Morgunblaðið - 26.07.1996, Blaðsíða 2

2 B FÖSTUDAGUR 26. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LÍF
DOMUBIIMDI
Blátt
blóð og
vængjasláttur
UNGU, fallegu konumar í dömubindaauglýsingunum eru
einkar léttar í spori, frjálsar í fasi, glaðlegar og hamingju-
samar. Ef þær eru ekki að valhoppa um iðgrænar grund-
ir, tipla fáklæddar og fjaðurmagnaðar í flæðarmálinu i
sól og sumaryl, faðma og kyssa íturvaxna sveina, sitja
þær í hópum og rabba saman um ágæti tiltekinna dömu-
binda.
Af þessu má ætla að konur séu aldrei meira í essinu
sínu en einmitt það tímabil í mánuðinum sem þær hafa
blæðingar og dömubindi séu endalaus uppspretta spak-
legra umræðna um ágæti þeirra og mismunandi eigin-
leika. I sumum auglýsingum koma konur fram fyrir skjöldu
og lýsa hvemig líf þeirra var nánast martröð áður en þær
uppgötvuðu að ákveðin dömubindi gátu leyst þær úr fjötr-
um vonleysis, kvíða og hreyfitakmarkana.
Auglýsingar af þessu tagi hafa tröllriðið fjölmiðlum
undanfarin ár og orðið tilefni til alls kyns aula-
brandara. Efalítið kannast margir við einhveija
slíka, t.d. um konuna sem bjargaðist úr flug-
slysi vegna þess að hún var með dömubindi
með vængjum. í nokkrum áramótaskaupum
Sjónvarpsins hefur skopið einnig snúist heilmik-
ið um þessi þarfaþing flestra kvenna. Fátt bend-
ir til að lát verði á spauginu að sinni, enda stöð-
ugt að koma nýjar auglýsingar um fyrirbærið sem sumar
eru vatn á myllu spaugaranna.
Mörgum finnst sú gerð auglýsinga sem nú tíðkast á
dömubindum vera grófleg móðgun við skynsemina og
gangi algjörlega á skjön við raunveruleikann. Flestum ber
saman um að blæðingatímabilið sé fjarri því að vera svo
ljúft sem auglýsingarnar láta í veðri vaka. Meðan tíðaverk-
ir, máttleysi og jafnvel þunglyndi hijáir sumar konur
nokkra daga í mánuði er varla við öðru að búast en að
þær séu hinar fúlustu þegar þær horfa á sjónvarpið og
sjá tindilfættar yngismeyjar, sem sagðar eru með „þetta
mánaðarlega", hoppa yfír stokka og steina svo ótrúlega
fijálsar, brosmildar og léttar í lund.
Allt þetta er ósköp léttvægt í samanburði við að gefa
í skyn að konur séu sínkt og heilagt að ræða saman um
dömubindi og í hugum þeirra komist fátt annað að. Vita-
skuld helgast auglýsingarnar af samkeppni framleiðenda.
Þótt dömubindi séu flestum konum nauðsyn er álitið að
þær kaupi fremur eina tegund en aðra, sé ágæti og um-
framkostir hennar tíundaðir nógu rækilega.
Lögun, stærð, þykkt, rakadrægni, mismunandi lagaðir
vængir eða vængjaleysi er sagt skipta afskap-
lega miklu máli við valið. Margar auglýsingar
sýna fram á einstaka rakadrægni dömubind-
anna. í sumum sjónvarpsauglýsingum geta
neytendur fylgst með slíkum prófunum, sem
gerðar eru á snyrtilegum rannsóknarstofum.
Fagurblár vökvi er jafnan notaður í slíkar próf-
anir og oftar en ekki er um samanburðarrann-
sóknir að ræða þar sem auglýsta dömubindateg-
undin kemur ætíð mun betur út en einhver ónefnd teg-
und, sem nánast hrindir frá sér vökvanum.
Efalítið eru skiptar skoðanir á því hvernig á að auglýsa
og kynna nauðsynjavöru eins og dömubindi. Hafa slíkar
auglýsingar einhver áhrif? Eru dæmi um að dömubinda-
auglýsingar, sem eru mörgum konum lítt að skapi, hafi
þveröfug áhrif og þær sniðgangi tiltekna tegund einungis
vegna þeirra? Eiga auglýsingarnar að vera á fræðilegu
nótunum eða slá á létta strengi? Kæmi sér ef til vill best
fyrir þorra kvenna að framleiðendur hættu að auglýsa
og kappkostuðu fremur að lækka vöruverðið, sem er þó
nokkuð stór, mánaðarlegur útgjaldaliður kvenna?
