Morgunblaðið - 19.07.1996, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 19. JÚLÍ1996 B 7
PAGLEGT LÍF
SIGURÐUR VALUR SIGURÐSSON
HALLDÓR BALDURSSON
Lifandi myndavél
„'ÉG FÆST við verkefni af öllu tagi,“
segir Sigurður Valur Sigurðsson,
myndskreytir. „Ég get nefnt Story
board eða teiknað handrit fyrir kvik-
myndagerð, aðallega auglýsingar.
Einnig einfaldar teikningar eins og
á mjólkurfernunum. Þær eru líklega
þekktastar, enda á hvers manns borði
á hveijum einasta degi. Myndskreyt-
ingar í bækur. í raun mála ég og
teikna hvað sem er, auk þess að vinna
mikið á tölvu."
Hvað kom til að þú hófst störf við
myndskreytingar?
„Ég hafði verið á sjó á sumrin í
mörg ár, en nennti því ekki lengur
og fór að vinna á auglýsingastofu.“
... svo þú varst á sjónum?
„Já, ég var einnig í ballett og
Myndlista- og handíðaskólanum á
veturna. Það kemur sér vel í mynd-
skreytingum að hafa flölbreyttan
bakgrunn. Það gefur manni sjón-
minni þegar maður er að tína upp
úr hausnum á sér og raða í myndirn-
ar. Eftir að ég gifti mig lærði ég
málun og frjálsa myndlist í Ecoie des
Beaux Arts í Frakklandi í þrjú ár.
Ég hóf svo fullt starf á auglýsinga-
stofu þegar ég útskrifaðist. Fimm
árum síðar fór ég að starfa sjálf-
stætt. Þá misstu margir vinnuna í
auglýsingabransanum. Þeir sérhæfðu
voru fyrstir til að fara, þar á meðal
ég. Það kom sér ágætlega fyrir mig
vegna þess að það býður upp á meiri
möguleika að vinna sjálfstætt. Þá
getur maður unnið fyrir margar stof-
ur. Það er líka takmarkandi fyrir
auglýsingastofu að hafa aðeins einn
myndskreytara vegna þess að stíllinn
getur orðið dálítið einhæfur."
Hvenær fékkstu fyrst áhuga á því
að teikna?
„Það var áður en ég man eftir
mér. Þá glímdi ég mest við líkamann
og dýr. Maður sem getur málað mód-
el skammlaust getur teiknað hvað
sem er. Það stöðvar hann ekkert. Ég
var haldinn fullkomnunaráráttu og
Kafað
„ÉG FÆST við myndir af öllu
tagi, - alvarlegar, á léttu nótunum
og allt þar á milli,“ segir Böðvar
Leós, myndlistarmaður. „Ég var til
dæmis að ljúka við að myndskreyta
kennslubók fyrir Námsgagnastofnun
þar sem bregður fyrir gamni og al-
vöru. Auk kennslubóka geri ég svo
myndir fyrir auglýsingastofur, fyrir-
tæki og tímarit."
Hvernig stóð á því að þú byrjaðir
á myndskreytingum?
„Ég útskrifaðist úr Myndlista- og
Morgunblaðið/Þorkell
handíðaskólanum árið 1980 og hóf
störf hjá auglýsingastofunni Argus.
Þar færðist ég alltaf meira og meira
yfir í að teikna myndir og mynd-
skreyta. Ég rak svo auglýsingastofu
í eitt til tvö ár, en fór að vinna sjálf-
stætt sem teiknari árið 1984.“
Hvenær vaknaði áhugi þinn á því
að teikna og mála?
„Strax í frumbernsku var ég sí-
teiknandi. Ég var pínulítill þegar ég
teiknaði allt sem ég sá
á blað - var einskonar
lifandi myndavél.
I fyrstu reyndi ég að
ná hlutum „realískt“,
en síðar meir áttaði ég
mig á því að það var
hægt að fara fram úr
„realismanum“. _ Það
hefur hjálpað mér að
fást við hreyfingar lík-
amans að ég var í bal-
lett. Ég hef þó aldrei
teiknað ballettdansara
nema upp úr mér. Ég
hef aldrei þorað að
biðja ballettdansara að
sitja fyrir,“ segir Sig-
urður sposkur á svip.
„Ég var svo feiminn -
þær eru svo sætar,“
bætir hann við og hlær.
„Það er aftur á móti
ekki vandamál að fá
góð módel. Ég fæst við
módelteikningu til að
halda mér við. Maður
getur ekki endalaust tekið út án
þess að leggja inn. Ég hætti einu
sinni að fást við módelteiknun í fjög-
ur ár og það gerði mér ekki gott.“
Hvernig er að teikna á tölvu?
„Það býður upp á endalausa mögu-
leika,“ segir Sigurður Valur. Hann
fer að lýsa tölvu sem hann er að festa
kaup á og eftir lýsingunum að dæma
væri hún efni í heilt bókasafn.
„Eina vandamálið við að vinna á
tölvu er að þá er engin frummynd,"
segir hann. „Einu sinni var gerð
teiknimynd sem heitir „Mikki mús fer
á Nýlistasafnið". Nýlistamaður „kó-
peraði" eitt listaverkið á myndlista-
sýningu teiknimyndarinnar og nefndi
það „Eftirmynd af nútímalistaverki
sem aldrei var til“. Það er eins með
tölvulistaverkin. Þau eru ekki til. Þau
eru bara ■ stafrænir bitar, t.d.
