Morgunblaðið - 12.06.1993, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 12.06.1993, Blaðsíða 6
6 C MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. JÚNÍ 1993 Unnið að uppsetningu sýningarinnar, f.v. Örn Þorsteinsson og Haf- steinn Austmann. Vatnslitamyndir í Norræna húsinu Einstæð sýning — segir Hafsteinn Austmann myndlistarmaður SÝNING á vatnslitamyndum eftir 27 myndlistarmenn frá 5 Norðurlöndum var opnuð laugardaginn 5. júní I Norræna húsinu. Hún stendur til 27. júní. Þetta er farandsýning sem „Nordiska akvarellsállskapet“ stendur að ásamt Listasafni Gautaborgar, en samtökin voru stofnuð árið 1989 af listamönnum og áhugamönn- um sem vijja efla áhuga almennings og stofnana á þessari gerð myndlistar og er um að ræða fyrstu sýningu sem þessi samtök standa að. í samtökunum eru nú um 1.000 meðlimir, skólaðir myndlistarmenn og sjálfmenntaðir sem fást annars vegar eingöngu við gerð vatnslita- mynda og hafa hins vegar sérstakan áhuga á þessari listgrein. Sýningin á vatnslitamyndunum nú er hluti af því átaki. Fimm til sex listamenn voru valdir frá hveiju Norðurlanda sem sýna þannig á tuttugu og sjö mismunandi vegu hvernig nota má vatnslitatæknina til sköpunar. „Hún er eins og þessar gömlu stórsýningar sem næstum eru liðin tíð,“ segir Hafsteinn Austmann sem er einn þeirra íslendinga sem eiga verk á sýningunni, en hann annaðist auk þess uppsetningu hennar hér- lendis ásamt Emi Þorsteins- syni.„Þetta er feikilega mikið magn af myndum, svo margar að þær fylla Norræna húsið frá kjallara til rjáf- urs. Listamennirnir sendu inn 5-6 myndir hver en við þurftum að velja þijár úr til að koma öllu fyrir. Eg man ekki eftir öðm eins og held raunar að þetta sé einstæð sýning á vatnslitamyndm á Norðurlöndm vegna umfangs og fjölbreytninnar sem hún býr yfir.“ - Hafsteinn segir það hafa verið ábyrgðarverk að setja sýninguna Ásmundur Sveins- son í Perlunni í PERLUNNI á Öskjuhlíð verð- ur opnuð í dag, laugardaginn 12. júní, kl. 14. sjýning á 6 högg- myndum eftir Asmund Sveins- son, en á þessu ári eru 100 ár . liðin frá fæðingu hans og er sýningin sett upp af því tilefni. Ásmundur Sveinsson er einn af okkar þekktustu myndhöggvurum á þessari öld og var allan sinn feril einn fremsti myndlistarmaður þjóð- arinnar. Hann fæddist á Kolstöðum í Dalasýslu 20. maí 1893 og hleypti fyrst heimdraganum 22 ára gam- all. Hann nam tréskurð í Reykjavík hjá Ríkharði Jónssyni 1915-1919. í Kaupmannahöfn dvaldi hann 1919-1920 og í Stokkhólmi 1920- 1926 þar sem hann var nemandi hjá fremsta myndhöggvara Svía á ‘ þem árum, Carls Miles. Síðar dvaldi Ásmundur nokkum tíma í París en til til íslands var hann alkominn 1929 og starfaði hér á landi allt til dauðadags 1982. I Ásmundarsafni við Sigtún stendur nú yfír sýningin „Náttúran í list Ásmundar Sveinssonar" sem . opnuð var 20 maí sl. þar sem reynt er að sýna hvað náttúran var mót- andi á list Ásmundar. Jafnframt sýningunni hefur verið gefín út vönduð og ríkuiega myndskreytt sýningarskrá með grein um náttúr- una og list Ásmundar eftir forstöðu- mann Listasafns Reykjavíkur, Gunnar B. Kvaran. Sýningin stendur til sunnudags- ins 29. ágúst en Perlan er opin alla daga frá kl. 9.