Morgunblaðið - 17.06.1994, Blaðsíða 6

6 B FÖSTUDAGUR 17. JÚNÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
FERÐALOG
TVÖ af nýju kortunum, úr Þórsmðrk og Landmannalaugum.
Ný póstkort
trá Kórund
KORTAUTGAFAN Kórund hf.
hefur gefið út allmargar nýjar
gerðir af póstkortum og eru þau
eftir Halldór Jónsson, lækni. Þetta
er í fyrsta skipti sem póstkort eru
gefin út eftir hann.
Halldór hefur tekið fjölda mynda
undanfarin ár víðs vegár um landið
og nýlega fékk hann fyrstu verðlaun
í ljósmyndasamkeppni Ferðafélags
íslands. Myndimar á kortunum eru
frá íjölda staða á landinu og einnig
nokkrar frá Reykjavík.
5. nöttin ókeypis á Edduhótelum
í SUMAR eru starfrækt á^ján Edduhótel og sú nýbreytni er nú
tekin upp að gestir fá fimmtu nóttina ókeypis. Ekki er skilyrði
að menn séu samfellt á a einum stað en ferðamenn
geta fengið litla bók
hvert sinn sem greitt
Ferðaskrifstofa ís-
lands sér um rekstur
Edduhótelanna eins og
undanfarin ár og eru tvö
þeirra starfrækt árið
um kring, á Kirkju-
bæjarklaustri og Hvols-
velli.
sem stimplað er í
Nú eru þijátíu ár síð-
an Edduhótelin hófu
starfssemi sína en flest
eru í húsakynnum skóla
og því aðeins opin yfir
sumartímann.
ÁRBÓK Ferðafélags íslands
1994 er nýkomin út og fjallar
um ystu strandir norðan Djúps.
Þetta er í 67. skipti sem árbók-
in kemur út og er bókin stærri
en fyrr eða um 300 bls. með sæg
mynda.
Titillinn vísar til ysta og nyrsta
hluta Vestfjarðakjálkans og hefst
landlýsingin í Kaldalóni og síðan
er farið
vestur
Snæfjalla-
strönd, og
í botni Ing-
ólfsfjarðar
lýkur bók-
inni.
Guðrún
Ása Gríms-
dóttir,
sagnfræð-
ingur
skrifar
landlýsinguna og er þetta í fyrsta
sinn sem kona er höfundur heillar
bókar hjá F.í. Margir hafa lagt
til myndir í árbókina, bæði heima-
menn og ferðamenn. Elstu mynd-
imar eru frá því um aldamót og
nokkrar teknar á 3. og 4. áratugn-
um. Rösklega helming myndanna
tók Bjöm Þorsteinsson, líffræð-
ingur. Guðmundur Ó. Ingvarsson
gerði uppdrætti í bókina og rit-
stjóri er Hjalti Kristgeirsson.
sambandi?
Land
Alsír
Andorra 33
Aruba 297
Bandaríkin 1
Bretland 44
Búlgaría 359
Chile 56
Costa Rica 506
Curacao 599
Egyptaland 20
Eþíópía 251
Gabon 241
Grikkland 30
Guadeloupe 590
ísrael 972
Jórdanía 962
Liechtenstein 41
Mónakó 33
Namibía 264
Nýja Kaledónía 687
Nígería 234
Óman 968
Perú 51
Senegal 221
Swaziland 268
Sviss 41
Túnis 216
Úganda 256
Venesúela 58
Zambía 260
Kynnið Island og
íbúa hess á nvjan hátt
ÉG LAS einhvers staðar að
átak væri hafið í þeim tilgangi
að þrefalda fjölda bandarískra
ferðamanna til íslands fyrir lok
þessarar aldar. Mér datt því í
hug eftirfarandi:
1) Sex ára gamall sonur
minn sem hefur ferðast víða
hringir til mín frá Disney-
landi og ég spyr hvort honum
— finnist gaman. Hann svarar:
þetta er ágætt, en ekki jafn
^ gaman og á Islandi. Móðir
*** hans segir mér seinna að það
■jj skemmtilegasta í ferðinni til
Disneylands hafi verið að sjá
þotu frá Flugleiðum á flug-
«||| vellinum við Orlando.
QCI 2) Árið 1985 áttum við,
JQ bezti vinur minn og ég,
tveggja daga viðdvöl í
Reykjavík á leið í fyrstu ferð hans
til Evrópu. Tveimur vikum og sjö
löndum síðar spyr vinur minn: Til
hvers voram við að fara frá ís-
landi? —.
