Alþýðublaðið

Dagsetning
  • fyrri mánuðurapríl 1933næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    2627282930311
    2345678
    9101112131415
    16171819202122
    23242526272829
    30123456

Alþýðublaðið - 05.04.1933, Blaðsíða 3

Alþýðublaðið - 05.04.1933, Blaðsíða 3
AT t, Vf TMT t> jur 1 *-r W JU» 9 Akramies má enn þá líðia ægis fyrir sigð. Mörgum gömlum meinin svíða mamns í frá'rri bygð. Viðnrkendir halir hraustir hafs við fiskileit margiir eru taldir traustiir itil í þ'edrri sveit. islamd hefir ár og aldir umgia syn.i mist. Veröa ei með töium taldir, tapast, ægi gist. Föðu-rhöndin frelsi alLa, flétti kærieiks-band hetjum,, sem í flóðið falla fyrir þetta land. Benjtmín Á. Eggertsson frá Skiphyl. Frepir frá Anstf|5rðDm. Áneiða'nlegar fregmir frá aust- firzkum sjómönuum herma, að ek.ki hafi um mörg undanfarin ár, eða jafn-ve] nokkru sinni áður, verið eins mikill óg-angur tog- lana fyrir Auisturlandi eæns og á síðast liðrau hausti. Þessu til sönmuinar s-agði Austfirðiingur kurnmingja símum hér í bænum leftirfarandi sögur: Urn mámaða- mótiin september og október vor.u miargir smábátar að veiðum á Vöðlavíik, suininan við Gerpir. Auk bátamna var þarna að veiðium tog- ’ari, sem hafði svo vandlega breitt fyrir mafn og númer, að bátverjar gáitu hvorugt séð, þó þeir væru að heita, má'tti vi'ð hlið togarans og hefðiu tal af honum. Maðurinn á stjórnpalli togaruns mælti á ís- Lemzka tu-nigu og ávítaði bátsverja fyrir að hafa tekið frá sér ból, sem h,aam hafði selt niður á hraumblett, til þess að rífa þar ekki vörpu sina. Maður þessi, sem virtiist vera skipstjóri togarans, sagði bátværjum að hanm hefði leyfi frá landsstjórminnd, það er Magnúsi Guðm. og Guðm. Svein- björmssyni, sem þes-si mál hafa með liöndum, til að mega fiska þama í landhelgi. Vegna þess, hvað togarinn var óhræddur um sig, að þora að fiska þarna imman- um bátana um hádag, héldu bát- verjar, að þetta leyfi gæti jafnvel áitt sér stað. Um svipað leyti kom bátur af Norðfirði niorður fyrir Langnanes. Eniskur togari var uppi undir nes- inu, en beygði út frá landi, þegar hanm kom auga á bátinn, Bátur- inn átti stefnu síha í veg fyrir toganann og bomst á hlið við hann, af því báturinn var gang- góður og togarinn með vörpu í -sjó. islenzkur skipstjóri eða fiski- lóðis var einnig á stjórnpalli þessu togara. En vegnia þess að for- maðurinn á bátnum sá að þetta var gamall kunningi hans, gat hann ekki átt við að kæma togar- amin, þó bamn væri þarna að ólög- legum veiðum. Og naut h-ann ís- lenzka kunininigsskaparins.. Hvont fyr nefndi togarinn hefir hiaft leyfi tii lamdhelgisveiða, skal ekki fullyrt um hér. En íhuguniar- vert er í þiessu- samban-di, að um langt skeiö hefir ekki verið kvart- að nndan togaraágangi inni á Vestfjöröum þar til á síðiast: liðnu hausti og v-etri, þó varðskipin hafi þvi nær eingöngu haldið sig á þeim slóðum. Gamall sjómaaur. Frá Sauðárkróki. Þarni 29. dez. s. 1. boðaðiverka- sainan um ákveðma menn i istjorn mannaféLagið „Fram“ hér á staðn- um til atm. borgarafundar fyrir kauptúnið. — Fyrir 2—3 áruni hafði hrn. sjálf samþykt fuind- arsköp fyrir siig og í þeiím er ákveðið að ha'da sku!i opinn hrn,- fund 1. föstudag í hverjum mán- u-öi, a. m. k. yfir vetrarmáúuð- ina. Þetta h-afði ekki verið gert nema örsjaldain, þrátt fyrir itrek- aðar áskoraúir. í tilefni af þessu var þessi borgarafirndur boðaður, s-amkvæmt samþykt, er gerð var á verkama'nnafundi. Var þar talað um að knýja fram að þessir áður samþyktu fundir yrðu haldnir opnir. Fyrsta mál á dagskrá borg- arafundari-nis var: „Hvers v-egna ber-st meiri hluti hreppsinefndar á móti því' að haldnir séu opnir hreppsnefndarfundir?