Alþýðublaðið - 26.11.1920, Page 1
GJ-eíiO <it aí 4.iþýðaflokkimBi,
1920
Föstudaginn 26 nóvember.
273 tölubl.
jFriðarstyrjSlðin.
Eftir
E. D. Morel.
Það er augljóst, að vér verðum
að endurskoða venjulegan skilning
vorn á orðinu „strfð", sem deilu
milli tveggja aðilja, útkljáða með
valdi Og það er jafn augljóst, að
vér verðum að endurskoða þann
skilning vorn á orðmu „friður",
áð það sé afstaða milii aðilja, þar
sem ekkert deiluatriði er útkljáð
með valdi. Það var venja að lýsa
því ástandi, er ríkti f alþjóðamál-
um fyrir ágúst 1914, sem „vopu-
uðum friði“. En alþjóðamálum er
níi þannig varið, að sllkar orð-
myndunartilraunir bera engan á-
rangur. Vér verðum að mynda
nýtt orð. Og getum við ’pá my«d-
að það með betra móti en því,
að setja saman þau tvö orð, sem
hingað til hafa merkt andstæður,
en gera það ekki lengur? í raun
og veru er það heimskulegt orð.
En það hæfir vel veröld, sem er
stjórnað af myrðandi vitfirringum.
Því aðaltilgangur styrjalda er eyð-
ing mannslífa og auðlinda, og
þessum tilgangi er nú verið að ná
með árvakri atorkusemi vissra
stjórna, sem engu að síður mót-
mæla þvf, að þær séu í styrjöld.
Tökum t. d. athafnir þess siðlausa
þorparaflokks, sem fer með fram-
kvæmdarvaldið í þessu landi, og
sem er álitinn að spegla og fram-
kvæma vilja þjódariunar. Hann
hefir verið önnum kafinn við það
í 2 ár, að tortíma rússneskum
mönnum, konum og börnum með
vísindalegri eyðileggingu, vopni
hafnbannsins.
Hafnbannið eyðileggur hina
rússnesku þjóð með ýmsu móti,
sviftir hana fæðu, klæðnaði, elds-
neyti, ljósi, sápu, nauðsynjalyfjum
og samgöngutækjum, að svo miklu
leyti sem það steadur í þess valdi,
( stuttu máli sviftir það hana öllu
því, sem mönnum er nauðsyolegt,
ef þeir eiga ekki að veslast upp
og deyja. Aldrei hefir fyr verið
fundin upp grimmilegri, dýrslegri,
þaulhugsaðri, heigulslegri og að
öllu leyti djöfullegri aðferð til
eyðingar mannslífum. Það snertir
ekki aðeins vora kynslóð Það
sáir sæði hraðfara hrörnunar f
næstu kynslóð. Það sýgur lífsaflið
úr barninu, sem er að byrja að
ganga. Það eitrar brjóstamjólk
móðurinnar. Og það sáir gerlum
tortimingar f kvið hennar. Það er
sú fuiikomnasta aðferð, sem heim
urinn hefir þekt, til að valda lfk
amlegum þjáningum og sálarlegu
og andlegu volæði. En sú stjórn,
sam ber aðal ábyrgðina á þessari
eymd, lýsir yfir því, engu að
síður, að hún eigi ekki í strfði
við rússnesku þjóðina né nokkurn
hluta hennar.
Þá farið þér að skilja, að af-
staða vor (Englendinga) til Þýzka-
lands sé „friður*. Þeir sem stjórna
oss hafa sýnt að þeir eru slungn-
ari en hinir frönsku félagar þeirra
í stuldi og ráni á eignum annara
víðsvegar um heiminn, og þykir
nú þægilegra að láta líta svo út
sem þeir séu aðgerðalausir hlut-
hafar í „friðarveizluninni*. „Frið-
urinn“ við Þýzkaland gefur enn
eitt dæmi um fátækt máls vors,
því athugið þýðingu orðsins. Frið-
arhluthafarnir ræna Þýzkaland
mcstu af þeim hráefnum, sem kalla
má liftaug iðnaðarins. Þeir uppræta
utanríkisverzlun þess, reka kaup-
skipaflota þess inn f hafnirnar aft-
ur, eyðileggja erlent lánstraust
þess og réttindi, ræna nýlendun-
um og sölsa undir sig eignir ein-
stakra borgara þess um allan heim.
Með þessum aðferðum taka þeir
eignarnámi alt starfsfé þess, gera
Þýzkaland fjárhagslega aflvana og
þrýsta gengi peninga þess svo
langt niður, að þeir geta ekki einu
sinni keypt sínar eigin afurðir, svo
þjóðin deyí ekki úr hungri. En
„friðarhluthafarnir“ eruekki ánægð-
ir með þetta. Þeir taka um ófyrir-
sjáanlegan tfma að veði alt það
sem þýzka þjóðin kann. að fram
Matsala
(Pensionat)
er byrjuð á Skólavörðustíg 19
(Litla Holti), neðstu hæð.
Fæði yfir lengri
eða skemri tíma.
leiða undir jafn eifiðum fjárhags-
skilyiðum, Og þetta kalla þeír
skaðleysisráðstafanir. Og til að
fullkomna þetta halda „friðarhlut-
hafarnir" setuliði á Þýzkalandi á
kostnað Þýzkalands — og sá kostn-
aður nemur mörgum biljónum
marka á ári, og ógna með því að
ráðast inn f önnur héruð, ef frið-
arsamningarnir eru ekki nákvæm-
lega haidnir Frakkar smala fjar-
lægustu skóga Afríku og flytja
þaðan svertingja á lægsta stigi,
er þeir gera að setuliði f þýzkum
borgum og héruðum, til þess að
vekja sérstaka eftirtekt á þessari
nýju aðferð friðarsamninga.
Vér skulum ekki framar nota
orðin „friður" og „stríð“, því þau
eru hætt að merkja það ástand,
sem þau áttu að tákna. Gerum
oss heldur grein fyrir köldum
sannleikanum, en hann er sá, að
í London og París eru nú við
völd pólitisk vitfirring og mann-
vonska f nánara sambandi en áð-
ur hefir átt sér stað, og að vit-
firrings heljartök þeirra láta heilar
þjóðir engjast sundur og saman;
að þau eiu að steypa oss í ómæl
anlega efnislega glötun og andlega
auðn, að mannkynið stendur í
raun og veru augliti til auglitis
við morðvarga-samsæri, sem mun,
ef því verður ekki steypt af stólf,
eyðileggja þjóðir Evrópu, og varpa
gjörvöllu mannkyninu < botnlaust
tortímingardýpi. (Foreign Affúrs.)
X