Morgunblaðið - 28.07.1995, Blaðsíða 6

6 B FÖSTUDAGUR 28. JÚLÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
4
FERÐALOG
Ungir og áhugasamir
í íeröaþjonustunni
Morgunblaðið. Snæfellsnesi.
ÞAÐ ER gaman að koma í Bjarnar-
höfn á Snæfellsnesi. Þar er margt
skemmtilegt og fróðlegt að sjá.
Heimilisfólkið tekur vel á móti ferða-
Morgunblaðið/Ámi Helgason
KRISTJÁN Hildibrandsson og Garð-
ar Svavarsson við hleðsluna á steina-
og skeljasafni sínu.
manninum. Þar hittum við tvo unga
og áhugasama drengi sem taka á
móti ferðamönnum og eru tilbúnir
til að sýna steina- og skeljasafnið
sitt sem þeir hafa komið upp.
Þeir heita Kristján Hildibrands-
son og Garðar Svavarsson og
eru þeir 8 ára. Þeir safna stein-
um úr íjörunni og eins í gilinu
fyrir ofan bæinn.
Steinamir og skeljamar em
til sölu. Þeir segja að útlending-
ar séu hrifnir af jaspís og stein-
um með hrúðurkörlum. Þá em
þeir vissir um að orkusteinar
finnist í safninu þeirra. Þeir
hafa svo greinilega fundið
hvemig orkan streymir frá viss-
um steinum. Þeir steinar em að
sjálfsögðu verðmætastir. ■
Gistiheimilið í grennd
Morgunblaðið.Laxamýri
HALLDÓRA Jónsdóttir bóndi og
kennari í Grímshúsum var önnum
kafin þegar fréttaritara bar að garði
í gistihúsinu í
grennd í Aðaldal á
dögunum. Von var á
hestamönnum sem
vom að koma úr
langri ferð, en Hall-
dóra tekur á móti
fólki í gistingu í
gamla bamaskóla-
húsinu. sem er rétt
austan við Staðar-
hól.
í húsinu er góð
aðstaða fyrir ferða-
menn, en þar em 4
fjögurra manna her-
bergi með rúmum og
mega gestir nýta sér
eldunaraðstöðu þá
sem fyrir hendi er.
Umhverfið hefur margt upp á að
bjóða en Byggðasafn Þingeyringa á
Grenjaðastað er nánast næsti bær
og Laxárvirkjun er aðeins ofar þar
sem verslunin Gljúfrabú er rekin.
Vestmannsvatn er heldur ekki langt
undan og Aðaldalshraun tekur á sig
margar ódauðlegar myndir. Þetta er
í hjarta dalsins þar
sem em mörg kúabú
og menn og skepnur
njóta þess að vera úti
og upplifa sumarið.
Á Þegjandadal
hefur Halldóra beit-
arhólf fyrir hesta
meðan fólk hvílir lúin
bein svo aðstaðan er
góð fyrir þá sem
nýta sér hinar mörgu
reiðleiðir héraðsins.
Yfir vetrartímann
er gistiheimilið í
grennd leikskóli
sveitarinnar og því
em ágæt leiktæki í
garðinum sem böm
geta nýtt sér til af-
þreyingar. Halldóra segir það
skemmtilega tilbreytingu að taka á
móti ferðafólki yfir sumarið þess á
milli sem hún fer í fjós og sinnir sínu
heimili. ■
Morgunblaðið/Atli Vigfússon
Halldóra Jónsdóttir, bóndi í
Grímshúsum, og dótturdótt-
irin Halldóra Kristín Bjarna-
dóttir fyrir framan gisti-
heimilið í grennd.
DETTIFOSS.
HAFRAGILSFOSS.
SELFOSS.
i
JOKULSARGLJUFUR
OC ÞJÓÐGARÐURINN í Jökulsár-
esa gljúfmm nær yfir svæðið vest-
^ an megin Jökulsár á Fjöllum,
CO frá þjóðvegi í Kelduhverfi í
norðri til Dettifoss í suðri, alls
um 120 ferkílómetrar. Hann
e/B var stofnaður 1973 með friðlýs-
'^j ingu jarðarinnar Svínadals í
P Kelduhverfi að viðbættri land-
QC spildu á Ásheiði. Ári síðar var
u— land jarðarinnar Áss sameinað
þjóðgarðinum og 1978 meginhluti
Asbyrgis.
Myndun og mótun
Jökulsá á upptök sín í Vatnajökli
og rennur til sjávar í Öxarfjörð.
Gljúfur Jökulsár em þau stærstu og
hrikalegustu árgljúfur á íslandi og
em um 25 km að lengd og ‘A km á
breidd og víða um 100 m há. Fossar
Jökulsár, Selfoss, Dettifoss, Hafra-
gilsfoss og Réttarfoss em einstök
samstæða sem á fáa sína líka á jarð-
arkringlunni.
Landið beggja vegna árinnar ber
þess greinileg merki að þar hafí mik-
ið vatn farið yfír en gffurleg flóð í
Jökulsá, svokölluð hamfarahlaup,
eiga að hafa farið ýfir svæðið fyrir
einhveijum öldum. Hvarvetna í
gljúfmnum má sjá ummerki þessara
gífurlegu hamfarahlaupa, byrgi, gil,
skessukatla og klappir. En það er
ekki aðeins Jökulsá sem hefur mark-
að spor sín í gljúfrin heldur hefur
hún, ásamt eldum og ísum, mótað
landslagið sem við sjáum beggja
vegna árinnar.
