Alþýðublaðið - 28.12.1932, Blaðsíða 2

t
ALÞÝÐÖBLAÐIÐ
.Samelnaðir
stönðBffi »ér*.
Út af sundrimgaxstarfsemi kom-
múnista gerðá. síðasta Alpýðusam-
bandsping eftirfarandi samþykt:
„Aiþýðúftokkimixn var stofixað-
ur og hefir alt af starfað sern
stéttarflokkur hinna vinnandl
iStétfta í landinu. Baráttutækl hans
enu veiíklýðsfélögin og jafniaðar-
mannafélögiin, stneð AJþýðusam-
bandið sem sameiniingaijmierki.
Með starfi sínu tókst ftokknum
á tiltölulega stuftum tiima að
koma frjam ýmsum málum ti.I
hagsbóta fyrir verkalýðinn.
Nokknir kommúnistar, sumiir j)ó
innan flokksins en aðriir utan
hans, sáu ofsjónum yfir því end-
urbótastarfi, sieni unnáð var, og
hófu að fyrra bragði árásir á
flokkinn. Tóku þeirr á áberandi
háitt undir níð íhaidsnitskus'sainina
um þá menn í fiokknum, er ó-
sieitiiiegast bö-rðiiist fyrir hags-
munamáíum aliþýðuninar, Þetta
samhand sdtt við íhaldið hafa þeir
is'íðalr staðfest mieð opinberri sam-
vinuu við þá á sumum stöðum,
ien ails staðar eru þeiir á beinian
eða óbeinan hátt beztu samverka-
memn íhaldsins gegn sigursælum
álrangri af starfi veBklýðssamtak-
anna. Með látlausum rógi hafa
þeájr valdið ofurlitlum klofninjgi
rneðal verkamanna, sein hefir
'fgjldið nokkBu tjóni. Á þedm fáu
stöðum, siem kommúniistar hafa
náð nokkrum vöidum innau verk-
lýðsfélaganma, haía samtökiin
veikst, eins og sést af töpuðum
vininudieilum og lækkuðu kaup-
gjaidi.
Vegna sérskoðana sinna skildu
kommúnistar sdg frá — klufA
omklýd&^amí'ök'm.
Þieir vilja ekki endurtoætur á
kjörum verkalýðsins, nema þei.r
geti þakkað þær sér, einurn og
niotað á þann hátt til að ufla
®ér fylgis< Þeir, vilja haf.a eymd-
ina sem me.sta í þeirri fánýtu von,
að neyð verkamannanna gerii þá
sér leiðátamari og fórna þarnng
hagsmunum verkalýðsdns fyrir
upphefð sína, enda hafa þeir oft-
lega gert sig bera að því, að
starfa gegn samþyktum sinna eiig-
in stéttarfélaga. Þótt þeir þykist
vera að starfa fyrir verkalýðinn,
hafa þeir mieð þessu soMáo mál-
stað hans.
Alþýðuftokkurinn rnótmælir
þesisum starfsaðferðum og telur
]>ær bæði rangax og skaðliegar.
Hann vili nota öll tækifæri sem
gefast tiil þess að bæta kjö.r og
aðstöðu hinna vinnandi stétta,
Hann treystiir þvi, að verkalýð-
urinn vakni því betuir táil vitundar
upi manngildi sitt og skiiji því
bétúr niátt samfaka sinna, sem
mieir tekst að bæta lífskjör. hans
og auka réttindi hans.
AIþ ýðuflo kktmnn er þvi víð-
sýnn og róttækur umbótaflokk-
ur, en hanu vinnur með ákveðið
stefnumark fyrár augum. -— Það
stefnumark er:
SígyM fafmfivF&ttefmmmt}*! á Is-
IrJndL
Fyrúr þvx skorar 11. þing Al-
þýðusambands Lslands á allan
verkalýð1, bæðd þá, sem eru innan
sambandsfélagaMna, og þá, sem
eru utan þeirra, að fylkja jsér
' þétt um Alþ ýðusambandið, sem eB
hið eina nothæfa vopn verkaiýðs-
Snis í hagsmunatoaráttu hans. Það
skorar á þá kommúnteta, sem
bera laxmveruliega hag veiitaiýðs-
ins fyuir brjósti, að hætta sundri-
ungaristarfsiemi sinini. Og það
skorar á alla vini hiinls vinnandi
lýðs til sam.vinnu við ság.