3) í maí í fyrra vora eldri hjón
frá Bretlandi á heimleið úr tveggja
mánaða ferðalagi til Asíu og
Norður-Ameríku. Þau misstu af
tengiflugi í Keflavík og Flugleiðir
komu þeim fyrir á Loftleiðahótel-
inu þar sem þau ætluðu að gista
unz þau næðu næsta flugi til
London. Ég taldi þau á að fara
ekki strax að sofa heldur skoða
Reykjavík. Seint um kvöldið sá
ég þau svo leiðast hönd í hönd
og brosandi í miðbænum. Þau
sögðu mér að þessi eini dagur á
íslandi hefði verið bezti hluti
ferðalagsins.
4) Kvöld eitt í Reykjavík í nóv-
ember sl. mætti ég þremur lítt
hrifnum konum frá bandarískum
ferðaskrifstofum í lok þriggja
daga kynningarheimsóknar. Þær
sögðu mér að þær gætu aldrei
mælt með íslandi við viðskiptavini
sína því þar væri ekkert um að
vera. Hverirnir, fossamir og
hraunbreiðurnar væra að vísu allt
í lagi, en nú væri klukkan 10 að
kvöldi í höfuðborg íslands og
hvergi væri sálu að sjá. Þetta
væri dauð borg! Talsverðri vinnu
og fjármunum hefur sjálfsagt ver-
ið varið til að vekja áhuga þess-
ara áhrifamiklu kvenna á íslandi.
En það var allt að renna út í
sandinn þar sem enginn hafði
haft fyrir að leiða þær í allan
sannleika um það sem þær kynnt-
ust nú 90 mínútum síðar, einu
tilkomumesta aðdráttarafli Is-
lands: næturlífi Reykjavíkur!
Það þarf að lelArétta
„goðsagnir" um ísland
Á því ieikur enginn vafi að ís-
land hefur allt það að bjóða sem
dregið getur alla þá ferðamenn
sem unnt er að taka á móti. Það
er rétt að góður vöxtur hefur ver-
ið í ferðamannastraumnum á
þessu ári. Og Ferðamálaráð, þótt
það hafi ekki úr miklu að spila, á
engu að síður lof skilið fyrir að
hafa komið af stað talsverðri
umfjöllun í fjölmiðlum hér í
Bandaríkjunum (og víðar) undan-
farin tvö ár. En mér fínnst að sum
mikilvæg tækifæri hafi verið van-
nýtt:
1) Það þarf að útvega meira
fjármagn til að leiðrétta í fjölmiðl-
um þrálátar goðsagnir um ísland.
Enn þann dag í dag halda flestir
að ég sé genginn af göflunum
þegar ég segist vera að fara til
Islands. Af hveiju langar þig að
skjálfa úr kulda? Era þessar esk-
SEGIÐ ferðamönnum frá fólkinu.
imóastúlkur heitfengar? og þar
fram eftir götunum. Þeim bregður
við að heyra að það geti orðið
mun kaldara og meiri snjór í
Washington, D.C. en í Reykjavík;
að það sé góð dægrastytting á
íslandi allt árið að synda í heitum
útilaugum; að íslandi bjóði upp á
óviðjafnanlegt næturlíf í einni
háþróuðustu höfuðborg heims þar
sem íbúamir eru meðal fegurstu
þjóða heims. En það er nú svo
að veralegur fjöldi ágætlega
menntaðra Bandarílqamanna
þekkir aðeins goðsagnimar og
dytti aldrei í hug að eyða frídögum
sínum í snjóhúsi. Þessi ímynd er
jafn áberandi og hún er hlægileg.
En það er einnig augljóst að mér
fínnst ísland gera lítið úr mikil-
vægi þeirra vandamála og þeim
ranghugmyndum sem þessar goð-
sagnir halda áfram að skapa. Ég
endurtek að það þarf traust átak
fjölmiðla til að leiðrétta þær. Það
er fyrsta skrefið og það langmikil-
vægasta. ísland byggði ekki upp
sögufrægan fiskiðnað sinn án
meiriháttar íjárframlags ríkisins.
Nú er kominn tími til meiriháttar
fjárfestingar í ferðamannaþjón-
ustu á íslandi.
Sýnið kynnlngarmyndlr f
öllum FlugleiðavAlum
2) Líta ber á alla þá farþega
Flugleiða seih millilenda hér sem
hugsanlega viðdvalarfarþega.
