Alþýðublaðið - 30.09.1932, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
hirnirtsiirts eða dýr mierkurirmar
hafi lagt sér pað til munns. Dag-
inn eftir opmuðu pær Mtna dósina
og bjuggust nú við að alt væri
þrifalega frágengið. En viti þjóð!
Par úði pá alt og grúði í hárum,
og þó ekki væri þar beinlínis
ullarlagður eins og hinini dósinni,
þá var kjötið að þedrra dómi með
öllu óætt mönnuim, en náttúrjega
góð hundáfæða, enda gáfu þær
það hundinum á bænum, sem þær
voru staddar á.
Þessi öþrifnaður í meðfirðinni
á kjöti er með öllu ófær, enda
leyfar af kotungshætti fyrri tíma.
I>að er með öllu óaamboðdð ís-
lendingum að þola þennan sóða-
skap lengux. En honum verður
vitanlega ekld útrýmt meðan al-
menningur gerir sér að góðu að
játa bjóða sér svona sóðalega
meðifarið kjöt. Vil ég nú skora á
alla, sem þurfa að vera í ull-
arvinnu, þegar verið er að éta
kjötmat, að benda húsmóðurinini á
ullina. Og á húsmæðurnar skora
ég að rexa svo um muni við af-
gneiðisluimenn í þciim búðum, þar
sem þær kaupa slíikt kjöt. Því
verðáð á kjötinu er sannarlega
nógu hátt til þess, að hægt sé
að hafa við það hreinlæti, hvort
sem það er niðursoðið, nýtt eða
saltað.
Vkjfús.
Svaði m Msíofisliver.
Vegna sérstakra atvika sá ég
Alþbl. frá 22. sept. ekki fyr en í
dag og kemur því þessi athuga-
semd við gnein hr. Kjartaus ólafs-
sonar um Svaða og Baðstofuhver
fynst nú.
Ég skal fyrst skýna frá því, að
það, sem stendur um Svaða í |A1-
þýðubl. 13. sept., hefir ri,tstjórinn
tekið eftir símtali við mig og er
íétt frá skýrt, svo langt sem það
nœr. Ég, ásamt dr. Caunegieter,
athugaði gosin, mældi tímann,
sem hvert gos varaði, og millibilið
milli gosa, og það ekki í eiuu
gosi, heldúrj í 5 gosum. Hins veg-
lar mældi ég goshæðina ekki ná-
kvæmlega, heldur að eins kastaði
á hana einfaldri mælingu, en ekki
gat samt munað nema fáum metr-
fluxt frá Mnu rétta, og sennilega
var goshæðin heldur meiri en
ég tilgneindi han;a. Kjartan geiir
mikið úr þekkingu sinni og Ketils
Gísliasonar á hverumum í Ölfus-
inu, og skal ég síjzt þar á brigðiur
bera, en því leiðinliegri verða þá
stóryröán í greininni, því að þau
geta á engan hátt staðist. Ég er
ernnig svo kunnugur þessum
hverum, að ég tek ekki um há-
bjartan daginn feil á þeim Svaða
og Baðstofuhver, en mér þótti sú
breyting, sem brðán var á gosum
Svaða frá því sem áður var, vera
svo athyglisverð, að ástæða væri
til að blaðið skýrði nánara frá
gosum hversdns, eins og þau voru
þann tírna, er við vorum við hver-
Frægar flugkomir.
Elli Benhorn.
Amy Johnson.
Þegar saga flugframfara verður rituð, munu konurnar skipa þar
heiðursess. Fjölda margar konur hafa unnið geysimikil flugafrek og
eru tvær þeirra sýndar hér.
Stór gjöf.
inn. Annars er það alþekt, að gos-
hverir breyta sér iðulega.
Rvík, 28. sept. 1932.
Porkell Þorkelsson.
Beatrice Harraden:
Skip sem mætasf á nóíto.
Með forspjalli eftir Alexander
McGill og myndum eftir
Gertrude Harraden. Snæ-
bförn Jónsson þýddi. Isa-
foldarprentsmiðja h. f. Reykja-
vík 1932.
