Morgunblaðið - 18.10.1985, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR18. OKTÓBER1985
B 11
Spenntur kór á leióinni á svió. Inni í salnum bíóa 5.000 manns.
Vikivaki í Haguenau.
Það var aldrei byggóur nema
annar turninn á kirkjuna. Hún
gnsBtir yfir borgina eins og sést
á þessari miðaldateikningu.
Á fjölmennustu
kórahátað f rá upphafi
Hér segir af því þegar Hamrahlíðarkórinn hélt til Strassborgar
að iðka sönglist með 4.300 öðrum kórsöngvurum víðsvegar að úr heiminum
„Duglegir! Við hækkum okkur einn tón.“
Japanarnir standa hreyfingarlausir í feeinum
röðum. Venesúelafólkiö er á þönum fram og
til baka. Það er næst á eftir okkur. Við erum
fyrst, Japanarnir síöastir. Stelpurnar eru á
íslenskum búningum, strákarnir í mjallahvít-
um skyrtum og svörtum buxum. „Ég held ég
sé aö springa í loft upp," segir einhver.
Va va va syngur kórinn, upp og niöur tón-
stigann. Viö förum í síöasta sinn yfir gamal-
kunnar raddæfingar. „Slakiö á! Ef viö syngj-
um hreint tekst þetta.“ Hreint, þaö er lykilorö-
ið. Við reynum aö raöa okkur upp eins og viö
veröum á sviðinu á eftir. Allt fer i rugling.
Japanarnir glotta.þaö dettur ekki af þeim né
drýpur. Þessi fjandans Japanar. Alltaf jafn
pottþéttir.
Frammi í salnum eru aö minnsta kosti 4.000
manns og alltaf bætist viö. Þaö er samsöngur,
þrekinn maöur stendur á sviöinu og reynir aö
kenna fólkinu ungverskt þjóölag. Þegar gest-
unum í salnum hefur tekist aö syngja lagiö
einu sinni í gegn förum við inn. Okkur finnst
salurinn læra hratt, ótrúlega hratt. 44 hræöur
ofan af islandi. Viö erum sannarlega ekki laus
viö sviösskrekk.
„Hamrahlíöarkórinn á svið!“ Viö stöndum
eins og dæmd en herðum svo upp hugann.
Viö mjökumst gegnum þröngar dyrnar inn á
sviðiö. Merkilegt nokk, þeir sem eiga aö koma
inn á sviðiö að ofan koma inn aö ofan. Og
þeir sem eiga aö fara gegnum neöri dyrnar
fara inn um neöri dyrnar. Allt í einu stöndum
viö á þessu ofvaxna sviöi og horfum á 5.000
manns klappa.
Eftir aö síöasti tónninn deyr út er þögn. Viö
höfum þaö á tilfinningunni aö tíminn hafi staö-
iö í stað meðan viö sungum. Nú er eina spurn-
ingin hvort áheyrendurnir klappi eöa ekki.
HamrahlíÖarkórinn tók í
sumar þátt í evrópskri söng-
og tónlistarhátíð í Strassborg
í Frakklandi þar sem fjölda
kóra og tónlistarmanna var
stefnt saman til að iöka söng
og hljóðfæraslátt í tvær vikur.
Mót af þessu lagi eru kölluö
Europa Cantat og haldin á
þriggja ára fresti víðsvegar
um Evrópu.
Europa Cantat var í ár
helgað ári tónlistarinnar í Evr-
ópu og hinu alþjóölega árí
æskunnar. Þetta var einn af
aðaltónlistarviðburðum árs-
ins og örugglega sá fjöl-
mennasti.
Kórinn sem hélt utan taldi
44 kórfélaga með stjórnand-
anum Þorgerði Ingólfsdóttur.
Auk þess voru meö í feröinni
tveir virðulegir herramenn,
Knut Ödegaard og Ámi
Böðvarsson, einnig Helga Jó-
hannsdóttir, sem sérlegir aö-
standendur og aöstoöar-
menn kórsins.
Tröllaslagur, verkiö sem Þorkell Sigur-
björnsson samdi einu sinni fyrir Kór Mennta-
skólans viö Hamrahlíö, haföi þrumaö um sal-
inn. Fyrir tónleikana höföum viö jafnvel
áhyggjur af því aö kórinn væri ekki nógu stór,
okkur tækist ekki aö fylla húsiö af hljómi.
