Morgunblaðið - 05.08.1994, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 5. ÁGÚST 1994 B 3
DAGLEGT LÍF
GELGJUSKEIÐIÐ er erfitt tímabil.
Morgunblaðið/Þorkell
Feður taki þátt í uppeldl barna
Braga fínnst að leggja ætti áherslu
á skipt forræði í skilnaðarmálum.
„Það er öllum fyrir bestu að feður
taki meiri þátt í uppeldi barna sinna.
Einnig ætti fólk sem er að skilja að
gefa sér meiri tíma til þess að koma
reglu á málin. Það vill brenna við
að fólk fer í ný sambönd án þess að
hafa útkljáð gamla sambandið og svo
getur gamla sambandið eyðilagt fyr-
ir því nýja.
Alls konar viðbrögð karla eru kon-
um gáta. Karlar syrgja til dæmis
öðruvísi en konur. Ég þekkti einu
sinni mann sem missti besta vin sinn
i bílslysi. Hann grét ekki, en hann
fór út í garð og hjó sár í tré sem
var úti í garði. Alltaf þegar hann
vaknaði á morgnana sá hann tréð
sem minnti á líðan hans. Með tíman-
um greri sárið og sorg hans sefað-
ist, en örið var í berkinum. Það er á
margs konar hátt sem karlar leita
útrásar fyrir sorg sína og konur skilja
ekki alltaf þeirra leiðir.
Eins og ég sagði eru feður mikil-
vægar fyrirmyndir í uppeldi drengja.
Þeir sem missa samband við föður
leita sér að ímynd annarsstaðar.
Þeim sem tekst að finna traustan
staðgengil gengur yfirleitt betur að
takast á við tilveruna, og margir leita
í trúna. Drengir leita einnig fyrir-
mynda til ímyndaðra persóna eins
og í bíómyndum og í hasarblöðum.
Slíkar fyrirmyndir virka stundum
neikvætt á drengi."
Þykja vænt um gallana okkar
Í þroskuðum samböndum karls og
konu fer þeim að þyka vænt um
galla hvors annars, segir Bragi. í
ungum samböndum er kappsmál að
gera sambandið fullkomið og sníða
alla galla af makanum. Það er rangt.
Ef einblínt .er á neikvæðu formerkin
og reynt að fullkomna allt verður
útkoman flatneskja, hversdagsleg og
leiðinleg.
„Þarfir manneskju liggja á mis-
munandi sviðum. Líkami okkar þarf
margskonar vítamín. Eins eru Qöl-
breyttar þarfír í tilfínningamálunum.
Það má ekki líta á hjónaband sem
fjölvítamíntöflu. Vinátta og hjóna-
band sinna mismunandi þörfum og
eiga ekki að „keppa“ sín á milli. Mér
finnst karlmennskuhugtakið þýða að
maðurinn sé samkvæmur sjálfum
sér, heiðarlegur við sjálfan sig og
viti hvar hann stendur og skynji
heiminn út frá því, segir Bragi að
lokum. ■
Þórdís Hadda Yngvadóttir.
ti
VIÐSKIPTAVINIR skoða
varninginn sem er til sölu.
Fremst blasir við ein gerð
rúmfatanna sem konurnar
sauma.
Morgunblaðið/Hildur Friðriksdóttir
ANNA Ingólfsdóttir stjórnarformaður Randalínar (t.h.) og Ein-
arína Einarsdóttir afgreiðslumaður fyrir framan verslunina á
Egilsstöðum.
leggja áherslu á á íslenska markað-
inum?
„Draumurinn er að búa til íslenska
línu af nytjalist. Við erum reyndar
komnar með vísi að heimilislínu, sem
eru rúmföt, rúmábreiður, náttföt og
púðar úr bómullarefni, hör og silki.
I mínum huga tengjast pappírsvör-
urnar einnig heimilislínunni, því þær
hafa frekar gróft, náttúrulegt útlit.
Það sem háir okkur núna í sam-
bandi við heimilislínuna er að við
þurfum að komast í betri hráefnis-
sambönd, þ.e.a.s. fyrir utan pappír-
inn. Innkaupin eru alltof dýr og sam-
keppnin mikil og því verðum við að
vinna að þessu máli hið fyrsta. Við
erum að fara á Nordisk Forum í Finn-
landi og ætlum að þreifa fyrir okkur
þar.“
Nýjasta afurð fyrirtækisins er
norræn tegund ferðaminningabókar.
„Hún er eins uppbyggð og þær fyrri
nema að í henni eru þjóðsöngvar allra
Norðurlandanna í stað söguágrips
um ísland. Þessa bók ætlum við að
fara með á Nordisk Forum. I henni
er gert ráð fyrir myndum frá þing-
inu, nafnalista ásamt heimilisföngum
auk dagbókarblaðsíðna,“ sagði Anna
og bætti við að hún vonaðist til að
undirtektir yrðu góðar, því minning-
ar frá einstæðum atburði ætti að
geyma í fallegri umgjörð. ■
Hildur Friðriksdóttir
Myndir af gömlum
uppskriftum í handavinnu
AÐEINS níu sjónabókahandrit hafa
varðveist svo vitað sé, en það eru
teiknaðar bækur með uppdráttum
sem fylgt er við hannyrðir.
