Alþýðublaðið - 20.09.1920, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
arto
komu wú med E3.«. Botníu.
Johs. Hansens Enke.
éCey til sölu,
aðallega kúahey. Hestahey 20—30 hesta. — Uppl. hjá
tSéRannQsi áZorð/jörð,
Bankastr. 12. Sími 313.
Æarnasfíólinn.
T*róf 8 og 9 ára gamalla barna, sem skólanefnd Reykjavíkur
hefir boðað, verður haldið í barnaskólahiísinu þessa daga:
Fimtudaginn 23. þ. m. fyrir drengi úr Austurbænum (fyrir ofan
Lækjargötu og Fríkirkjuveg).
Föstudaginn 24. þ. m. fyrir stúlkur úr sama bæjarhluta.
Laugard. 25. þ. m. fyrir drengi eg stúlkur úr öðrum hlutum
bæjarins.
Prófið byrjar kl. 9 árdegis.
Þau börn sem eitthvað hafa lært að skrifa, hafi með sér sýnis-
horn af skrift sinni.
Skólaskyldir drengir, sem eiga að vera i barnaskólanum næsta
vetur, en voru ekki í honum í fyrra, komi til prófs í skólahúsinu
föstudag 24. þ. m. klukkan 4 síðdegis og stúlkur, sem eins er ástatt
um, komi laugardag 25. þessa mánaðar klukkan 4 síðdegis.
cfSortan Æanssn.
Xoti konnngnr.
Eítir Upíon Sinclair.
Fjórða bók:
Eríðaskrá Kola konunqs.
(Frh.).
»Ójú, víst á eg við það“, sagði
Hallur og horfði rólegur á bróð-
nr sinn. „Þú heldur þá enn það,
Edward, að mér sé engin alvaral“
„Drottinn minn, þú ert þá vit-
skertut", sagði Edward.
„Þú varst sjálfur uppfrá, þú
heyrðir hvað eg sagði við vesl-
ings mennina áður en eg fórl
Og sarnt heldurðu, að eg f ró og
næði geti horfið á brott og gleymt
öllu samanl"
Edward lét fallast á stól. Hann
horfði litla stund þegjandi á Hall.
Loksins sagði hacn hægt, en
borginmannlega: „Segðu mér þá,
hvað þú hefir gert, drengur
rninn".
Hallur sagði honum söguna,
eins og hún gekk til. Þegar hún
var á enda mælti Edward hálf-
gert við sjálfan sig: „Þú verður
hálfdrepinn áður en eg næ þér
héðanl"
En Hallur hló um leið og
hann svaraði: „Enginn vegur til
þess, Etíward. Pabbi er miljóna-
mæringur, og þú hefðir bara átt
að sjá, hve hæversklega námu-
þjónninn fór með mig!"
XXV.
Helst hefði Edward kosið, að
fá bróður sinn með sér samstund-
is, en engin Iest fór fyr en seint
um kvöldið. Hallur fór því upp á
loft til að tala við vini sfna.
Hann hitti Hartman og Moylan,
Mary Burke og frú Zamboni og
sagði þeim sögu sína. Og þegar
hver neíndarmaðurinn af öðrum
bættist í hópinn varð hann að
endurtaka hana hvað eftir annað,
Þeir voru nærri því ein3 hrifnir
af henni og verkamennirnir hjá
Reminitsky. Ef hægt væri að af-
lýsa öll verkföll á eins broslegan
hátt!
Þau ræddu um framtíðina. Mo-
ylan þurfti aftur heim til Western
City og Hartrmn til skrifstofu
sinnar í Sheridan og ætlaði hann
þaðan að reyna að senda nýja
skipulagsmenn til Norðurdalsins.
Aðvitað mundi Cartwright reka
alla þá í burtu, sem eitthvað
hafði borið á í verkfallinu, og
alla þá, sem eftirleiðis töluðu
hátt um verklýðsfélag. En cýjir
menn urðu að koma í staðinn og
verklýðssambandið þekti umboðs-
menn þá, sem útveguðu fólkið.
Verkamennirnir í Norðurdalnum
mundu því fá ritlinga um verk-
lýðshreyfinguna á ýmsum tungu-
málum. Þeir mundu fitma þá
undir koddanum, eða f malnum,
eða þeim mundi stungið f vasa
þeirra meðan þeir voru að vinnu.
©liótoTÍðin í Kirkjustræti
2 (Herkastalanum) selur mjög
vandaðan skófatnað svo sem:
Karlmanna- og Verkamannastfg-
vél, Barnastfgvél af' ýmsum stærð-
um og sérstaklega vandað kven-
skótau; há og lá stígvél af ýms-
um gerðurn. Allar viðgerðir leyst-
ar fljótt og vel af heudi. Komið
og reynið! Virðingarfylst Ól. Th.
Ritstjóri og ábyrgð&rjmáte
Ólafur Friðriksson
Prentsmiðjan Gutenberg,