Morgunblaðið - 02.06.1987, Qupperneq 8

8 B
3H«rflun&IaÍ»ii> /ÍÞRÓTTIR ÞRIÐJ&DAGUR 2. JÚNÍ 1987
KNATTSPYRNA / BELGÍA
ArnórGuðjohnsen Belgíumeistari með Anderlechtog markakóngurdei
ÞAÐ VAR allt á suðupunkti á
vellinum þegar dómari leiks
Berchem og Anderlecht flaut-
aði til leiksloka á laugardags-
kvöldið og 5:0-sigur And-
erlecht var endanlega í höfn.
Anderlecht var orðið meistari
og Arnór varð markahœsti leik-
maður deildarinnar - skoraði
19 mörk í vetur. Áhorfendur
létu ekkert aftra sér til að kom-
ast að hetjum sínum. Girðingar
voru rifnar niður, og lögreglu-
menn, sem voru fjölmargir á
leiknum, forðuðu sór á hlaup-
um. Fólk var gjörsamlega tryllt.
Ég reyndi að komast að Arnóri
en hann bókstaflega hvarf und-
ir mannfjöldann, var kaffærður.
Svo var honum allt i einu lyft
upp - og þá búið að tæta utan
af honum skyrtuna; það voru
margir sem hurfu á brott af
leikvanginum þetta kvöld með
smá bút úr henni sem minja-
grip. Arnór var svo síðasti
leikmaður liðs síns sem áhang-
endur þess „hleyptu" inn í
búningsklefa - þeir báru hann
á höndum sér í orðanna fyllstu
merkingu og öskruðu nafn
hans í sigurvímunni. „Guðjo-
hnsen, Guðjohnsen..." ómaði
um leikvanginn lengi á eftir.
Við vorum nokkur saman í bíl sem
fórum frá Brussel á leikinn. Ólöf
kona Amórs keyrði á undan okkur
- sagðist reyndar ekki rata mjög
vel en það kom á
FráEinari daginn sem hún
Fal Ingólfssyni hafði sagt að þetta
íBelgíu yrði ekki neitt
vandamál því við
gætum bara fylgt aðdáendum And-
erlecht. Það fór ekkert á milli mála
hvar þeir voru - þeir voru auð-
þekkjanlegar með alla sínu Qólu-
bláu og hvítum trefla og fána í
troðfullum rútum. Þegar við kom-
um á völlinn var mikill fjöldi fólks
fyrir utan; aðdáendur Anderlecht
áttu hreinlega svæðið. Það var svo
athyglisvert að sjá, er inn á leik-
vanginn kom, að einhveijir And-
erlehct aðdáendur voru þar með
íslenska fánann.
Yflrburðir
Anderlecht átti leikinn alveg eins
og hann lagði sig og Berchem náði
aldrei að byggja neitt upp. Á fyrstu
mínútunum komu tvö mörk. Ástral-
inn Kmcevic skoraði fyrsta markið
á 4. mín., vöminni var splundrað,
hann fékk boltann fyrir opnu marki
og renndi honum inn. Enzo Scifo
skoraði svo annað markið á 9. mín.
- með fallegu skoti utan úr teig.
Það var því aldrei spuming á hvem
veg úrsiitin yrðu.
Þriðja markið kom rétt fyrir hlé.
Anderlecht fékk hom, skallað var
frá og boltinn barst til Amórs rétt
fyrir innan vítateig, þar var hann
frír fyrir utan þvöguna. Hann sendi
þrumufleyg rakleiðis til baka að
marki, knötturinn fór í gegnum
þvöguna, small í höfði eins sam-
heija hans (Ástralans Kmcevic) á
marklínunni, fór þaðan í hendur
markvarðarins og inn. Markvörður-
inn sá ekki knöttinn. Amór átti
allan heiðurinn af markinu en skrif-
ast þó á Ástralíubúann.
Áhorfendur voru heldur rólegir í
fyrri hálfleiknum. Þeir ákölluðu þó
alltaf sínar helstu hetjur, sungu
„Enzo Scifo" og „Guðjohnsen" til
skiptis. Það bar ekki mjög mikið á
Amóri í fyrri hálfleik, þar sem einn
andstæðingurinn var sem límdur
við hann, átti að reyna að taka
hann alveg úr umferð.
En liðið lék vel, mikið var um stutt-
ar sendingar manna á mili og
boltinn stoppaði aldrei. Amór var
mikið á ferðinni, skipti á milli
kanta, og um leið og boltinn kom
fram var hann kominn í fremstu
víglínu. Amór var ógnandi þegar
hann fékk boltann og skoraði mark
í fyrri hálfleik en það var dæmt af
vegna rangstöðu.
Aukinn œsingur
Strax í leikhléinu jókst æsingurinn
í áhorfendum. Margir þeirra voru
með útvarp til að hlusta á lýsingu
af leik Mechelen og Brugge og urðu
þeir mjög hrifnir er í ljós koma að
staðan væri 1:1 í þeirri viðureign í
leikhléi.
í seinni hálfleik mættu leikmenn
Anderlecht svo jafn ákveðnir til
leiks og í þeim fyrri, og þá blómstr-
aði Amór. Átti frábæran ieik og
það var mjög gaman að sjá hann
spila. Þá losnaði hann mikið úr
gæslunni, lék oft vamarmenn af
sér.