Bók þessi er fræg og hefir verið
þýdd á mörg mál. Er það og ekki
að ástæðulausu, þvi að bókin er
góð. Nafnið er tekið úr vísu eftir
Longfellow, þar sem hann likir
mönnunum við skip, sem mætast
á nóttu; — þannig hittast og
mennirnir á hafi lifsins, talast við
sem snöggvast og hverfa síðan
út í buskann. Og kenning sú, sem
bökin flytur, er sú, að það sé
skylda vor mannanna, að gera
lifið ofurlitið hlýrra fyrir einmana
mannssálirnár, gera ögn bjartara í
kringum þær, því að þótt vér
skiljum samvistir um stund eða
fyrir fullt og allt, varir minningin
um birtuna og ylinn og göfgar
sálina og veitir henni styrk, bæði
sál þess, er veitir, og þess. sem
þiggur. Þenna boðskap flytur bókin
í söguformi um tvo sjúklinga, sem
hálf-óafvitandi veita hvort öðru
þrek og styrk til að lifa iífinu og
reyna að láta leggja frá sér geisla
til allra, sem eiga i raun og veru
bágt og þau ná til. Hún sýnir,
hvernig óviðfeljdni maðurinn, sem
er á leiðinni að frjósa í hel and-
lega, þiðnar allur upp við hlýjuna
frá sál Bernardínu, og hvernig
hann á hinn bóginn kennir henni
að Bekkja lifið í öllum þess
hversdagsleik — og elska það
samt.
Sagan er látin gerast í þorpi og
þö aðallega i heilsuhæli uppi í
Alpafjöllunum í Sviss, og eru ofn-
ar inn í hana ijðmandi fallegar
náttúrulýsingar, þótt stuttar' séu,
og myndirnar þaðan eru alveg
prýðilegar.
Þýðingin er yfirleitt Ijömandi
vel af hendi leyst, að svo miklu
leyti sem ég get um það dæmt
án þess að hafa frumritið við
höi\dina. Málið er yfirleitt hreint
og gott, lipurt og eðlilegt. Á stöku
stað hefði það þó getað verið
íslenzkulegra og náttnruiegia, t, d.
„svo er ég“ (bls, 14), sem ætti að
vera „þá er ég það“, o, s. frv. En
þetta er sem sagt mjög óviða.
Bókin er vel til þess fallin, að
vekja birtu og hlýju í hjörtum
manna, samúð og kærleika, og
það er prýðilega frá henni gengið
hið ytra. Hafi þýðandi þökk fyrir
sitt starf. Slíkar bækur eiga alt-
af erindi til vor mannanna.
Jakob Jóh. Smári.
Heíst allshe iar sjómanna-
verhfali i Mzhaiaaði á morona?
Berlín, 30. sept. U. P. FB. Sam-
band sjómaninafélaganna hefir
hætt samningum við Sambaná
eigenda eim,skipafélagaiina. Viija
sjómannafélögin .þvi ekki ræða
frekara lauualækkunartillögur
sikipaeigenda. Er því hætt við, að
allsherjar sjómannaverkfall hefj-
ist á morgun (laugardag). Getur
verið, að það verði látið koma
til íramkvæmda, að því er sjó-
menn snertir, sem eru á sjó, eigi
síður en þá, sem eru á skipum
í höfnum inni.
Joha Simon,
enski ráðherrann, sem var í Frjáls-
Jynda flokknutn og verður kyr
i ensku stjóminni, þö að flokks-
bræður hans ásamt Snowden viki
úr hen ú.
Mustað verksmíðjueigandi (sem
býr til önglana) og kona hans
hafa gefið 300 þúsund kr. til
rannsókna á orsökum gigtveik-
innar. Þetta mun vera stærsta
gjöf til visinda, sem gefin hefir
verið í Noregi.
IJiib dftginix Oðg ^egimxi
Ný stjórn í Ungverjalandi.
Horthy riJdsstjórnandi hefir
falið Goemboes bermálaráðheirra
að mynda nýja stjóm.
Menn óttast,
að 33 menn hafi drukknað, er
árekstur varð milli rússn-esks
kafbáts og dianska eimskipsins
Peter Mersk.
Biaðasalan á Lækjartorgi
er til mikiUa þæginda fyrir
bæjairbúa, sem ekki enu fastir
kaupendur blaðanna, enda selur
sölupilturinn vel. Erfitt mun
verðla fyrir hann að vera þarna
á bersvæðj í vetur í vondum
veörum og kulda, j? oyr.lti hann
að fá yfir sig iitið skýli. Ver.ður
að vænta þess að þeir, sem um
það geta ráðið, gefi Leyfi til að
skýlimu verði kornið upp. Væii
og rnesta fásinna að neita um
slíkt skýli, þar sem blaðaskýli
eru alls staðar leyfð erllendis.
s.
Námskeið fyrfr verzlunatfólk
heldur verzlun armamnaf élagið
Merkúir) í vetur eins og að und-