Meöan á tónleikunum stóö fannst okkur jafn-
vel aö viö gætum feykt af því þakinu, ef viö
bara vildum. Viö sungum líka verk sem er
algjör andstæöa viö Tröllaslaginn. Fagurt er
í fjöröum heitir þaö, fíngert og vandmeöfariö
verk sem er sungiö afar veikt. Okkur fannst
flutningur þess hafa tekist í fyrsta sinn þetta
kvöld. Aldrei höföum viö sungið þaö eins
veikt. Þó hafði þaö hljómaö. Þaö var engin
spurning, við þurftum ekki að gera okkur upp
neitt óöryggi því viö vissum aö okkur haföi
tekist það sem viö erum alltaf aö reyna, að
ná til áheyrendanna, miðla þeirri stemmningu
sem þessi tónlist felur í sér og er auðvitaö
fyrst og fremst íslensk.
Þaö er klappaö og okkur skilst aö þaö sé
kominn tími til aö fara út af sviöinu. Baksviös
mæta Japanarnir okkur brosandi út að eyr-
um. Þeir óska okkur til hamingju. Venesúela-
fólkiö klappar okkur á bakiö. Og sjálf erum
viö í einhverskonar ókennilegri vímu sem
rennur ekki af okkur fyrr en komiö er fram á
rauöa nótt, Þorgerður er klöppuð fram á sviö-
iöafturogaftur.
I blööunum daginn eftir stendur af Hamra-
hlíöarkórinn hafi sungiö íslensk þjóölög í
gömlum og nýjum útsetningum ásamt nýjum
íslenskum kórverkum í Hall Rhenus, aöaltón-
leikahöll Europa Cantat. Þar stendur líka aö
kórinn hafi sýnt að íslendingar eigi sór mjög
ríka hefö í kórtónlist og þaö sór merkilegt til
þess aö hugsa aö eyjarskeggjar viö heim-
skautsbaug skuli semja og flytja svo ástríöu-
„Snert hörpu mína himinborna
dís, svo hlusti englar guös í
paradís ..." Atli Heimir Sveins-
son hefur samið lag viö þetta
Ijóö Davíðs Stefánssonar frá
Fagraskógi og útsett fyrir kór
með undirleik þverflautu og
klarinetts. Þaö fluttum viö á öll-
um okkar tónleikum í Strass-
borg.
þrungna og tilfinningaríka tónlist. Og blaða-
manni Dernieres nouvelles d'Alsace fannst
þjóðbúningurinn setja punktinn yfir i-ið,
gæöa kórinn sérstæðu yfirbragði.
Á jörðinni aftur
Kórinn er dasaöur og Árni má standa i
ströngu viö aö vekja. Sumir velta því fyrir sér
hvort gærkvöldiö hafi veriö draumur nætur-
innar. Svona augnablik eru líka fágæt. Þaö
gekk framar vonum og margir eru kannski
nokkuö hissa. En þó ekki. Það varö aö ganga
vel, annars heföi allt veriö til einskis. Viö finn-
um lika aö erfitt veröur aö fyigja þessu eftir.
Við eigum eftir að syngja á nokkrum tónleik-
um sem eru ekki siöur mikilvægir þótt þeir
veröi kannski ekki eins fjölmennir.
En nú þarf aö taka sér styrka stööu á jörö-
inni og hefjast handa viö þaö daglega erfiði
sem mótinu fylgir. í „atelier" eöa vinnuhóp
æfum við Te Deum eftir Hector Berlioz. Þar
erum við hluti af rúmlega 500 manna kór sem
æfir þetta verk undir stjórn Svisslendingsins
André Charlet. Þaö hlýtur aö þurfa sterkan
persónuleika til að stjórna svo sundurleitum
kór. Kórfélagarnir eru af tíu til tuttugu þjóö-
ernum og hver þjóö hefur sinn stil og sína
túlkun á þessu verki sem öörum. Enda hrópar
vesalings stjórnandinn stundum upp yfir sig:
„Þiö fariö ekkert eftir því sem ég segi!“
Þótt sumir kóranna komi meö eigin efnis-
skrá á EC-mót og haldi eina tvenna eöa
þrenna tónleika er sjálfstætt tónleikahald alls
ekki þaö sem mestu máli skiptir í mótshald-
inu. T ónleikar einstakra kóra eru miklu fremur
krydd í mótsstarfiö og tækifæri fyrir kórana
aö sýna hvaö þeir geta. i vinnuhópana fer
hinsvegar mestur tíminn og orkan. Þá er
steypt saman fjölda kóra og eitt verk eöa
nokkur smærri æfð. Að loknum viku eða tíu
daga æfingum eru haldnir tónleikar.
í Strassborg voru fjórtán slíkir sam-kórar
æföir og í hverjum voru frá 100 upp í 600
æmsrw r ::z

■ ...
Texti/Jón Ólafsson
ÆVINTYR I UTLONDUM
Utan á kirkjunní stóru, sem
minnst er á í greíninni, er þessi
stytta af engli sem slær hörpu
sína. Þessi stytta var gerö aö
tákni Europa Cantat í ár, og
mynd af henni prýddi plakat
mótsins.