Morgunblaðið - 29.03.1994, Blaðsíða 2

2 B
MORGUNBLAÐIÐ IÞROTTIR ÞRIÐJUDAGUR 29. MARZ 1994
19 (sóknar) 29
38 (sóknar)
Bolta náð 20
17 Bolta náð
24
Bolta tapað 34
25 Bolta tapað 21
n í körfuknattleik: Staðan eftir tvo
KEFLAVIK
NJARÐVIK
32/44
30/56
GRINDAVIK
AKRANES
45/59
35/48
27 Stoðsendingar 23
44 Villur 52
15/42 3ja stiga 17/42
Fráköst
(varnar) 64
13/46 3ja stiga 16/40
Fráköst
44 (varnar)
26 Stoðsendingar 21
53 Villur 49
B FJÓRIR íslensku leikmannanna
í piltalandsliðinu í knattspyrnu leika
með erlendum liðum.
M GUÐNI Rúnar Hclgason frá
Húsavík leikur með Sunderland,
en hann gerði samning við félagið
á síðasta ári. Hann fékk atvinnu-
leyfi í ársbyijun og hefur verið fasta-
maður í varaliði félagsins síðan.
■ SIGURVIN Ólafsson hefur leik-
ið með unglingaliði Stuttgart í vetur
og er liðið á góðri leið með að vinna
sinn riðil.
I ANDRI Sigþórsson hefur leikið
með unglingaliði Bayern Miinchen
í vetur og hefur verið dtjúgur við
að skora, er reyndar markahæstur
með 15mörk.
■ BJÖRGVIN Magnússon leikur
með liði Werder Bremen, en fjöl-
skylda hans býr í Bremerhaven.
■ ANDRI og Björgvin eru aðeins
17 ára og verður því áfram í pilta-
landsliðinu á næsta ári.
■ ÓLAFUR Þórðarson frá Akra-
nesi var valinn besti maður íslands
í æfingaleiknum í Japan um síðustu
helgi og var sérstaklega verðlaunað-
ur.
■ ALEX Ferguson, stjóri Manc-
hester United, sagði eftir tapið
gegn Aston Villa í úrslitum deildar-
bikarkeppninnar að sennilega væri
ógjömingur að sigra í öllum þremur
ensku mótunum á sama tímabili.
„Ég hef aldrei talað um að ná þrenn-
unni og hef látið öðrum það eftir,“
sagði hann.
■ MANCHESTER United hefur
leikið 50 leiki á tímabilinu og aðeins
tapað fjórum.
■ ANDREI Kanchelskis frá
Úkraínu fékk að sjá rauða spjaldið
og missir af bikarundanúrslitaleik
United gegn Oldham eins og Eric
Cantona og Roy Keane. „Eg átti
ekki að fá rauða spjaldið," sagði
hann. „Þetta er í fyrsta sinn, sem
það gerist og ég er ekki ánægður."
I FERGUSON sagðist sennilega
hafa stillt upp röngu liði. „Ég hefði
átt að láta Bryan Robson, Brian
McClair, Lee Sharpe og Dion
Dublin leika, en þeir voru í liðinu í
byijun keppninnar og komu okkur
áfram. Hjátrúin varð undir og ég
Serði mistök."
I UNITED hefur 18 sinnum fagn-
að sigri í einni eða annarri keppni,
en aldrei á ári, sem endar á fjórum
— og nú er 1994.
■ RON Atkinson, stjóri Aston
Villa, sagðist hafa haft á tilfinning-
unni síðan í september að Villa
færi alla leið. „Við höfum sýnt okk-
ar bestu hliðar í leikjum þessarar
keppni."
■ ATKINSON sagðist hafa tekið
áhættu með því að stilla fimm mönn-
um upp amiðjuna og hafa Dean
Saunders einan frammi. „Saunders
nær eyðilagði planið. hann átti að
hlaupa um og opna færi fyrir aðra,
en ekki að skora tvisvar sjálfur."