Nú er komin út bókin Handíðir
horíinnar aldar sem Elsa E. Guð-
jónsson tók saman, þar sem birtar
eru myndir úr sjónabók eftir Jón
Einarsson í Skaftafelli, og upplýs-
ingatexti. Jafnframt er samantekt
á ensku.
Bókin ber listfengi Jóns Einars-
sonar gott vitni, segir Elsa. „Bókin
hefur að geyma áberandi marga
uppdrætti, alls fjórtán, sem eftir
stærð og lögun að dæma munu
hafa verið ætlaðir í sessuborð sem
þá tíðkuðust á hnakksessum, bæði
flosuð og útsaumuð með krosssaumi
og augnsaumi."
Þessi handrit eru ekki ýkja göm-
ul, frá 17. öld til seinni hluta 19.
aldar, en fágæt, segir í bókinni. Af
þeim níu handritum sem varðvejst
hafa, eru sjö í Þjóðminjasafni ís-
lands, eitt í einkaeign og eitt í þjóð-
minjasafninu í Kaupmannahöfn. ■
Morgunblaðið/Aldís
HANNES 10 ára úr Reykjavík hafði heppnina með sér í Smug-
unni um helgina og veiddi tvær bleikjur
Mikil bleikiuveioi er í
„Smugunni"
í Hveragerði gefst nú ungum sem
öldnum kostur á því að renna fyrir
bleikju í Smugunni svokölluðu.
Svo sem kunnugt er hefur verið
opnað markaðstorg í gamla Tívolí
húsinu í Hveragerði. Fljótlega eftir
opnun markaðstorgsins fékk Bjami
Kristinsson í Hveragerði, þá hug-
mynd að nýta gömlu bátatjömina
sem veiðitjöm. Sleppti hann í tjöm-
ina um fjögur hundruð bleikjum og
síðan hefur fólki gefist kostur á því
í Hveragerði
að renna fyrir fisk og láta reyna á
að krækja í þann stóra. Svo mikil
hefur veiðin verið að Bjarni hefur
oftar en einu sinni orðið að bæta
bleikjum í tjörnina. Um verslunar-
mannahelgina reyndi Qöldi fólks fyr-
ir sér í Smugunni, það kostar ekk-
ert að prófa en ef heppnin er með
veiðimönnum verður að greiða fimm
hundruð krónur fyrir hvem veiddan
fisk. ■
Aidís Hafsteinsdóttir
Skrautleg askja fyrir
þjóðbúning og sauðskinnskó
LÁRA Vilbergsdóttir og Anna
Guðný Helgadóttir starfsmenn
Randalínar hafa hannað sérstaka
kistu eða öskju undir þjóðbúning.
Stærð hennar er 45x20 sm og
dýptin 27 sm. Gert er ráð fyrir
sauðskinnsskóm, vesti og blússu í
öskjunni en efst er hólfuð skúffa,
þar sem fylgihlutum er ætlað pláss.
Ofan á lokinu er fomíslenskur út-
saumur, sem hægt er að fá tilbúinn
eða eigandi getur saumað út sjálf-
ur. Mikið vandaverk er að útbúa
öskjuna að sögn Láru og því er
hún ekki framleidd nema eftir
pöntun til að byija með. „Það tek-
ur 10-15 klukkustundir að búa til
eina öskju og ef síðasta handtakið
mistekst er hún hreinlega ónýt,“
sagði hún.
„Ég hafði lengi velt þessari hug-
mynd fyrir mér og fékk hana
reyndar frá kunningjakonu minni
sem bjó sér til þjóðbúningakassa,"
sagði Lára. Hún kveðst þó ekki
hafa séð kassa kunningjakonunnar
en sér hafi þótt hugmyndin snjöll
og útfært hana á sinn hátt. „Það
hefur lengi vantað hirslu undir
þjóðbúninginn, því fylgihlutir hans
eru meira og minna geymdir í
Morgunblaðið/Hildur
Þ J ÓÐBÚNIN G A ASK J AN
sem hönnuð er af Láru Vil-
bergsdóttur og Onnu Guðnýju
Helgadóttur. Efnið utan um
öskjuna er flutt inn frá Dan-
mörku er léreft öðru megin
en pappir hinum inegin.
gömlum konfektkössum og dollum
inni í skáp.“
Askjan kostar rúmlega 20.000
kr. og hefur verið til sýnis í íslensk-
um heimilisiðnaði. „Við sjáum fyrir
okkur að askjan geti verið góður
kostur sem gjöf handa konunni
sem á allt,“ segir Lára, „því það
eru fæstir sem kaupa sér svona
öskju eftir að hafa fjárfest í þjóð-
búningi ásamt því sem honum til-
heyrir.“ ■