Morgunblaðið - 25.11.1988, Síða 2

2 C
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. NÓVEMBER 1988
J-
að komast til fyrri starfa
Bágt er að hafa ekkert fyrir stafni og slíkt getur ýtt undir kveinkan
og kvöl að sitja auðum höndum. Næði, ró og hvíld er öllum nauðsyn,
en hitt er ekki síður líklegt til að leiða til víls að horfa í gaupnir sér
meira en góðu hófi gegnir.
Þeim sem eiga við innri vanda að stríða, hættir oft til að eiga erfitt
| með að einbeita sér að viðfangsefnum, þó að fátt sé einmitt Ifklegra
j til að bæta og birta upp en það að hafa eitthvað handa á milli til að
fást við. Ekki síst á þetta við um það sem glæðir sköpunargleðina og
leysir úr læðingi getuna tii að tjá. Holiustan af iðju er löngu kunn og
hefur um árin gjarnan verið beitt á sjúkrastofnunum.
stórt en þaó eru fatlegir munir sem
blasa við augum þegar inn (iðju-
þjálfunina er komið á geðdeild
Borgarspítalans. Fólk situr og
keppist við að sauma út, sumir eru
að smíða barnaleikföng og aðrir
að prjóna á barnabarniö sitt eða
vefa teppi til heimilisins.
Jónína Björnsdóttir hefur verið
yfirmaður iðjuþjálfunar frá árinu
1974. „Við reynum að virkja fólkið
í handavinnu og föndri, búum til
nytjahluti, gjafir handa börnum eða
barnabörnum eða eitthvað sem
fólkið sjálft getur notað."
Jónina segir að markmiðin með
iðjuþjálfuninni séu þau að einstakl-
ingurinn þrói með sér sjálfsskipu-
lag og huggetu og efli með sér