Morgunblaðið - 11.03.1990, Síða 19

MORGUNBLAÐIÐ
FJÖLMIÐLAR
SUNNUDAGUR 11. MARZ 1990
C 19
þær voru jú þær sömu og ég hafði
spurt hann áður. Hann hefur senni-
lega aldrei átt í auðveldari viðureign
við fjölmiðlana.
Þegar heimsókn okkar í utanríkis-
ráðuneytið var á enda stakk George
Glazer miða í lófann á mér og hálf-
hvíslaði: „Komdu þessu til Ted. Og
kærar þakkir.“ Ég muldraði eitthvað,
um að hafa alltaf verið vinveittur
íslensku þjóðinni. Ég las rniðann en
skildi hvorki upp né niður í því sem
þar stóð. I sendiferðabíinum á leið-
inni niður á fréttastofuna horfði upp-
tökuhópurinn á mig grunsemdaraug-
um. „Undarlegar spurningar," sagðí
hljóðmaðurinn upp úr eins manns
hljóði. „Hver hefur heyrt getið um
gyðingahatur á íslandi?" Þar fór
fréttamennskan fyrir lítið.
Þegar á fréttastofuna kom skýrði
ég Ted Savaglio frá að viðtalið hefði
heppnast og rétti honum miðann frá
Glazer. Hann virti mig ekki viðlits
en virtist hafa þeim mun meiri áhuga
á því sem á miðanum stóð. Það rann
upp fyrir mér hvað klukkan sló: við-
talið hafði verið sviðsett til þess að
upphefja George Glazer í augum
utanríkisráðuneytisins. Vitanlega
höfðu aðalfréttamenn stöðvarinnar,
sem komu til landsins til að vera við
leiðtogafundinn, öðrum hnöppum að
hneppa en að eltast við viðtal við
utanríkisráðherra íslands. Ég hafði
verið notaður, ásamt upptökuhópn-
um, til að sendast með greiða á milli
tveggja kumpána, sem unnu við að
framleiða fréttaefni og að koma því
á framfæri.
I einni andrá var leiðtogafundur-
inn á enda og borgin skreið aftur í
sína upphaflegu mynd. En þessi
draumaheimur auðfundins fjár hafði
ekki verið okkur í hag, þegar á heild-
ina er litið. Mér varð hugsað aftur
til Evrópulandanna, þó einkanlega
Islands, fyrstu árin eftir stríðið, og
hversu auðfengnir peningar höfðu
verið snauðum og áfjáðum þjóðum.
Nú skildi ég hvernig sú upplifun
hafði verið.
burður að vera stórmóðgun við
bandarísku þjóðina. Augljóst var að
ráðgjafarnir höfðu áhyggjur af öllu
fjaðrafokinu, og ég viðurkenni að það
ýtti undir fleiri spurningar varðandi
efnið. Mikill hluti viðtalsins snerist
um góðan orðstír íslands í mannrétt-
indamálum!) Að viðtalinu loknu
reyndi ég að hafa samband við
Salvaglio í talstöðinni, en uppgötvaði
að annaðhvort væri hún biluð eða
að það hafði aldrei verið ætlun
Salvaglio að svara mér. Svo ég not-
aði símann og náði sambandi við
Stjóra eftir dúk og disk.
„Ég er búinn að taka viðtalið, en
upptökumennirnir létu aldrei sjá sig,“
tilkynnti ég.
„Hvernig fórstu að því?“ spurði
hann gremjulega.
„Ég glósaði það niður," útskýrði
ég-
„Það er ekki hægt að nota glósur
í sjónvarpi. Þær sjást ekki,“ svaraði
hann hranalega. „Bíddu eftir upp-
tökuhópnum og endurtaktu viðtalið
þegar þeir eru mættir.“ Hann.skellti
á.
Ég útskýrði stöðuna fyrir Glazer,
og á augabragði vorum við aftur
komnir inn til ráðherra. Upptökuhóp-
urinn mætti eftir dúk og disk og
byijaði að raða upp ljósum og prófa
tæki, á meðan ráðherrann varð enn
órórri og sneri sér æ oftar að íslenska
ráðgjafanum til að spyija hann
hvernig ætti að segja eitt eða annað
á ensku. En hér áttum við þó í viður-
eign við samvinnuþýðan stjórnmála-
mann. Myndatökumaðurinn kvartaði
undan því að það glampaði á gler-
augu ráðherrans, og eins og hendi
væri veifað voru þau komin á örugg-
an stað í innri bijóstvasa hans. Hann
vildi líta sem allra best út í útsend-
ingu í Bandaríkjunum!
Það kom í ljós að fyrra viðtalið
hafði verið hernaðarleg mistök vegna
þess að það hafði gert ráðherra óró-
legan og hann tók nú að æfa svörin
við spurningunum. Rétt áður en byij-
að var að mynda tilkynnti hann að
hann vildi byrja viðtalið á stuttri
yfirlýsingu. Tökumaðurinn og hljóð-
maðurinn horfðu hvor á annan með
hryllingi. „Við getum ekki leyft hon-
um að gera það. Forðum okkur!“ Ég
áttaði mig fljótlega á því að fréttavið-
burður og undirbúin yfirlýsing
stjórnmálamanns (rétt eins og
stíjfærð jóreið) voru ekki undir sama
hatti. Það var eins gott að upptöku-
hópurinn var vel að sér í siðferði
fréttamennskunnar, því þar stóðum
við ráðherrann báðir á gati.
„Þetta verður allt í lagi,“ sagði
ég rólegur, „ég spyr út úr.“ Þeir litu
vantrúaðir hver á annan og settu
vélarnar af stað. Ráðherrann hafði
heyrt allar spurningarnar áður, því
Verð frá kr.
1.695 þús. stgr.
Ingvar
Helgason hf.
Sævarhöfða 2,
sími 91-674000