mjög samrýndar og miklir
kærleikar með þeim og urðu þær
þeirrar gæfu aðnjótandi að fá að
vera samvistum nær óslitið uns
Júlíana andaðist á heimili dóttur
sinnar hér í Reykjavík árið 1944.
Eftir að bernsku og unglingsár-
um lauk, fluttist Una til Reykja-
víkur og flutti móðir hennar
skömmu seinna. 4. júní árið 1932
giftist Una Sigurði Ámundasyni
frá Rútsstöðum í Gaulverjabæj-
arhreppi en hann lést árið 1971.
Þau Sigurður og Una reistu bú
sitt að Ásvallagötu 16 hér í borg
laug Kristjáns Jóhannesdóttir,
Hraunbæ 41, Reykjavík.
..KalliÁ er komið,
komin er nú stundin,’
vinaskilnadur viökva>m slund.
Vinirnir kvoðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síAasta blund.
Marys er að minnast,
margt er hér að þakka.
I.uði sé lof fyrir liðna líð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
<úið þ«*rri Iregalárin slríð."
Kiddý, eins og hún var ávallt
nefnd, var mikil fríðleikskona,
sem geislaði af lífshamingju og at-
orku. Ekki brást henni hugrekkið í
sinni löngu og ströngu sjúkdóms-
baráttu sem hún háði með ein-
stökum dugnaði og æðruleysi er
hún vissi hvert leiðin lá. Orðin
verða ekki mörg og aðrir verða til
þess að segja frá lífsferli hennar
og persónuleika.
Nú, er elsku Kiddý hefur verið
kölluð burt frá okkur langt um
aldur fram, mun minningin um
hana vera sem Ijósgeisli í hjörtum
en það hús höfðu þeir bræður Sig-
urður og Gestur byggt í félagi. Ár-
ið 1934 fluttu þau í glæsilegt hús
sem þau höfðu byggt af miklum
stórhug að Hávallagötu 7 og
bjuggu þar æ síðan.
Frú Una bjó manni sínum og
börnum fallegt og hlýlegt heimili
og mátti sjá þar á.öllu að þar voru
samhentar hendur að verki enda
um hvorugt þeirra hjóna hægt að
tala nema minnst sé á hitt, slík
var samheldni þeirra, ást og virð-
ing hvort fyrir öðru.
Þau Una og Sigurður eignuðust
þrjú börn sem öll eru gift og bú-
sett hér í Reykjavík. Þau eru
Ámundi Óskar, kvæntur Kristínu
Helgu Hjálmarsdóttur, Júlíana,
gift þeim sem þessar línur ritar,
og Sigríður, gift Kristjáni Fr.
Jónssyni. Barnabörnin eru átta og
barnabarnábörnin fjögur.
Ég kynntist þeim Unu og Sig-
urði ekki fyrr en þau voru komin á
fullorðinsár og ég var svo lánsam-
ur að verða einn af fjölskyldunni.
Það vakti fljótt athygli mína í um-
gengni við þau hversu tillitssöm
þau voru við aðra og umhyggju-
söm fyrir velferð fjölskyldu sinnar
35
okkar allra og lifa þar ætíð um
ókomin ár. Þegar við nú göngum
með henni síðustu sporin á jarð-
ríki í djúpri sorg þökkum við
henni allar ógleymanlegar stundir
á liðnum árum.
Við biðjum algóðan Guð að
styrkja eiginmann hennar, dæt-
urnar þrjár, foreldra, barnabarn
og aðra vandamenn í þeirra sáru
sorg og sendum þeim okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Enginn finnur betur en þau
hver gengin er.
„Kar þú í friði,
friður <;uðs þijr blessi,
hafðu þökk fyrir alll og alll.
<;<*kksl þú nu*ð <.uði.
<;uð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skall.
(irálnir lil grafar
jjöngum vér nú héðan,
fylgjum þér. vinur. Kar vi*| á braut.
<íuð oss það gefi,
jjlaðir vér nu*jjum
þ«*r síðar fyljjja’ í friðarskaul.
(V. l<rii*m)
Guð blessi ykkur öll.
Tengdafólk
og heimilis. Má segja að um það
hafi líf þeirra snúist og hamingja
barna þeirra og fjölskyldna verið
þeirra hamingja.
Þegar nú er komið að leiðarlok-
um og kveðjustund vil ég þakka
minni góðu tengdamóður fyrir allt
sem hún var mér og minni fjöl-
skyldu og bið hennar allrar bless-
unar á nýju tilverustigi þar sem
ég er fullviss að hún á góða heim-
komu, slíkur hafði lífsferill henn-
ar verið hér á jörð.
Páll Sigurðsson
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfsformi. Þess skal einnig
getið, af marggefnu tilefni, að frumort ljóð um hinn
látna eru ekki birt á minningarorðasíðum Morg-
unblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð og með
góðu línubili.
Una Sigfúsdótt-
ir - Minningarorð
INNKAUP HE
ÆGISGÖTU 7, REYKJAVÍK - SÍMI 22000
A/KIÆÐNING
klæðskerasaumuð á hvert hús.
Að undanförnu hafa farið fram miklar umræður um hinargífurlegu steypuskemmdir
sem orðið hafa á íslenskum húsum og öðrum mannvirkjum af völdum
veðrunar og annarra þátta.
Nýleg könnun Rannsóknarstofnunar byggingariðnaðarins á steypuskemmdum og
sprungumyndunum (íslenskum húsum leiddi í Ijós að ein haldbesta vörnin gegn leka og
áframhaldandi skemmdum, er að klæða þau alveg til dæmis með áli.
A/klæðning gefur góða möguleika á einangrun. Besti árangurinn fæst
með því að einangra hús að utan með t.d. steinull eða plasti þannig að veggir nái ekki að kólna.
Með aukinni einangrun sparast hitakostnaður sem getur numið verulegum
fjárhæðum þegar til lengdar lætur. Aukin einangrun er sérlega þýðingarmikil á eldri
hús þar sem einangrun var verulega ábótavant hér áður fyrr.
I A-klæðningu hefur verið hugsað fyrir hverjum hlut til þess að gera uppsetningu
sem einfaldasta og spara bæði tíma og peninga.
Framleiddir hafa verið ýmsir aukahlutir svo sem gluggakarmar, mænar, vindskeiðar
og margt fleira sem hefur þurft að sérsmíða fyrir aðrar tegundir klæðninga.
A/klæðning er nýtískuleg lausn - í eitt skipti fyrir öll á veggi, loft og þök.
A/klæÓning klæðskerasaumuð á hvert hús.