Sameinaðir stöndum vér, —
Sundráðir föllirm vér.“
Borgarsfjóra-'
kosningiDr
Bæjarstjórnairfundurinn, í gær
var settur á tiltieknum tíma, og
voru þar komnir allir bæjarfull-
trúairnir, þar á meðal frú Aðal-
bjöig Sigurðardóttir, sem jafnan
lrefir sótt brejánstjórniarfundi síð-
ástlrðið áír, þair eð Páll Eggiert
Ölaision, sem er aðalfuIOtrúi, mun
ekki hafa komið nema eiinu sinttrá
á bæjanstjóriiairfund á þiessu ári.
En hálftíma eftia? að fuudux var
setitur og rétt þegar komið var
áð borgaristj órako sniingu, kom
Páll Eggert ölason á fuudinn og
lét frú Aðalbjörgu víkjia fyrir sér.
Elutti Páll tililögu þá, er hér fier
á eftir:
„Fundur/iwn ákveður að leitað'
sé til flokkain'na um athugun á
því hvort eigi sé unt að leggja
tiil, aö hongaTstjóraembættinu sé
(skift í tvö%robætti og kosið só
í þau h! utfa 11 sk osni nguni, enda
■er þessuni liö fhestað til 30. dez.“
Tilllaga þessi var. siamþ. með
8 atkv. gegn 6.
J&rðskjálftatryggVng.
Islaaxd ekki aneð.
I gær var undirskrifaðúr samní-
ingur milli 27 þjóöa, er Þjóða-
bandialagið hiefir gengist fyrjr ab
yi]ðá geíður. Er sænningurirm um
fjánhagslega hjálp til félítilla
þjöða, er verða fyrir áföllum af
Úálttúnunniar hendi, svo sem land-
skjállftum, vatnsflóðum o. s. frv.
Ætlast er til að sjóður verði
niyndaaiu’, og fer um gjöld til
sjóðsins- Mkt og tillög tiil Þjóða-
bandalagsins. (Ú.)
ísilánd ek ekki í Þjóðiabandaliag-
inu og því ekki meðal þessara
27 þjóða.
Seluefðflr! Norx>manm í Hvíkt-
hafL Þrjátíu norsk skip fara til
iselveiða í Hvítatoafi á næsta ári.
Vieiðileyfáskilyrði eru hin sörnu
og áður. FB.
Haðn hrapar 160 mannhæðir,
en sakar ekkl.
Nálægt Zillerta! í Alpafjöllum
hijapaði ungur maður frá Berlin
niðuir 200 mietta háan hamravegg,
en lentii í mijúknm snjóskafli og
isalkaði ekki. (Ú.)
Ógnrleglrlandskjálft-
ar sjálfa jólanóttina.
En hvar vorn peir?
Aðfaralnótt 25. dez. gaf land-
skjálftaniælirinln í Bergen.s Mu-
seum til kynnja, að miklir land-
skjálftar stæðu yfir, sennilega í
Asíu. Laudskjálftarnir munu hafa
staðið yfir 3 klukkustundir og
hefir landskjálftamælirinn aldrei
gefið til kynnia, að eins miklir
landskjálftar stæði yfir og að
þessu sinini. FB.
Frakkar taka stórt láo
innaniands.
Franiska stjór.niin fór fram á
það við þingið í gær að mega
gefa út ný ritosiskuidatoréf fyrir
Iriúm’liegá 3 miljörðum franka. Var
það siamþykt með 524 atkv. gegn
53, Trauistsyfiriýsing til stjórniar-
liínnai'- var samþykt með 349—245
atkv. (Ú.)
„Fátæktin ' í Bandarikinnnm.
Frá Wáshington er FB. símað:
Skýrslur um tekjuskatt fyrir yfir-
stándanidi ár leiða í ljós, að i
öllú fandinú höfðu að eins 75
roenn yfir eina miljóin dolfara í
tekjur. Til samanburðar má geta
þiesis, að í fyrija höfðu 150 rnenn
yfir eina miljón dollana í tekjur,
íen I toitt eð fyrra 513.
ÆfimtýH á gÓBigisfóig.
Leikfélagilð hefir undanfa!riið
verið áð æfá „Æfintýri á göngu-
för“, og var frumisýning á annan
í jóiium. Var það með töluverðri
leftirvænriúgu áð ég fór til þess
að sjá íeiik þeuman, því töluvert
hafði verið gert úr tveimur nýjum
leiikurum, Kristjáni Kristjáníssynii
og Jóhönnu Jóhaimsdóttur, sem
bæði eru allvel kunn fyrir söng
Sdn.ni.
