Morgunblaðið - 08.11.1996, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 8. NÓVEMBER 1996 C 7
DAGLEGT LÍF
20. aldar hús sem lagt er til að verði vernduð
VIGTARSKÝLIÐ við Ægisgarð, er teiknað af Einari VERBÚÐIRNAR við Grandagarð teiknaði Eiríkur HÚSIÐ Bárugötu 2 er dæmi um skrautlegan bygging-
Sveinssyni og Gunnari Olafssyni árið 1945 og er að Einarsson og eru þær gott dæmi um byggingarlist arstíl sem einkennir mörg steinsteypuhús í Vesturbæn-
mati starfshóps arkitekta einstök bygging. einfaldleika og notagildis. um. Húsið er teiknað af Einari Erlendssyni árið 1926.
FÉLAGSGARÐUR við Hávallagötu er hluti af götu- LAUGARVEGUR 34-6 er dæmi um 20. aldar hús sem ÞETTA hús teiknaði Þorleifur Eyjólfsson arkitekt
mynd sem tillögur eru uppi um að verði vernduð í mælt er með að verði verndað samkvæmt nýjum tillög- fyrir sig og fjölskyldu sína árið 1930. Merkar innrétt-
heild sinni. um um húsvernd í Reykjavík. ingar voru þar í upphafi, m.a. steinsteypt rúm.
Brúðkaup
að skoskum sið
Myndir fjölskylduvinarins Jóhannesar Long
ljósmyndara frá brúðkaupi Ástu Kristínar
Reynisdóttur og Justin Parkers í Edinborg
vöktu forvitni Valgerðar Þ. Jónsdóttur,
sem sló á þráðinn til brúðarinnar.
BRÚÐKAUP Ástu Kristínar Reyn-
isdóttur dýralæknis og Justin Park-
ers vélaverkfræðings í Edinborg
þann 19. október síðastliðinn var
með öllu skoskari blæ en íslenskum,
enda brúðguminn skoskur í húð og
hár og brúðurin segist vera líkari
Breta en íslendingi. „Ég ólst að
miklu leyti upp í Bretlandi á náms-
árum pabba og þótt ég hafi stundað
menntaskólanám á Islandi fannst
mér ég alltaf eiga meiri samleið
með breskum jafnöldrum mínum
en íslenskum. Eftir stúdentspróf frá
MH hélt ég til Edinborgar í dýra-
læknisnám, kynntist mannsefninu
í róðrarkeppni og starfa núna á
dýralækningastofu í Nottingham,“
segir Ásta Kristín.
Bæðl bíða
Á hæðinni fyrir ofan dýralækn-
ingastofuna býr Ásta Kristín núna
ein og bíður eiginmannsins, sem
bíður líka - en hann er í Edinborg
og væntir innan skamms svars frá
háskóla á Nýja-Sjálandi þar sem
hann hyggst krækja sér í mast-
ersgráðu. Af svarinu ræðst hversu
lengi hjónakornin ætla að búa í
Nottingham.
Ásta Kristín segir að breskt dýra-
læknispróf sé gott vegabréf á starf
nánast hvar sem er í heiminum.
„Justin þekkir vel til á Nýja-Sjá-
landi því hann dvaldi þar áður en
við kynntumst og lék með héraðslið-
inu Áuckland í ruðningi. Ég býst
við að íþróttin eigi stóran þátt í
hvert hugur hans stefnir. Éf við
förum ekki til Nýja-Sjálands þá er
líklegt að við förum eitthvert annað
og þá trúlega þangað sem aðstaða
til róðrar er góð. “
Róður er mikið áhugamál beggja
og á þeim vettvangi lágu leiðir
þeirra fyrst saman. Fyrir fjórum
árum, þegar Justin kom heim frá
Nýja-Sjálandi, gat hann ekki lengur
leikið ruðning vegna íþróttameiðsla
og sneri sér því að róðri. Ásta Krist-
ín hafði þá stundað íþróttina um
þriggja ára skeið, en hún hefur fjór-
um sinnum orðið skoskur meistari
í róðri.
Tólf tíma brúðkaup
Eftir fjögurra ára kynni ákváðu
þau að láta pússa sig saman. Ásta
Kristín segir að ekki hafi komið
annað til greina en að halda veg-
legt brúðkaup. „Að vandlega athug-
uðu máli sáum við að ekki gekk
upp að hafa athöfnina í Dómkirkj-

FAÐIR brúðarinnar, Reynir Tómas Geirsson, ieiðir dóttur sína til kirkju.
unni í Reykjavík eins og
ég hefði helst kosið.
Flestir vinir okkar búa
í Bretlandi, fjölskylda
mín er ekki mjög stór
og að undanskildum
móðurforeldrum mín-
um, sem því miður gátu
ekki komið, töldu nán-
ustu ættingjar og vinir
ekki eftir sér að koma
til Edinborgar.“
Um 150 manns var
boðið í litlu hverfiskirkj-
una Marchmont St. Giles Parish í
Edinborg, þar af komu 80 manns
í matarveislu, sem haldin var í Ge-
orge Hotel í hjarta borgarinnar og
eftir borðhaldið bættust 70 manns
við og dönsuðu fram undir morgun.
Ásta Kristín segir brúðkaupið
hafa verið með hefðbundnu skosku
sniði, en þó óvenjulegt að því leyti
að tveir prestar; skoskur og íslensk-
ur, blessuðu brúðhjónin í kirkjunni.
„Við leigðum tvo forn-
bíla af Bentley gerð til
að flytja annars vegar
mig og pabba og hins
vegar mömmu og systur
mína til og frá kirkj-
unni. Þetta var mjög eft-
irminnilegur dagur, vel
tókst til með skipulagn-
ingu og ég held að allir
hafi skemmt sér kon-
unglega. Frá íslandi
komu um tuttugu manns
og gistu í nokkra daga,
en í heildina stóð brúðkaupið yfir í
hálfan sólarhring. Í byrjun veislunn-
ar dönsuðu ungir og aldnir Ceilidh,
sem er skoskur þjóðdans, en síðan
leysti diskótek hljóðfæraleikarana
af hólmi."
Eins og sönnum Skota sæmlr
Ásta Kristín segir að undirbún-
ingur brúðkaupsins hefði verið tölu-
verður og að ýmsu hefði þurft að
hyggja. „Ég byrjaði að skoða brúð-
arkjóla um jólin í fyrra og keypti
hann skömmu eftir áramót. Fatnað-
ur Justins var ekkert vandamál því
eins og sönnum Skota sæmir
klæddist hann skotabúningi sínum,
sem hann notar við öll hátíðleg
tækifæri. Pabbi hugleiddi að fá sér
íslenskan búning, en ég vildi hafa
allt samkvæmt hefðinni og fékk því
framgengt að hann tók á leigu svo-
kölluð „morning suit“, sem mér
finnst afar glæsileg."
Ásta Kristín unir sér vel í Nott-
ingham enda segir hún borgin mið-
stöð róðrarkeppni og róðrarfélaga-
samtaka. „Hér er stórt vatn og oft
haldin landsmót og alþjóðleg mót.
Ég hef þó ekki getað stundað íþrótt-
ina neitt að ráði því ég er á vakt
þriðju hveiju nótt.
Ef við flytjum til Nýja-Sjálands
ætlar Justin að æfa ruðning og
vonandi fæ ég tækifæri til að keppa
í róðri.“ ■
íslenskur dýra-
læknir og
skoskur meist-
ari í róöri giftist
skoskum véla-
verkfræöingi
og ruönings-
kappa.