Alþýðublaðið - 11.08.1932, Side 4

4
ALPÝÐUBLAÐLÐ
vel varðaðiT, vörður sétt glöggar
og nái heim tLl bæja, en endi ekki
við býli, sem komin eru. í
auð'n og geti þvi ókunnir veg-
lanendur ekki komist rétta leíí
til bæja.
Hin ástæðan er, sem mjög er
ihugunarvert, að ungir menn, sem
látast vilja vinna mannúð'arverk
og þiggja styrk tíi þess af al-
mannafé, sýna siíkt tómlæti sem
hér um ræðir. Menn, sem þykjast
varða veg og veita vegfarendum
Sijáip á villugjörnum fjailvegi',
vanrækja slíkt nauðsynjaVierk,
ganga fram hjá föllnum torf-
vörðum og liggjandi vegastíkum,
mörgum í röð, og hafa enga
skóflu með sér til þess að vinna
með. Slíkt tómlætí og alvöruleysi
í störfum ungra manna má ekki
vera óátalið. Þess vegna spyT ég:
Er það satt, að umgu mennimir,
sem fóru úr Skaftártungu vestur
Fjallabaksveg, hafi lofað að reisa
við stikuT og hlaða upp vörður?
Ég ann æskunni og félagsskap
þessara ungu manma, og það sær-
ír mig tilfinnanlega, ef það er
sqtt, «9 peir vaiwekl paið, sem
peim er trúað fi/rir.
Sæluhúskofi er við Fjallabaks-
Veginin í Kílingum, raunar vand-
ræðalega ómerkilegur. Dyr eru
svo lágar, að ekki er hægt að
koma hestí inn. Þak er götugt og
gættir opnar. Nokkrar fjalir em
þar í einu horni, ag er mönnum
vist ætiað að iiggja þar. Sé húsa-
skjóis þörf, er hörmung að koma
Bð slíku skýli Kofar á fjallveg-
um bjarga oft mannsiííum, og
er vert að liafa þá í lagi.
7./8. 1932.
Gimnl. Krisimundsson.
Dýralíf.
Tilefni þess að ég skrifa þessar
línur er það, að ég hef ekki getað
lagt sama dóm á töfuna og ýmsir,
sem hafa átt heima hér á Suður-
fandi, Þeir hafa haidið því fram,
að hún sé blóðþyrst og vilji helzt
kjöt og blóð, en mín reynsla er
það, að hún byrji ekki á að bíta
fé nema út af hungri. Hún á sér
1 holu jóð, hvað eiga þau að éta?
Ég ólst upp norðan til í Stranda-
sýslu. Þar er mikið af tófu. Ég fór
ungur að smala. og sá oft tófur og
hafði mjög mikið gaman af þeim,
því ekki glettust þær við smálömb-
in, hvað þá við fullorðna féð, En
margar sögur gætí ég sagt af
þeim og þeirra miklu vitsmunum.
Þegar ég var orðinn fullorðinn og
fór að stunda tófu-veiðar, þá léku
þær oft mjög illa á mig og sluppu
öskemdar, þegar ég hélt að ég
hefði líf þeirra í hendi minni.
I Strandasýslu eru afréttirnar
ekki eins víðáttumiklar eins og
á Suðuriandi og er því stutt hjá
þeim til sjávarins, en þar hafa
tófurnar nóga björg.
Þegar ég átti heima i Ófeigs-
firði, þá kyntist ég þeirra háttum
mest, þau þrjú ár, sem ég átti þar
heima. Þá áttu þær greni í Hrút-
eyjanesinu beint upp af Eyjum.
Þar hefir þeim fundist gott til
fanga, þvi ekki var nema tíu mín-
útna gangur niður að sjö, þar sem
var krögt af æðarungum, og ekki
skal ég fortaka að hún hafi verið
sek við æðarfuglalögin.
Þarna var peim iofað að leíða
út, en ekki mundi Guðmundur
Pétursson hafa látið þær hafa frið-
land þar hefði hann verið hræddur
um fénað sinn fyrir þeim, þar
sem hann var skytta og allir karl-
menn á þeim tíma.
Selsker eru þar skamt fyrir
framan landið og vorum við þar
veiðar og sáum vel upp í nesið.
