Morgunblaðið - 13.01.1995, Blaðsíða 7
MORGUNBLAÐIÐ
FERÐALÖG
FÖSTUDAGUR 13. JANÚAR 1995 D 7
ALOE VERA-
plöntunni var
á sínum tíma
smyglað til
Aruba frá
Barbados og
lifir hún þar
nú í góðu yfir-
læti.
fyrir að Richard hafi átt erfitt með
gang og ferðaðist að mestu um á
hækjum höfðu hjónin dvalið í Perú
undanfarnar tvær vikur, m.a. í
Amazonskógunum, og létu vel af.
Fararstjórinn og bílstjórinn okkar
hann Ferdi talar ein átta tungumál
og honum er meinilla við öll ensku
nöfnin, sem ýmis staðarheiti, kenni-
leiti og byggingar á Aruba hafa
fengið í áranna rás. „Við eigum
okkar eigið tungumál, sem heitir
papiamento og í það þurfum við að
halda til að halda okkar sjálfstæði,"
segir hann og grettir sig. Ferdi er
opinn persónuleiki og hafsjór fróð-
leiks þannig að dagurinn dugði vart
til samræðna. Ferdi er á fimmtugs-
aldri, borinn og barnfæddur á Aruba,
en sótti sína háskólamenntun til
Hollands, eins og svo margir aðrir
Aruba-búar, enda er eyjan hluti af
hollensku Vestur-Indíum. En hann
fluttist aftur til Aruba fyrir un. prem-
ur árum um ieið og hann sá álitlegt
atvinnutækifæri fyrir sig. Hann seg-
ist hafa kvænst hollenskri eiginkonu
sinni fyrir 20 árum. Þau eigi nú 7 og
9 ára gamla syni og þar sem hann
segist nú hafa komið sér upp kjama-
fy'ölskyldu fannst honum ekkert eðli-
legra en að láta taka sig úr sam-
bandi. „Mér finnst það alls ekkert
sjálfgefið að konan þurfi að fyrir-
byggja óléttu um aldur og ævi,“ seg-
ir Ferdi í óspurðum fréttum í þann
mund sem við stoppum og teygjum
úr okkur eftir dágóðan hristing síð-
ustu klukkutímana. Ferdi býður upp
á svaladrykki úr kæliboxinu sínu í
farangursgeymslunni og hleypur síð-
■ an upp að næsta kaktus og krækir
j í hárauðan ávöxtinn, sem trónir á
■ toppi hans. Við fáum öll að smakka.
„Fyrst kom gullæðið, síðan olían
og nú síðast túrisma-tímabilið, sem
staðið hefur síðan 1959 og enn frek-
ari vonir eru bundar við,“ upplýsir
Ferdi. Hann er mikill náttúruunn-
andi og segir að 70% af eyjunni sé
eyðimörk, sem hann þekki eins og
höndina á sér. Hún sé umlukin kakt-
usabyggð og trjám, sem vaxa ekki
beint upp, eins og flest tré, heldur
vaxa öll í sömu átt eða hringa sig
saman niður við jörðina vegna stað-
vinda, sem þarna blása „Hér er ekki
hægt að rækta nokkurn skapaðan
hlut. Allt er innflutt. Þess vegna
álítum við að allar vörur, sem við
kaupum úti í búð, séu ræktaðar í
stórmörkuðunum.
Fyrir utan olíuvinnslustöð, sem
opnuð var að nýju árið 1990 eftir
fimm ára hlé, er hér verksmiðju-
framleiðsla á ýmsum smyrslum og
sápum úr Aloe Vera-plöntum, sem
hér vaxa, en plöntunni var á sínum
tíma smyglað hingað frá Barbados
og lifir hún hér í góðu yfirlæti."
Ferdi var ekkert að flýta sér þenn-
an laugardag og fór um eyjuna þvera
og endilanga okkur til ánægju og
yndisauka þó hitinn væri að plaga
okkur á köflum. Við heimsóttum
California Lighthouse lengst í norðri,
Natural Bridge, sem er eitt mesta
stolt Aruba-búa, og fórum sem leið
liggur innan um himinháa kaktusa,
óbyggðir og gamlar gullnámur allt
suður til Baby Beach þar sem við
þáðum kjúklingasamlokur og bjór
og til San Nicolas, sem er annar
stærsti bær Aruba á eftir höfuð-
staðnum Oranjestad eða Appel-
sínubæ á íslensku.- ■
Jóhanna Ingvarsdóttir
+
en ekki beint til London. „Beint flug“
er talið beint, þurfí maður ekki að
skipta um flugvél. Spyijist fyrir um
hliðarhopp af þessu tagi þegar bókað
er.
Ekki þæglndum fyrir að fara
KJð Biman
Alls var þetta meira en 30 tíma
ferð frá Kathmandu til London.
