Morgunblaðið - 18.10.1996, Síða 3

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 18. OKTÓBER 1996 C 3
DAGLEGT LÍF
Morgunbtaðið/Ásdís Ásgeirsdóttir
SELMA Björk Petersen snurfusar eina postulínsdúkkuna sína.
búa þær finnst mér þær hafa öðl-
ast sinn eigin persónuleika."
, Margar konur
safna dúkkum
Selma segir að það taki þó nokk-
urn tíma að búa til eina postul-
ínsdúkku; höfuðið og hendurnar
séu úr postulíni, sem þurfi að
brenna og pússa eftir ákveðinni
reglu, en búkurinn sjálfur sé úr
taui. „En eitt af því vandasamasta
er sennileg að mála andlitið, því
það getur verið erfitt að láta báða
helminga andlitsins vera
SELMA saumar sjálf alla
kjólana á dúkkurnar.
alveg eins,“ segir hún.
Selmu finnst svolítið áhugavert
að fylgjast með konunum á nám-
skeiðinu hjá henni búa til postul-
ínsdúkkurnar, því þær byrji til
dæmis alltaf að tala við dúkkurnar
sem lítil börn um leið og andlitið
er komið,“ segir hún og heldur
áfram. „Þá hefur verið áhugavert
að sjá hvernig hver og ein setur
sinn eiginn persónuleika á dúkk-
urnar. Sumar vilja til dæmis hafa
dúkkurnar með eins augu og þær
voru með þegar þær voru litlar
eða eins hár og dætur þeirra voru
með,“ segir hún.
Selma segir að ef marka
megi aðsóknina á námskeiðin
hjá henni, þá hafi ótrúlega
margar konur áhuga á
því að safna dúkkum og
búa þær til sjálfar
Ami
„Tænkeboks" eða minnisbox-
ið, sem Ragnheiður hafði í
farteskinu til Danmerkur.
Ýmislegt í pokahorninu
Ragnheiði finnst skreyting
Laufeyjar ekki hafa verið það
allra skemmtilegasta sem hún
hefur fengist við um ævina og
alla jafna fari ekki mikill tími
hjá henni í bílanostur. Hún seg-
ist þó skipta um dekk og þess
háttar hjálparlaus og nýverið
hafi hún „með sínu lagi“ lagað
leka í rúðupissinu. „Annars kon-
ar skreytingar höfða mun meira
til mín, enda hef ég atvinnu af
hönnun af ýmsu tagi, aðallega
í tengslum við kynningarefni,
bækur, bæklinga, auglýsingar
og þess háttar.“
Fyrirtæki sitt í pokahorninu
rekur Ragnheiður í stofunnni
heima hjá sér. Þar hefur hún
unnið um árabil og finnst fyrir-
komulagið henta sér prýðilega.
Hún hefur næg verkefni og seg-
ist eygja aukna möguleika r
framtíðinni. „Ég lét tengja tölv-
una mína við alnetið, en slíkt
ætti að gefa aukið svigrúm til
að vinna fyrir erlendar auglýsinga-
stofur og fyrirtæki. Þar sem ég hef
alltaf verið hrifin af Danmörku,
danskri hönnun og flestu sem
danskt er, þreifaði ég svolítið fyrir
mér, en mér til mikillar furðu komst
ég að raun um að Danir eru ekki
„tengdir“ í eins ríkum mæli og ís-
lendingar.
