Morgunblaðið - 24.01.1992, Blaðsíða 10
10 D
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 24. JANÚAR 1992
Al Falaj í
Þessa tilfínnmgu fæ
JJJ ég ekki á A1 Falaj í
soldánríkinu Óman.
Fordyrið er mjúkt og
lítið, ijögur fímm skref
að innritunarborði og
«£ á gólfínu til hliðar sit-
2 ur kaffístjórinn og
býður upp á drykk,
nýlagað og bleksterkt
kaffí úr koparbollum á
^ - stærð við fíngurbjörg.
m Og viðmót starfs-
gum mannanna þegar þeir
bjóða gest velkominn
■g er notalegt og per-
sónulegt. Það á ekki
aðeins við um A1 Falaj, hvar
sem farið er í Óman er eins
og menn hafí einmitt verið
að bíða eftir að ég kæmi á
svæðið.
A1 Falaj er elsta hótelið
í Múskat, það í Ruwi við- A1 Falaj
skiptahverfínu. Það hefur
verið stækkað og betrumbætt en
meðan þeir stækka ekki fordyrið
er ég hin glaðasta. Herbergin eru
ekki stór en snyrtileg og öll með
svölum, nóg af skúffum og skáp-
um, baðherbergið hreint og sjón-
varp og sími. Gisting með morgun-
verði er um 4.500 krónur og verð
á öðrum hótelum í þessum gæða-
flokki er svipað eða ögn hærra.
Meðan ég hafði ekki enn áttað
mig á borginni og fór alltaf í vit-
lausar áttir þegar ég var að leita
að veitingastöðum var ágætur
kostur að borða á hótelinu. Kaffí-
sjoppan hafði kalt borð í hádeginu
fyrir 4-6 riyala eða 720-900 krón-
ur. Einnig eru tveir aðrir veitinga-
staðir í A1 Falaj, á efstu hæðinni
sá eini japanski í borginni og ann-
ar með franska sælkerarétti að
vísu dýra. Mér skildist að þessir
tveir staðir væru mjög sóttir af
erlendum viðskiptamönnum í Mú-
skat eða Evrópufólki þar búsettu.
Veitingastaðir hafa risið upp á allra
síðustu árum en miðað við aðrar
arabískar borgir eru þeir tiltölulega
fáir. Þeir hafa flestir indverskan
eða austurlenskan mat en á A1
Falaj voru ómanskir réttir á kvöld-
in. Þá var verð ívið hærra um þús-
und til 1.500 krónur.
Óman er ekki ferðamannaland
en ráðamenn sjá að ferðamanna-
þjónusta í nokkrum mæli er sjálf-
sögð nú um stundir. Þeir hleypa
völdum ferðamannahópum inn en
með skilyrðum. Kaupsýslumenn
eða blaðamenn fá að koma ef þeir
hafa uppáskrift frá ómönsku fyrir-
tæki eða stjórnarskrifstofu. En þó
þeir séu að rýmka leyfi vilja þeir
ekki túristaflaum. Ferðimar eru á
merka sögustaði en þrátt fyrir góð-
ar strendur eru þær hvergi setnar.
Það er ekki í samræmi við trú og
hefð Ómana að ferðamenn séu að
stríplast um strendur.,, Þeir ferða-
menn geta farið annað, hér viljum
kynna menningu, sögulegar minjar
og þjóðlíf okkar,“ segja þeir.
Þegar ég kom fyrst til landsins
Kaffisopi við komuna
fannst mér eftirtektarvert hvað
Múskat var hrein og snyrtileg. Með
fullri virðingu fyrir öðmm arabísk-
um borgum er Múskat ólík þeim
öllum. Vegna þess hve hún er
skipulögð en þó lifandi, til alls er
vandað en hvorki plastgull né
óþarfa íburður. Hún er ný en íslam-
skra hefða er gætt í byggingar-
lagi. Umhverfís Múskat rísa háir
klettar og maður er einlægt að
keyra fram á ný hverfí sem spretta
fram þegar komið er fyrir næstu
klettasnös.
Fyrir röskum 20 ámm vom
þama moldarkofar á stangli, varla
nokkrir vegir. Það var líkt og
Ómanir hefðu ekki gert sér grein
fyrir að þeir væra staddir á 20.öld-
inni. Tveir skólar vom í landinu
öllu enda datt fæstum foreldmm í
hug að láta barn sitt sóa tíma i
að læra að lesa. Heilsugæsla þekkt-
ist ekki.
En þá kom til sögu Qaboos son-
ur soldánsins og ýtti föður sínum,
afturhaldssegg og harðstjóra úr
valdastóli og sagði:„ Þetta hafa
verið dimmir og vondir tímar en
nú birtir og við skulum öll fara að
vinna.“ Að svo mæltu tilkynnti
hann að upp fá þeim degi mættu
menn bæði syngja og nota gler-
augu og allir skyldu snúa sér að
uppbyggingarstarfínu. Það er með
ólíkindum hversu soldáninn hefur
fengið áorkað og þó kannski um-
fram allt hvað hann hefur fengið
þegna sína til að gera - og það
með gleði. ■
Jóhanna Kristjónsdóttir
FYRSTU áhrifin sem ég verð fyrir þegar ég kem inn á hótel á
framandi stað hafa alltaf töluvert að segja fyrir líðanina þann tíma
sem tafið er. Mér finnst til dæmis ógeðfellt að koma inn í fordyri
sem eru svo stór og víðáttumikil, svo hátt til lofts að maður snýr
sig næstum úr hálsliðnum að horfa upp og það þarf að ganga lang-
ar leiðir uns ég finn rétta staðinn því móttökuskenkjurinn eins-
hvers staðar lengst í þessu burtistan. Þegar mér tekst loks að ramba
á réttan stað í þessu flæmi hefur sjálfsöryggið og heimsdömulegt
fas rokið út í veður og vind.
BEWSÍN- og bremsufót-
urinn ræður miklu um
bensíneyðsluna. RYK-
KJÓTTUR akstur er frek-
ur ó bensínið. FORDIST
spyrnur, sýnið forsjólni
og hagið akstri eftir
aðstæðum. ÞÁ eykst
öryggið og snöggheml-
un verður óþörf nema í
neyðartilvikum. FYIGID
„grænum bylgjum" þqr
sem þær eru.
BÆKLINGUR FRÁ
IÐNAÐAR- OG
VIÐSKIPTARÁÐUNEYTINU
Öf lugri vél í boði
í Subaru Legacy
SUBARU Legacy er nú fáanlegur með nýrri og öflugn vél sem eflaust
á eftir að auka vinsældir hans. Um er að ræða 2000 rúmsentimetra
vél sem er mitt á milli gömlu 1800 rúmsentimetra vélarinnar og hinn-
ar öflugu 2200 rúmsentimetra vélar sem fáanleg hefur verið. Þessi
nýja vél gefur mun snarpara viðbragð en 1800 vélin og kostar sjálf-
skiptur Subaru Legacy stallbakur rúmar 1.600 þúsund krónur stað-
greiddur.
Þessi nýja vél er helsta breytingin
með 1992 árgerðinni en aðrar smá-
vægilegar breytingar era á vatns-
kassahlífínni, fram- og afturstuður-
um og luktum. Legacy var kynntur
fyrir rúmum tveimur ámm og hafa
Subara aðdáendur fyrri árgerða
margir hveijir haldið tryggð við hann
og skipt yfír í Legacy. Segja má að
nú sé hann fáanlegur í flestum gerð-
um sem menn gætu hugsað sér, stall-
bakur og langbakur, með 2,0 eða
2,2 lítra vélum, með eða án hás og
lágs drifs, með fimm gíra handskipt-
ingu eða sjálfskiptur. Allir em bílarn-
ir búnir aflstýri, samlæsingum og
rafmagni í rúðum.
Subam er 4,5 metra langur, vegur
rúm 1.400 kg og er talinn eyða 12
til 13 lítram á hundraðið í borgar-
akstri. Legacy er að öllu leyti vel
búinn bíll og má nefna ýmis smáhólf
í innréttingu og hæðarstillingu á
ökumannssæti sem er mjög góður
kostur.
Dugleg vél
Tveggja lítra vélin er 115 hestöfl,
með tvo knastása, íjölinnsprautun á
eldsneyti og er 16 ventla. Þegar tek-
ið er í sjálfskipta bílinn fínnst strax
að hér er um aflmikla og duglega
vél að ræða. Að vísu var bflnum
aðallega ekið án farþega en það þarf
ekki nema rétt að snerta bensíngjöf-
ina og þá tekur bfllinn rösklega við
sér. Þá er einnig eftjrtektarvert
hversu hljóðlát vélin er. Óhætt er að
segja að nýja vélin taki gömlu 1800
vélinni langt fram en þeir sem vilja
geta ekið rösklega fundu henni það
helst til ama að viðbragðið var í lak-
ara lagi.
Sjálfskiptingin í Legacy er kafli
út af fyrir sig, með hagkvæmnis- og
kraftstillingum. Hagkvæmnisstill-
ingin viðheldur hagkvæmasta snún-
HJÁ Bílabúð Benna
fást nú handhægar
hlífðarskeljar á pall
bíla og einnig geta
menn fengið sér
höggheld hús yfír
pallinn.
Skeljamar em úr
plasti og mjög hand-
hægar. Þær em til á
flestar gerðir amer-
ískra og japanskra
pallbfla og em einfald-
ar í uppsetningu. Þeim
er skellt á pallinn og
festar með því að
skrúfa þær við. Fljót-
legt og einfalt.
Kosturinn við svona
skeljar er að pallurinn
skemmist ekki. Skelj-
amar em sterkar og
þola mikið hnjask án
þess að láta á sjá og
þær hlífa pallinum
sjálfum mjög vel.
Nokkuð er misjafnt
hvað þær kosta en al-
gengt verð er 25.000
krónur.
■ ' ’
Skeljar til að hlífa pallmum
Fyrir þá sem ekki nota pallbílinn
fyrir vörur en vilja heldur nota hann
til fólksflutninga er hægt að fá sterk
hús. Húsin em frá Brahma og em
með lituðu gleri, pumpum á aftur-
hlera og ljósi inni. Þau em físlétt
Húsið er oskemmt en talsvert sér á bQnum
sjálfum.
en mjög sterk að sögn framleiðenda
sem hafa látið áhættuleikara velta
bílum með slíkum húsum án þess
að sjáist á húsunum. Meðalstórt hús
kostar um 85.000 krónur.
Bílaforstjórarnir
í sölumennsku
FORSTJÓRAR bandarískra bflaverksmiðja hafa gegnum árin iðulega tek-
ið þátt í hvers konar auglýsingum og uppákomum til að auka sölu á bíl-
um sínum. Á síðasta ári fór Lee Iacocca forstjóri Chiysler um þver og
endilöng Bandaríkin í þessu skyni og seint á liðnu ári héldu 75 forstjórar
hinna ýmsu fyrirtækja Ford í slíkan leiðangur. Þeir heimsóttu sölustaði
sína, borgaryfírvöld, skóla og verksmiðjur og héldu fram ágæti Ford bfla.
Þeir sögðu að sá tími væri liðinn að forstjóramir gætu setið í Detroit og
stýrt öllu þaðan, nú yrði að fara á vettvang, út á götur og stræti og
keppa þar við Japanina.