“ — Fram- sögum. P. Laxdal. — í fundar- gerð frá þessum fundi stendur: „Framsögumaður deildi harðlega á hreppsin. fyrir að hafa ekki haft opna hreppsnefndarfundi einu sitnm í mú<fi'iu>i eins • og ákvedið hefdt verid.“ (Auðk. hér.) Hann hélt sig við ákvörðuin verkam.- fund-ar hvað þetta snerti í fram- söguræðu sinni. — í grein í Verkamanininum 3. tbl. þ. á. stend- ur: „Þegar á fundinn kom rauk oddviti upp með -offorsi miklu og leit út fyrir að ætlun hans væri að hleypa upp fundinum.“ Lítur út fyrir eftir þeinri greiin, að oddv. hafi hafið umræður með þessum hætti. Náttúrlega svar- áði oddv. frummæLanda og bar fram málsbætujr fyrir n-efndina. E)n hafi oddvitl verið of snarpur fyrir hin viðkvæmu eyru „ko,mma“, þá held ég að segja megi u:m framsöguræðuna, að hún hafi verið of mörgum göddum sett til þess að geta taiist hóg- vær. Nokkru síðar á fundinum kom fram tillaga frá „kommá- foringjunum P. Laxd. og Áka Jak, um áð hafa skyldi 2 fimdi opná í mómwj. Eiininig kom fram til- 1-aga frá fundarritara (jafnaðarm.) svohljóðandi: „Funduring lítur svo á’, að nauðsynlegt sé að einn opkin hneppsn.fundur sé haldinn í máfmdi hverjum, alla vetrar- málniuðina, ef nægileg mál eru til umræðu, sem oftast mun vera.“ Þesisi tillaga var samþ. með 49 atkv. gegn 26, og voru það atkv. „komma“, er nú vildu knýja fram 2 fupdi í mán., þó talað hefði ▼ r> verið um 1 fund í verkamanna- félaginiu. Lesið nú hvernig frá þessu er skýrt í gbeijn í Verkam. 3. tbl. þ. á. með fyrirsögniinni: „Frá Sauiðárkróki.“ Þar segir: „Á fiundi í Vierkamannafélaginu var fyrir nokkru samþykt að halda borgarafund, þar sem þess skyldi loafist, að hreppsnefndin héldi opinn fund eimr sinni í múrpwi.“ (Auðk. í Vm) Frá þessu er al- veg rétt skýrt (þó undarlegt sé), og samkv. þessari fundarályktun höguðu skrambans „kratarnir" sér á borgarafundinum og saniþ. til- lögu þá, sem birt er hér að fram- an, ien hvvrkt sátu hjá eán svik- uist frá ályktun verkama.nnafund- ar. En- í Verkam.greininni stend- ur: „Þ,egar til. atkvæðagreiðslu kom, svikust kratarnir um aö grteiZn atlwœoi og sátu hjá, svo krafa Verkamanmfélagsips var feld.“ — Athugið, einmitt þes-si krafa var samp. með 49 gegn 26 atkv., og þessir 26, s-em reyndu — en tókst ekki — að felliakröfu vcrkamannafé I agsi n s, voriu komm- únM'fmir sjálfir. Er nú hægt að snúa sannleikanum öllu bejur við heldur en gert er í þessari Verka- mannisgrein? — Eru ekki Lesend- ur undrandi yfir þeirri ósvffni, sem þessir (ja, þið nefnið þá eftir geðþótta) beita ti4 að sví- virðia sína eigin stéttarbræðiuir og félaga til þess að blekkja þá, sem lítið hugsa sjálfir? — Hve- nær verður mælir þeirra svívirð- inga svo fullur, að alþjóð s.jái hvert innihaldið er í „komma“- bauknum? — Þurfa þeir að ganga mikið lengra til þess? Hvað snertir svivirðingar og róg um einstaka menn í grein- um þessum, t. d. mig, þá læt ég þær sem vind um eyruin þjóta. Ég veit að þeir, s-em þekkja mi,g, vita hið rétta um mig og mína stefnu í hagsmun-amálum verka- lýðsins og stjórnmálum. (Nema aiumingja ,,kommarnir“.) Hinir, sem ekki hafa heyrt mí;n getið, geta nokkuö dæmt u-m sannleiks- gildi þessara róggreina með því að bera þær saman við pœr{ frá'- sagpif, þessar-a ritsmíöa, er pegar hafa verjZ) hraktnr meÖ rökum og opinberuð,ar sem mkatmis lygí- Læt ég svo útrætt um fundi þessa og fregnir Verkam. um þá. Nú í gærkveldi (7. febr.) var aðalfundur haldinn i verkam.fé- lagin-Ui „Fram.