ViAarkassi og
orkusteinn
Ragnheiður viðurkennir að vera
svolítið stolt af hugmynd og hönnun
kynningarefnis um sjálfa sig, sem
hún hafði í farteskinu til kóngsins
Köben. í stað þess að útbúa bækl-
BOKARKAPA og boðskort, sem Ragn-
heiður hannaði. Hún segist yfirleitt hanna
forsíðu og baksíðu sem heild, enda sé
mikið fallegra að sjá manneskju lesa slíka
bók eða bækling.“
inga með myndum og sýnishornum
af verkum sínum fór hún nýstár-
legri leið. „Ég vildi kynna mig ná-
kvæmlega eins og ég er og eins og
ég vinn. Ég þurfti vitaskuld að
koma því á framfæri að ég væri
hugmyndarík, gæti teiknað, skraut-
skrifað, hannað og mér væri ýmis-
legt fleira til lista lagt. Mér fannst
einhver eigulegur gripur gæti kom-
ið skilaboðunum best til skila. Eftir
miklar vangaveltur ákvað ég að
smíða lítinn viðarkassa, sem hefði
að geyma sex þykk pappaspjöld,
með gati í miðjunni, áþekk diskling-
um. A hvert spjald lét ég prenta
mismunandi stikkorð og orðið
individet eða einstaklingur-
inn ásamt nafni mínu og
heimilsfangi. Loks fannst
mér upplagt að setja orku-
stein úr Snæfellsjökli í gatið
í miðju spjaldanna. Neðst í
kassann, sem ég kalla
tænkeboks, sem mætti þýða
minnisbox, setti ég loks
miða með helstu upplýsing-
um um sjálfa mig.“
Ragnheiður smíðaði all-
marga kassa og færði vænt-
anlegum viðskiptavinum,
sem hún segir að hafi hugn-
ast gjöfin vel. „Nú er bara
að sjá hvað verður, því efa-
lítið eiga Danir eftir að
„tengjast“ í auknum mæli.
Annars get ég ekki kvartað,
ég hef næg verkefni hér
heima. Mér finnst mikil
vinnuhagræðing og tíma-
sparnaður að alnetinu.
Núna þarf ég ekki að hend-
ast út um allan bæ vegna
smáviðvika og hreyfi þvi
Laufeyju mun minna en
áður. ■
Barninu oftast
vaggað á vinstri hlið
MÆÐUR alls staðar í heimin-
um hafa tilhneigingu til að
vagga börnum sinum á
vinstri hlið sinni og sérfræð-
ingar hafa lengi velt því fyr-
ir sér hvers vegna svo sé. Því
hefur gjarnan verið haldið
fram að þær gerðu það,til að
hafa hægri höndina lausa
þannig að þær gætu gert
aðra hluti á meðan þær héldu
á barninu eða þá til þess að
ungabarnið heyrði betur sef-
andi hjartslátt móðurinnar.
En samkvæmt nýlegri
skýrslu sem birtist í breska
læknatímaritinu The Lancet-
hafa læknar á Hammersmith
sjúkrahúsinu í Lundúnum
fundið það út að ástæðan
tengist rödd móðurinnar og
heila barnsins. Móðurin
haldi barninu á þennan
hátt til þess að bæta tjáskipti
þeirra.
Blæbrigði raddarinnar
Þegar mæður tala við börn
sín, eru það ekki orðin sjálf
sem skipta máli, heldur er
ómur og hljómfegurð mál-
rómsins. Dr. Harry Sieratzky
segir að hægri hlið heilans,
sem framleiði og skynji, óm-
inn og hljómfegurð, fái flest-
ar sínar upplýsingar frá
vinstra eyranu. Því haldi
mæður börnum sínum ósjálf-
rátt að vinstri hlið þeirra,
þannig að þær geti talað
í vinstra eyrað og gefið því
þannig sem besta möguleika
á því að heyra blæbrigðin
í rödd móðurinnar, þó þau
skilji ekki innihald
orðanna.

Hraust börn
Betri námsárangur
BHHBI Byltingarkenndar niðurstöður rannsókna sem gerðar
jHIÍCTæ voru á breskum skólabörnum, hafa leitt í ljós að rétt
bætiefni auka einbeitingu og úthald og hafa þar með
áhrif á námsgetu. Niðurstöðurnar sem birtust í hinu
virta læknau'mariti „Lancet“, sýndu greinilega fram á
að með reglulegri neyslu vítamína jókst námsgeta
nemenda til mikilla muna.
BARNA VIT eru bragðgóðar fjölvítamín- og
steinefnatöflur fyrir börn og unglinga til að tyggja eða sjúga.
Fast í heilsubúðum,
apótekum og heilsuhillum
matvörubúða
Éh,
leilsuhúsið
Kringlunni & Skólavörðustíg
GULI MIÐINN TRYGGIR GÆÐIN!