-23.30. upp, enda erfitt að gera öllum til hæfis. „Maður getur ekki litið á mynd og hent henni út í hom ef hún fellur ekki að manns eigin smekk,“ segir hann, „en ef mynd er hins vegar góð er hún jafngóð hvort sem hún hangir í homi eða er það fyrsta sem gestir sjá. Það er ekki hægt að drepa gæði.“ Hann segir að upphaflega hafí sýningunni eingöngu verið ætlað að kynna myndverk unnin með sk. akvarell-tækni, en það hafi breyst. „Akvarell-tæknin er þannig að papp- írinn er notaður sem gegnsær litur, hann skín í gegn og er ekki þekj- andi, en ýmsar myndir með annarri tækni hafa slæðst með sem breytir hinni upphaflegu hugmynd að sýn- ingnni en eykur á fjölbreytni henn- ar, sem er af hinu góða.“ Farandsýn- ingin hóf göngu sína í Gautaborg og segir Háfsteinn að þar hafi verið komin löng biðröð við safnið áður en það opnaði. Sýningin fór næst til Gallerís 15 í Moss í Noregi og þaðan kemur hún hingað. Ekki er unnt að framlengja sýningartímann hér því næsti sýningarstaður bíður, en það er Österbotten-safnið í Vasa, Finn- landi. Síðasti sýningarstaður verður Nikolaj-kirkjan í Kaupmannahöfn. Ný ljóðabók eftir Jón Stefánsson Silfurskottuveiðar ÖRSTUTT mynd, hreyfð. Þannig er uppspretta orða í þriðju ljóðabók Jóns Stefánssonar sem nýlega kom út. „Þetta eru skyndimyndir úr lífi mínu frá 1990 fram á síðasta vetur,“ seg- ir Jón, „myndir af tilfinningum, fólki og lífi.“ Hún spurði hvað ég tæki með mér á eyðieyju heitir bókin og höfundur svarar fyrr en varir: Bát og þig/sagði ég/ og við brennum bátinn á ströndinni/Síðan fór ég/eri skildi hana eftir/tilað halda í draum- inn. í fyrsta hluta bókarinnar af fjórum eru eins konar ástarljóð. Jón nefnir þau kenndir til konu og raðar í sæti frá öðru til þess þrettánda. Honum fannst hann ekki þess umkominn að færa fyrstu kenndina í orð, taldi sig ekki hafa kynnst henni. Þráin er sterk í þessum ljóðum, þau eru að sögn skáldsins sprottin af söknuði eftir einhveiju óþekktu og vantrú á lífinu. Jón leitar út á við í öðrum þætti bókarinnar, fer á barina og reynir eftir megni að drekkja sorgunum. En áfram er þó þungt yfír og dimmt í sálinni. Nú gæt- ir kaldhæðni í orðunum, eins og þessum, í ástæðulausu barljóði og þéttri vímu: Þetta voru bestu ár ævi minnar/enda man ég ekk- J6n stefánsson. ert eftir þeim. Eftir sollinn koma sumarljóð, eilítið voveifleg en vígreif líka. Glóandi augnablik reynast gler í ljósi morgundagsins og skelfí- leg uppátæki tímans verða ekki sigruð nema með stríðsyfírlýs- ingum: Að stinga höndunum nið- ur í moldina/og draga daginn upp á hárinu/að yrkja ljóð sem opnast eins og ljónskjaftur/að yrkja Ijóð sem opnast eins og blóm á sumamótt. Lokakafli bókarinnar er frá- bmgðinn hinum. „Á mér hafði orðið breyting,“ útskýrir höfund- urinn, „það var að rofa til og mér þótti bara svolítið gaman að vera til. Þess vegna breyttust Ijóðin, en héldu auðvitað áfram að koma. Þau koma hvemig sem lífið lítur út.“ Jón glottir út í annað í síðustu ljóðunum og æpir af gleði sums staðar. í þeim er slatti af heil- brigðu kæraleysi og sögur úr minningunni, gamlar skyndi- myndir. Bjartsýn bókarlok: Og kannski/lýsir nærvera mín/leið til nýrrar sólar. Jón er þrítugur og hefur verið að yrkja í tíu ár. „Það er óijúfan- legur hluti af lífí mínu,“ segir hann, „ég kem til Ijóðsins á hvaða tíma sól- arhrings sem er, hvort heldur við skrifborð, í strætó eða úti í náttúranni. Löngunin er þarna alltaf og þegar mánuðir líða án þess að orð komi úr pennanum fínnst mér eitt- hvað mikið vanta. Svo gerist það allt í einu, stundum geymi Morgunblaðið/Einar Falur ég hughrifin Og þori ekki að setja þau á blað fyrr en eftir einn tvo daga. Auðvitað er ég dauðhræddur um að gleyma þeim, en eitthvað segir mér að orð valin í fljótfæmi drepi stemmninguna. Áð yrkja er eins og að veiða silfurskottur, þær hverfa um leið og þú kveikir ljós og þess vegna verður maður að þreifa sig áfram í myrkrinu." Þ.