01110000011010001, sem hægt er
að prenta út á myndrænu formi." ■
Morgnnblaðið/Þorkell
BÖDVAR LEÓS
í sálardjúpin
fór að skrifa sögur og myndskreyta
þær. Þegar ég hætti í menntaskóla
og skipti yfir í Myndlista- og hand-
íðaskólann sá ég fljótt að það átti
vel við mig.“
Hvað er skemmtilegasta verkefni
sem þú hefur fengist við?
„Verkefnin hafa verið mörg og
misjafnlega skemmtileg. Ég get
nefnt bókina „Málvísi 3“, sem ég
myndskreytti fyrir Námsgagnastofn-
un, sem dæmi um skemmtilegt verk-
efni. Þar hafði ég algjörlega fijálsar
hendur. Það er yfirleitt skemmtilegt
að myndskreyta bækur vegna þess
að þar fær maður texta upp í hend-
urnar og fær að valsa um að vild.
Annars má hafa jafn gaman af öðr-
um verkefnum ef þau eru skemmtileg
viðfangs."
Hvernig gengur að hafa í sig og
á með myndskreytingum?
„Yfirleitt hefur verið nóg að gera.
Reyndar dró aðeins úr framboði á
verkefnum síðustu árin á krepputím-
anum, en það hefur færst aftur í
betra horf.
Hvað um myndlistina, - hefur hún
sætt afgangi?
Ég var með sýningu á blýants-
teikningum og málverkum austur á
Selfossi í sumar. En maður þjónar
listinni öðruvísi, - með því að kafa í
sálardjúpin. Ég verð að viðurkenna
að ég sinni því ekki nóg. Ég eyði
öllum deginum í að lita og teikna,
er alveg búinn á kvöldin og þá er
ekki það fyrsta sem mér dettur í hug
að fara að lita og teikna. Ég mætti
þó gera meira af því.“
Hleypur enginn
í skarðið
„ÆTLI það sé ekki óhætt að
segja að það sé þrennt sem ég
sérhæfi mig í,“ segir Halldór
Baldursson, teiknari. Hann telur
upp blaðamyndskreytingar,
myndir í barna- og kennslubæk-
ur og loks auglýsingateikning-
ar.“
Hvað finnst þér skemmtileg-
ast?
„Þetta er hættuleg spurning.
Ef ég nefni eitt getur verið að
mér finnist annað á morgun.
Ég vil helst ekki gera upp á
milli.
Blaðamyndskreytingar ein-
kennast af miklum hraða vegna
)ess að þær þurfa helst að vera
tilbúnar í gær, eins og þú þekk-
ir sjálfur. Það getur verið
skemmtilegí, að glíma við þær
vegna þess að þar fær maður
útrás fyrir sköpunargleðina.
Auglýsingar geta verið
skemmtilegar og barnabækur
verða skemmtilegri eftir því
sem þessi hérna gutti verður
eldri,“ segir Halldór og klappar
þriggja ára syni sínum, Baldri
Kolbeini, á kollinn.
Er hægt að hafa lifibrauð af
myndskreytingum ?
„ Já, ég held að þetta sé reynd-
ar að tniklu leyti óunninn mark-
aður ennþá. Ég gæti trúað að
það væri rúm fyrir tíu til tutt-
ugu stöðugildi í viðbót. Það er
hægt að teikna mun fleira fyrir
þessi fyrirtæki sem eru að nota
myndskreytingar.
Enn sem komið er byggir
þetta fag á lítilli hefð. Það má
líta á þá sem eru að fást við
þetta sem frumherja - enda er
ekki hægt að læra þetta hérlend-
is. Það vantar heila kynslóð síð-
an Halldór Pétursson og
Tryggvi Magnússon voru og
hétu um miðja öldina.
Að mínu mati eru margir
möguleikar í þessu fagi. Það er
t.d. hægt að hanna útlit á alnet-
inu eða teiknimyndir fyrir sjón-
varp. Fagið er líka að breytast
með tölvutækni sem flestir
myndskreytarar notajöfnum
höndum við teikningar."
Er erfitt að þurfa alltafað fá
nýjar og nýjar hugmyndir?
„Sum verkefni krefjast ekki
mikillar hugsunar - maður þarf
bara að teikna. Auglýsingastofur
koma t.d. yfirleitt með fullmótað-
ar hugmyndir. Þegar maður þarf
að fá hugmyndina sjálfur getur
það verið mun seinlegra en að
teikna. I vinnu við barnabækur
byggir maður mest á eigin stíl.“
Hvað er skemmtilegasta verk-
efnisem þú hefur fengið?
„Ég gæti nefnt svo margt.
Mér finnst skemmtilegt að fást
við BYKO-blaðið þar sem ég er
alltaf með skrýtlur á miðviku-
dögum og fæ algjörlega frjálsar
hendur. Annars á ég erfitt með
að gera upp á milli.“
Ertu á leið ífrí?
„Já, í stuttan skottúr í kring-
um landið.“
Morgrinblaðið/Þorkell
Kemur það oft fyrir?
„Nei, það er mjög erfitt að
haga þannig málum að ég kom-
ist í frí. Það þarfnast töluverðr-
ar skipulagningar. Égþarf að
vinna fram í tímann og svo passa
ég mig á að vera ekkert of lengi.
Enda er þetta starf þess eðlis
að það getur enginn hlaupið í
skarðið fyrir mann í þeim föstu
verkefnum sem maður er með.“
Góða ferð.
„Þakka þér fyrir.“ N