“ hér á staönum. Hafði hanin verið bóðaður þann 5. febr., en varð að fresta honiiim vegna skipkomu, er allmargir fé- lagar vonu uppteknir við. Jafn- aðarmenn hér höfðu komið sér saman um ákveðna mlenln í stjórn og allar nefndir innan félagsins af sinum flokki. Þar fékk enginn „kommi“ sæti samkv. þe'im til- lcgum. — Settu jafnaðármenn það „á oddinn“, að annaðhvort skyldu þeir sjálfir ráða og bera ábyrgð á félaginiu, eða þá „kommar“ ein- ir, og var skorað á þá a'ð koma með „hreinau lit“ í sínum uppá- stimgum til stjómarkosnin.gar. —- Þetta vildu þeir ekki, heldur komu með tillögu um „blandað Jið“ í stjórn, er þ-eir niefndiu sam- jglkingaflistp, en töldu hina ekk- ert annað vilja en kljúfa féiagið. Vonui sumir á „samfylkinigarlist- anum“ þeir sömu og jafnaðar- menn höfðlu tilnefnt í stjórn. Var svo gengið til kosnánga og kos- ið leynilega í stjórnina. Fengu sumir, er kosnir voxu, atkvæði hvers einasta fundaxmanns, og varð því „samfylkingarlistinn“ aö eins til að styrkja kosningu jafn- aöarmanna, sem mun þó varla hafa verið ætlunin. Fór því svo, að 2 þeir er lœgst höfðu at- kvæðamagn í stjóm jalnaöaT- manua fengu 42 atkv., en sá, er flest atkv. fékk hjá „kommum", hafði 22 atkv. Formaður og ritari femgu annar 62, en, hinn 61 atkv. að eins af því að „kommar“ vom svo einstaklega hjálpsamir. Gáifu þeir upp alla baráttu á: þessum fuindi, og vom allai' nefndix kosnar samkv. tillögam jafnaðarmanna. En hlátrar og málæði glumdi viö frá „komm- um“, og gekk erfiðlega fyriir fund- arstjóra að fá „hljóð“ undir það seinasta. — „Hvernig ætli grein- in verði, sem birtist í Verkamann- inum um aðalfund verkamanna- félagsins á Sauðárkróki ?“ varð ýmsum áð orði í fundarlokin. Sauðárkróki, 8. febr. 1933. Kr. Ingi Sveins, Um dftfginifi ©g weginii, „1930“ og ÍÞAKA. Fuindur í kvöld. Morgunblaðið er beðið að benda á, þó ekltl væri niema eina, rangfærslu- í greiniuni, sem þirtist í Alþbl. á föstudaginn var undir fynlirsögn- inni „Otlendir ferðamenn". Sðgusafnið. Allir kaupendur pess, sem ekkl hafa fengið áttunda heftið af sög- unni „Þrjú hjörtu“, eru beðnir að segja til vanskila hið fyrsta. Sjá augl. á öðmm stað í blaðiniú. Skeljaleppur. Einn flokksbróðir Magnúsar Guðmundisisionar sagði þega,r hann hafði lokið eldhúsdagsiumnæðu sinni: „Laglega, stóð hann leppur sig núnia.“ (Skeljaleppur.) Þá sagði hihm, sem hann tajaði við‘: Laglega sig hann leppu.r stóð með lygafiækju snilli. I bankanum þó hanni bezt sér tröð með braiSik og þjófahylli. Glæpamonn hann gleður mest og gefur eftir sakamál, síl dianná.Ia svikalest

x

Alþýðublaðið

Gerð af titli:
Flokkur:
Gegnir:
ISSN:
1021-8203
Tungumál:
Árgangar:
79
Fjöldi tölublaða/hefta:
21941
Gefið út:
1919-1998
Myndað til:
02.10.1998
Útgáfustaðir:
Útgefandi:
Alþýðuflokkurinn (1919-1998)
Efnisorð:
Lýsing:
Dagblað, gefið út af jafnaðarmönnum
Fylgirit:

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað: 86. Tölublað (05.04.1933)
https://timarit.is/issue/4225

Tengja á þessa síðu: 3
https://timarit.is/page/17800

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

86. Tölublað (05.04.1933)

Aðgerðir: