Morgunblaðið - 08.06.1983, Síða 28

60
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. JÚNl 1983
>1981 Umvt'iol PfM Synd'cof
„ MUNDU þAV SvO, AFl — At? (7EGAK VlNU? MÍNII?
KOMA, AE> ÉG SAGPl pElMjAP |?Ó þEKKTlK
JÚLÍUS 5E5AK "
ást er...
... aö bíða eftir henni
TM Reg U.S. Pat. Oft -all rights reservet)
«1983 Los Angetes Times Syndicate
Mí ég biðja þig að taka þetta aft-
ur, því ég og konan mín enim hætt
að rífast og and ...!
Með
morgunkaffinu
4.9
Ég verð víst að leita læknis því ég
er hætt að heyra sjálf þegar ég legg
bflnum!
HOGNI HREKKVlSI
Listatrimm í Félagsstofnun:
Þakka fyrir skemmtunina
Sissý skrifar:
„Ágæti Velvakandi!
Nú, þegar menningarlíf i borginni
er á leið í sumardvala, hefur komið
fram nýtt og ferskt leikhús með
Skrifið eða
hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur les-
endur til að skrifa þætt-
inum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til
— eða hringja milli kl.
11 og 12, mánudaga til
föstudaga, ef þeir koma
því ekki við að skrifa.
Meðal efnis, sem vel er
þegið, eru ábendingar og
starfsemi sem á áreiðanlega eftir að
verða okkur borgarbúum til ánægju
í sumar.
Þarna á ég við Listatrimm, kaffi-
leikhús í húsnæði Félagsstofnunar
orðaskipti, fyrirspurnir
og frásagnir, auk pistla
og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrit-
uð, en nöfn, nafnnúmer
og heimilisföng verða að
fylgja öllu efni til þátt-
arins, þó að höfundar
óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir
ástæða til að beina því
til lesenda blaðsips utan
höfuðborgarsvæðisins,
að þeir láti sinn hlut
ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
stúdenta við Hringbraut, á vegum
Stúdentafélagsins.
Sunnudagskvöldið 29. maí var
fyrsta skemmtunin haldin. Á
dagskrá var Steinaspil og einþátt-
ungur eftir Kafka, sem Rúnar Guð-
brandsson flutti. Síðast en ekki sist
var flutt verk eftir spænskt tón-
skáld, músikleikverk, sem er ný-
næmi hér á landi. Jóhanna Þórhalls-
dóttir söngvari og Kolbeinn Bjarna-
son flautuleikari fluttu þetta verk
alveg frábærlega vel.
Með þessum línum langar mig til
að vekja athygli á framtaki
Stúdentaleikhússins og þakka öllum
aðstandendum Listatrimmsins fyrir
skemmtunina. Með sama áframhaldi
verður Félagsstofnunin eflaust vin-
sælasti skemmtistaður Reykvíkinga
í sumar, enda mikil þörf á nýjum og
fjölbreyttum skemmtunum nú, þeg-
ar t.d. leikhúsin eru öll lokuð.
Það er eftirtektarvert, þegar hóp-
ur áhugafólks leggur á sig að standa
fyrir nýrri starfsemi, eins og þarna á
sér stað, og ég hvet alla til að fara og
sjá með eigin augum, hvað Lista-
trimmið hefur fram að færa.“
Náttúrufræði og sannfræði
Þorsteinn Guðjónsson skrifar:
„Skrifi Steindórs Steindórssonar
frá Hlöðum í „Islenzkum náttúru-
fræðingum" (1981), um vfsindadeilu
Þorvalds Thoroddsens og Helga
Pjeturss (eftir að hinn síðarnefndi
hafði gert grein fyrir skoðunum sín-
um á ísöldum og móbergi) hafði ég
ekki veitt sérstaka athygli — þó að
það hefði borið mér fyrir augu —
þangað til það bar saman, að bókin
barst inn á borð til mín og maður
sem hitti mig á förnum vegi hvJtti
mig til að kynna mér þetta nánar.
Hvers eðlis þessi skrif StÁndórs
Steindórssonar eru, má glögglega sjá
á því sem hann segir um ,hin dýpstu
rök“ þessarar deilu (ísl. nátt. bls.
225): „Þorvaldur hafði um langan
aldur safnað athugunum og lýst því
sem fyrir augu bar, en var jafnan
tregur til að draga ályktanir, nema
honum þætti fyllstu rök til. Má vel
segja að hann hafi skort nokkuð á
það innsæi, sem þarf til að setja
fram kenningar, og enginn hlutur
var fjær skapi hans en að fara með
fleipur í nafni visindanna eftir hug-
arflugi einu saman. Helgi Pjeturss
var ekki aðeins gæddur skarpri at-
hugunargáfu heldur einnig innsæi
og hugarflugi þvf samfara. Hann var
þegar i öndverðu sannfærður um að
sér gæti ekki skjátlazt ..." (!!)
Hver sá, sem tekur sæmilega eftir
þvf sem hann les, gengur þess ekki
dulinn hvert stefnt er með svona
skrifum. Það er ekki hlutleysi og
réttdæmi þess sem vill jafna málin,
sem þarna er á ferðinni, og þvf síður
síðbúin viðurkenning á þvf sem nýj-
ast var og frumlegast á sfnum tfma,
heldur kemur þarna fram aðferð
Dr. Þorvaldur Thoroddsen
viktarmannsins sem stendur við
metaskálar og lætur jafnan meira í
aðra en hina, en segir svo að verki
loknu: Sjáið, ég lét f þær báðar!
Einna furðulegast f skrifi Std.Std.
eru þessi orð hans (eftir að hinum
eiginlegu vfsindalegu deilum lauk):
„minnist Helgi oft á Þorvald f ýms-
um greinum sfnum, ætíó óvinsamlega
og oft af fullum fjandskap." (Lbr.
mín). Til þess að varpa ljósi á hve
fjarri þetta er öllum sannleika, næg-
ir að taka tvö dæmi frá Helga: „Báð-
ir voru þeir (Þórður biskup Þorláks-
son og Gfsli Magnússon á Hlfðar-
enda) f tölu bezt menntuðu íslend-
inga sem verið hafa, og skrifar Þor-
valdur Thoroddsen um þá vel og
rækilega f Landfræðisögu sinni.“
(Þónýall s. 159, 2. útg.) Ekki verður
með sanni sagt að þetta sé óvinsam-
lega skrifað, heldur hið gagnstæða.
— Annað dæmi:
„Ég hygg að enginn dáist meira að
próf. dr. Þorvaldi Thoroddsen og
próf dr. Birni M. Ólsen en ég, og ég
efast ekki um að rétt sé að telja þá f
röð fremstu fræðimanna, ekki ein-
ungis þegar á Island er litið, heldur á
öllum Norðurlöndum." Og nokkru
síðar: „Það væri því alveg rangt að
kenna (skort á árangri á vissu sviði)
því, að Þorvaldur hafi aðeins verið
Iftilsháttar jarðfræðingur.“ (Þónýall
2. útg. s. 23 — íslenzk vísindi og
framtíð mannkynsins).
Þarna er ekki aðeins að dr. Helgi
taki Þorvald til jafns við þann af