Amór skoraði flórða markið, skall-
aði í mark af stuttu færi, óveijandi.
Hann var ekkert að leyna gleði sinni
- var vægast sagt rosalega glaður
eftir að hafa skorað; hann hljóp þá
ekki til að fagna með hinum leik-
mönnunum heldur beint að stú-
kunni þar sem dyggustu aðdáendur
liðsins vom, og þeir tiylltust af
fögnuði.
Eftir markið jókst sjálfstraustið hjá
Amóri, hann fór að leyfa sér meira
og lék sig oft glæsilega gegnum
vömina.
Mörkin hefðu getað orðið mun fleiri
en seint í leiknum kom fimmta
markið eftir góða sendingu frá Ar-
nóri. Hann tætti framhjá þremur
vamarmönnum á glæsilegan hátt
og sendi á Nilis sem gat eki annað
en skorað. Mjög vel gert hjá Amóri.
40 mínútur tók að komast í
sturtu
Sem fyrr segir tók það sinn tíma
fyrir Amór að komast inn í búnings-
klefa eftir leikinn en þegar þangað
kom var ekki allt búið. Ægileg
þvaga blaðamanna og ljósmyndara
var í klefanum og þrír vinsælustu
leikmennimir, Amór, Scifo og fyrir-
liðinn Vercauteren, komust ekki í
sturtu fyrr en eftir 40 mínútur.
Þeir voru hreinlega kaffærðir í
spumingum.
Hafí verið hægt að rata til Ant-
werpen með því að fylgja aðdáend-
um Anderlecht var ekki erfiðara að
rata til Brussel á ný um kvöldið er
leiknum var lokið. Alla leið milli
borganna, tæplega 50 kílómetra
leið, vom syngjandi og dansandi
Brussel-búar, með trefla og veifur
á lofti.
-öskruðu áhangendur Anderlecht eftir að
Amór hylttur
Áhangendur Anderlecht báru Amór á höndum sér eftir leikinn, í bókstaflegri merk
leikmaður meistaranna sem áhorfendur „hleyptu" þangað inn. Já, það tók sinn tín
„Ólýsanieg tilfinning er i
-sagði Arnór Guðjohnsen í samtali við Morgunblaðið
„ÞAÐ VAR skemmtileg tilfinn-
ing, alveg ólýsanleg, þegar
flautað var til leiksloka á laug-
ardaginn. Ég vissi að við vorum
orðnir meistarar og ég marka-
kóngur. Þetta er skemmtilegt
og mér hefur gengið mjög vel
í vetur. Það má segja að þetta
sé toppurinn á mínum ferli.
Amór hefur sem kunnugt er
verið mjög óheppinn undan-
farin vegna meiðsla. Hann meiddist
í landsleik gegn íram á Laugardals-
^g^ggHi vellinum haustið
Skapti 1983 og hefur verið
Hallgrímsson frá meira og minna
skrifar frá þeim tíma þar til
í fyrravor, er hann
var kominn í sitt besta form og tók
þá þátt í síðustu leikjum Anderlecht
i deildinni. „Ég fór í tvo uppskurði
í hittifyrra og svo aftur í fyrravet-
Þetta náðist með harðri vinnu.
Ég hef ekki átt við nein meiðsli
að stríða í vetur; verið alheill,
og það hefur sitt að segja,"
sagði Arnór Guðjohnsen, ný-
bakaður Belgíumeistari í
knattspyrnu og markakóngur
landsins, í samtali við Morgun-
blaðið um helgina.
ur, alltaf vegna sömu meiðslanna í
vinstra hné. En ég náði mér svo
loksins góðum í fyrravor."
Ætlaðl sér þessa stóru hlutl
fyrir þremur árum
Amór hóf feril sinn í Belgíu sem
kunnugt er hjá Lokeren en skipti
til Anderlecht árið 1983. „Þá ætl-
aði ég mér stóra hluti - hluti sem
ég er loksins að ná nú,“ sagði hann.
Amór sagði viðureignina við Berc-
hem á laugardag hafa verið létta.
„Það var aldrei spuming um hvem-
ig leikurinn færi eftir að við voram
komnir í 3:0 í hálfleik. Þá var það
spumingin um hinn leikinn og við
gátum fylgst með honum í gegnum
áhorfendur. Við vissum að staðan
þar var 1:1 í hálfleik og þegar stað-
an var orðin 5:0 í seinni hálfleik
þá heyrðum við allt i einu fagnaðar-
læti á horfendapöllunum. Þá vissum
við að Bragge var komið yfir og
stuttu seinna varð hreinlega allt
bijálað á áhorfendapöllunum. Þá
var öraggt að Bragge hafði skorað
aftur og titilinn því í höfn hjá okk-
ur,“ sagði Amór.
Varö aö skora í leiknum
Hann sagði það ekki hafa verið
mikið metnaðarmál fyrir sig að
verða markahæstur í 1. deildinni -
„en fólk í kringum mig talaði mikið
um þetta; sagði að ég yrði að ná
markakóngstitlinum. Eg varð þvi
Amór á fullri ferð með knöttinn í leiknum - rétt áður en hann lagði upp fim