Hljóðaklettar og Rauðhólar era
fornar eldstöðvar sem standa við
ána. Rauðhólar eru uppmnalegir gíg- .
ar en Hljóðaklettar em aðeins inn-
viði gíganna þar sem Jökulsá hefur
í hamfarahlaupi skolað burtu öllu
lausu gosefni.
En það er ekki aðeins hrikaleg
Jökulsárgljúfrin sem heilla heldur
einnig allt sem þar er fóstrað. I þess-
um landslagsgerðum þrífst merkilegt
samspil gróðurs og dýralífs. í Ás-
byrgi dafnar ræktarlegur skógur í
skjóli bergstálsins og í Hólmatungum
em gróðurrík svæði með ótal linda-
Hvað er langt
á flugvöllinn?
Borg Flugvöilur km
Aberdeen Aberdeen 8,5
Aþena Hellenikon 10
Bangkok Don Muang 25
Barcelona Barcelona 15
Berlín Tempelhof r6
Chicago O'Hare 29
Dusseldorf Rhein-Ruhr 9
Gdansk Rebiechowo 14
Hanover Langenhaven 11
Hong Kong Kai Tak 5
Istanbul Ataturk 24
Las Palmas Gran Canaria 22
Luxemborg Findel 5
Madríd Barajas 16
Moskva Sheremetyevo 38
París Charles de Gaulle 23
Peking Capital 26
Prag Ruzyne 15
Rio de Janeiro Galeao 20
Seattle Tacoma 22
Tókýó Narita 66
Vínarborg Schwechat 18
Þrándheimur Vaernes 32
Mem ættu að kynna sér kin
ýnsn „i“ fyrir samarfriið
ÞETTA er aðalmerkið og gefur til kynna að þarna
sé bæði upplýsingar og þjónustu að fá.
—i ÞEGAR ferðast er erlendis má
víða sjá skilti á áberandi stöðum
—j með bóksafnum „i“. Þessi skilti
g sýna að þar séu veittar upplýs-
83 ingar fyrir ferðamenn. Stund-
u— um em þetta sérhæfðar upplýs-
ingar t.d. á flugvöllum, í þjóðgörðum,
á baðströndum, í opinberum bygg-
ingum o.s.frv. Algengast er þó að
þessi „i“-skilti sýni að þar sé að fá
allar upplýsingar um þá ferðaþjón-
ustu sem í boði er í viðkomandi
borg/Iandi.
Ekki er ýkja langt síðan slík skilti
fóm að sjást hér á landi. Erlendir
ferðamenn sem sækja okkur heim
þekkja þetta alþjóðlega merki og em
vanir að notfæra sér uppiýsingar sem
slíkir staðir veita. Þeir gera væntan-
lega ákveðnar kröfur til þessa merk-
is. Upplýsingamiðstöðvar hafa nú ris-
ið í Reykjavík og um allt land og
ættu allir þeir sem hyggja á ferðalög
að afla sér þar upplýsinga um þá staði
eða svæði sem þeir ætla að heim-
sækja, helst áður en lagt er af stað.
Það var fyrir u.þ.b. 20 ámm að
fyrsta upplýsingamiðstöðin reis í
Reykjavík. Áður höfðu þeir erlendu
ferðamenn sem ferðuðust á eigin
vegum og vom að leita upplýsinga
farið til þeirra ferðaskrifstofa sem
næstar vom miðborginni, á skrif-
stofu Flugfélags íslands og til Ferða-
félags íslands. Það var svo eitt sinn
að undirrituð hafði samband við
formann ferðamálanefndar Reykja-
víkur sem þá var Markús Öm Ant-
onsson, ungur og upprennandi
stjórnmálamaður. Hann tók vel í að
koma á fót upplýsingamiðstöð og var
fyrst notast við strætisvagnaskýli í
Hafnarstræti.
Leiðsögumenn hjálpuðust að við
að safna alls konar hagnýtum upp-
lýsingum, svörum við spurningum
sem þeir höfðu orðið varir við í sínu
starfi að ferðamenn spurðu. Hvar
var gert við myndavél? Eða gler-
augu? Hvernig var hægt að komast
upp á Akranes? Eða til Vestmanna-
eyja? Ótrúlega flókið gat verið að
komast með sérleyfisbíl frá Reykja- j
vík til ísafjarðar. Það fór eftir því
hvaða vikudagur var.
Ráðið var starfsfólk sem kunni
erlend tungumál til að veita ferða-
mönnunum upplýsingar og vom
spurningar æði margvíslegar. Þegar
sjálfstæðismenn töpuðu meirihluta
sínum í borgarstjórn 1978 var ferða-
málanefnd sameinuð umhverf-
isnefnd. Upplýsingamiðstöðin hélt þó
áfram starfsemi sinni og var flutt í
Tuminn á Lækjartorgi. Þar var oft
þröngt á þingi enda húsnæðið lítið
og ekki hægt að veita nema lág-
marksþjónustu. Þegar borgin taldi
sig ekki geta staðið undir kostnaði
við rekstur upplýsingamiðstöðvar-
innar tók Ferðaskrifstofa ríkisins að
sér að annast þessa fyrirgreiðslu í
Turninum.'
Árið 1987 var starfsemin í Turn-
inum lögð niður og stofnuð ný Upp-
lýsingamiðstöð með aðild Reykjavík-
urborgar, Ferðamálaráðs og ferða-
málasamtaka í dreifbýlinu. Þangað