Sætin voru bæld og þreytt svo setan
var beinlínis kvalafull. Biman er eitt
af þeim félögum sem þjónar áhang-
endum islams svo ekki var tekið vel
í að fá áfenga drykki til að lina þraut-
irnar. Flugið varð ekki ánægjulegra
við það að ferðafélagi minn fékk
væga matareitrun af flugvélarmatn-
um og hafði þó ekki kennt sér meins
í Nepal í heilan mánuð. Ekki er vafi
á því að ferðaálagið skipti miklu
máli. Mótstöðuaflið dvínar með
hveijum embættismanni sem heimt-
ar að skoða vegabréfið! Allt í allt
má segja að fargjaldið hafi ekki ver-
ið hátt miðað við heimsmarkað en
álagið var aftur á móti alls ekki 5-10
þús. kr. virði. Dagur á sjúkrabeði í
London eða í dái vegna þreytu kost-
ar líka sitt. Hafið þetta í huga þegar
farið er til fjarlægra staða: Fargjöld-
in eru margvísleg, flugfélögin mörg
og tengimöguleikarnir líka.
Það fer eftir efnum og ástæðum
hvers og eins hvað borgar sig. Þeir
sem ekki eru tímabundnir og hafa
úr litlu að spila leggja meira á sig
en aðrir sem gefa hiklaust nokkur
þúsund krónum meira fyrir hag-
kvæmt tengiflug. Þó ber að gæta
að því að verulegur munur getur
verið á möguleikum og leitun er að
hæfum ferðaskrifstofum sem leggja
á sig að finna bestu möguleikana
fyrir hvern og einn.
Best er að kanna málið sjálfur,
með nokkrum hringingum jafnvel til
útlanda. Þegar fargjaldið er orðið
100-200 þúsund geta nokkur þúsund
verið fljót að borga sig. Gistinótt á
áfangastað Flugleiða getur verið dýr
og óhagkvæm. En eins og flugið með
Biman sannar, borgar sig ekki alltaf
að horfa í peningana — maður er
einhvers virði sjálfur. Hversu mikils
virði maður er — fer eftir ráðstöf-
unartekjum. ■
Stefán Jón Hafstein
FYRIR ÞÁ sem vilja fara í úti-
legu en hafa „fimm síjörau"
þægindi.
SUM HERBERGIN eru byggð
. uppi í trjárn, önnur ofan í
jörðinni og við komuna fá
gestirnir göngustaf.
Hannað inn
í umhverfið
Á KLETTABRÚN í Big Sur í Kaliforníu var nýlega
byggt lúxushótel Hótel Jörð sem mér var sagt að væri
vel þess virði að skoða. Ég beygi út af þjóðvegi númer
eitt og keyri upp heimkeyrsluna.
VEITINGAHÚSIÐ er einskonar svalir út á
Kyrrahafið með útsýni hálfa leið til Hawaii.
mIÉG SÉ tré og kletta og loks
lítið fallegt hús en hvergi tang-
5J* ur _né tetur af hótelinu.
Ég kemst að því að þetta litla
31 hús er móttakan og vingjarnleg
kona vísar mér upp tréstiga sem ligg-
ur að annarri lítilli byggingu sem er
einskonar svalir út á Kyrrahafið og
hýsir veitingastað hótelsins. „Hvar
er sjálft hótelið?" spyr ég yfirþjóninn
um leið og ég sest við borð við vegg
úr gleri, með útsýni hálfa leið til
Hawaii. Hann bendir á moldarstíg
meðfram klettabrúninni og útskýrir
að hótelið samanstandi af 30 litlum
húsurr. við stíginn. Þau eru byggð
þannig að þau falla alveg inn í um-
hverfið, annaðhvort byggð uppi í
trjánum eða felld inn í klettana og
þakin torfi.
Við nánari eftirgrennslan kemst
ég að því að hugmyndin er að gefa
fólki tækifæri á að fara í frí og kom-
ast í samband við náttúruna án þess
að þurfa endilega að sofa á jörðinni
til þess. Einskonar lúxus útilega. í
þeim anda þá bíða engir súkkulaði-
molar á koddanum en gestur fær
handskorinn göngustaf og bakpoka.
Verðlagið er einmitt í lúxus kantinum
eða milli 21.000 til 35.000 nóttin.
Og samt er hálf ótrúlegt að þetta
geti borið sig með aðeins 30 herbergi
en hótelið kostaði fullbúið um 700
milljónir króna. Herbergin eru ein-
staklega vönduð, klædd viði frá Af-
ríku og í fallegum einföldum stfl.
