Alþýðublaðið - 14.10.1932, Side 2

e
ALPÝÐÖBLAÐÍÐ
Á báða bóga.
Við kosningai þær, er fram eiga
■íð fara hér í bænum 22. þ' jin.,
Wenst Alþýðuflokkurinn við íukI-
stæðinga á báða bóga. Á aðra
t'liðina er ihaldið, á hina hliðina
fcanwnánistar. Hér veröur vikiö
fáoun orðum að báöum þessum
ffvinum alþýðusamtakanna.
Ihaldið
■ ■■ ■
eins og kunnugt er sá flofck-
«r manna, sem hnoðaður er utan
wjn fáa stórútgerðar- og stór-
fcaupmenn hér í bænutn. Sá
flokkur berst eingöngu fyrir á-
bugamálum stóreignamanna og
atvinnurekenda, þó að hainn hafi
biekt til fylgis við sig fjölda
aianna úr alþýðustéttum, er gagn-
stæðra hagsmuna hafa að gæta.
Flokkur þessi er margsinnás ber
að megnum fjandskap við alla
(BÍþýðu í landinu, og má því til
stuðnings benda á rikislögneglu-
Iprgan hans, stefnu hans um að
iiátolla nauðsynjavörur til und-
endráttar efnamönnum frá eðli-
legum sköttum, fjandskap hans
gegn allri félagsmálal öggjöf, svo
eem togarvökuiögum, alþýðu-
teyggingum, verkamannabústö ö-
um og öðrum endurbótamálum,
«c Alþýðuflokkurinn hefir beitt
sér fyrir á aiþingi. Blöð þessa
flokfcs eru ætíð reiðubúin til á-
lása á samtök alþýðu, berjast
ætíð af aiefli fyrir kauplækkun-
urn verkamanna og allra lág-
taunamanna og hamast ósleiti-
iega gegn öllum umbótaimóium
■IþýðUnnar.
Verðugur og einkermandi full-
trúi fyrir þennan flokk er framö
bjóðandi hans hér í bænum, Pét-
w) Halldórsmn bæjarfuEtrúi.
Hann er sönn ímynd íhaldsins,
þröngsýnn kyrstöðumaður, er á
engin önnur áhugamál er þau,
að standa á verði til verndar
forréttindum efnastéttaínna. Hann
hefir setið' í bæjarstjórn Reykja-
ví'kúr urn mörg ár. Par hefir hann
«f allri sinni orku barist fyrir
faagsnmnamáium lóðaspekúlanta
og verið fús til að láta eignir
bæjarins endurgjaldslaust í þeiira
bendu.r, enda hefir hann sjálfur
notið góðs af. Hann hefir haft
forystu . kyrstöðiumannanna gegn
verkamannabústööunum og allri
aðstoð bæjarins til bygginga
þeiira, en gengið þar feti framar
en sumir flokksbræður hans. Hann
hefir barist gegn bættum Iauna-
kjörum láglaunamanna bæjarins,
og er mörgum minnisstæð hatröm
andslaða hans gegn launauþpbót
til bamakennara bæjurias, þótt
hann eigi sæti í skúianefnd og
þekkd vel hin aumu launakjör
kennaranna. Hann hefir barist
gegn Alþýðubókasafninu og kom-
ið í veg fyrir að það eignaðist
vi’ðunandi húsakynni og nægan
kost góðra bóka. Hann hefir bar-
ist gegn eðlilegri kröfu verzlun-
armanna um lokun sölubúða kl.
'4 í júní. Og þannig mætti lengi
teija. í stuttu máli: Pétur Hall-
dórgson hefir í bœigr-stjóm bari&t
gegn ölhim umbótakröfum al-
memiings, bœcti á svidi /járhags-
og mentg-mála. £nj htmt h&fir
beitt sér fijrir auknum fonréttsnd-
um efnamgnna á kostnad bœftírfns.
Og verðlaun' ætti að veita þeim
manni, er , gæti bent á eitthyað
uimbótamál, er Pétur Halldórsison
hefir haft frumkvæði að eða bar-
ist fyrir. Og ekki verður sagt,
að Pétur hafi sýnt fjármála-
hyggindi í framkvæmdum sínum
fyrir bæinn. Á hans herðum hvílfl
stór hluti þeirrar þungu ábyrgðr
ar, sem forráðamenn , bæjarins
eiga sök á í fjárþrotum Reykja-
víkur. Og Pétur á einnig sinn
hlut óskertan í þvi, að Reykjavík
skuli vera dýrasti, óviístlegastó og
úrræðanunsti höfuðstaður í
heimi.