Á kvöldin fór tófa á stað að draga
í búið. Lambféð var þar um strönd-
ina. Hún gekk fram hjá smálömb-
unum, sem voru á leið hennar, og
hélt niður í fjöru að fá sér fugls-
ræfla og fór síðan heim. Þar sem
ég hefi margsinnis stac'ið hana að
slikri ráðvendni, þá verð ég að
mótmæla því, að hún leggist á fé
ef annað er fáanlegt. Þá ætla ég
að segja frá þegar við vorum í
landi um tlóðið, þá fórum við
upp á grenið. Þetta var um jóns-
messuleitið og yrðlingarnir farnir
að geta Ieikið sér úti, en þá er
faðirinn litið farinn að vera heima
við. Þeir léku sér við að rífa hol-
ur í jörðina, en móðir þeirra lá
upp á háum steini ofar í hlíðinni
og gætti þeirra. Vanalega rak hún
upp hátt hljóð þegar við áttum
eftir sem svaraði fimm föðmum
að greninu, og hættu yrðlingarnir
fljótlega að leika sér og hlupu
inn, en þeir voru vanalega 6. Oft
var það, að sá síðasíi snéri við í
opinu og var að iíta á gestina, en
móðiiin hringsólaði í kringum okk-
ur og kom1' mjög nálægt okkur.
Læt ég þetta nægja til að sýna,
að það eru mikii rök fyrir því, sem
ég segi í upphafi greinar þessarar.
Þá get ég ekki látið ógert að
minnast á annað dýralíf við Ó-
feigsfjarðarströndina, sem er mjög
fjðlskrúðugt, bæði af sel og æðar-
fugli. Selurinn skríður upp á sker-
in þegar fellur út, til að láta
kðpana sjúga, en þeir festust í
netunum í hundraða tali, og gerðu
mæðurnar stundum svo mikið til
að iaftra þeim frá þessum gildrum
að þær festust líka.
Veiðibjallan gerði okkur oft
ógagn. Hún vakti svo oft selinn,
sem svaf á skerjunuin, sem við
ætluðum að slá upp i. En ekki
vantaði að við hefndum þess, því
við tókum undan henni eggin og
suðum þau í kaffikatlinum.
Það var mjög gaman að vera í
þessum útilbgum og minnist ég
margra glaðra stunda með þeim
félögum, minum, sem þá voru þeim
bræðrunum Pétri og Ásgeiri. Þessar
björtu vornætur, sem ern mun
bjartari þar en á Suðurlandi.
Stefán J. Björnsson,
Ðm daglniM og vegimi
STIGSTOKUFUNDUR Teröur
haldinln í Templarahúsinu við
Vonarstræti í kvöld, fimtíxd. 11.
ágúst, kL 8i/2. Helgi Sveirasson
flytur erindi.
Norskur fisksölufnlltrúi.
( VerzlunarráðimeytiÖ norska hief-
ir skipað Abakke ræðismanin
fiskifulltrúa. Á hann að hafa með
höndum að greiða fyrir söliu á
norskum fiski til landanna S SúJð-
ur- og Mið-Evrópu. (NRP-fregn
frá Osló).
í Þórisdal.
Ferðaiskrifstofa íslainds genigst
fyrir skemtiför í Þórisdal á
laugardagskvöMið kemur.
ew að frétta?
Nœtiurlœknir er í nótt Damíél
Fjeldsted, Aðatetræti 9, sími 272.
Hjónaband. 1 fyrradag vom
jgefin saman í hjónaband af séra
Friðriki ‘ Halilgríimsisyni Magmea
Kristjánsdóttir, Laugavegi 49,
og Kristimn Bjarnason, stýrimaður
á „GulTfossi". Ungu hjónjn fóm
með „GulTfossi“ ti/1 útlanda í jg(ær.
M iiliferdflsldpin. „Botmía“ og
„Alexandrína drottning“ komu
'hingað í gær og „Esja“ úr strand-
ferð. „GulIfoss“ fór tíl útlanda og
„Selfoss" fór noröur i gærkveldi.
