Morgunblaðið - 01.12.1982, Blaðsíða 18

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. DESEMBER 1982
54
Sannkallað upp og
ofan í Hafnarbíói
— litið við á miðnæturtónleikum á föstudag
„Ertu ekki á álagskaupi viö
þetta?," spuröi annar bruna-
varöanna, sem var á þönum í
Hafnarbíói á föstudagskvöld.
Þar fóru fram tónleikar, sem fé-
lagsskapurinn Upp og ofan
gekkst fyrir. Óhaett er aö segja,
aö tónleikar þessir séu meö
þeim skrautlegustu, sem um-
sjónarmaöur Járnsíöunnar hefur
sótt.
Tónleikagestir, sem vafalítiö
hafa veriö á þriöja hundraöiö,
voru í miklum meirihluta á aldr-
inum 14—16 ára, ýmist kóf-
drukknir eöa ódrukknir. Illa
gekk aö fá krakkana til aö skilja,
að ekki mætti reykja í sal Hafn-
arbíós (enda húsiö ein af rómaö-
ri eldgildrum landsins) og máttu
brunaveröirnir tveir hafa sig alla
viö í eltingarleiknum viö ungl-
I Bóður h Ijómur, mikið
I O: O n f jölmenni
Húsíktilraunir ’82“ slá svo sannarlega í gegn
Þeysarar í sinni bestu múnderingu.
Þaö var allt annaö og betra
andrúmsloft á ööru kvöldinu í
músíktilraunum SATT og Tóna-
bæjar, sem fram fór á fimmtu-
dagskvöld. Ekki aöeins var betri
stemmning, heldur og miklu betri
mæting, 220 greiddir aögöngu-
miöar á móti 150 fyrsta kvöldið,
og umfram allt mun betra „sánd“
en var fyrsta kvöldiö. Þá spillti
heldur ekki fyrir, aö hljómsveit-
irnar voru aö þessu sinni fimm og
tónlistin mun betri en fyrsta
kvöldiö. Veröi framhald á þessari
þróun er ekki aö efa, aö þessar
músíktilraunir eiga eftir aö veröa
minnisstæðar í meira lagi.
Eins og fram hefur komiö á
Járnsíöunni voru þaö hljómsveit-
irnar Strados frá Stykkishólmi og
Meinvillingarnir úr Reykjavík,
sem báru sigur úr býtum á þessu
kvöldi. Urslitin heföu þó vafalítiö
farið á annan veg ef hljómsveitin
Lótus frá Selfossi heföi leikiö
fjögur frumsamin lög í staö
tveggja.
í viötali við söngvara sveitar-
innar kom fram, aö þetta heföi
veriö vegna rangra upplýsinga,
sem hljómsveitin heföi fengið í
Tónabæ er hún skráöi sig til
þátttöku. Allt kom því fyrir ekki,
þótt mikill fjöldi stuöningsmanna
sveitarinnar frá Selfossi heföi
mætt í Tónabæ og veitt henni
stuöning sinn.
Greinilegt er aö tilraunir þess-
ar hafa snúist upp í allsherjar
vinsældaval. Reyndar er þaö
nokkuö, sem alltaf mátti búast
viö. Nokkuö áberandi var á
þessu kvöldi hversu stuönings-
mannahópar hljómsveitanna
höfðu sig í frammi á meöan
þeirra sveitir léku, en þögöu
þunnu hljóöi er hinir léku. Lótus
frá Selfossi var meö áberandi
stærsta stuöningsmannahópinn,
en dugöi ekki til af fyrrgreindum
ástæöum. Eina undantekningin
var þegar islandssjokkiö lék. Þar
var almennt klappaö, en dugöi
skammt
Járnsíðan kom ögn of seint og
missti þar af leiöandi af hljóm-
sveitinni Te fyrir tvo úr Kópavogi.
Kunnugir sögöu tónlist hennar
líkjast nokkuö Purrki Pillnikk á
fyrstu mánuöum hennar, en
gæöin væru ekki sambærileg á
neinn hátt. Enda varö sveitin
neöst í atkvæöagreiöslunni.
Strados tróö þvinæst upp og
skilaöi sínu af mikilli prýöi. Líkast
til besta poppsveitin, sem komiö
hefur fram á þessum kvöldum.
Trommuleikarinn á þeim bæ
sérlega athyglisveröur.