Kommúnistar
hafa heitt allri orku sinni til
þess að reyna að kljúfa samr
tök alþýðunnar og draga úr bar-
áttuþreki hennar. Og það þarf
meiri hjræfni en venjulegt er, til
að halda því fram, að þessix ó-
lánsmenn innan alþýðusamtak-
anna, berjist fyrir samfylkingu
[ verkalýðsins, þeir menn, er reynst
hafa samtökunum óheilastir og
örðtugastir. Alls sta'ðar þar, sem
kommúnistar hafa haft nokkur
veruleg áhrif, hefir það orðið til
þess að veikja samtök yerkalýðs-
inis og draga úr viðnámsþrótti
hans. I kaupstöð,uim þeim og
kauptúnum hétr álandi, þár sem
kommúnistar h-afa ráðið nokkru,
hefir hver ósigurinn í verklýðs-
málum rekið annan og íhaldið
vaðjð uppi með kauplækkanir og
aðra ágengni. Sama hefir orðið
uppi á teningnum eriendi's. í
Pýzkalandi og Finnlandi1 hefir
komimúnistum tekist að sundiia
samtökum verkamanna, enda er
ástand og öll aðstaða verkalýðs-
ins örðugust í þeim löndium.
Brynjólfur, Bjarnason, fram-
bjóðandi Kommúnistaflokksins,, er
kreddufcendur og einhliða of-
stækismaður. Hanni trúir í blindnl
og gagnrýnilaust á sigur ofbeld-
ipns og rógsins. Hann þekkir ekki
nema að hálfu leyti hugsanir ís-
lenzkrar alþýðu og heimtar skil-
yrðisiau t einræði til han. a sér og
fántennri klíku, er nánast honunn
stendur. Hann hefir staðið fyrir
látlausum óeirðum, fundaspjölJnm
og ofstopa í verkamannafélagjnu
„Dagsbrún“ og gert sitt til að
flæma af fundum verkamienn þá,
er þangað sækja til að leggja
saman ráð sí'n í stéttabaráttunni
Hann hefir haidið á lofti slitlaus-
um rógi og iilmælgi um trúnaðar-
menn aiþýðusamtakanima og á
þann veg lagt lóð sitt í vogarskál-
ina með svartíista og illkynjað-
asta íhaldi landsins. Biaðsnepil
*
þann, sem hgim er ritstjóri að,
hefir, hann fyrst og fremst notað
til illmælgi og árása á aijiýðu-
samtökin. Ferill hans hefir þann-
ig verið ósiitin liðveiizla viið í-
haldið og orðið eingöngu tál þess,
að svo miklu leyti, sem áhriíin
hafa náð, að draga úr samtafca-
mætti og viðnáímsþrótti sEþýðunn-
ar í Reykjavík. Hann lætur sig
engu skifta þó að illmælgi hans
í garð Alþýðuflokksins sé raka-
iaus uppspuni frá rótum; marg-
hrakinn, en látlaust endurtekinn,
en virðist hugsa um það aðallega
að kljúfa aiþýðusamtökin og aia
á rógi og iilindum meðal þárra
nuuma, er saman eiga að standa
til framdráttar kröfum sinum.
. Með þessa flokka á báða bóga
gengur A t p ý biifl o k k u r. i h n
fram til kosninga. Hann fylgir
stefnuskrá sinni um alhliða um-
bætur á kjörum alþýðunnar og
stefnir ótrauður að sínu loka-
marki: framkvæmd jafnaða!r-
stefnunnar á fsiandi. í störfum
sínum undanfanin ár hefir hann
sýnt mátt sinn og áhrif til uim-
bóta. Það, sem hefir áunnist fyr-
iiir alþýðuna í þessu landi, bæði á
löggjafarsviðinu og í verklýðs-
málunum, er fyrst og franst fyr-
ir atbeina Alþýðufiokksins. Hann
berst hér eítir. sem hingað tii
fyrir endurbótum til handa
•allri alpýdu, á kjörum verka-
manna, iðnaðarmanna, verzl-
unaiimanna og láglaunamannia lík-
is og bæjar. Hann berst fyrir
jafnrétti og lýðræði í stjórnmál-
um og atvinmunálum. Hann berst
fyrir réttindum, ií.fsvonuin og
framtíð miikils meiri hluta þjóð-
arinnar, gegn þeirri fámennu
kiíku, er valið hiefir; sjálfa sig
til valds og yfirdrottnunar.