Af því ieikur þessi hefiir verið
sýndiur svo oft, ætla ég ekki að
nekja hér neitt innihald hans, en
minnjást líitiJtoga á Iieikendurna.
Indriði Waage lék Stoiifta-Han|s.
'Fórst hoinúm þiáð laglega, en han-n
„yfirlék“ hlutverkið ntokkuð. Var
hattú jafnan með geiblaðan munn
■eánis og siður er orðið áð sýn|a
Nýhafnar-bulíu úr kóngsiins Kaup-
mannahöfn. En Sknifta-Hans mun
frekár eiga áð stolja í þá áttinia,
áð hann, hafi verið eins konar ó-
hamiugjusamur Nathan Ketilsison,
þ. e. óprúttinn gfanni, sem öriögin
höfðu leitt á gfapstigu, en sem
inni \4ð bemiö var ekto afleitur
náju'ngi. Indriði: táláði of lágt í
nætur-senunni, og beyrðist þá illa
til hans út i salimi. Þesisu sama,
að tala of lágt, gerðu ýmsir aðrir
'leálkendur sig seka í, þó mig furði
ekki á því um áðra en Indriða,
svo vanan. og góðaú leikara.
Haraidur Björmsson lék aisse-’
sorinn og hafði skegg eins og
siður vár fyrir 50 áiium að af-
myndia skraddara með í skop-
bíiöðum. Var gervi h,ans mjög
fráleitt, því assesorinn er frá höf-
undarins hendi ágætiis kairl, góð-
vi'ljaður og ekki ógrteindur, þð
hann væri svó barnalegur að láta
bréf Skrifta-Hans vilia sér sýn.
En í igervi Hámldar varð hann að
heldur iHilliegum og fangt frá þvi
samúðarvekjandi karii. Annars
má HánalduT vara sig á að verða
ekki of illiliegur; hánú virðist eiga
alt of auðvelt með siík gervi;
annairs ieysti hann. hlutverk sitt.
vel áf hendi.
Brynjólfur Jóhannesson lék
Kraniz héraðsdómara, og gerði úr
honum mjög skriiugiiega fígúru.
Vár hamn með eldrautt hár og:
skegg, o,g talaöi með rómi lands-
kunns manws, sem nú er látinn
fyrir nokkru, en þektur vár fyrir
það, liva-ð hann var elskulegur
og þægiCegur vxð alla, svo fiiestum.
þótti of mikið. Ef ég befði ekto
séð Óliav Poulsen teika KranZ á
konunglega ieikhúsinu, myndi mér
gersamlega hafa ofboðið hversu
Brynjólfur yfiriék. hiutverkið. En
þó Olav léti illa, iét liann Knanz
sinn aldriei missa embættissvipinn.
En hjá Brynjóifi varð Kranz að
góðlátum kjánia. Samt verður að
siegja það, að áldrei var Brynjólf-
ur, leiðiniegur, og bætir slíkt fyrir
fiestar syndir.
Minlsta hlutvertoð þaTjnú í æfin-
týrinu er Pétur, ien hann lék Valur
Gisífason. Nefið á honum var dá-
samlegt. Emilia Bong lék frú
Kránz 'sæmilega, en vantar dugní-
áð eða skörungskap tii þess að
geta leikið þessa svonia töluvert
köldu og ákveðuju koniu.
Júlíana, Friðriksdóttir lék Lámu,
hina yndisiegu og drtaumlyndu.
dóttur assesorsins, en hún feom,
of sieint in|n á lieiksviðáð, já, lík-
legast 10 árum. Af því ég vil feg-
inn trúa því biezta um meðbræður
mínia og systur, þá hefi ég gert
úiér þa*ö í hugarlund, að hún væri .
ekto niema 30 tii 35 ára gömul, þó
hún væri rnáluð svo herfilega
áð hún liti út fyrir aö vera milli
fimtugs og sextugs. En þáð er
anlná-ð og sitt hvað, fegurð og
æsika, því þó þetta sé laglegur
kvenmaðúr, þá vantaði hana æsk-
una til þess áð geta leikiö þetta
hlutverk. Því það er nú einu sinni
með kvenfólkið, að þ,að eldist rétt
eins og við kiarimennimár, og
æsfean yfirgefur það, þó það haldi
áfrám að verá fallegt.
Sigurðlur Waage lék Vermund,.