Morgunblaðið - 28.07.1989, Blaðsíða 7

MORGIJNBLAÐIÐ FÖSTUDAGVR 28. JÚLÍ 1989
1
1
Herra-
peysa og
buxur úr
Otto

Pað er hægt að vera of þung eða of létt fyrir heil-
brigða meðgöngu, samkvæmt rannsókn er gerð var
við Comell University, en hún leiddi í Ijós að fyrirbura-
fæðingar voru algengari hjá þeim konum sem þyngd-
ust of mikið eðá ekki nógu mikið á meðgöngunni.
r il dæmis, þá jukust líkurnar á að konur, sem vógu
93% af kjörþyngd áður en þær urðu þungaðar (55
kg og 165 sm) og þyngdust um minna en hálft pund
á viku meðan á meðgöngunni stóð, fæddu börn sín
fyrir tímann um 60%. Þungar verðandi mæður, þær
sem voru 132% yfir kjörþyngd (76 kg og 165 sm),
voru 30% líklegri til að eignast börn fyrir tímann ef
þær þyngdust um pund á viku á meðgöngutímanum.
Fjöldi fyrirburafæðinga eykst við báða enda skal-
ans,“ segirforstöðumaurrannsóknanna, Laura Caul-
fifeld. „Nokkrar aðrar rannsóknir hafa leitt til sömu
niðurstaðna, en enginn veit ennþá með vissu hvaða
áhrif þyngd móðurinnar hefur á lengd meðgöngunn-
ar.“ Fyrirburarnir fæddust að meðaltali á 34. viku
meðgöngu í stað þeirrar 40., sem talið er full með-
ganga.
Fyrirburar eiga oft í öndunarerfiðleikum, það er
hætta á sýkingu og margir þeirra deyja. Til að auka
líkurnar á því að eignast heilbrigt barn og til að þyngj-
ast eðlilega á meðgöngutímanum (eðlileg þyngdar-
aukning er 12-15 kíló) mæla sérfræðingar með því
að verðandi mæður neyti 2.300 hitaeininga á dag,
af næringarríkum-mat, að sjálfsögðu.
Rauður og
, hvítur úti-
> 9aMi frá
Otto
ssátxeidéi
OR!C:NÍÚ£St~i
recMiKti
HF.AIRUOd
■>.
EltJMALÚM 0
wizem
myjB.MAGNÚSSOH HP.

Þaó var ósköp
notalegt aó reka
augun í netin að
nýju og strax fjár-
fest í einu slíku í
fiskbúðinni um
daginn á tvö
hundruð og
fimmtíu krónur.
Netið var alveg
eins og í minning-
unni, grænt, gróft
og leit út fyrir að
geta enst heilan
mannsaldur.
*■
Eg byrjaði að hnýta þessi inn-.
kaupanet lyrir ijölskylduna
þegar farið var að selja plast-
p'okana. Það í'rétiist út og' smáni
saman í'ór ég að/hnýla net fyrir
hina og' þessa. Ég er vanur að
hnýta silunga, og- grásleppunet
og' að sjálfsögðu gera við rækjut-
rollið sem vildi oft rifna og þekki
því hvernig' á að meðhöndla netin.
Ásgeir segir það ln'nsvegar tiitölu-
lega stutt síðan hann fór með net
í fiskbúðirnar á Hofsvallagötu og
Háaleitisbraut.
Hann segist véra nokkuð lengi
með hvert net, hann laki nokkur
saman í einu og líklega sé hann
um þrjár klukkustundir að vinna
hvert net. „Ég varð að fá mér
eitthvað til að dunda við þar sem
viðntiðunin við tekjutryggingar-
skerðinguna er það lág að ekki
er hajgt að halda vinnu út á það.
Ef ég fer yfir skerðinguna kenmr
það illa út því ég hef ekki heilsu
í að vinna úti það mikið að það
borgi sig. Það er mjög slæmt þeg-
ar menn við_ góða heilsu missa
alla vinnu. Eg á bíl og til þess
að geta rekið hann er ágætt að
hafa aukreitis dálitlar tekjur af
því sem ég er að bjástra við í
bílskúrnum."
Ásgeir seg'ist endilega vilja
koma því á íranifæri til þeirra sem
þessar línur lesa og eru hættir að
vinna að finna sér eilthvað til
dundurs. „Það munar öllu að hafa
eitthvað i'yrir stal'ni. Borgin heí'ur
víða um bæ aðstöðu lyrir aldraða
til að föndra og þar er til dæmis
hægl að l'á hugmyndirnar. Ég hef
horft á marga vini nhna fara illa,“
segir Ásgeir. „Þeir bíða hreinlega
eftir því að fá að deyja. Vinnan
horl'in, börnin farin og ekkert
framundan.
Eg byrjaði til sjós þrettán ára
gamall og var síðar sjálfur með
bát í um þrjátíu ár. Alla ævi hef
ég unnið hörðum höndum.“
Það er óhætt að segia að Ás-
geir hafi nóg að gera. llann seg-
ist hai'a farið í félagsstarl' aldr-
aðra í Lönguhlíð þrjú og í föndrinu
þar fengið ýmsar hugmyndir.
í bílskúrnum hjá honum ber
margt fyrir augu. Úr þvotta-
klemmum gerir hann ýmislegt,
stóla fyrir brúður og munnþurrku-
haldara og úr spýtum eins og af
íspinnum gerir hann til að mynda
upplýst hús, kökudiska og eld-
spýtustokka. Hann hefur líka
gaman af því að búa lil gamal-
dags ullarkamba og segist l'á ei'-
nið í þá frá Þýskalandi. Hann
seg'ist reyndareiga lítið af nnmum
núna, hann hafi selt þðnokkuð á
sölusýningum aldraðra í vor.
„Ég þarf því að halda mér við
efnið á næstunni. En það er gam-
an að fást við þetta og ég þarf
ekki að kvíða því að hafa ekkert
að gera þegar nýr dagur rennur
upp.“
gi'g