Alþýðuflokkurinn hefir I kjöri
þrautreyndan og áhugasaman al-
þýðumann, Sigurjón Á. Ótafsson,
mann, sem frá upphafi hefir stað-
ið ótrauður við hiið stéttarsystk-
ina 'sinna og heigað alþýðuhiieyf-
ingunni afl sitt. Hann hefir gegnt
trúnaðarstörfum sínum með stakri
árvekni og umiið traust allra
þeirra, er með honum hafa átt
samstarf. Hann er ágætur mál-
•svari alþýðunnar og öruggur til
soknar fyrir kröfum alþýðustétt-
anna. Hann er sá eini frambjóð,-
andi nú við kosningarnar, er berst
fyrir hagsmunamáium mikils
meiri hluta bæjarbúa. Þess vegna
œití hann að fá meiri hluta at-
kvæða.
Alpýchiflokksmmkir,
% .
í Belfast.
Belfast, 13. okt. UP.-FB.
Alt hefir verið með kyrrum
kjörumi í Belfa:st í dag. Herdeild
er á leiðinni frá Englandi hingað.
Skrípaleikur
BMgbI,“ og „Tímasis".
Menn brostu að því um daginn.
þegar Morgunblaðið dró einn af
skrifstofuþjónunum í Stjórnar-
ráðinu fram fyrjr almenning,
benti á hann og sagði, að hann
viðurkendi sig sekan um að hafa
framið þá heimskulegu glópsku,
sem um ieið var hróplegt rang-
iæti, að leyfa einum af öilium
kaupsýslumönnum. Gísla Johnsen -
úr Vestmannaeyjum, að flytja inn
vörutegund, þurkaða ávexti, sem
allir kaupsýslumenn höfðu sótt
um innflutnmgsleyfi fyrir hjá inn-
fiutnipgsnefnd og fengiú afsvar..
Tilgangur Mgbl. var vel skilj-
anlegur. Það vildi auðvitaö reyna:
að hrinda hneykslisábyrgðinnji af
rikisstjórn sinni yfir á ves-
lings skrifstofuþjóniiinn. En aðferð-
in yar fremur Morgunblaðsleg,.
eins og von var.
En nú kemur „Timinn“ á laug-
ardaginn með þetta sama, en bæt'-
ir því við, að ef skrifstofuþjórmi-
inn hafi veitt leýfið, þá sé það
auðvitað markleysa, og sé því
sjálfsagt að taka leyfið af Gísia
Johnsen, en það er aúðvitað ekki
hægt, því Gísli seldi vöru sína
strax.
Viðleitni „Tímans“ til að beria
blak af sameiginlegri stjórn sinni
og Morgunblaðsins er auðvitað
skiljanleg, alv-eg ein-s og viðiedtni
„Moggans" var. En hvorttveggja
er tilgangsjaust.
Alþýðubiaðið hefir fengið þær
upplýsingar frái á:rei öanHegum
heimildum, að Ásgeir Ásgeirsson
. forsætisráðherra hafi sjálfur veitt^
Gísla Johnsen leyfið og undirritað
þaö, en skrifstofuþjónninn undir-
ritaði aftur á móti leyfi það, siem.
Eggert Kristjánsson & Co. fengu.
„Tíminn“ og „Mgbl.“ eru bæði
búin að dæm-a skrifstofuþjóndnini
sekan, en ef hann er sekur,, þá
er Ásgeir líka sekur.
Ef rétt er að svifta skrifstofu-
þjóninn stöðu sinni, hvað segja
menn þá um að Ásgeir verði
lika rekinn !
V. S, V..
ffaaldlfð er að setfa
Reybfavik á faofuðið.
TogaraflotÍEm mlnfear. —
Lóðir bœjarins og iiind
ern látin i brasb.
Reybvikingar!
Snáist gegn ihaldsberr>°
nnnm. Kjðsið A-LISTANN.
Mætið á Ai|iýðnSlokks»
Sundinn i kvlild.
A -LISTINN.
í»" ísOiíHiid tiaííiö (i tgjöv fltufðá