Þakkaráuarp frá Oddi. Ég vil
hér með biðja Alþýðublaðið um
að flytja þeim bræðrum Guðlaugi
Jónssyni og Bjarti að Melum á
Kjalarnesi beztu kveðjur mínar og
innilegustu þakkir fyrir alla þá
hjálp, sem þeir hafa sýnt mér
undanfarið, Ég dvaldi hjá þeim í
V* mánuð án þess þeir vildu taka
nokkuð fyrir. Ég var að heyja
fyrir hestinn minn, og bræðurnir
gáfu mér slægjur eins og þeir líka
reiddu heyið fyrir mig að vegin-
um, en þar var það tekið á bil
og flutt hingað. Slíka hjálpsemi,
sem þeir bræður hafa sýnt mér
fátækum og umkomulausum, er
rétt að muna lengi. Hún lýsir
hjartalaginu. Oddur Sigurgeirsson.
Veðrib. Otlit bér um slóðir: í
dag bjartviðri og norðankaldi, í
mótt kyrt veðnr, skýjað loft.
„jGullfoss“ fór í gær á-
leáðiis til Kaupmianixahafnar með
36 farþega þanigað. Þar á mieðal
vóru: Sveinn Björnisison sendi-
heira, Axel Blöndal Lætoiir og
frú, Caspenowitz, Klerk banka-
stjóri, frú hiams og tveir synir.
Frúin er dóttir séra Jóhanns Þor-
kelssonar. Dr. Helgi Tómasison
læknir og frú, frú DaneJi, Ingi-
björg Bjamadóttir, Marta Sigmrð-
ardóttir, WilTy Bliotzheimier,
Giunnar Þorvarðaxsom, Herta
Kumbruch, Guðbjöxg Jónasdótt-
ir, Margrét Leví, Ágúst H. Bjiarna-
son prófessor, Ragnar Blö'ndal
Dilkaslátur
fæst nú flesta
virka daga.
Sláturfélagið.
Vinnufot
nýkomin. Allar stærðir.
Vald. Poulsen.
Klapparstíg 29. Sími 24
ALÞÝ ÐUPRENTSMIÐ J AN,
Hverfisgötu 8, simi 1294,
afgreiðir vinnuna fljótl
og við réttu verði. —
tekur að sér alls konai
tækifærisprentun, svo
sem erfiljóð, aðgöngu-
miða, kvittanir, reikn-
inga, bréf o. s. frv., og
Tímarit^ripajj^Sni
KYNDILL
Utgefandi S. U. J.
kemur út ársfjórðungslega. Flytu,
fræðandi greinir um stjórnmúl.pjóð-
félagsfræði, félagsfræði, menningar-
mál og þjóðlif; ennfremur sögu-
legan fróðleik um menn og mál-
efni, sem snerta baráttu verklýðs-
ins um heim allan. Gerist áskrif-
endur sem fyrst. Verð hvers heftis:
75 au. Aðalumboðsmaður Jón Páls-
sonhókbindari, Hafnarfirði. Askrift-
kaupm., Jóhann Þorkelsson stú-
dent, Meulenberg biiskup, Jón
Helgason kaupm., dr. Guðmiund-
iur Finnbogason, Jón Nikuiláisson
Jæknir áleiðiis tiil Vínarboi|gar og
ætlar að dvelja þar í 1—2 ár.
Sigrid Árnason, Rósia Erliendsdótt-
ir, Þórarna Thorlaciuis og barn
hiennar, Hams May, frú og barn
þed'rra, Sigurður Eyjólfsson, Gúð-
ný Jensen. Till Vestmanniaeyja
fóru: Fi'nnbogi Þorvaíldsson, Jóna
Jónsdóttir, Dagmar Ámadóittir,
PáM Oddigeirsson kaupm. og frú,
Árni Sigfússon og frú o. fl.
t,Vals“menn til Vestmannaegja.
„Valur“ (1. flokkur) fer til
Vestínannaeyja í kvöld með
„Lyru“ ti'l að keppa á þjóðhátfð
í Eyjurn. Þesisir fara þangáð:
Agnar Bre.ðfjörð, Bjarni G;uÖ-
björnsson, B jöm Sigurðlsison,
Fiwnur Helgason, Gísli Kjæme-
sted, Grímur Jónssoni, Hólmigeir
Jönsson, Hrólfur Benediktsson,
Jóhannes Bergsteánsson, Jón Ei-
riksson, Jón Kristbjörnsson, Ól-
afur Sigurðsison, Óskar Jónsson,
Sverrir Theódórsson og Ágúst
ThejilL
Ritstjóii og ábyjgðarmaður:
Óláfur Friðriksson.
Alþýðuprentsmiðjan.