Morgunblaðið - 04.12.1983, Qupperneq 30

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. DESEMBER 1983
78
Ró í amstrinu
Ég fór að strauja þegar ég
kom heim eftir erilsaman en
góðan dag. Ég kveikti á kerti og
setti það í gluggakistuna, það er
allt í lagi, engin gluggatjöld í
hættu fyrir kertaloganum, því ég
dró ekki fyrir gluggann. Þá gat
ég líka horft út á ljósin, sem
Ijómuðu í myrkrinu, og sýndu
mér að bak við aðra glugga var
annað fólk að sýsla eins og ég.
Ég setti jólaplötu á plötuspilar-
ann. Einhver hafði sett eitthvað
blátt með hvíta þvottinum í
þvottavélina, því skyrtubolirnir,
sem ég hafði verið að strauja
mjallahvíta á undanförnum vik-
um og mánuðum, höfðu fengið
yfir sig ókunna blámóðu. Við því
er ekkert að gera nema fara að
því góða ráði, sem ég lærði af
góðu fólki, og segja: Skítt með
það! Þetta er heillaráð.
Spjallað við Guð
Stuttar bænir við dagleg störf — komnar frá ýmsum lönd-
um og tímum.
Drottinn, vísaðu mér veg þinn
og gefðu mér fúsleika til að fara hann.
Himneski faðir: Þú veist hvaða verkefni bíða mín í dag.
Þótt ég gleymi þér, vilt þú þá ekki gleyma mér.
Guð, gefðu okkur kjark til að færast mikið í fang í þínu
nafni
og gefðu okkur trúfesti í hinu smáa.
Drottinn, hjálpaðu mér til að skilja að þú lætur ekkert
henda mig,
sem þú og ég getum ekki sigrast á saman.
Þegar ég renndi straujárninu
yfir köflótta kaffidúkinn okkar
og fann stemmninguna frá ljós-
unum og aðventusöngvunum
umfaðma mig varð mér hugsað
til þeirra vina minna, sem upp-
hátt hafa lofað þær friðarstund-
ir, sem þeir eiga við strauborð
fjölskyldunnar. Það finnst ekki
öllum jafn gaman af öllum
heimilisstörfum, svo gott er þeg-
ar hver getur tekið að sér það,
sem hann best fær notið. Vinur
minn sagðist alltaf strauja fyrir
kvöldmatinn, þá væri hann
hvort eð er að hlusta á útvarpið.
Eða strax eftir hádegi á laugar-
dögum þegar hann væri hvort
sem er að hvíla sig eftir heila-
starf og hamagang vikunnar.
Hann sagði að sér væri alveg
sama þótt hann hreyfði hend-
urnar reglubundið á meðan.
Vinkona mín sagðist hafa tekið
að sér ásamt fleiri hússtörfum
að strauja fyrir allt sitt heima-
fólk. Þótt henni þyki nóg um allt
það sem sífellt þarf að vera að
strauja á stóru heimili, þá gæfi
það mikla sigurgleði og sálar-
jafnvægi að sjá nýstrokinni
þvottinum staflast upp í fallega
hlaða. Hún straujar oftast
eldsnemma á morgnana, áður en
hún fer í vinnuna, og þykir þessi
tilfinning gott veganesti.
Svona hugsaði ég til vina
minna meðan ég straujaði og
það yljaði mér um hjartarætur.
Sumir þeirra voru þarna í
grennd við mig, bak við hina
gluggana, sem ljósið skein út
um. Það er líka svo gott að geta
notað þennan tíma þegar verið
er að vinna með höndunum
eitthvað, sem hugurinn er ekki
of bundinn af, til þess að tala við
Guð. Til að tala við Drottin um
heima og geima, um gleði og
áhyggjur, um fólk og fyrirætlan-
ir og þakka fyrir þann frið og þá
gleði, sem gefst í hverjum degi.
Og nú sendi ég þér, góði lesandi,
mínar bestu kveðjur og óska þér
góðra stunda á aðventunni,
stunda í næði og stunda í ann-
ríki, stunda í einveru og stunda í
félagsskap. Ég óska þér margra
góðra stunda með frelsara okkar
því þær stundir gera allar hinar
stundirnar bærilegar, sumar
meira að segja ómetanlegar og
ógleymanlegar.
Guð, ég er í svo vondu skapi,
fylltu mig aftur af lofsöng.
Drottinn, ef þér þóknast að gera kraftaverk,
gerðu mig þá af náð þinni að góðri manneskju.
Ó, Guð, hjálpaðu okkur til að hafa stjórn á sjálfum okkur
svo að við getum þjónað öðrum.
Þakka þér, góði Guð, fyrir það að ég get hlegið að því,
sem er skemmtilegt.