Alltof margir farþegar í millilend-
ingum hafa enga viðdvöl ýmist
vegna þess að þeim þykir það
ástæðulaust eða þeir vita ekki af
þeim góðu tækifæram sem bjóð-
ast. Gera ætti strax stutt og vel
unnið myndband um ísland sem
nefndist: Sjáið af hveiju þið erað
að missa! Myndbandið yrði sent
öllum sem bóka far með Flugleið-
um með millilendingu. Myndband-
inu ætti að ljúka með því að gefa
farþegunum kost á að breyta bók-
unum sínum án aukagreiðslu
þannig að þeir geti haft viðdvöl.
3) Sérhver farþegi Flugleiða er
góður áheyrandi. Notið þetta
gullna tækifæri til að kynna ís-
land! Lengri kvikmynd um ísland,
allt að 20 mínútna langa, ætti að
sýna á undan aðalbíómyndinni og
hljóðinu útvarpað bæði um hátal-
arakerfi vélarinnar og hlustunar-
tækin. Og áherzlu ætti að leggja
á að veita farþegunum mat frá
íslandi — þar á meðal grænmeti
ræktað í gróðurhúsum.
4) ísland ætti að veija meira
fjármagni í að biðla til Hollywood.
Kvikmynd eða sjónvarpsþættir
sem teknir væru á íslandi leiddu
til þess að milljónum dollara yrði
varið á Islandi meðan á töku stæði
og sýningar myndanna lyftu
grettistaki fyrir íslenzkan ferða-
iðnað og landkynningu. Vissulega
er þetta auðveldara í orði en á
borði. En framleiðendur era ein-
lægt að leita að einhveiju sem er
öðravísi og ísland getur verið
svarið við bænum þeirra. í svo til
öllum ríkjum og mörgum borgum
Bandaríkjanna era rekin kvik-
myndaráð í fullu starfi við að biðla
til framleiðenda kvikmynda og
sjónvarpsþátta. Oftast afla þessi
ráð mun meiri tekna en sem nem-
ur rekstrarkostnaði þeirra.
Náttúran er ekki helsta beitan
— kynnlð fólkiA
5) Að lokum þetta. ísland verð-
ur að láta af þeirri einfeldni að
líta á náttúrafyrirbæri sín sem
helztu beituna fyrir ferðamenn.
Það leiðir meðal annars til þess
að ferðamannatíminn styttist. ís-
lenzk náttúra er vissulega mjög
stórbrotin og sérstæð. En mín
skoðun er sú að fullt eins margir
ferðamenn hrífist af vinsamlegri,
vinnusamri og vel menntaðri þjóð
sem býr í nær fullkomnu og sam-
stilltu samfélagi og tiltölulega
laust við glæpi; af súrrealísku
orkuveri sem stendur úti í miðju
ijúkandi sundsvæði; af óviðjafn-
anlegu næturklúbba- og tónlistar-
lífí Reykjavíkur; af því að sjá
þúsundir tízkuklæddra unglinga
skemmta sér konunglega klukkan
4 að morgni á þéttskipuðum göt-
um höfuðborgarinnar; af bama-
vagni sem stendur eftirlitslaus
utan dyra.
Kom fyrlr 9 sklptum til aA
„safna" landl.
Ég sté fyrst á land á íslandi í
hálfgerðu gríni á leið til megin-
lands Evrópu. Tveggja daga við-
dvöl var ágæt leið til að bæta einu
landi við þau 43 sem ég hafði þá
heimsótt. En land númer 44
skyggði á öll hin! Ég hef nú heim-
sótt Island níu sinnum og í sann-
leika sagt væri ég sennilega bú-
settur þar nú ef ég hefði ráð á
því. (Ég vildi að á íslandi væru
stöður fyrir enska þuli!)
Er ég afbrigðilegur? Ef til vill.
Ef til vill ekki. Margir vina minna
og ættingja, sem komið hafa með
mér til Islands, hafa síðar farið
þangað með sína vini og ættingja.
Nú er hafið mikið átak til að
þrefalda fjölda bandarískra ferða-
manna til íslands fyrir lok aldar-
innar. Ég leyfí mér að halda því
fram að fari ísland rétt að megi
ná því takmarki fyrir 51 árs lýð-
veldisafmælið.
Mike Henley
Höfundur er búsettur í Virginíu