Lótus hin umtalaöa mætti
þvínæst á sviö viö taumlausan
fögnuö sinna manna. Ríkti mikil
stemning á meöan sveitin lék
lögin sín fjögur, en sló illilega á
stuöningsmennina þegar Ijóst
var aö stuöningur þeirra dygöi
ekki til. Lótus er annars nokkuö
dæmigerö sveitaballahljómsveit.
jslandssjokkiö lék þvínæst og
skar sig verulega úr á allan hátt.
Fór ekki á miili mála, aö þar fóru
langsamlega bestu hljóðfæra-
leikararnir. Lögin voru athyglis-
verð um margt, en slæm byrjun
setti sveitina nokkuö út af laginu.
Undirtektir áheyrenda bentu til
annars en raunin varö á.
Meinvillingarnir ráku lestina.
Þetta er pönkuö sveit úr höfuö-
borginni og meölimirnir ekki
neinir unglingar. Sveitin teflir
fram nokkuö frísklegri söngkonu,
en er aö ööru leyti ekki neitt sér-
stök hvaö hljóöfæraleik snertir.
Sérstaklega eru trommurnar
ósannfærandi.
Slíkt virtist þó ekki fara fyrir
brjóstið á gestum kvöldsins.
Meinvillingarnir höfnuöu örugg-
lega í 2. sæti á eftir Strados. Lót-
us fékk þriöja sætiö og íslands-
sjokkið þaö fjórða, rétt á eftir. Te
fyrir tvo rak, sem fyrr segir, lest-
ina.
— SSv.
inga, sem reyndu aö komast
meö logandi vindlinga inn í sal-
inn. Stóöu þeir sig meö mikilli
prýöi og voru aö öörum ólöstuö-
um hetjur þessa kvölds.
Hjörtur Geirsson reiö á vaðiö.
Á eftir honum kom dúettinn
Geöveiki fram og flutti eitt lag,
ef lag skyldi kalla. Sannkölluö
geöveiki þaö.
Jói á Hakanum tróö þvínæst
upp. Kunnugir tjáöu mér, aö
þarna heföi í fyrsta sinni heyrst
einhver vottur af tónlist hjá
þeirri sveit. Þetta eru hljóö-
gervlapiltar meö meiru. Eitt laga
þeirra sögöu þeir samiö undir
áhrifum frá sjónvarpsþættinum
„Húsiö á sléttunni“. Ef marka
má þá lagasmíö hlýtur þátturinn
aö hafa fariö þversum ofan í
drengina.
Trúöurinn var næstur á
dagskrá og olli mér sárum
vonbrigöum. Einhver haföi lætt
því aö mér, að þarna væri á ferö
efnileg sveit, en lítiö bar á því.
Trommarinn þó þokkalegur.
Þaö var mikill löstur á samkom-
unni hve langt prógramm þeirra
var og hræðilega einhæft í
þokkabót.
Vonbrigöi var næstsíöust á
dagskrá. Ég fer ekki ofan af
þeirri skoöun minni, aö þeir ollu
mér sárum vonbrigöum. Tón-
listin hræöilega einhæf, ef und-
an eru skilin eitt til tvö lög, og
hljóðfæraleikurinn einkenndist
fyrst og fremst af yfirgnæfandi
sterkum trommuleik. Hljóð-
blöndunin var alltaf hálfundarleg
þetta kvöld. Hins vegar dylst
engum aö trommari Vonbrigöa
er hörkumikiö efni.
Stórsveitin Þeyr sló botninn í
samkunduna. Var allt annaö aö
heyra til þeirra en hinna sem
fram komu, enda ekki eins
vandaðar sveitir. Hljóöblöndun-
in fór dálítiö illa meö Þeysarana,
en þó ekki eins og hina því
þarna eru á ferö menn, sem
gera sér grein fyrir aðstæöum
hverju sinni og beita hljóöfær-
unum í samræmi viö þaö. Heföi
t.d. Sigtryggur bariö húöirnar af
venjulegum krafti er hætt viö aö
annaö heföi ekki heyrst.
Þeysararnir náöu liðinu í stuö
meö „Killer Boogíe“ og „Rud-
olph“ og léku síöan ný lög aö
mestu. Ekki var ég fyllilega sátt-
ur viö þaö sem frá þeim kom, en
skýringin er sennilegast sú, aö
langt er um liöiö frá því ég
heyröi í sveitinni síöast og svo
hitt, aö tónlistin hefur tekiö
miklum breytingum. Hvaö, sem
því leið, undirstrikuöu Þeysarar
yfirburöi sína á meöal þeirra
hljómsveita hérlendis, sem
flokka sig undir „nýbylgjuna"
(þreytt og þvælt hugtak, en
samt notaö til aögreiningar).
Meinvillingarnir
íslandssjokkið
Te fyrir tvo