Drottinn, þú dóst fyrir mig,
hjálpaðu mér til að lifa fyrir þig.
Jesús kemur aftur
Biblíulestur vikuna 4.—10. desember
Símtal við
Raufarhafna rprest
Sunnudagur 4. des.: Post 1.6—11 — Jesús mun koma aftur
Mánudagur 5. des.: Lúk. 24.30—53 — Jesús steig upp til himna
Þriðjudagur 6. des.: Matt 24.32—44 — Hin þrungna alvara
Miðvikudagur 7. des.: Matt 25.1—13 — Látum lampa trúar okkar loga
Fimmtudagur 8. des.: I. Kor. 15.22—28 — Við komu hans rjúkum við upp
Föstudagur 9. des.: I. Kor. 15.50—58 — Við hinn síðasta lúður
Laugardagur 10. des.: I. Þess. 4.13—18 — Fundur við Drottin í loftinu
Endurkoma Krists
2. sunnudagur í aðventu
Mark. 13.32—37
Við hringdum til sóknar-
prestsins á Raufarhöfn, séra
Guðmundar Arnar Ragnarsson-
ar, til að fregna af aðventuund-
irbúningi þar í söfnuði.
„Við erum að undirbúa að-
ventukvöld," sagði hann, „það
verður laugardaginn 10. þ.m. kl.
17.30. Þar verður kórsöngur og
einsöngur og fermingarbörnin
flytja efni. A aðfangadagskvöld
verður hér aftansöngur kl. 18 og
á annan jóladag verður messa kl.
14 hér á Raufarhöfn. Á jóladag
verður guðsþjónusta í Sauða-
neskirkju kl. 11 og í Svalbarðs-
kirkju kl. 14. Það verður ef veður
leyfir og ég kemst yfir heiðar.
Já, fólk er komið í jólaskap
hérna á Raufarhöfn og farið að
undirbúa jólin. Þessi undirbún-
ingur er alls ekki eilíft amstur
því þetta amstur verður til gleði.
Störfin, sem verið er að vinna til
undirbúnings jólanna gera
stundina að enn meiri stund þeg-
ar hún kemur. Þótt jólin séu ekki
undirbúin með föstu eins og
páskarnir, sem eru enn meiri há-
tíð en jólin, hefur jólaundirbún-
ingurinn mikið gildi. Við ættum
að undirbúa páskana á sama
hátt og jólin, en þann undirbún-
ing vantar í þjóðlíf okkar og
kirkjulíf."
Við sendum séra Guðmundi
Erni og fjölskyldu hans og söfn-
uðinum okkar bestu aðventu-
kveðjur og lesendum sendir
hann kveðjur sínar og safnaðar-
ins.
Séra Guðmundur Örn Ragnarsson
Á aðventunni hvetur kirkjan
okkur til að búa okkur undir
komu Drottins. „Sjá, konungur
þinn kemur til þín,“ lesum við í
textum aðventunnar. Hann er að
koma, hann kemur til þín á jól-
unum, enn einu sinni máttu lifa
þann mikla fagnaðarfund. Og
undirbúðu hjarta þitt. Enn einu
sinni áttu aðventu til að undir-
búa þig. í dag segir guðspjallið:
Hann er í nánd. Hann kemur
aftur — í skýjum himinsins —
með miklum mætti og dýrð. En
daginn eða stundina veit enginn,
hvorki englar á himni né sonur-
inn, enginn nema faðirinn. Þetta
segir guðspjallið. Og við verðum
að spyrja sjálf okkur og hvert
annað: Trúum við þessu? Margar
kenningar hafa búið um sig með
þjóð okkar, kenningar, sem gera
ekkert úr endurkomunni, ekkert
úr dómsdegi, neita því að upp-
risa Jesú Krists sé einu dyrnar
til eilífs lífs. Það er þyngra en
tárum taki að nokkur skuli segja
svo eða hugsa. Því sannleikurinn
mun birtast okkur með mætti og
mikilli dýrð, sá sannleikur að
Jesús einn er frelsari heimsins.
Látum hann ekki finna okkur
sofandi fyrir þeim sannleika
þegar hann kemur allt í einu.
Notum stundir aðventunnar til
að staðfestast og gleðjast og
fagna í trúnni á frelsara okkar.
Þau Gunnar Haukur Ingimundarson og séra Solveig Lára Guð-
mundsdóttir hafa nú látið af umsjón þessarar síðu vegna anna
sinna á öðrum sviðum kirkjunnar. Ég þakka þeim hið góða sam-
starf og fyrir lesenda hönd þakka ég þeim skrif þeirra. f þeirra
stað tekur Félag guðfræðinema við umsjóninni og býö ég það
velkomið til starfa.
Auður Eir Vilhjálmsdóttir.