Morgunblaðið - 03.01.1996, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ - AUGLÝSING
MIÐVIKUDAGUR 3. JANÚAR 1996 E 3
M e s t u v i n n i n g s l í k u r í í s l e n s k u stórhappdrœtti
Þegar maður spilar
ekki upp á vinning
-en fær samt milljón!
„Mamma og pabbi áttu fjóra miða í happ-
drætti SÍBS og ætluðu að hætta með þá, en
ég tók það ekki í mál og fékk einn þeirra.
Síðan eru liðin fjögur ár og ég hef nokkrum
sinnum unnið á miðann, aldrei þó eins og á
þessu ári þegar ég fékk eina milljón.
Vinningurinn kom sér mjög vel og ég gat
„Ég keypti miðann til að styrkja
gott málefni fyrir mörgum, mörgum
árum síðan þegar SÍBS var ennþá
niðri á Bræðraborgarstíg.
Áður en það var hringt í mig í apríl,
á afmælisdag móður minnar sálugu,
hafði ég aldrei unnið neitt og bjóst
ekki við að vinna. Þegar maður
spilar ekki upp á vinning heldur ein-
göngu til að styrkja gott og verðugt
málefni býst maður ekki við að fá
neitt - en svo fékk ég bara milljón!
Ég ætlaði ekki að trúa eigin eyrum
þegar mér var sagt frá þessu í gegn-
um símann en trúði því ekki heldur
að einhver væri að gantast í mér.
í sjálfu sér breytti vinningurinn ekki
miklu fyrir mig - en þetta var ágætis
sumarboði, ég keypti mér nýtt sjón-
varp og dóttir mín skrapp til
Spánar."
Þessi miði
fer ekki úr
fjölskyldunni!
keypt mér
góðan bíl og
svona. Ég sé
ekki eftir því
að hafa haldið
miðanum í fjöl-
skyldunni og
það er alveg víst að hann fer ekki langt!“
Efhœsti vinningur gengur
ekki út þá leggst hann ofan á
hœsta vinning nœsta
mánaðar og þannig koll af
kolli þar til einn miðaeigandi
verður niilljónum ríkari.
„Það fyrsta sem
mér datt í hug
þegar umboðs-
maður SÍBS
hringdi í mig
var að ég hafi
gleymt að
endurnýja
miðana sem ég
hef átt í 25 ár.
Ég ætlaði ekki
að trúa mínum
eigin eyrum
þegar hann
sagði mér að ég
hafi unnið
hæsta vinning-
inn á annan
miðann og 75
þúsund krónur á
hinn.
Mér fannst
þetta sérstak-
lega ótrúlegt
þar sem þetta
hafði verið
frekar ein-
kennilegur
dagur og um
morguninn
slapp ég með
skrekkinn
þegar ég var
nær því lent í
bílslysi.
Vinningamir
komu á besta
tíma fyrir mig
- ég gat greitt
upp gamlar
skuldir og leið
mjög vel á
eftir.“
'/rwis
Fékk hann í arf,
œtlaði að segja
honum upp
en komst ekki til þess
- sem betur fer!
„Ég tók við vinningsmiðanum af
móður minni þegar hún lést en
hún hafði líklega átt hann allt frá
upphafi happdrættisins.
Móðir mín hafði fengið smá-
vinninga á miðann öðru hvoru
og ég fékk líka smærri vinninga.
Ég var eiginlega búin að ákveða
að segja miðanum upp til að
draga úr útgjöldum en komst
einhvern veginn aldrei til þess
sem betur fer! Síðan fékk ég
bara hressilegan vinning sem
kom sér mjög vel því ég þurfti
að endurnýja þakið hjá mér. Ég
held þessum miða alveg örugg-
lega áfram, maður á alltaf von á
vinningi meðan maður spilar og
svo styrkir maður gott málefni.
Ég á mörg börn en þau eru
ekkert farin að ræða um hver
fær miðann eftir mig - alla vega
ekki svo ég viti!“
Vissi ekki að
/
það væru svona stórir vinningar í SIBS
„Ég var að leggja mig þegar
síminn vakti mig og mér var
sagt frá því að ég hafi fengið
stóra vinninginn. „Jæja,“
sagði ég, „hvað fékk ég stóran
vinning." Stúlkan sagði mér
það og síðan fór ég bara að
sofa aftur. Þegar ég síðan
sagði dóttur minni frá þessu
hélt hún að einhver hafi verið
að gera mér grikk því það
gæti ekki verið að SÍBS hefði
svona stóra vinninga. Ég
hringdi þá í happdrættið og
var sagt að þetta væri alveg
MILLJÓNIR
rétt, ég hefði unnið 8 milljónir,1
segir Magnea sem datt heldur
betur í lukkupottinn í janúar á
árinu sem var að líða.
Vissi að ég fengi
þennan stóra
„Ég var búin að eiga happa-
miðann í um 30 ár og hafði oft
fengið vinning. Ég fékk einu
sinni stóran vinning, eða 10
þúsund krónur, og það var nóg
til að ég byrjaði að safna fyrir
íbúðinni sem ég bý í núna. Ég
vissi alltaf að ég fengi stóra
vinninginn fyrr en seinna en ég
hafði enga hugmynd um að stóri
vinningurinn í SIBS gæti verið
svona stór“.
Það er um að gera
að njóta þess
„ Það vildi svo til að dóttir mín
og tengdasonur voru að skipta
um íbúð sama dag og ég fékk
vinninginn. Ég gat gefið þeim
dálitla upphæð, síðan fékk ég
mér nýjan bfi og lét ég gömlu
drusluna sigla sinn sjó. Ég er
dálítill nurlari og auk þess á
áttræðisaldri þannig að ég
þarf ekki mikið og elli-
lífeyrinn dugði mér alveg.
Núna get ég hins vegar leyft
mér meira en áður. Ég hef
dekrað við mig, fór til
Danmerkur í sumar og ætla til
Bretlands næsta sumar. Ég er
enn fleyg og fær og það er um
að gera að njóta þess!“