Engin tvö eru eins í laginu. Hvert
herbergi hefur arin úr marmara, heit-
an pott úr indverskum steini, útsýni
yfir víðáttu hafsins og nuddborð. Við
hótelið starfa fimmtán nuddarar þar
af eru fimm í fullu starfí.
Eigendum staðarins var mikið í
mun að þetta hótel yrði umhverfis-
vænt í hvívetna. Umhverfið var í
fyrirrúmi við hönnun og allt græn-
meti fyrir veitingahúsið er ræktað á
staðnum og umferð bensínbíla er
ekki leyfð á svæðinu. Gestir eru ferj-
aðir um á rafmagnsbíl hótelsins.
Veitingastaðurinn er sérlega vist-
legur, hann tekur aðeins fjörutíu
manns í sæti og fyrir utan útsýnið
góða er þjónustan og maturinn fyrsta
flokks. Kokkamir eiga að baki
frægðarferil við veitingahús í Evrópu
og vínkjallarinn telur tvö þúsund teg-
undir vína.
Hótelið stendur á gamalli landar-
eign Post-fjölskyldunnar. Það dregur
nafn sitt af býli þeirra sem þau reistu
fyrir 130 ámm. Staðurinn er kannski
ekki jafn afskekktur og hann var í
þá daga, en hann er eins ósnortinn
og áður. Einhvern veginn tókst að
byggja heilt hótel án þess að röskun
hlytist af, og hlýtur það að ganga
kraftaverki næst. Sannarlega ein-
stakt hótel en verðlagið krefst líka
einstaks tilefnis. ■
María Ellingsen.
29 þúsniil ný
störf á dagí
leröaþjónustv
Nikósía - síðasta
skipta borgin í Evrópu
Á DEGI hveijum allan ársins hring
bætast við 29 þúsund störf í ferða-
þjónustu í heiminum að því er kem-
ur fram í skýrslum Alþjóðaferða-
málaráðsins. Mest er aukningin í
Asíu og á Kyrrahafssvæðinu. Þessi
þróun mun að öllum líkindum hald-
ast svipuð um stund og síðan auk-
ast enn eftir um tvo áratugi.
Þetta er í samræmi við allar
spár síðustu ár og ekki síður í sam-
ræmi við raunveruleikann. Aug-
Ijóst er t.d. að ferðamönnum til
Víetnam mun fjölga langtum hrað-
ar en reiknað hafði verið með.
Víetnamar sjálfír höfðu sett sér
það mark að fá milljón ferðamenn
árlega árið 2000 en munu að lík-
indum ná því takmarki árið 1996.
Þá er útlit fyrir að ferðamanna-
straumur til Kína fari langt fram
úr áætlunum og spám. Þessi tvö
lönd standa upp úr að því er ferða-
málafrömuðir segja. Á hinn bóginn
gæti ferðamannastraumur til Mið-
austurlandasvæðisins einnig vaxið
hraðar en búist var við svo og
munu þá einkum Sýrland, Jórdanía
og ísrael hagnast á því. Þó fjölgun
verði til Austur-Evrópuríkja er
ekki sennilegt að hún verði neitt í
Iíkingu við Austurlöndfjær. ■
FRÁ 11. febrúar og til 13. mars
n.k. verður þess minnst með marg-
víslegum hætti á Kýpur að tuttugu
ár eru liðin frá innrás tyrkneskra á
norðurhluta eyjarinnar undir yfir-
skriftinni „Kýpur - tuttugu árum
seinna". Allar götur síðan hefur
tyrkneskt herlið verið í norðurhlut-
anum.
Það er menningarmálaráð Nikósíu
og borgaryfirvöld í Aþenu sem
standa að þessu og verður einkum
lögð áhersla á skiptingu Nikósíu
undir kjörorðinu „Nikosía - eina
Evrópuborgin sem enn er skipt“. Það
sem hvað fyrirferðarmest er er sýn-
ing á mannlífi og almennri þróun í
Nikósíu sem rekur sögu sína allar
götur aftur til um 3000 fyrir Krist.
Margir Kýpurbúar hafa með ár-
unum sætt sig að nokkru við að
Tyrkir stjórni norðurhluta landsins
þó' mörgum Kýpur-Grikkjum sé eft-
irsjá að borginni Famagusta sem
þótti ein fegursta og merkasta borg
eyjunnar.
En í Nikósíu geta menn ekki
kyngt því að höfuðborgin skuli vera
skipt og telja að hefðu Sameinuðu
þjóðirnar beitt sér hefði fyrir löngu
tekist að bijóta niður „grænu lín-
una“ sem aðskilur borgarhlutana.
Nú orðið geta ferðamenn farið á
milli gríska og tyrkneska hlutans
bæði í Nikosíu og N-Kýpur fái þeir
til þess sérstök leyfi en þau ná ekki
til Kýpurbúa sjálfra og svíður þeim
það. ■