Daglegt líf fékk tvær auglýsingastofur, Hvíta húsið og
Hér & nú, til að bregða á leik og búa til öðruvísi auglýs-
ingar um dömubindi en þær sem tíðkast hafa að undan-
fömu. Til að fá mismunandi sjónarmið karla og kvenna
til þessara mála var Hvíta húsið beðið um að fela verkefnið
í hendurkörlum, enHér&núkonum. ■
VaIgerður Þ. Jónsdóttir.
Vatná
myllu
spaugara
Fagurblár
vökvi í
prófanir
Ofurmannleg
dömnbindi?
almost-SUPER dömubindin fljúga ekki,
þau breyta ekki persónuleika þínum,
þau eru ekkert sérlega áhugavert umræðuefni,
þau eru ekki ósýnileg og koma ekki
í veg fyrir höfuðverk og hormónasveiflur.
En þau skila hlutverki sínu fullkomlega!
a 1 m o s t
SUPER
n d i
HVÍTA HÚSID
Samúðarfullir fimmmenningar
Morgunblaðið/Golli
F.V. Halldór Guðmundsson, Heiðar Gunnlaugsson, Páll Hannes-
son og Þorsteinn Guðmundsson, sem heldur á auglýsingunni.
A myndina vantar Magnús Loftsson.
FIMMMENNINGARNIR
Halldór Guðmundsson,
framkvæmdastjóri, Þor-
steinn Guðmundsson, textamað-
ur, Magnús Loftsson, teiknari,
Heiðar Gunnlaugsson og Páll
Hannesson, tenglar og hug-
myndafræðingar í Hvíta húsinu,
segja að eftir að hafa setið á
rökstólum og spáð og spekúler-
að í hvernig best væri að aug-
lýsa dömubindi, hafi þeir ein-
læga samúð með þeim sem taka
að sér slík verkefni.
Halldór segir að „heiðurinn"
af þeim dömubindaauglýsing-
um, sem hafa verið mjög áber-
andi á síðustu misserum, tengist
ekki nafni Hvíta hússins á nokk-
urn hátt, og þar á bæ hafi menn
í fyrsta sinn spreytt sig á dömu-
binda-viðfangsefninu vegna
beiðni Daglegs lífs. „Þessar aug-
Iýsingar eru yfirleitt erlendar
með íslenskum texta eða fram-
leiddar eftir erlendum handrit-
um og fyrirrnyndum," staðhæfir
Halldór.
Hann telur að vörur eins og
dömubindi, þvottaefni og þess
háttar séu oft mjög svipaðar að
gæðum og því sé markmið fram-
Ieiðandans fyrst og fremst að
festa vörumerkið í sessi. „Vita-
skuld hafa auglýsingar mismikil
áhrif. Þó efast ég um að dömu-
bindaauglýsingar, sem sumum
þykja kjánalegar, selji minna en
aðrar.“
Hvort sem slíkar auglýsingar
selja eða ekki, viðurkenna félag-
arnir í Hvíta húsinu að hafa
verið undir töluverðum áhrifum
frá þeim. „Við komumst á létt
flug og brandarar um flugdreka
og álíka fyrirbæri voru látnir
fjúka. Niðurstaðan varð samt sú
að farsælast væri að hafa aug-
lýsinguna á jarðbundnu nótun-
um, en slá þó um leið á létta
strengi með skírskotun til
þekktra auglýsinga.
Við gengum því til verks með
„vitræna nálgun“ viðfangsefnis-
ins í huga. Textinn er málefna-
legur, en vöruheitið, myndin og
fyrirsögnin kallar á athygli og
fær fólk til að lesa textann."
Aðspurður hvort ekki væri
hagkvæmast fyrir neytendur að
leggja af allar auglýsingar um
dömubindi segir Halldór að
menn telji, ranglega, að þáttur
auglýsinga valdi hærra vöru-
verði. „Lögmál markaðarins eru
einfaldlega þau að auglýsingar
auka sölu, sem þá gerir fram-
leiðendum kleift að framleiða
vöruna í meira magni, sem loks
skilar sér í lægra vöruverði."