FREISTING
Iþróttamaður, sem ætlar sér
langt — stefnir að því að kom-
ast í fremstu röð — lifir ólíku lífi
en þorri almennings. Hann æfir
samkvæmt fyrirfram
ákveðnu iangtíma
skipulagi, hugar vand-
lega að næringunni og
gætir þess að fá nóga
hvíld. Byggir stöðugt
upp líkama og sál,
bætir við það sem fyr-
ir er. Nánast engin
frávik frá skipulagðri dagskrá
koma til greina, aðhaldið er nær
algjört, aginn í fyrirrúmi. Þegar
vel gengur, áfanga er náð, glæst-
um sigri fagnað, er hetjan hyllt
og viðkomandi verður „okkar“ á
svipstundu. Allir vilja eiga hlut í
velgengninni, tengjast sigrinum
á einn eða annan hátt.
Á sigurstundu vill oft gleymast
að mikil vinna liggur að baki og
almennt gerir fólk sér ekki grein
fyrir hvað íþróttamaðurinn þarf
að leggja á sig til að ná á topp-
inn eftirsótta. „Þetta er hans
val“ er gjaman viðkvæðið meðan
á göngunni erfiðu stendur, „en
okkar maður er bestur" hljómar
víða, þegar efsta þrepinu er náð.
Böm og unglingar vilja gjam-
an feta í fótspor íþróttamann-
anna, sem gera garðinn frægan.
í leik, á æfingum og 5 keppni
blundar í mörgum að vera eins
og fyrirmyndin, reynt er að líkja
eftir henni og gleðin leynir sér
ekki, þegar vel tekst til. í huga
barnsins, unglingsins og jafnvel
almennings jafnast fátt á við það
að vera íþróttastjarna.
Málið er ekki eins einfalt og
það virðist. Margir afreksmenn í
íþróttum hafa lýst lífi sínu sem
allt að því óbærilegu, þó þeir séu
yfirleitt sammála um að tilfinn-
ingin að upplifa það að vera best-
ur sé engu h'k. Þeir segja að kalt
sé á toppnum og einmanalegt og
nær öllu verði að fórna til að eiga
möguleika á að komast alla leið.
Það geti verið þess virði, en eigi
alls ekki við alla.
Þegar íþróttamaður tekur þá
ákvörðun að helga sig íþrótt sinni
Afreksmaður í íþrótt-
um verður að ganga
hægt um gleðinnar dyr
til að ná sem lengst lokar hann
á margar aðrar dyr. Hann veit
að hveiju hann gengur dags dag-
lega og venur sig á að láta ekki
á sig fá þó ekki gefíst tími til
afþreyingar, sem öðrum finnst
eðlileg og sjálfsögð eins og að
fara reglulega í bíó eða leikhús,
hitta vini eða kunningja utan
íþróttanna, fara á skemmtistaði,
hringa sig í faðm ijölskyldunnar.
Afneitun þessara athafna að
miklu eða öllu leyti kemst uppí
vana, en einna erfiðast er að vera
afreksmaður í íþróttum á stórhá-
tíðum eins og páskum, sem nú
fara í hönd. Þeim fylgja gjaman
miklar freistingar í mat og drykk
og það sem einu sinni er komið
ofaní mann verður ekki svo auð-
veldlega aftur tekið. Þetta vita
þeir, sem taka íþrótt sína alvar-
lega, og hegða sér samkvæmt
því, en hinir, sem sjá stjömumar
í hillingum og láta sig dreyma
um að komast á stallinn, falla
oftar en ekki fyrir freistingum,
sem fylgja páskum, fermingar-
veislum og öðrum mannfagnaði.
Það er í sjálfu sér eðlilegt, því
enginn hefur á móti því að borða
góðan mat og fá sér aftur og
aftur á diskinn. Sællífið er dá-
samlegt meðan á því stendur, en
afreksmaður í íþróttum getur
ekki leyft sér að taka þátt í því.
Þar skilur á milli þeirra bestu og
hinna. . , ,
Stemþór
Guðbjartsson
Hvað ætlar sundkonan BRYIMDÍS ÓLAFSDÓYTIR að gera við aukinn frítíma?
