Morgunblaðið - 01.12.1982, Page 24

60
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. DESEMBER 1982
... að dansa þar til
dagur skín.
TM A«g U.S. Pat Off.-al rtghts rasarvad
• 19* ' Loa Angates Tlmas Syndicate
Loksins þegar ég er búin að ná í
barnapíu, þá vill hann ekki fara
með mér!
HÖGNI HREKKVÍSI
„HÆTTU KIÖ. .. pBTT/K KALLSK ÚG NÚ E«/ /AÐ
STVTT/A S£R LEIÐ/"
Áhyggjur foreldra af
sjónvarpsnotkun barna
Björn S. Stefánsson, dr. scient.,
skrifar:
„Sjónvarpið hefur sterkari áhrif
á heimilislíf í landinu en flest
annað. Eins og vill vera með það
sem nær tökum á fólki, veldur það
oft og iðulega gremju. Hér hef ég
ekki í huga efnið sem flutt er,
heldur það að tilvist sjónvarpsins
ein mótar svo mjög hversdagsleg
samskipti fólks á heimili — og eft-
ir því sem ég verð var við, verður
flesta daga gremjuefni, að
minnsta kosti þar sem börn eru.
Fólk nær ekki saman, truflað af
sjónvarpsdagskránni, og gefst upp
á því að reyna það, en gefur sjálft
sig og börn sín á vald sjónvarps-
ins.
Þeir sem reyna að hamla á móti
valdi þess í eigin lífi, gefast upp
einn af öðrum, því að almenn
hugðarefni eru svo mótuð af sjón-
varpsdagskránni að þeir verða líkt
settir og blindir að fylgjast ekki
með sjónvarpinu, en samskipti
milli heimila torveldast, enda hef-
ur fólk sem situr við sjónvarpið
lítið að bjóða öðrum til ánægju. Þó
veit ég enn örfá heimili sem hafa
ekki gefizt sjónvarpinu á vald, og
ég get ekki merkt annað en það
hafi verið börnunum til blessunar.
Um þetta má margt ræða, þó að
ekki verði það gert hér, en óhætt
er að fullyrða að fólk skynjar al-
mennt að hér er illt í efni — svo
oft falla slíkar athugasemdir — þó
að málið sé sjaldnast rætt til hlít-
ar, enda ekki von, þegar uppgjöfin
er alger.
Sem vonlegt er hefur sjónvarp
þótt merkilegt rannsóknarefni. í
Mbl. 19. þ.m. segir frá umfangs-
mikilli rannsókn Svía sem íslenzk-
ur stúdent, Elías Héðinsson, tók
þátt í sem liður í doktorsnámi.
Hann bendir á að mikilvægasta
atriðið sé „ef til vill ekki að spyrja
sífellt hvaða áhrif fjölmiðlarnir
hafi á fólk heldur hvað fjölmiðla-
notkun kemur í veg fyrir. Til að
mynda gerir fólk ekki annað á
meðan það er að horfa á sjónvarp
og þannig kemur það í veg fyrir
önnur félagsleg samskipti," segir
hann.
Svo er að skilja á frásögn hans
að þetta mikilvægasta atriði máls-
ins hafi ekki verið í rannsókninni.
Kemur það raunar ekki á óvart að
Svíar leggi stórfé og vinnu í um-
fangsmiklar þjóðfélagsrannsóknir
og gefi niðurstöður út í mörgum
heftum sem fylla heilu hillurnar,
en sneiði hjá kjarna málsins. Má
nefna nokkur dæmi um slíkt frá
síðari árum. Hitt er verra hraða
orð Elias hefur um áhyggjur fólks
af sjónvarpsnotkun barna sinna
og unglinga, þar sem hann segir
að það þyki ekki „fínt“ eða sé
„ófínt". Slíkar einkunnir eru háðs-
glósur um fólk sem skynjar mik-
inn vanda sem það er ekki sátt við
að ráða ekki við, en varðar heill og
hamingju barna og unglinga. Orð
þessi kunna að hafa fallið í kæru-
leysi, en um þetta mál ber að
fjalla af fyllstu alúð á opinberum
vettvangi."
Verslingar fari í strætó
eða gangi eða hjóli
Magnús H. Skarphéðinsson,
vagnstjóri hjá SVR, skrifar:
„Velvakandi.
Það virðist alveg hafa farið
fram hjá nemendum Verslunar-
skólans að til eru fleiri ferðamát-
ar en að koma akandi á eiginn bil
í skólann. Sbr. málflutning þeirra
við borgarráð og borgarstjórn,
lögreglustjóra og fleiri. Eg vil að-
eins benda á að mjög nærri Versi-
unarskólanum ganga afbragðs
strætisvagnaleiðir úr öllum borg-
arhverfum Reykjavíkur. Hví geta
þeir ekki farið í strætó eins og
aðrir? Fyrir nú utan þá óleystu
gátu hvernig fólk í einum skóla
geti verið hundruðum saman á bíl-
um. Eitthvað stingur þetta í stúf
við þröngan fjárhag Verslinga sbr.
bréf til borgarstjóra þann 19.
október sl. með ósk um niðurfell-
ingu sekta vegna ítrekaðra stöðu-
lagabrota þriggjaglennubílstjóra.
Svokallaðir þriggjaglennubilstjór-
ar eru þeir bílstjórar sem alltaf
verða að leggja bílum sínum rétt
við dyrnar þar sem þeir ætla inn.
Aldrei mega meira en þrjár glenn-
ur vera frá bílhurðinni. Það eru
stæði um öll Þingholtin, 2 og 3
götulengdir frá Verslunarskólan-
um. Svo ekki er það heldur vanda-
málið að ekki séu til stæði.
Og hvernig halda menn að færi
ef Verslingum væri gefið fordæmi
um að fá séraðstöðu í lögunum
sbr. samþykkt borgarstjórnar
Reykjavíkur til umferðarnefndar
Reykjavíkur þann 17. nóvember
sl.? Ekki væri hægt að neita nein-
um stofnunum eða hópum í þjóð-
félaginu á eftir af neinni sann-
girni í sambærilegum málum.
Nei, þetta dæmi gengur illa upp.
Ég ætla að ítreka hér í lokin fyrir
ábyrga Verslinga að prýðis
strætósamgöngur eru í höfuðborg-
inni. Og það kostar litlar 8 krónur
heilt fargjald af lengstu gerð.
Prýðis leiðabækur fást á báðum
skiptistöðvum SVR fyrir gjafverð,
aðeins 5 krónur. Þar eru allar upp-
lýsingar um allar strætóferðir höf-
uðborgarinnar. Nú og svo fyrir þá
sem af einhverjum ástæðum vilja
ekki fara í strætó vil ég benda á að
hollt er bæði að ganga í skólann og
hjóla. Núna sem stendur er mjög
lágt verð á hjólum víðast hvar. Ég
keypti mér t.d. fyrsta flokks Peug-
eot-reiðhjól fyrir stuttu í Erninum
hf., með um 25% afslætti þar,
fyrir aðeins 4.300 krónur. Og
meira segja er hægt að fá þau þar
með afborgunum er mér sagt. Ég
get líka alveg vel mælt með þeim.
Verslingar, hér eru þrír valkost-
ir af bestu gerð. Ykkar er valið.
Með kveðju."