Þ. Listahátíð í Hafnarfirði Leonidas Lipovet- sky í Hafnarborg LEONIDAS Lipovetsky heldur tónleika í Hafnarborg, mánu- daginn 14. júní kl. 20.30 á vegum Listahátlðar í Hafnarfirði. Leonidas Lipovetsky, sem er af rússnesku bergi brotinn, lék fyrst opinberlega 12 ára gamall I heimaborg sinni, Montevideo í Urugay. Síðan hefur hann leikið í öllum helstu tónleikasölum á Vesturlöndum og hlotið lof gagnrýnenda fyrir listræna túlkun og gallalausa tækni. Eftir að Lipovetsky vann í sam- keppni píanóleikara í Uragay kom hann fyrst fram með sinfóníu- hljómsveit og lék þá píanókonsert í D-dúr, eftir Benjamin Britten, en það var jafnframt framflutn- ingur verksins í Suður-Ameríku. Fyrstu hljómsveitartónleikamir í New York vora með National Orc- hestral Association í Carnegie Hall og á eftir fylgdi röð tónleika, m.a. í Metropolitan Museum of Art, Hunter College, samkomusal Sameinuðu þjóðanna í New York, National Galleiy of Art og Phillips Collection í Washington, DC, Myra Hess Memorial Concerts í Chicago, National Gallery of Art í Kanada og Piano Recital Series í Portland, Oregon. Hann fékk síðan styrk frá Martha Baird Rockefeller tónlist- arsjóðnum til að fara í fyrstu tón- leikaferðina til Evrópu. Lipovetsky fer í tónleikaferðir um Bandaríkin, Evrópu, Kanada og Suður-Ameríku á hveiju ári. Hann leikur einleik með helstu hljómsveitum og tekur upp fyrir útvarps- og sjónvarpsstöðvar eins og BBC í London og WFMT í Chicago. Hann heldur einnig „master classes" og fyrirlestra í ýmsum menningarstofnunum á borð við Trinity College of Music og Dartington College í Englandi, Juilliard School of Music í New York, High Museum of Art í Atl- anta og Ringling Museum of Art í Sarasota í Florída. Lipovetsky nam píanóleik hjá Wilhelm Kolischer í Montevideo og í Juilliard School of Music í New York. Þar var hann fyrsti styrkþegi Van Cliburn styrksins og fékk einnig styrk Pan American Union Fellowship til að læra hjá Rosina Lhevinne. Hann vann í m (Á . ALÞIC . . ILISTAHATIÐ I HAFNARFIRPI 4 -30. IÚNÍ 1993 í KVÖLD kl. 20.30. Tón- leikar í Kaplakrika; Rage against the Machine, Jet Black Joe. Klúbbur listahátíðar: Tríó Bjöms Thoroddsen. Gestir; Linda Walker, Mar- grét Pálmadóttir og Ing- veldur Ólafsdóttir. Leonidas Lipovetsky Concerto-samkeppninni og kom fram sem einleikari með Juilliard- hljómsveitinni, undir stjóm Jean Morel, sem sigurvegari í þeirri keppni. Lipovetsky kennir píanóleik við tónlistardeild Háskólans í Flórída. í DAG kl. 15.-17.49. á Café List, 22, Café Splitt, Café Paris og í Ráðhú- skaffi; “Eirðarleysi" - Upp- lesarar, trúbadorar og gjörningafólk verða með uppákomur. Kl. 22.-03. í Plúsnum; Blues-veisla. Blues söng- konan Deitra Farr, munn- hörpuleikarinn Chicago Beu, Vinir Dóra og fleiri blúsmenn, Jökulsveitin.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.