Fer íjúdóog
saumaskap
BRYNDÍS Ólafsdóttir tilkynnti eftir íslandsmeistaramótið
innanhúss í sundi fyrir 10 dögum að hún væri hætt sem
landsliðskona í greininni. Hún hefði æft og keppt í sundi í
12 ár og kominn væri tími til að snúa sér að öðru. Hún
hefur verið í sviðsljósi íslensks sundlífs um árabil, en hverf-
ur nú af sjónarsviðinu.
Bryndís sótti um skólavist í
íþróttakennaraskóla íslands
í fyrra og fékk inni, en ákvað að
■■■■■I fresta náminu
Eftir eitt ár og vonast
Steinþór til að komast í
Guöbjartsson skólann næsta
haust. En hvemig
er að hætta allt í einu sem keppn-
iskona í greininni, sem hefur átt
hug hennar allan?
„Ég sakna ekki ströngu æfing-
anna, en það er einkennileg til-
finning að eiga ekki eftir að fara
í keppnisferðir til útlanda og þá
koma stóru mótin óneitanlega upp
í hugann. Félagsskapurinn í
kringum þetta var aldrei stór hluti
hjá mér, en samt var hann til stað-
ar. Þetta er erfitt, en ég á eftir
að vera viðloðandi sundið og held
áfram að æfa létt til að fá ekki
fráhvarfseinkenni."
Hvað ætlar þú að fara að gera
og hvað hefur þú verið að gera
með sundinu að undanförnu?
„Fyrst og fremst er ég að hugsa
um að fara að vinna mér inn ein-
hveija aura, en það hef ég ekki
getað gert samfara því að vera á
fullu í sundinu. Síðan í nóvember
hef ég unnið við að aðstoða fatl-
aða stúlku og svo hef ég verið
tilsjór.armaður með þroskaheftri
stúlku. Þetta er ekki alveg fullt
starf, en of mikið til að synda á
fullu með því.“
Hefurðu hug á að stunda aðrar
íþróttir?
„Mér fínnst gaman að lyfta og
held því áfram, en svo hef ég æft
júdó vikulega síðan í haust, svona
Morgunblaðið/Þorkell
Bryndís Ólafsdóttir er hætt keppni sem landsliðskona í sundi, en held-
ur áfram í íþróttum, æfir sund, júdó og lyftingar.
til að fá smjörþefínn af greininni.
Þetta er spennandi íþrótt og ég
hef alltaf haft áhuga á henni, en
ég ætla bara að læra, ekki keppa,
því júdómenn eru með þeim fá-
tækustu, sem til eru, og ég ætla
mér ekki í aðra skuldasúpu."
Hvað með önnur áhugamál?
„Ég hef aldrei haft tíma til að
sauma föt á sjálfa mig, en nú
ætla ég á námskeið'og fara að
gera eitthvað í þessa veru. Svo
langar mig til að fara á leirnám-
skeið og ýmiss önnur námskeið,
sem ég hef aldrei getað farið á,
og síðan gefst mér tími til að elska
manninn minn.“
Hver er helsta breytingin við
að hætta í landsliðinu?
„Ég finn fyrst og fremst fyrir
fijálsræðinu. Nú get ég farið á
ball, skroppið í sumarbústað í þijá
daga, gert ýmislegt án þess að
vera stöðugt að hugsa um hvað
ekki má, gæta þess að meiðast
ekki og svo framvegis. Áður gerði
ég ekkert nema æfa, vinna, æfa
aftur, borða og sofa, en nú opn-
ast ýmsir aðrir möguleikar. Ég
er hamingjusöm yfir því að hafa
náð settu marki og ég hef haldið
áfram að æfa eftir að ég hætti í
landsliðinu, en það er ekkert sem
segir að ég verði að fara á æf-
ingu. Ég hef áfram áhuga á
íþróttum og held mér í formi, en
er ekki bundin. Til dæmis man
ég ekki hvenær ég var síðast
heima á páskum og það eru mik-
il viðbrigði að fá að njóta lífsins
í faðmi tjölskyldunnar."